ΠΩΣ ΕΝΙΩΣΑ ΟΤΑΝ ΦΥΓΑΝΕ ΑΠ΄ΤΟ ''ΣΠΙΤΙ'' ΜΟΥ ΜΕΡΙΚΟΙ...
Πριν από κάποιον καιρό, ένας αγαπητός μου σύγγαυρος ( όλοι μου είναι αγαπητοί βέβαια...) μου είχε προτείνει μερικά θέματα για αναρτήσεις. Ένα απ΄αυτά, που μ΄άρεσε, ήταν και το πώς είχα αισθανθεί όταν φύγανε μερικοί παίχτες απ΄τον Ολυμπιακό και πήγανε απέναντι, στον...τέως αιώνιο, τον Παναθηναϊκό. Τώρα θα μου πείτε ορισμένοι, και τί σημασία έχει αυτό; Το πώς αισθάνθηκα εγώ τότε... Καμιά, είναι η απάντηση. Εκτός κι αν, στα όσα θα γράψω, συμφωνήσει ενδόμυχα ή εμφανώς η πλειονότητα εκείνων που θα τύχει να με διαβάσουν, οπότε θα μπορούσε ΙΣΩΣ να πει κανείς πως...τελικά, αυτό ήταν και το κοινό άισθημα των γαύρων τότε, άσχετο με την όποια μετεξέλιξή του αργότερα... Αρχίζω χωρίς λεπτομέρειες κλπ για τον καθένα, καλυμμένες άλλωστε στο παρελθόν με πληρότητα κατά τα συνήθη από το RATM. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥΣ, ΔΕΝ ΒΑΖΩ.
1. Δ Ε Λ Η Κ Α Ρ Η Σ
Ο Έλληνας Τζορτζ Μπεστ... Μεγάλος παίχτης, γεννημένος βιρτουόζος, μέσα στους καλύτερους που έχει αναδείξει ποτέ το ελληνικό ποδόσφαιρο. Λατρεμένος από τους οπαδούς της ομάδας. Κεραυνοβολήθηκα τότε, το ΄78, όταν έγινε γνωστή η μεταγραφή του, ΕΙΔΙΚΑ στους άλλους. Απόρησα, εξοργίστηκα... Κι εξοργίστηκα σε μεγάλο βαθμό. Αντίστοιχο, ανάλογο, της μεγάλης αγάπης και του θαυμασμού που έτρεφα γιαυτόν. Ήθελα να τον βρίσω... Ήταν για΄μένα ο αγνώμονας, ο προδότης, ο αφιλότιμος... Χάρηκα που δεν "έπιασε" στους βάζελους και το θεώρησα Θεία δίκη. Τώρα, τί αισθάνομαι γιαυτόν; Θα τον χαιρετούσα, αλλά θα του κουνούσα το δάχτυλο, ήρεμα μα σοβαρά, επισημαίνοντάς του το ΜΕΓΑΛΟ ΤΟΥ ΣΦΑΛΜΑ... Λένε ότι το΄χει καταλάβει. Πιθανόν. Το είδωλό του πάντως, έχει ξεθωριάσει μέσα μου. Δεν τον ξεχνάω. Αναγνωρίζω την σπουδαία ποδοσφαιρική του αξία. Τα αισθήματά μου όμως γιαυτόν, αλληλοσυγκρούονται μεσ΄στην ψυχή μου... Κυρίαρχα; Η απογοήτευση αντάμα με την πικρία του " ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΓΙΩΡΓΟ...". Κατά βάθος, υπάρχει αγάπη γιαυτόν. Μια αγάπη προδομένη μεν, αλλά πάντα αγάπη. Έστω, τσαλακωμένη...
