ΕΝΑ ΑΞΙΟ ΚΑΙ ΕΥΓΕΝΙΚΟ ΠΑΙΔΙ, ΠΟΥ ΚΑΤΕΒΑΖΕ ΡΟΛΑ ΜΕ ΤΡΟΠΟ ΗΡΩΪΚΟ ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ...
Λέω σήμερα να συνεχίσω τις βιωματικές αναρτήσεις με τους ποδοσφαιρικούς ήρωες των παιδικών και πρώτων νεανικών μου χρόνων, καθ΄ότι σήμερα διάγω όπως είναι γνωστόν αισίως τους...δεύτερους, μιλώντας σας για έναν ΚΕΡΒΕΡΟ. Οι περισσότεροι τον ξέρετε σαν παράγοντα. Με ό,τι το προηγούμενο συνεπάγεται... Εγώ όμως, γιαυτό είμαι΄δω: Να σας μιλήσω δηλ. για ένα παιδί αλλιώτικο, ξεχωριστό, ευγενέστατο, σεμνό, ανιδιοτελές και ταυτόχρονα έναν από τους μεγαλύτερους τερματοφύλακες στην ιστορία του ΘΡΥΛΟΥ. Μέσα στους τρεις, το πολύ τέσσερις...Τον Σάββα τον Θεοδωρίδη. Όπως τον ΕΖΗΣΑ, ΤΟΝ ΘΑΥΜΑΣΑ, ΤΟΝ ΚΑΜΑΡΩΣΑ...
Έπαιξε 9 χρόνια στον Ολυμπιακό, απ΄το 1953 μέχρι το 1962, πήρε 6 πρωταθλήματα Ελλάδας, 7 κύπελλα και 7 πρωταθλήματα Πειραιά ( τότε...).
Ας τον περιγράψω: Η προσωποποίηση του ΄΄καλού παιδιού΄΄. Αθλητικός, χαμογελαστός, προσηνής. Από εύπορη οικογένεια. Φαρμακοποιός ο ίδιος. Επιστήμονας... Ξεχώριζε έτσι σαν τη μύγα μεσ΄το γάλα απ΄την υπόλοιπη...γαυρομπλέμπα: Μουράτης, Ρωσίδης, Ξανθόπουλος, Σούλης, Κοτρίδης, Ιωάννου, Πολυχρονίου, Δαρίβας, Μπέμπης, Υφαντής και βάλε... Λεγόταν έντονα ότι χαρτζηλίκωνε τους πιο...αναξιοπαθούντες συμπαίκτες του... Δεν ήταν όμως το βουτυρόπαιδο. Με καμμία δύναμη. Ξεχώριζε μεν, όπως είπα, κυρίως φυσιογνωμικά και σαν μπόντι λάνγκουϊτζ, αλλά ενσωματωνόταν ΤΕΛΕΙΑ στην υπόλοιπη ποδοσφαιρική μηχανή των ερυθρόλευκων. Έδενε απόλυτα ΑΡΜΟΝΙΚΑ με τους άλλους κι αυτό για ένα και μόνο, ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΟ, λόγο: Γιατί ήταν ποοολύ ΓΑΥΡΟΣ... Κάτι που τον ΄΄μεταμόρφωνε΄΄... Γαύρος πατεντάτος, στην ψυχή, εκεί δηλ. που ΕΧΕΙ σημασία, γαύρος μέχρι το ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ του κύτταρο και ΠΕΡΑ απ΄ αυτό. Γνώρισμα, φυσικά, που το κρατάει ΄΄σημαία΄΄ του και που τον καθοδηγεί και τον χαρακτηρίζει Σ΄ ΟΛΕΣ ΤΟΥ ΤΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ μέχρι σήμερα. Αν ήταν να κρατούσα μόνο δυο επίθετα, όλα κι όλα, για να τον προσδιορίσω, θα τον αποκαλούσα ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗ και ΠΑΘΙΑΣΜΕΝΟ με την ομάδα. Με μια λέξη; ΑΡΡΩΣΤΟ...
