OΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ 1-0
Γράφτηκε απο Guest Red στις 16:21 | 08-10-2012
Γράφει ο ΑΒΒΑ ΚΟΟΥΤΣ
Για το χθεσινό παιχνίδι, θα αρκεστώ σε κάποιες παρατηρήσεις, κωδικοποιημένα και συνοπτικά.
- Όσο είχαμε δυνάμεις, κάναμε προσπάθεια να κυκλοφορήσουμε την μπάλα και να βγάλουμε κάποιες οργανωμένες επιθέσεις. Δυστυχώς, η προσπάθεια δεν έφτανε, αφού τελικώς απειλούσαμε μόνο με στημένες φάσεις, από όπου και προήλθε το γκολ της νίκης μας. Επαναλαμβάνω. ''ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΜΑΣ''. Άλλη μία φορά, για όσους δεν το καταλάβανε. ΝΙΚΗΣΑΜΕ.
- Εμφανιστήκαμε χωρίς ανάσες και εμφανώς μπλοκαρισμένοι από την τακτική του Αστέρα. Δεν είχαμε φρεσκάδα και εκρηκτικότητα απέναντι σε μια καλογυμνασμένη και στοιχειωδώς καλοστημένη ομάδα. Οι λόγοι που δεν μπορούσαμε να βρούμε λύσεις πέραν των στημένων φάσεων, οι οποίες μας λυτρώνουν (εμφανής η δουλειά στον τομέα αυτό), είναι δύο:
α) Μηδενική βοήθεια από τα άκρα.
β) Η έξυπνη τακτική του Τσιώλη να εγκλωβίσει με ντουμπλαρίσματα και τρίτο στήριγμα παντού, σε όλους τους χώρους του γηπέδου, τους Ιμπαγάσα-Μασάντο, που κακά τα ψέμματα, είναι οι κινητήριοι μοχλοί του φετινού Ολυμπιακού.
Το αποτέλεσμα ήταν να απομονωθεί ο Τζιμπούρ, να μην έχει καθόλου στηρίγματα, αφού οι συμπαίκτες του ήταν μακριά από αυτόν, καθώς και να αναλωθούμε σε ανούσιες επιθέσεις-one man show του Αμπντούν. Οι Ράγιος-Ναβάρο-Ουσέρο πιέζανε πολύ ενεργητικά και ψηλά, ενώ συγχρόνως ηρεμούσαν και το παιχνίδι της ομάδας τους, αφού οι Σιόβας-Μανιάτης-Μασάδο ήταν εκτός παιχνιδιού, με σαφή αδυναμία επομένως σε όλη την ομάδα στην οργάνωση και παραγωγή φάσεων.
-Από το χθεσινό παιχνίδι θα προσπαθήσω να κρατήσω τα όποια θετικά υπάρχουν. Το μηδέν παθητικό στην άμυνα και τους τρεις βαθμούς που αποκομίσαμε σε μια κάκιστη βραδιά μας.
-Πέρυσι είχαμε ένα σύνολο με πολύ καλό αγωνιστικό χαρακτήρα, με καλό ποδόσφαιρο, με αυτοματισμούς, με αποδεκτούς ρόλους μέσα στο γήπεδο, με αποτέλεσμα να είμαστε ανταγωνιστικοί και να βλέπουμε ως ίσος προς ίσον τους αντιπάλους μας στας Ευρώπας. Υπήρχε και η ''αβάντα'' της παρουσίας του Μιραλάς, που όποτε κόλλαγε η ομάδα, με μια προσωπική ενέργεια έπαιρνε το παιχνίδι στο ελληνικό πρωτάθλημα. Με το πολύ καλό σύνολο, λοιπόν, ξεπερνούσαμε τις όποιες ατομικές αδυναμίες σε ποιότητα και άλλα αγωνιστικά χαρακτηριστικά και βγάζαμε μια έξωθεν καλή γενική εικόνα. Τώρα όμως? Τώρα, αυτό που βλέπουμε είναι ότι αν μας κλείσουνε τον Ιμπαγάσα, άντε και το Μασάντο, τελειώσαμε. Η ανυπαρξία των άκρων ή του παίκτη που θα μπορεί με μια ενέργεια να φέρει τα πάνω κάτω, μας εγκλωβίζει.
