Έτσι μέχρι τέλους


Tags: -

Πάμε με αρκετά μεγάλη καθυστέρηση, να κάνουμε ένα μίνι απολογισμό του τί είδαμε στην Πόλη, αλλά και του τί μπορούμε να περιμένουμε για τη συνέχεια.

Στο πρώτο παιχνίδι δε θέλω να σταθώ ιδιαίτερα, αφού η ομάδα κατέβηκε χαλαρή κι επαναπαυμένη στο 2-0 που είχε χτίσει την προηγούμενη βδομάδα. Κι όταν λέμε ότι κατεβήκαμε χαλαρά, αυτό ισχύει για όποιον βρισκόταν στην αποστολή, αφού ούτε κανένας παίκτης ξεχώρισε με την απόδοσή του, αλλά κι ο κόουτς φαίνεται να έχει όρεξη για πειράματα, κρατώντας το Χάινς στον πάγκο σχεδόν σ'όλο το πρώτο ημίχρονο (για να τον ξεκουράσει?), όταν η ομάδα είχε ξεκάθαρο πρόβλημα στη ρακέτα, χάνοντας ριμπάουντ απ'όποιον περνούσε από τη ρακέτα μας και δεχόταν αλλεπάληλλους πόντους απ'το ζωγραφιστό. Στο δεύτερο ημίχρονο βελτιώθηκε κάπως η εικόνα μας, αλλά οι Τούρκοι είχαν ήδη πιστέψει στη νίκη και τα πράγματα ήταν δυο φορές πιο δύσκολα.Πάμε παρακάτω λοιπόν.


 
Όσον αφορά το δεύτερο παιχνίδι, δε θέλω να σταθώ στα προφανή, ότι χάσαμε το παιχνίδι λόγω... παράλυσης. Αυτό δεν είναι καινούριο και δεν μπορούμε να περιμένουμε ν'αλλάξει τώρα. Πολλές φορές έχει κολλήσει το μυαλό μας στα τελευταία δευτερόλεπτα, όπως στη Σιένα που την αφήσαμε να ολοκληρώσει επίθεση λίγων δευτερολέπτων, ενώ είχαμε φάουλ να δώσουμε. Όπως αυτό έγινε και σ'άλλα παιχνίδια στα τέλη δεκαλέπτων. Ή χάσαμε με τα χέρια σταυρωμένα διαφορές που θα μας έδιναν προβάδισμα έναντι των αντιπάλων μας. Δεν το πληρώσαμε μέχρι στιγμής κι ελπίζω να μην το πληρώσουμε ούτε τώρα, χάνοντας την πρόκριση μέσα απ'τα χέρια μας.
 
Αυτό που θέλω να κρατήσω από το παιχνίδι της παρασκευής, είναι ότι είδαμε επιτέλους την ομάδα να βγάζει την αυταπάρνηση που την έφερε πέρυσι στην κορυφή της Ευρώπης. Είδαμε επιτέλους την ομάδα σ'ένα παιχνίδι που όλα πήγαιναν στραβά, να παλεύει για 40' κι όχι μ'ένα γιουρούσι απελπισίας στο τέλος. Τί είναι αυτά που πήγαν στραβά? Πρώτ'απ'όλα, είδαμε το Σπανούλη στη χειρότερη πιθανότατα βραδυά του με τα ερυθρόλευκα, αφού εκτός από το 0/7 εντός παιδειάς, έχασε κι αρκετά από τα γκολ-φάουλ που αποτελούν βούτυρο στο ψωμί του. Παίζαμε σε μια κολασμένη έδρα που έχουν λυγίσει όλοι οι μεγάλοι της φετεινής Ευρωλίγκα κι απέναντι σε διαιτησία που θύμιζε... ελληνικό πρωτάθλημα. Αυτός ήταν κι ο λόγος άλλωστε που ο Άντιτς βγήκε εκτός παιχνιδιού, αφού ξεκίνησε καλά στο παιχνίδι, αλλά ο εκνευρισμός του τον οδήγησε σε τραβηγμένα σουτ κι ένα αντιαθλητικό που προς μεγάλη μας έκπληξη δεν του σφυρίχτηκε. Σωστά ο κόουτς τον τράβηξε στον πάγκο, αλλά δεδομένης της αδυναμίας μας στο ριμπάουντ, περίμενα να δω και τον Πάουελ στα τελευταία λεπτά στο παρκέ, όπως τους είδαμε στο τελευταίο παιχνίδι με τη Χίμκι. Βέβαια όταν δε γίνονται τα βασικά, αυτά είναι ψιλά γράμματα. Αν προσθέσουμε και το γεγονός ότι οι Τούρκοι κατάφεραν να σκοράρουν στα περισσότερα σκοτωμένα σουτ που τους οδήγησε η καλή άμυνά μας, θα περίμενε κανείς να χάσουμε με κάτω τα χέρια.