Κλείνω τα μάτια μου, ταξιδεύω αστραπιαία δεκαετίες πίσω, ανοίγω όσο πιο σβέλτα και με έντονη αδημονία το σεντούκι της μνήμης μου για να τον αντικρύσω και σας γράφω ό,τι βλέπω....
Παίρνει θέση, ερχόμενος απ΄τη μεγάλη περιοχή, στο τέρμα του... Λίγο σκυφτό, σεμνά, και γερμένο πολύ ελαφρά στο πλάϊ το κεφάλι... Χαμογελάει όπως τον χειροκροτάμε, είναι κι ένας πιτσιρικάς γνωστός μου εκεί, να χτυπάει όσο πιο δυνατά μπορεί τις κατακόκκινες πια παλάμες του, και φτάνει στη γραμμή του τέρματος, κάνει μεταβολή κι αρχίζει να σέρνει στο ξερό το ποδάρι του, ΄΄γράφοντας΄΄ στο χώμα ίχνος σαν από μοτοσικλέτα... Προετοιμασία κατά τα γνωστά με σουτάκια και τα ρέστα...
Θυμάμαι έντονα, τη σκούρα κλειστή μπροστά μπλούζα, το γιακαδάκι του απ ΄έξω, το σκούρο κοντό σορτσάκι, τις επιγονατίδες του, τις ασπρόμαυρες ( μισές-μισές ) κάλτσες...
Στο παιχνίδι του, λιοντάρι... Άριστος τόσο έξω, στην περιοχή, όσο και κάτω απ΄τα δοκάρια. Ηρωϊκός, ελαστικός, θεαματικός, σταθερός, πολύ γερά χέρια, έξοχα αντανακλαστικά, έπεφτε βουτιά στις εξόδους του για να καπακώσει ή ν΄αποκρούσει την μπάλα απ΄τον αντίπαλο επιτιθέμενο, που ΄΄πήγαινε γόνα΄΄... Συνεννοείτο εξαιρετικά με Μουράτη, Σούλη, Στεφανάκο, Ρωσίδη, Ξανθόπουλο. Ένα χαρακτηριστικό του: Δεν έτρωγε ΄΄εύκολα΄΄ γκολ. Ήταν συνεπής και μας γέμιζε με σιγουριά... Ήμασταν ήσυχοι με τον Σάββα στα δοκάρια... Ειλικρινά και χωρίς ίχνος πρόθεσης για εξιδανίκευση, δυσκολεύομαι να θυμηθώ κάποιο κουσούρι του...Τον θαύμαζα πολύ και προσπαθούσα να τον μιμηθώ, όταν έπαιζα τέρμα με τ΄άλλα παιδιά στο Σχολείο κι αργότερα στη Σχολή... Ο Θεοδωρίδης μ΄είχε κάνει καλούτσικο: βουτιές, μπλονζόν και τα ρέστα... Αναρίθμητα τα γαυράκια στις γειτονιές και στις αλάνες, που κάνανε τότε το ίδιο μ΄εμένα... ΘΕΩΡΩ ΣΗΜΕΡΑ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΖΗΣΑΝ, ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΝ ΕΠΑΡΚΩΣ, ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΝ, ΤΟ Π - Ο - Σ - Ο ΚΑΛΟΣ ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ ΗΤΑΝ Ο ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ! ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΕΝΑ ΡΟΛΑ ΜΕ ΚΑΜΙΑ 10ΡΙΑ ΛΟΥΚΕΤΑ... ΄΄Ξεφύτρωσε΄΄ και μεγαλούργησε άλλωστε μια φουρνιά ΕΞΑΙΡΕΤΩΝ τερματοφυλάκων, εκείνη την εποχή: Καραπατής, Πεντζαρόπουλος, Δελαβίνιας, Μανταλόζης, Οικονομόπουλος, Σεραφείδης, Βαλιάνος...
