Ο Πριαπισμένος Έφηβος, ο άξονας, και οι Υποκριτές



 
Τώρα που κατάκατσε η σκόνη, και καταλάγιασε ο αχός απ’ τη μεγαλειώδη, την πέρα ως πέρα ΓΑΥΡΙΚΗ πρόκριση της ομαδάρας στο μπάσκετ, καλό είναι να θυμηθούμε κάποια πράγματα που συνέβησαν το τελευταίο διάστημα, και τα οποία σε συνδυασμό με κάποια που ακολούθησαν, πρόσφατα, χρήζουν νομίζω ειδικής αναφοράς.
 
Προσπαθώντας όσο μπορούμε να δούμε τη μεγάλη εικόνα όπως διαμορφώθηκε τελευταία, μετά τα πλευ οφ της Ευρωλίγκας, θα λέγαμε ότι η Ιστορία, η ζωή η ίδια, μπορεί να αργεί μερικές φορές –ή, να το κάνει λάθος για ένα διάστημα- αλλά συνήθως αποδίδει στον κάθε ένα αυτό που του αξίζει, και τον βάζει στη θέση που πραγματικά δικαιούται (και νομίζω αυτή πάνω στον άξονα, στον πιο μεγάλο άξονα, την φυλάει ειδικά για όσους επανειλημμένα έχουν αγνοήσει ακόμα και τους πιο βασικούς κανόνες της Ηθικής, και πορεύτηκαν πάντα και αποκλειστικά με οδηγούς την παραχάραξη, το ψέμα, και την ΠΟΥΣΤΙΑ, κόντρα στην κοινή λογικής και ηθική, διαπράττοντας κατά συρροή και απολύτως συνειδητά, Ύβρη απέναντι στο Δίκαιο, τους Θεσμούς, τη Λογική και την Αλήθεια . Κι έχω την εντύπωση πως τελευταία, ο Τεχνίτης της Ιστορίας έχει κατασκευάσει έναν ειδικής κατασκευής, διαστάσεων και αντοχών άξονα, αποκλειστικά προοριζόμενο για το μπασκετικό ζελέ και τους αγαπητικούς του –δίπλα δίπλα με αυτόν που είχε ετοιμάσει καιρό τώρα για τον ποδοσφαιρικό ζελέ και τους αντίστοιχους αγαπητικούς του, που επειδή συμβαίνει να είναι οι ίδιοι οι περισσότεροι και στις δυο περιπτώσεις, θα κάτσουν δυο φορές πάνω στον Αξων)
 
Δείτε λίγο:
Απ τη μία, ο γαύρος μας, παρά τα προβλήματα, την αμφισβήτηση, τις αντιξόοτητες, τα λάθη η και τις αστοχίες ακόμα (κι αυτά δεν τα λέω για να επιρρίψω κάπου ευθύνες, αλλά απλά για να υπερτονίσω την αξία αυτής της ομάδας), με το γαύρικο και Εφηβικό πριαπισμό του σε τέτοια ένταση και διαστάσεις που μόνο το Μπιγκ Μπεν θα μπορούσε να ανταγωνιστεί κάπως, Υπερήφανος και μάγκας, είναι έτοιμος να εκπορθήσει και το Λονδίνο και να διακορεύσει όποιον αλαζόνα βρεθεί μπροστά του.
 
Απ την άλλη, οι…άλλοι. Οι μποχού-βρωμού, να παλεύουν με φαντάσματα και σκιές, που μόνοι τους εφήυραν για να αντιμετωπίσουν το horror vacui, τον τρόμο απ΄το κενό που ειδαν ξαφνικά να χάσκει κατω απ τα πόδια τους, όταν η Ιστορία (είπαμε, αργεί αλλά το κάνει) τράβηξε το βρώμικο χαλί κάτω απ’ αυτά (αυτό που έκρυβαν-ή έτσι νόμιζαν-τις βρωμιές τους τόσα χρόνια).
Αυτοί που τώρα, τελείως ιδεοληπτικά και παρανοϊκά, μάχονται κάποια υποτιθέμενη αδικία αλλά τόσα χρόνια κάγχαζαν χαιρέκακα και ξετσίπωτα στις φωνές διαμαρτυρίας και αγανάκτησης όσων επισταμένα, μεδοδικά και ξεδιάντροπα έβλαπταν.
(Βέβαια, να πούμε, χωρίς ντροπή, ότι στους γαύρους οι λεονταρισμοί και τα νιαουρίσματα διαμαρτυρίας που διακρίνουμε, παρ’όλα αυτά, μέσα στον εκκωφαντικό θόρυβο απ το ντανγκα-ντουνγκα απ τις καμπάνες που έχει ανάμεσα στα πόδια του ο Έφηβος, τις ανάκατες με αυτές του Μπιγκ Μπεν που σημαίνει εμφατικά και αδιαπραγμάτευτα: ώρα Λονδίνου, μας προκαλούν επιπλέον πριαπιασμό, που πια μόνο με το «The Shard» μπορεί να συγκριθεί.)