Παρόλ'αυτά, η ομάδα έμεινε συσπειρωμένη και θύμισε τον περσινό πρωταθλητή, που δεν παρέδιδε τα όπλα ποτέ και για κανένα λόγο. Εκεί που έλεγες ότι έτσι όπως πάει το παιχνίδι δεν κερδίζουμε σήμερα με τίποτα, η ομάδα δε λύγισε και κράτησε κεφάλι στο σκορ μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Επιτέλους είδαμε και το Σλούκα να μπαίνει στην εξίσωση στην επίθεση, που τον τελευταίο καιρό είχε βαλθεί να παίρνει τραβηγμένες προσπάθειες, σαν αυτή που πήρε μισό λεπτό πριν τη λήξη κι ενώ είχαμε ακόμα 10'' για να κάνουμε επίθεση. Όσο έπαιζε με υπομονή, θύμιζε σε όλους πόσο καλός σουτέρ είναι, ενώ και στην άμυνα τα πήγε πολύ καλά απέναντι στο Λούκας, δεδομένης τόσο της υψομετρικής διαφοράς, όσο και της εμπειρίας.

Αν η ομάδα βγάλει το ίδιο πρόσωπο και μέσα στο ΣΕΦ, πιστεύω πως η πρόκριση δε χάνεται με τίποτα. Δεν είναι η Εφές η ομάδα που θ'αντέξει σε τέτοια πίεση επί 40' εκτός έδρας και χωρίς το δεκανίκι της διαιτησίας, που όσο να'ναι την αναμένουμε πιο μαζεμένη στην έδρα μας. Νομίζω ότι αυτό που είδαμε την Παρασκευή ήταν το ταβάνι τους, απέναντι σε μια ψυχωμένη ομάδα και φυσικά δεν περιμένω να κάνουν κάτι καλύτερο στο ΣΕΦ. Αυτό που με φοβίζει είναι το κατά πόσο μπορούμε εμείς να επαναλάβουμε ανάλογη εμφάνιση και να κάνουμε και το κάτι παραπάνω, έχοντας πλέον και το άγχος ενός ενδεχόμενου αποκλεισμού μες στο σπίτι μας. Το οποίο φέτος κάθε άλλο παρά απόρθητο είναι.
 
Εδώ είναι νομίζω που μπαίνει στο παιχνίδι ο κόσμος. Όσοι βρεθούν στο στάδιο, πρέπει να είναι έτοιμοι να σπρώξουν την ομάδα όποτε κι εάν αυτή το χρειαστεί, να μην επιτρέψουμε στους Τούρκους να πιστέψουν ούτε στιγμή ότι μπορεί να κατάρισαν το παιχνίδι, αλλά ούτε και στους δικούς μας ότι τα παρατάμε, όσο κι αν στραβώσει το ματς. Νομίζω ότι είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε γι'αυτά τα παιδιά που δυο χρόνια τώρα μας έχουν προσφέρει αξέχαστες στιγμές. Το'χω γράψει από την αρχή της σειράς, ότι ο κόσμος μπορεί να είναι το με΄γαλο μας όπλο σ'αυτή τη σειρά, μειώνοντας τα δικά μας νεκρά διαστήματα κι αυξάνοντας αυτά των Τούρκων, γιατί κι οι Τούρκοι είναι ομάδα ψυχολογίας. Ας δείξουμε λοιπόν κι εμείς το καλύτερό μας πρόσωπο, στο όπως και να'χει τελευταίο παιχνίδι στην έδρα μας στην Ευρώπη.

Αν η κατάληξη είναι ευχάριστη κι εφόσον η ομάδα παλέψει όλα τα παιχνίδια όπως αυτό της Παρασκευής, αντιπαραβάλλοντας πείσμα κι ενέργεια απέναντι σε κάθε δυσκολία και μένοντας στο παιχνίδι μέχρι τέλους, εγώ λέω ότι η πλάστιγγα θα γέρνει προς το μέρος μας. Ήδη έχει καταγραφεί η πρώτη δήλωση από ΤΣΣΚΑ μεριά, ότι προτιμάει την Εφές για τον ημιτελικό. Δήλωση που σπάνια βλέπουμε, πολύ περισσότερο όταν οι πιθανοί αντίπαλοι των Ρώσων έχουν αποδειχθεί μάλλον ισάξιοι μέχρι τώρα εντός παρκέ και σίγουρα κατώτεροι των Ρώσων, που μάλλον δε θα έπρεπε να τους απασχολεί καθόλου ο αντίπαλος, αλλά η δική τους απόδοση. Βάσει των όσων έχουμε δει μέχρι φέτος τώρα αυτά. Αλλά βλέπετε, η περσινή ομάδα που την είχαν μονίμως από τη φάση των 8 και μετά τελειωμένη, αλλά κάθε φορά τους τελείωνε, στοιχειώνει ακόμα το κεφάλι τους. Στο χέρι μας είναι, με τον τρόπο μας, να τη ζωντανέψουμε για τα καλά.