'Εφυγε νωρίς απ΄τα γήπεδα... Νεότατος. Εξακολουθεί όμως εδώ και πολλά χρόνια να είναι παρών στον Ολυμπιακό, απ΄τη θέση του διοικητικού παράγοντα. Τον ξέρουμε όλοι: Αφοσιωμένος, ασυγκράτητος, χειμαρώδης, παρορμητικός και υπερβολικός ενίοτε, άστοχος σπάνια, μα ΠΑΝΤΑ καθαρός, τίμιος, αυθόρμητος. ΛΑΤΡΕΥΕ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΥΕΙ ΤΟΝ ΔΑΦΝΟΣΤΕΦΑΝΩΜΕΝΟ ΜΕ ΜΙΑ ΑΝΥΠΟΚΡΙΤΗ, ΑΓΝΗ, ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗ, ΣΠΑΝΙΑ, ΑΓΑΠΗ...
Πιστεύω ακράδαντα ότι θα παραμείνει ίδιος και ενεργός μέχρι το τέλος... Που του εύχομαι ν΄αργήσει, όσο γίνεται περισσότερο...
ΣΕ ΧΑΙΡΕΤΩ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΣΑΒΒΑ!
ΣΕ ΄΄ΒΛΕΠΩ΄΄, ΣΑΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΑΔΕΛΦΟ ΜΟΥ!
ΕΓΡΑΨΕΣ ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ!
ΣΕ ΚΑΜΑΡΩΝΩ, ΕΔΩ ΚΑΙ 62 ΧΡΟΝΙΑ!
΄΄ΕΝΑΣ ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΓΑΥΡΟΣ, ΑΠ΄ΤΗΝ ΚΕΡΚΙΔΑ΄΄.....
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
Κ Απόστολε καταρχήν συγχαρητήρια για την συνέχιση των συγκεκριμένων αναρτήσεων!
Εγώ τον Σάββα Θεοδωρίδη τον έχω ζήσει μόνο ως παράγοντα και ελπίζω να συνεχίσω να τον ζω για πάρα πολλά χρόνια ακόμα. Πραγματικός στρατιώτης του Ολυμπιακού που στα δύσκολα πάντα βγαίνει μπροστά. Χαρακτηριστική η εικόνα του στα εκτός έδρας που παίρνει θέση στην απέναντι από τους πάγκους πλευρά δηλώνοντας με αυτόν τον τρόπο παρών, σε εχθρικό περιβάλλον και πάντα όρθιος...
Η επιτυχία του στο συγκεκριμένο πόστο αποδεικνύεται από τις αντιδράσεις των απέναντι, κρίνοντας από το μένος τους προς το πρόσωπο του εύκολα βγαίνει το συμπέρασμα πως ο Κυρ Σάββας τους έχει στημένους μονίμως στα τέσσερα...
Σχετικά με το «κλείσιμο» της ποδοσφαιρικής του καριέρας σε τόσο μικρή ηλικία γνωρίζετε περισσότερες λεπτομέρειες; Φυσικά ο λόγος ήταν οι σπουδές. Ο ίδιος όμως πως το αντιμετώπισε; Δέχτηκε πιέσεις από την οικογένεια του; Ήταν καθαρά δική του η απόφαση; Όπως και να έχει, για ένα παιδί της ηλικίας του που αγωνίζεται βασικός στον Ολυμπιακό και στην Εθνική , που είναι ταλαντούχος και αστέρι για την εποχή δεν είναι και η ευκολότερη απόφαση...
''Σχετικά με το «κλείσιμο» της ποδοσφαιρικής του καριέρας σε τόσο μικρή ηλικία γνωρίζετε περισσότερες λεπτομέρειες; Φυσικά ο λόγος ήταν οι σπουδές. Ο ίδιος όμως πως το αντιμετώπισε; Δέχτηκε πιέσεις από την οικογένεια του; Ήταν καθαρά δική του η απόφαση;''
Ο πατερας του τον πιεζε συνεχως. Μαλιστα απο το καλοκαιρι του 1955 μεχρι την ανοιξη του 1956 ειχε σταματησει το ποδοσφαιρο για να διαβασει, με εντολη του πατερα του. Την ανοιξη του 1956 ομως, κρυφα απο τον πατερα του αρχισε να κατεβαινει στη Λεωφορο και να κανει προπονησεις με την ομαδα του ΠΑΟ, για να κρατιεται σε φορμα εν οψει των κρισιμων αγωνων του πρωταθληματος της σεζον 1955-56. Τα βαζελακια πιστεψαν πως θα μας τον παρουν, αλλα ξαφνικα τον ειδαν αντιπαλο τους στο ντερμπι τιτλου Ολυμπιακος-ΠΑΟ κι εμειναν κοκκαλο.