- Ο Ολυμπιακός στο φετινό πρωτάθλημα δεν έχει αποδώσει ακόμη ποδόσφαιρο υψηλών προδιαγραφών. Το θεωρώ αναμενόμενο, αφού οι πολλές αλλαγές (προπονητικού επιτελείου-παικτών-αγωνιστικής φιλοσοφίας), θα είχαν ως επακόλουθο αυτές τις εξελίξεις. Η ομάδα εξόφθαλμα έχει συγκεκριμένες αδυναμίες. Υπάρχει θέμα δημιουργίας, κυκλοφορίας μπάλας και ανάπτυξης (με την Άρσεναλ που περιμέναμε τον αντίπαλο και είχαμε κοντινές αποστάσεις στις γραμμές, ήμασταν καλοί και ανταγωνιστικοί). Έχουμε χάσει σε ταχύτητα στα άκρα. Έχουμε χάσει την ικανότητα ελέγχου του ρυθμού. Έχουμε χάσει τις αποστάσεις μέσα στο γήπεδο. Αναπόφευκτα, χάνουμε την εμπιστοσύνη και την ''ασυλία'' της κερκίδας. Πέρυσι, στον ίδιο αντίστοιχο αγώνα, το σκορ ήταν 0-2 υπέρ των φιλοξενούμενων, έτσι? Κανένα περαιτέρω σχόλιο εδώ...
- Ο κακός, κατέμέ, σχεδιασμός που έγινε το καλοκαίρι, έχει αντίκτυπο πλέον στη διάρκεια των αγώνων. Π.χ. ο Χολέμπας είναι αναντικατάστατος και δεν έχει αναπνοές, αφού έχει παίξει σε όλα τα παιχνίδια και δεν ξεκουράστηκε καθόλου. Αν προσθέσουμε το ότι προέρχεται από EURO και έχει χάσει το πρώτο και βασικό στάδιο προετοιμασίας, ολοκληρώνεται η εικόνα. Ο Μανιάτης το ίδιο. Ο Τοροσίδης το ίδιο. Μύες καταπονημένοι, φρεσκάδα μηδαμινή...
- Παρ'όλα αυτά, έχουμε έναν καλό κόουτς. Είναι δουλευταράς. Δουλεύει, ή μάλλον μαγειρεύει, ανάλογα με τα υλικά που έχει στα χέρια του. Δεν είναι μάγος. Ας αφήσουμε τον προπονητή και τους παίκτες μας να δουλέψουν απερίσπαστοι, γιατί με κραξίματα και γιούχες, μόνο ζημιά κάνουμε. Απαιτούμε από τον Πορτογάλο μέσα σε 4-5 μήνες να κάνει υπερομάδα, με νέους παίκτες, κατώτερης αξίας από του περυσινού ρόστερ και την ώρα που έχει διαφορετική αγωνιστική φιλοσοφία από τον προκάτοχό του, ίσως και λόγω αυτής της διαφοράς ποιότητας στο έμψυχο δυναμικό μας φέτος, που τον ανάγκασε να προσαρμόσει την τακτική του στα εργαλεία που είχε να διαχειριστεί. Πόσο εφικτό είναι αυτό? Με δεδομένη την αδυναμία ενίσχυσης του ρόστερ, θεωρώ πως πρέπει να στηρίξουμε την ομάδα. Είναι μονόδρομος.
Υ.Γ. 1 Υπάρχουν κάποια πράγματα που με απασχολούν.
α) Πολλές θλάσεις.
β) Θεωρώ ότι κάποιοι παίκτες δεν κάνουν για την ομάδα, αλλά το ρόστερ μας δεν είναι κακό.