Σχόλια

Εικόνα red apple

Δεν ξέρω τί λέτε εσείς αλλά ΑΝ ΘΥΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ, ο Μπίλι μας ήτο για τα μπάζα και πέρυσι, στον τελικό. Κι εκεί τον απέσυρε ο Ντούντα, γύρισαν το ματσάκιον οι Σλούκες και οι Μαντζαραίοι, αλλά στο τελευταίο, κρίσιμο δίλεπτο, ο Μπίλις επέστρεψε και έδωσε την ασίστ στον Πρίντεζη. Για μένα, η διαχείριση -για άλλη μια φορά- από τον κόουτς ήταν ελλειμματική.
Θε το ματς, μίστερ; Βάνεις Σπανούλη στο τελευταίο λετό, με συν 7, και τελειώνεις τη σειρά.
Κατά τα άλλα συμφωνώ με Διον

Εικόνα savvas gridlock

Turkish Airlines+ το γνωστό θέμα. Μπλέξαμε άσχημα. Θέλει στήριξη η ομάδα, γεμάτο ΣΕΦ και ΟΥΤΕ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ επαγρύπνηση. Ας τελειώσουν τα 40 λεπτά να σιγουρέψουμε το Λονδίνο και μετά τα λέμε.

Εικόνα indian

Σάββα το θέμα turkish airlines δε νομίζω ότι πλέον έχει βάση...καραμέλα βάζελων ήταν και είναι...όπως σε όλα θέματα, από την αρχή έχουν έτοιμες τις δικαιολογίες τους...τόσα χρόνια turkish airlines αλλά μια ομάδα τους σε final4 δεν έχει πάει...και έχουν δώσει ένα φορτηγό λεφτά και ακόμα δίνουν...ούτε καν στην Κωνσταντινούπολη δεν ήταν...το θέμα εξαρτάται καθαρά από μας πλέον, ομάδα και κόσμο...μπορούμε και οφείλουμε να είμαστε Λονδίνο

υγ. ΘΡΥΛΕ ΘΕΕ ΜΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΕ ΜΟΥ

Εικόνα savvas gridlock

Ε πώς να πάνε φάιναλ φορ ρε Μάνο, που μου σκάνε 2,5 μύρια στο Βούγιαση? Τι να κάνει ο δγιαιτητής, να βάλει την μπάλα στο καλάθι? Τα σφυριγματάκια τους τα παίρνουν και με εμάς στα δύο τελευταία ματς ξεπέρασαν τα όρια πολλές φορές.

Εικόνα indian

Σάββα έχω βάσιμες υποψίες ότι τα λεφτά τα έσκασαν για τη σαράποβα και όχι για το βούγιασιτς...ε χώρισαν και τελικά τους έμεινε αυτός...15 χρόνια τώρα, βρες μου ένα παιχνίδι που να έχεις παίξει με βάζελο ή κρίσιμο ευρωπαικό παιχνίδι και μπορείς να πεις οκ η διαιτησία ήταν καλή ή έστω τα 2-3-5 λάθη εναντίον μας ήταν ανθρώπινα...δεν υπάρχει ούτε ένα! πάντως αν ήθελαν οι Τούρκοι να σπρώξουν ομάδα τους, δε θα έσπρωχναν την εφες που δεν έχει και κόσμο και την μισούν οι περισσότεροι...όπως και να 'χει πάντως, νομίζω όλα εξαρτώνται από μας

Εικόνα Νίκος Γόδας

Μα και να θελαν να σπρώξουν άλλη ομάδα δεν μπορούσαν. Η Φενέρ ήταν φάντασμα, η Μπεσίκτας ανύπαρκτη. Η Εφές έχει πολύ καλούς παίχτες και στο σημείο που έφτασε θα σπρωχτεί. Συμφωνώ σ' αυτό που λες για τους βαζέλες και τις δικαιολογίες τους, αλλά το σπρώξιμο υπάρχει.