Ευτυχώς για τον ίδιο που πρόλαβε και κατέκτησε αρκετά πρωταθλήματα και κύπελλα με την φανέλα του Θρύλου και κατάφερε να γίνει ένα κομμάτι της ιστορίας του. Σε αντίθετη περίπτωση τον Σάββα θα τον στοίχειωνε σε μεγάλο βαθμό αυτή του η απόφαση. Η σκέψη με το ΑΝ θα τον ακολουθούσε και θα τον βάραινε πολύ περισσότερο εάν σταματούσε χωρίς να έχει πετύχει τα παραπάνω επιτεύγματα...
Όταν ο Σάββας δίνει πληροφοριακό υλικό, είναι η περίπτωση που λες: ΄΄καλά ρε, που τα ξέρει αυτός οοο...μπιπ, όλ΄αυτά;΄΄ Αναγνώριση, συγχαρητήρια, θαυμασμός. Έτσι είναι. Χαίρομαι που είμαι στο RATM. Με παρέες σαν και του λόγου σας. Όπως και με τόσους άλλους, ΕΚΛΕΚΤΟΥΣ πραγματικά, σύγγαυρους... Είδες τί μπορεί να κάνει ο Ολυμπιακός;
Καλησπέρα σέ όλους τούς σύγαμβρους .
Απόστολε είσαι βαλτός να με ξανακάνεις νά θυμηθώ καί τούς μύθους τού θρύλου αλλά καί τά παιδικά μας χρόνια πού όντως όλοι κάναμε βουτιές θέλοντας ν΄α μιμιθούμε τό μεγάλο Σάββα Θεοδωρίδη.Μοναδικός τερματοφύλακας παγκόσμια πού οι πιτσιρικάδες θέλουν νά μοιάσουν σέ ένα τερματοφύλακα.
Πιστεύω ότι ακόμη καί σήμερα ο Σάββας ξέρει τή θέση τού τερματοφύλακα όσο λίγοι. Νά πουμε ακόμη ότι όλα τά γήπεδα είχαν χώμα μέ χαλίκια καί οι τερματοφύλακες πολλές φορές ετραυματίζοντο. Ακόμη νά θυμίσω ότι στό παλαιό αθλητικό κέντρο τού Αγίου Κοσμά σέ κάθε τοίχο υπήρχε μία φωτογραφία από κάθε άθλημα , ε! λοιπόν γιά τό ποδόσφαιρό υπήρχε μία εντυπωσιακή απόκρουση τού Σάββα στό γήπεδο τής Περιβόλας, σκεφτείτε μόνο ποίοι άλλοι παιχταράδες υπήρχαν τότε καί όχι μόνο στό θρύλο.
Καί κάτι οικογενειακό. Ο πατέρας μου φανατικός γαύρος ,όταν έμαθε ότι πατέρας τού Σάββα είχε φαρμακείο στή Καραγεώργη Σερβίας , πήγαινε εκεί γιά φάρμακα γιά νά ρωτάει γιά τό Σάββα καί τήν ομάδα. Έτσι έμαθε ότι ο Σάββας θά σταματούσε τό ποδόσφαιρο καί θυμάμαι ότι είχε καταστενοχωρηθεί.
Επίσης νά θυμίσω ότι ο Σάββας σταμάτησε τό ποδοσφαιρο σέ μία ηλίκια πού άλλοι αρχίζουν νά είναι αναπληρωματικοι καί ήταν βασικός τόσο στό θρύλο όσο καί στήν εθνική.
Τί θέλετε σύγαμβροι, ίσως νά είμαστε υπερβολικοί μέ τή λατρεία πού έχουμε γιά παίκτες σάν τόν Σάββα αλλά ήσαν οι ήρωες τής τής γενιάς μας ,και μή ξεχνάτε ότι είχαν τό ρεκόρ τών σερί πρωταθλημάτων (έξι) πού μόνο η μεγάλη ομάδα τού Σ.Κόκκαλη έσπασε μετά από κοντά σαράντα χρόνια.