γ) Με χάλασε το γεγονός ότι στο γκολ του Χολέμπας δεν πανηγύρισαν οι παίκτες μας. Συμβαίνει κάτι?
δ) Ο Τζιμπούρ άφησε αιχμές για τον τρόπο που παίζουμε. Πράγματα ξαναειπωμένα και γραμμένα, από εμένα τουλάχιστον, για τις μεγάλες αποστάσεις ανάμεσα στις γραμμές μας και για την παραχώρηση ελεύθερου πεδίου δράσης στον αντίπαλο.
Υ.Γ. 2 Θέλω να επισημάνω κάτι που με ενόχλησε αφάνταστα. Φέτος και εγώ ακόμη, δεν έχω την απαιτούμενη όρεξη (περισσότερο από την αρρώστια μου και το πάθος μου) να δω καν την ομάδα, διότι δεν έχω καμία αγωνία για το αποτέλεσμα στα ματς. Ούτε στην Ελλάδα -παίζουμε μόνοι μας-, ούτε στην Ευρώπη -είμαστε λίγοι...-. Κατανοώ ότι η πολιτικο-οικονομική μιζέρια κατέστρεψε το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά αν πάω και στο γήπεδο θα σπάσουν τα νεύρα μου και θα χάσω πλήρως την όποια ψυχική ηρεμία έχω. Όχι από τον Ολυμπιακό. Από τους Ολυμπιακούς! Ναι, από εμάς τους ίδιους τους οπαδούς. Που το γαμημένο DNA μας, δηλαδή να μουρμουράμε, να γκρινιάζουμε και να είμαστε αυτοκαταστροφικοί, μας οδηγεί σε παραμόρφωση νοημοσύνης και πραγματικότητας. Ιδιαίτερα η νέα γενιά έχει υποστεί τέτοια ''βαζελοποίηση'', που πλέον έχει καταστεί επικίνδυνη για την υγεία μου. Με λυπούν αφάνταστα αυτά, αλλά δυστυχώς έτσι είναι. Επειδή λοιπόν ο Θρύλος είναι μακράν ό,τι καλύτερο υπάρχει στην Ελλάδα, θεωρώ ότι δεν αξίζει γιούχα από τους οπαδούς του. Δεν είναι δυνατόν να γινόμαστε ζέλες εμείς.
Υ.Γ. 3 Τι τραγικότητα! Τι νοημοσύνη παικτών, που υποτίθεται παίζουν χρόνια μπάλα. Υπάρχουν στο έδαφος δύο παίκτες μας, παίζουμε με 9 και αντί να την πετάξει την μπάλα έξω κάποιος δικός μας, συνεχίζουν το παιχνίδι για κάνα δίλεπτο, τουλάχιστον.
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
Κοίταξε, στο Υ.Γ.3 που λες, δεν άντεξα και άρχισα μια μίνι λειτουργία κι εγώ στο γήπεδο μέσα. Είπαμε, άλλο γκρίνια σε τέτοιες περιπτώσεις, οφθαλμοφανείς και απαράδεκτες μα πάνω από όλα μεμονωμένες και άλλο γενικότερη απαξίωση και βαζελίτιδα, ''ου'' συνεχή και γκρίνια με την πρώτη ευκαιρία. Πιο πολύ με καρκίνιασε ο Μανιάτης, που παίρνει την μπάλα από το διαιτητή, δίπλα του ο Ζαρντίμ με σηκωμένα χέρια περιμένει να την πετάξει έξω για να μπούνε οι αλλαγές και ο Μανιάτης δίνει πασούλα στο Φούλοπ, για να κάνει επίθεση ο Αστέρας. Έλεος...
Η λειτουργία είχε διάρκεια ίσης με την Ανάσταση του Σωτήρα μας!!!!! Άκου μικρή... Δίπλα σου καθόμουνα... Χαχαχαχαχαχα