The Shard-Το πιο ψηλό κτίριο στην Ευρώπη. Υψος 309.6μ

Και βέβαια, πώς να μην το κάνουν αυτό επι τόσα χρόνια, όταν έχουν το πιο αμείλικτο και ανηθικο Συστημα να τους υπηρετεί; Το ΙΔΙΟ ΕΝΟΧΟ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΣΥΣΤΗΜΑ, για να μην ξεχνιόμαστε.

Και αυτό, είναι ένα μεγάλο θέμα των τελευταίων ημερών, που κάπως διέλαθε της προσοχής μας λόγω του πανηγυρικού κλίματος για την πρόκριση στο F4 του Λονδίνου.
Το Σύστημα αυτό λοιπόν, ξεσάλωσε για άλλη μια φορά υπέρ του πιο βρώμικου σωματείου στην Ιστορία, ανακαλύπτοντας αδικίες εις βάρος του, επειδή τους ξεπάτωσε ο Λα Μπομπα σχεδόν μόνος του (κι αυτό ένας μπασκετικός βαζελολάγνος «ανεξάρτητος» κι «αντικειμενικός» και αγαπητικός του Διαμαντοβολίδη δύσκολα μπορεί να το διαχειριστεί), πήρε ξεκάθαρα θέση διαρρηγνύοντας τα (πράσινα, η λαχανί) ιμάτιά του, για την δήθεν αδικία που υπέστην ο ζελές. Άλλοι δε, έριχναν στάχτες στο κεφάλι τους και ως ηθοποιοί αρχαίας τραγωδίας (δε φόραγαν μάσκα όμως, το προσωπείο της δυστυχίας ήταν αληθινό) γέμισαν τον ανοιξιάτικο ουρανό με τις σπαρακτικές κραυγές της απέραντης θλίψης και του δράματος που βίωναν.
Εμείς, άμα πούμε πως αυτό δεν το φχαριστηθήκαμε, θα πούμε ψέματα. Και οι γαύροι ψεύτες δεν είμαστε.
Το ίδιο, παρεμπιπτόντως, δεν είναι κι ο γίγαντας ο «είσαι Ολυμπιακός;..-ε, λίγο…» Στήβαρος Γιατζόγλου που γλέντησε κανονικά τους πιο βαζελολάγνους απ΄ολους στην εκπομπή της NOVA, η οποία βίωσε με περισσή θλίψη και οργή την «ανείπωτη διαιτητική σφαγή» που υπέστην ο ζελές στη Βαρκελώνη, ΚΑΙ ΔΕ ΝΤΡΑΠΗΚΕ να το κοινοποιήσει και στον κόσμο αυτό. Όπως ποτέ ΔΕΝ ΝΤΡΑΠΗΚΕ (όπως δεν ντραπηκε ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ από αυτούς που ράγισαν τη γαυρικη καρδιά μας απ το κλάμα με αφορμή τη ΦΑΠΑ στο λαπατοφόρο σωματείο) να μην κάνει την παραμικρή ΝΥΞΗ στις ΣΦΑΓΕΣ που υπέβαλε το αγαπημένο τους σωματείο επι τόσα χρόνια (και συνεχίζει) το Θρύλο.
Αλλά, τους ξέραμε.
Κι έχουμε πει ότι πια τις περισσότερες φορές, γελάμε μαζί τους. Δεν είναι αρκετοί πια ούτε να μας θυμώσουνε. Οσον μας αφορά, μπορεί να εκφράζουν τη λαγνεία τους στο μποχού-βρωμου, οσο θέλουνε.