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ σχόλιο Τάσο, για το οποίο Σ΄ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. Οι πληροφορίες που προσθέτεις είναι σαν πετυχημένες πινελιές από κάποιον που ΞΕΡΕΙ, ΚΑΙ πού, ΚΑΙ πόσες, ΚΑΙ τί είδους χρειάζονται για να ΄΄ζωντανέψει΄΄ καλύτερα ένα πορτρέτο...
Απόστολε εμείς σέ ευχαριστούμε γιατί μέ τούς ήρωες τών παιδικών μας χρόνων ξαναζωντανεύεις καί τή πιό αγνή περίοδο τής ζωής μας ,τή παιδική μας ηλικία.
Ξέχασα νά πώ ότι η μεταγραφή τού Σάββα στόν Ολυμπιακό από τήν Άμυνα Αμπελοκήπων στοίχισε πέντε χιλιάδες δρχ καί έγινε ως εξής. Ένα πρωϊ πέρασε ο Γ. Ανδριανόπουλος από τό φαρμακείο τού Θεόδ.Θεοδωρίδη δηλ. τού πατέρα τού Σάββα καί του ζήτησε δανικά πέντε χιλ. δρχ . Ο κ. Θ. Θεοδωρίδης τού τά έδωσε γιατί ήταν φίλοι χωρίς νά ρωτήση τί τα ήθελε.
Μετά από δύο ώρες επιστρέφει ο Γ. Ανδριανόπουλος καί δίνει στό κ. Θοδωρο ένα χαρτί λέγοντάς του : ¨ Πάρτο ,είναι η μεταγραφή τού γιού σου στόν Ολυμπιακό" Δέν ξέρω άν ο Ανδριανόπουλος επέστρεψε τά χρήματα στό Θεοδωρίδη αλλά τώρα όλοι ξέρουμε πώς ο Σάββας Θεοδωρίδης έγινε μέρος τής ιστορίας τού Ολυμπιακού.
Δε θα ξεχάσω τη δεκαετία του 90 ,πηγαίνοντας καθημερινά στη δουλειά μου με τα πόδια από Εξάρχεια στο Κολωνάκι,περνώντας
από τη Σκουφά λίγο πριν την πλατεία,ανέμιζε περήφανα στο ρετιρέ μιας πολυκατοικίας η σημαία που όλοι αγαπάμε.
Καταλαβαίνετε όλοι ποιος έμενε εκεί.
Το να τον ευχαριστήσουμε για την προσφορά του αγωνιστικά και διοικητικά είναι αυτονόητο και επιβεβλημένο.
Αυτό που δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ είναι η θητεία του ως παράγοντας στα πέτρινα χρόνια και τα δεινά που υπέστη σαν εκπρόσωπος του συλλόγου από τα βαρδινογιαννοτραφή ερπετοειδή που όριζαν τις τύχες του ποδοσφαίρου μας.
Ολοι αυτοί οι παλιοί που΄χουν τιμήσει άλλος περισσότερο κι άλλος λιγότερο την ερυθρόλευκη φανέλα, άδολα, με βασικό γνώμονα την ΑΓΑΠΗ τους γιαυτόν τον ΜΕΓΑΛΟ σύλλογο, θα πρέπει ν΄αντιμετωπίζονται με τον προσήκοντα σεβασμό... ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΓΑΥΡΟΨΥΧΗΣ: ΝΑ΄ΝΑΙ ΔΙΚΑΙΗ, ΜΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΘΥΜΗ. ΝΑ ΛΕΕΙ ΤΑ ΄΄ΣΥΚΑ-ΣΥΚΑ΄΄, ΑΛΛΑ ΝΑ΄ΧΕΙ ΑΝΟΙΧΤΗ ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΣΦΑΛΑΝ, ΑΛΛΑ ΤΟ΄ΧΟΥΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ... ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ.
