ΜΑΚ ΓΚΙΝΕΣ: ΑΦΥΣΙΚΟ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΝΕΙ Ο ΠΑΟ



 
Ο Γουίλφ Μακ Γκίνες είναι ένας παλαίμαχος της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που έμεινε στην ιστορία του μεγάλου αγγλικού συλλόγου επειδή το 1969, όντας τότε προπονητής της δεύτερης ομάδας, ξαφνικά ανέβηκε στην πρώτη και αντικατέστησε τον περίφημο Ματ Μπάσμπυ. Ήταν μόλις 31 ετών τότε, δεν άντεξε το φορτίο και απολύθηκε. Το 1971 τον προσέγγισε ο Άρης και δέχτηκε να έρθει να δουλέψει στη χώρα μας. Με αυτό το βιογραφικό, καταλαβαίνει κανείς πως θεωρήθηκε μεγάλο κατόρθωμα και τιμή για το ελληνικό ποδόσφαιρο να φιλοξενεί τον Άγγλο. Στην πρώτη του σεζόν, 1971-72, παρουσίασε ένα πολύ αξιόμαχο σύνολο, που κόντραρε στα ίσια τους μεγάλους Αθήνας-Πειραιά. Όχι απόλυτα. Όσο του επετράπη. Τι εννοούμε? Ας μιλήσει ο ίδιος, σε έναν απολογισμό της χρονιάς το καλοκαίρι του 1972 στο δημοσιογράφο Γιώργο Λιάνη, μετέπειτα υφυπουργό στα χρόνια της Μεταπολίτευσης.
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ 1-6-1972
 

 

 
Αντιγράφουμε
 
''... Πίστευα πως θα νικήσουμε τον Παναθηναικό στην Αθήνα. Οι παίκτες μου έλεγαν ότι αυτό είναι αδύνατο. Δεν καταλάβαινα γιατί ενώ είναι τόσο καλοί παίκτες δεν πίστευαν σε αυτό. Αργότερα σας επανέλαβα ότι ο Άρης θα πάρει το πρωτάθλημα αρκεί να μην νικάει συνέχεια ο Παναθηναικός. Είναι αφύσικο μια ομάδα να νικάει συνέχεια... Κι όμως εδώ σχεδόν γίνονται τα υπερφυσικά''.
 
'' Θέλω να πω ότι είναι πολύ υπερφυσικό άλλες μεγάλες ομάδες να χάνουν και ο ΠΑΟ να μην χάνει''.
 
Μέσα στη χούντα του Ασλάνα έτσι κατακτούσε τίτλους ο ΠΑΟ. ''Υπερφυσικά''. Δεν έχανε με τίποτε, παρά μόνο αν σκύλιαζαν οι αντίπαλοί του. ''Άτρωτη'' η Πανάθα. Δεν τα λένε γαύροι αυτά. Άγγλοι αρειανοί τα λένε. Και θα επανέλθουμε σε λίγες μέρες, για να δούμε αναλυτικά το τι συνέβη σε ένα από τα πιο βρώμικα πρωταθλήματα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Υπενθυμίζουμε μόνο το γνωστό ντέρμπυ του 1971, με την σφαγή του Ολυμπιακού, που ''υπερφυσικά'' έπρεπε να χάσει.
 

Σχόλια

Εικόνα clark gheibol

Ρε φίλε,μας έχεις γονατίσει ρε συ. Πώς τα πετάς έτσι γρήγορα σα μελομακάρονα;

Εικόνα savvas gridlock

Καλό σας κάνω. Να ασκηθείτε εις την ταπείνωσιν με συνεχείς γονυκλισίες...