ΟΜΩΣ, γίναμε μάρτυρες, μετά από το θρήνο τους για το βάζελο, και γεγονότων που τα θεωρούμε την χειρότερη μορφή υποκρισίας και ξεδιαντροπιάς.
Κάποιοι λοιπόν, αρκετοί, και κάποιοι που μάλλον είναι θεσμός στην υποτιθέμενη Ανεξάρτητη και Αντικειμενική δημοσιογραφία, τόλμησαν (γιατί περί θράσους πρόκειται) και όχι χωρίς φειδώ στα λόγια τους, να εξάρουν το Ήθος, την τιμή και την προσφορά των Αγγελόπουλων, των ιδιοκτητών της ΚΑΕ Ολυμπιακός.
Αλλα, κυρίως το Ηθος. Που δεν συνδιαλλάχτηκε ποτέ με βρωμερά παρασκήνια για να αποκομίσει όφελος, η εστω να προστατέψει την ομάδα τους, που δεν επεδίωξε ποτέ να διεκδικήσει κάτι με άλλο τρόπο περαν των (τεράστιων) επενδύσεων και της αγάπης τους για την ομάδα και το μπάσκετ.

Τι λέτε ΡΕ ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΟΙ…ΤΙ ΛΕΤΕ…
Και τόσα χρόνια ΠΟΥ ΕΙΣΑΣΤΕ ΕΣΕΙΣ ΡΕ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ, να υπερασπισείτε τους Αγγελόπουλους απέναντι στην Συμμορία που λυμαίνεται το ελληνικο μπάσκετ εδώ και αιώνες; Όταν οι Αγγελόπουλοι και ο Θρύλος τόσα χρόνια αποδεδειγμένα και αδιαμφισβήτητα είναι θύματα του τυπου Αμιν Νταντα και Ουγκάντας καθεστώτος που κυβερνάει χωρις ντροπή, όπως το κυβερνάει, το ελληνικο μπάσκετ, εσεις που ήσασταν; Που ήσασταν μετά από κάθε νέα σφαγή εν ψυχρώ του Θρύλου;

Ησασταν εκει που έπρεπε: Ταγμένοι να υπηρετείτε τον μπασκετικό ζελέ και τις ανομίες του. Την ανηθικότητα και την ατιμία. Κι έρχεστε τώρα να αποθεώσετε τους Αγγελόπουλους; Ντροπή ρε..
Θα έιχε κάποια αξία αυτό, αν τοσα χρόνια καταφερνατε να ψελίσετε κάτι υπερ τους και υπέρ του Θρύλου στα αίσχη που λάμβαναν χώρα μπροστά στα ματιας σας και τις πένες σας, η τα πληκτρολόγιά σας. Αλλά όχι, δεν ειχατε λογια παρα να αποθεώνετε το φαπάστερο κατω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Αυτό ήταν το άγχος, η αγωνία σας και το αποκλειστικό σας μέλημα.
 
Οπότε, αυτό τωρα είναι ΑΔΙΑΝΌΗΤΗ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ
 
 
 ΥΓ.: Αν προκύπτει από τα παραπάνω ότι υπερασπίζομαι τους Αγγελόπουλους, είναι λάθος εκτίμηση. Είναι τοσο αυτονόητα και αυταπόδεικτα ηθικοί και τίμιοι, που δεν χρειάζονται εμένα να τους υπερασπιστώ. Ούτε εμένα ούτε κανέναν.
 
 

Σχόλια

Εικόνα vagio

Μεγάλε γαβροντα,
Πόσο αληθινό άρθρο, πραγματικά.. συμφωνώ απόλυτα για τους αγγελοπουλους, είναι παράγοντες άξιοι σεβασμού και είμαστε υπερήφανοι που είναι πρόεδροι του ΘΡΥΛΟΥ μας. Και δεν περιμέναμε τους τίτλους για να το πούμε. Οι τίτλοι τους -μας επιβραβευσαν και έδωσαν ελπίδα.
Θα συμφωνήσω και για τους αληταραδες μασονους.
Θα διαφωνήσω όμως με τα περί αποδοσης δικαιοσύνης. Αν υπήρχε δικαιοσύνη αθλητική πάντα, απλά θα ψοφουσαν οικογενειακώς οι σιχαμενοι φαρμακοτριφτες. Και η δικαιοσύνη θα είχε αποδοθεί νωρίτερα, πολύ νωρίτερα..

Εικόνα indian

συνυπογράφω μέχρι τελείας...πόσο δύσκολο είναι πια στην χώρα αυτή το αυτονόητο και το αυταπόδεικτο

υγ. ΘΡΥΛΕ ΘΕΕ ΜΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΕ ΜΟΥ