Ο ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ, ΟΦΕΙΛΕΙ Ν΄ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΒΑΘΥ ΣΕΒΑΣΜΟ. ΣΑΝ ΠΑΙΧΤΗΣ, ΗΤΑΝ ΕΞΑΙΡΕΤΟΣ ΜΕ ΟΛΗ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ. ΚΑΙ ΣΑΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ, ΤΑ΄ΧΕΙ ΔΩΣΕΙ ΚΑΙ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΤΑ ΔΙΝΕΙ Ο-Λ-Α...
ΟΤΑΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙΣ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ, ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΛΑΘΕΨΕΙΣ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ. ΛΑΘΗ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΜΟΝΟΝ ΟΙ ΑΜΕΤΟΧΟΙ. ΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟ, ΜΠΟΡΕΙ Ν΄ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΣΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΛΑΘΟΣ. ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΛΙΣΤΑ...
αυτόν τον ΓΑΥΡΑΡΟ ειρωνεύονται κάποιοι νεόγαυροι που δεν σέβονται όχι μόνο τον ίδιο αλλά ούτε και την ΙΣΤΟΡΙΑ του Ολυμπιακού.
Ο Σάββας Θεοδωρίδης που πρόλαβα και εγώ κάτω από τα δοκάρια μας,θα μπορούσε εδώ και δεκαετίες να είναι σε μιά τιμητική θέση στο Δ.Σ. και μία ακόμα πιό τιμητική θέση στα ακριβά διαρκείας.Αντίθετα προτίμησε να πηγαίνει μαζί με την ομάδα ακόμα και στη Τούμπα,να κινδυνεύει η ζωή του για να προασπίσει τους παίκτες μας που πάντα αγκαλιάζει και συμβουλεύει.
Και ΑΥΤΟΝ τον άνθρωπο ειρωνεύονται κάποιοι που δηλώνουν γαύροι...
Πες τα ρε φιλε Αλεξανδρε,γαμω τους σαπιους καιρους που ζουμε !!!
Τολμανε καποια τσουτσεκια να πιανουνε στο στομα τους τον ΚΥΡΙΟ Σαββα τον ανθρωπο που εχει αφιερωσει την ζωη του στον συλλογο ΑΦΙΛΟΚΕΡΔΩΣ...
και το ξαναγραφω,,γαμω τους σαπιους καιρους που ζουμε !!!
Θεωρώ πως ΥΠΕΥΘΥΝΗ άποψη για ένα οποιοδήποτε πρόσωπο ή πράγμα, μπορεί να έχουν ΜΟΝΟΝ αυτοί που είναι ΣΕ ΘΕΣΗ να έχουν άποψη επί του συγκεκριμένου. ΟΛΟΙ οι άλλοι, ελέγχονται. Η αλήθεια είναι ότι ΠΑΝΤΑ υπήρχαν ΄΄αποψιάκηδες΄΄. Σήμερα όμως έχουμε ΄΄πλημμύρα΄΄ από δαύτους... Ημιμαθείς ή εντελώς άσχετοι, εκφράζουν άποψη επί παντός του επιστητού... Αθλητικού, κοινωνικού, πολιτικού, ιατρικού, νομικού, οικονομικού, τεχνικού και άλλων, ων ουκ έστιν αριθμός, θεμάτων. Οπουδήποτε. Από το ίντερνετ, την τηλεόραση και τον συμβατικό τύπο μέχρι την καφετέρια και τις κάθε λογής παρέες. Πρυτάνεις, νομίζω, μεταξύ των ΄΄αποψιάκηδων΄΄, είναι οι ΑΡΔ... Αυτοί τα ΄΄ξέρουν΄΄ όλα. Από σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς, μέχρι και τί χρώμα έχει το βρακί της Μέρκελ, με την αντίστοιχη βεβαίως....ψυχολογική ερμηνεία της σχετικής επιλογής της. Ασφαλώς, μια που μιλάμε για αθλητικά, ξεχωριστή θέση ανήκει στους νεόγαυρους... Η ΕΠΙΤΟΜΉ ΤΩΝ ΄΄ΑΠΟΨΙΑΚΗΔΩΝ΄΄... Κορυφαίοι προπονητές, πρόεδροι, μαναντζαραίοι κ.λ.π. Του ΄΄πρωκτού΄΄ φυσικά... Δεν ισχυρίζομαι ότι τα λένε ΟΛΑ και ΠΑΝΤΑ λάθος. Όχι. Λένε και μερικά σωστά. Αλλά τα ΄΄παίρνει το ποτάμι΄΄ των ηλιθιοτήτων που αραδιάζουν μόνιμα και κατά ριπάς ρε παιδί μου, τα ΄΄πνίγει΄΄, με αποτέλεσμα ΄΄μαζί με τα ξερά να καίγονται και τα χλωρά΄΄... Υπάρχει εκτεταμένα υψηλός MASTURBATION INDEX στη χώρα... Ενδημική, δυστυχώς, νόσος. Γιαυτό έχουμε και το χάλι που΄χουμε. ΕΜΕΙΣ ΦΤΑΙΜΕ. ΟΛΟΙ. ΜΗΝ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΑΒΑΣΙΜΕΣ ΕΩΣ ΓΕΛΟΙΕΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ... ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ! ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ...
Εκφράζω και γω μαζί με τον αδερφό Απόστολο την αγάπη, τον θαυμασμό, και το ευχαριστώ στον Σάββα για την προσφορά και την αφοσίωση του στην ομάδα που όλοι αγαπάμε.
Ζήτω ο Ολυμπιακός!
ΖΗΤΩ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, ΑΔΕΛΦΕ!
60 χρονια στρατιώτης του Ολυμπιακου.
ΑΚΡΙΒΩΣ. Είναι, μαζί με μερικούς ακόμη επιζώντες ( για τους οποίους εύχομαι ειλικρινά ευτυχή μακροζωϊα ), Η ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ...
ΖΗΤΩ Ο ΔΑΦΝΟΣΤΕΦΑΝΩΜΕΝΟΣ Α-Ι-Ω-Ν-Ι-Ο-Σ ΕΦΗΒΟΣ!
Εντυπωσιακο το πως μας μεταφερεις σε εκεινες τις εποχες με τα γραπτα σου Αποστολε.Θα σου προτεινα να γραψεις ενα βιβλιο για το Θρυλο.Το λογοτεχνικο ταλεντο ειναι εμφανες.
ΥΓ.Οπως λεει και ο φιλος απο κατω βαρεθηκα το Μαζουακου ειλικρινα.Δωστε τον να παει στο διαολο που μου την εχει δει Καρλος.
ΥΓ1.Διαβαζω δεξια και αριστερα οτι δεν εχουν πεισει τον προπονητη οι νεαποκτηθεντες Ελληνες και οτι μαλλον θα φυγουν.Ο Ντουρμαζ και ο Ντοσεβι θα παραμεινουν?
Χμμμ... Έχω γράψει πολύ στη ζωή μου... Αν έπιανα τώρα να γράψω ένα τέτοιο βιβλίο ( μου το λέει κι η γυναίκα μου, αλλά όχι για τον Ολυμπιακό, μολονότι δεν θα΄χε αντίρρηση και γιαυτό ), δεν ξέρω πού θα μ΄έβγαζε... Ειλικρινά... Το νιώθω σαν δέμευση. Έτσι το νιώθω. Κι εγώ ζητώ, ζητούσα ανέκαθεν, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ... Όχι δεσμεύσεις... Ίσως, γιατί μια ζωή ήμουνα ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ ΝΑ ΤΗΡΩ ΄΄δεσμεύσεις΄΄. Πού να τα λέμε τώρα...
Θέλω να τρέχω, να τρέχω, και να σταματάω όποτε μου΄ρχεται... Βιβλία για τον ΘΡΥΛΟ εξάλλου, το ξέρουμε όλοι, ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ, έχουνε γράψει ο ΜΕΓΑΛΟΣ Μαουνιέρης, ο εκλεκτός σύγγαυρος Μαυρωνάς και άλλοι ενδεχομένως απ΄τους οποίους ζητώ συγγνώμη για την μη αναφορά τους... Ο Νissios για παράδειγμα απ΄τους δικούς μας, θα μπορούσε να γράψει ΕΞΟΧΑ. Να σε ΄΄σκοτώσει΄΄ απ΄την συγκίνηση και τον ενθουσιασμό. Πέννα-θαύμα...
Εμένα, άσε με να τρέχω, χωρίς συγκεκριμένο προορισμό... ΘΕΛΩ ΑΕΡΑ ΚΑΙ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΔΙΟ...
Υ.Γ. Σ΄έχω στο νου μου με τις Πανελλήνιες... Ενημέρωσέ μας.
ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΜΟΡΦΕΣ ΚΑΝΑΝ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑΡΑ ΜΑΣ ΘΡΥΛΟ...ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΜΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΩΣΑΝ ΚΥΡΟΣ ΣΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΜΑΣ. ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΤΟΥ 81 ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ ΝΑ ΔΩ ΤΕΡΑΣΤΙΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΜΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΠΟΥ ΛΑΤΡΕΥΩ ΚΑΙ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΕΣΑΣ ΓΙΑ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΦΟΒΕΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΣΩ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΠΟΥ ΑΦΗΣΑΝ ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ ΤΟΥΣ. ΣΩΣΤΗ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ, ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΛΕΜΕ ΟΛΑ, ΟΤΙ ΚΑΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟΣ, ΑΛΛΑ ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΕΙ ΚΑΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΕΙ?
Κυρ Αποστολη γραφετε τρομερα και χτυπατε μεσα στην ψυχη μου κάθε φορα όπως ολοι σας εδώ.
ΥΓ: ΚΥΡΙΕ ΜΑΖΟΥΑΚΟΥ, ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ ΜΙΑ ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ 1000 ΕΜΕΙΣ. ΣΤΑ ΤΣΑΚΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΣΥ ΟΠΩΣ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ ΠΟΥ ΚΛΑΙΓΑΝΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΣΕ ΕΒΕΡΤΟΝ Η ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ ΣΕ ΜΠΟΛΤΟΝ Η ΡΟΜΑ Η Η Η Η Η Η Η Η Η Η Η ....Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΣΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ. ΜΑΓΚΕΣ ΦΑΝΕΛΕΣ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ ΜΑΣ ΝΑ ΤΙΣ ΠΑΙΡΝΕΤΕ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ ΤΩΝ ΜΙΣΘΟΦΟΡΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΦΗΒΟ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ
ΥΓ2: ΜΟΝΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΜΟΥΝΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
Γουστάρω το υστερόγραφό σου. Όπως γουστάρισα κι αυτή σου την προτροπή για την ερυθρόλευκη, χωρίς ονόματα... Έτσι είναι. Απεριόριστος σεβασμός, ευγνωμοσύνη και ολόψυχες ευχαριστίες ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΙ ΤΗΝ ΤΙΜΗΣΑΝ. ΛΑΤΡΕΙΑ ΟΜΩΣ ΖΩΗΣ, ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΗ ΡΙΓΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΚΑΤΑΛΕΥΚΟ ΦΟΝΤΟ...
Στον Γιανακοπουλο αναφέρεσαι οταν λες για την Μπολτον?
ΝΑΙ ΦΙΛΕ ΜΟΥ...ΣΕ ΕΝΑΝ ΠΑΙΚΤΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ ΧΑΡΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΧΝΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΟΤΙ ΕΚΑΝΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΓΙΑΤΙ ΟΤΑΝ ΦΕΥΓΕΙΣ ΓΙΑ 100.000 ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ. ΕΜΕΝΑ ΔΕΝ ΜΕ ΧΑΛΑΣΕ ΠΑΝΤΩΣ....ΟΥΤΕ ΑΥΤΟΝ ΒΕΒΑΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΣΤΙΣ ΟΜΑΔΑΡΕΣ ΤΗΣ ΜΠΟΛΤΟΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΑΛ. ΤΙ ΝΑ ΛΕΜΕ ΤΩΡΑ...ΜΕΓΑΛΕΙΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΑΣ.
ΥΓ: ΜΟΝΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΜΟΥΝΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