2. Γ Α Λ Α Κ Ο Σ
Ο "Γερμανός" ήρθε το΄73 στον Ολυμπιακό και πήγε στους πράσινους, μαζί με τον Κυράστα, το 1981. Έξαιρετικός φορ, υψηλής τεχνικής κατάρτισης για τη θέση του, εκπληκτικό κοντρόλ, "σκέπαζε" την μπάλα με τα ποδάρια του, ισχυρό σουτ, δεινός σκόρερ. Απ΄τους πολύ αγαπημένους παίχτες στους γαύρους και δίκαια. Όχι φαντεζίστας σαν τον Δεληκάρη, έστελνε όμως την μπάλα πολύ συχνά στα δίχτυα... Επίσης ξαφνιάστηκα πολύ δυσάρεστα, όταν έμαθα την μεταπήδησή του στον Βάζελο. Απογοητεύθηκα. Δεν μπορούσα να εξηγήσω το "γιατί"... Δεν είχα πάντως τις ίδιες, εγώ, εχθρικές διαθέσεις απέναντί του, όπως με τον Δεληκάρη. Μάλλον...ζήλευα που είχε πάει στους απέναντι. Και στενοχωριόμουνα... Σήμερα, τρέφω τα ίδια σχεδόν συναισθήματα γιαυτόν, όπως και με τον Δεληκάρη. Ήσασταν και οι δύο στην πιο περίοπτη θέση της καρδιάς μας και μας γυρίσατε την πλάτη... Έτσι τα βλέπει αυτά ο οπαδός. Ταυτίζεται βλέπεις, εκτός απ΄την ομάδα που λατρεύει, και μ΄ορισμένους παίχτες. Κι ετούτοι οι δύο "το ΄χανε το...νακ", πώς να το κάνουμε;
3. Κ Υ Ρ Α Σ Τ Α Σ
Πλάγιος οπισθοφύλακας, από τα σπλάχνα μάλιστα του Ολυμπιακού. Να πω δυο λόγια γιαυτόν. Τον παραδεχόμουνα. Με γέμιζε εμπιστοσύνη και σιγουριά το παιχνίδι του... Οπωσδήποτε, δεν είχα τη ζεστασιά και τον ενθουσιασμό απέναντι του, όπως με τους άλλους δυο προηγούμενους ( είναι και...η θέση τέτοια ), όλοι όμως τον αναγνωρίζαμε σαν μεγάλο μπακ. Και ο Κυράστας, ήταν. Γιαυτούς που δεν τον έχουνε ζήσει, το λέω. Τεχνική ζηλευτή για οπισθοφύλακας, εξαιρετικός- ιδίως στο συρτό παιχνίδι, ευφυής, έπαιρνε τις κατάλληλες θέσεις για την περίπτωση, ήρεμος, ψύχραιμος, εγγύηση. Όταν έφυγε, εξεπλάγην βέβαια αρνητικά, αλλά δεν...κωλοχτυπήθηκα κιόλας, όπως με τους Δεληκάρη και Κυράστα. Σαφώς χαλαρότεροι συναισθηματικοί δεσμοί, εδώ. Και η μετέπειτα...διαγωγή του, βέβαια, τόσο σαν παίχτης όσο και σαν προπονητής των βάζελων, επεσφράγισε τα παραπάνω. Υπήρξε, για΄μας, προκλητικά...βάζελος. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε αρνητικά, εχθρικά θα΄λεγα, συναισθήματα εναντίον του.
4. Σ Α Ρ Γ Κ Α Ν Η Σ
Το "φάντομ" ήλθε στον Ολυμπιακό απ΄την Καστοριά το΄80 και πήγε στους βάζελους το 1985. Πέντε χρόνια σ΄εμάς, πέντε χρόνια σ΄εκείνους. Δεν χρειάζονται πολλά για την αξία αυτού του παίχτη. Ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες στην ιστορία του Ολυμπιακού και του ελληνικού ποδοσφαίρου, εφάμιλλος του Θεοδωρίδη και του Κελεσίδη. Σε όποια ομάδα και να πήγε, διακρίθηκε ιδιαίτερα και υπάρχουν παιχνίδια που - όντως - η εμφάνισή του υπήρξε μνημειώδης. Όταν μας άφησε, αισθάνθηκα τα ίδια ΠΕΡΙΠΟΥ όπως και με τους άλλους. Κατσούφιασα, "γιατί ρε πούστη μου κι είμαστε σίγουροι πίσω" και τα τοιαύτα... Ανησυχία. Όχι όμως... κλαυθμός τύπου Δεληκάρη, Γαλάκου. Καμιά σχέση. Ζήλεια που μας τον πήρανε, ναι. Αλλά αισθήματα ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ εκδίκησης και τα συναφή, όχι. Δηλώνει Ολυμπιακός κι έχει συμμετάσχει σε αγώνες των παλαιμάχων της ομάδας μας. Αν τον συναντούσα, θα του΄δινα το χέρι και θα του΄λεγα: "Τί κάνετε κύριε Σαργκάνη...πώς είστε;''.
5. Β Α Μ Β Α Κ Ο Υ Λ Α Σ
Ο "Τιραμόλας" λοιπόν, ήταν απ΄τις συμπάθειές μου... Είχε έρθει στον Ολυμπιακό το 1977 απ΄το Λαύριο, όπου έπαιζε μπροστά. Σ΄εμάς καθιερώθηκε ως πλάγιος μπακ και το ΄85 πήγε στον Βάζελο. Ήταν πολύ-πολύ αδύνατος όταν μας πρωτοήρθε και μαζί με το ιδιότυπο στυλ του ( μπρος, πίσω να ταλαντεύεται το κορμί του καθώς έτρεχε, εξ ου και Τιραμόλας ), προκαλούσε μάλλον...κωμική εντύπωση στην εξέδρα, που του κανε καζούρα κι εγώ θυμάμαι να...μαλώνω με όσους τον κοροϊδεύανε δίπλα μου, υπερασπιζόμενος τον Νικόλα, στον οποίον...κάτι έβλεπα. Τελικά, η καθιέρωσή του - δεν το κρύβω - με είχε γεμίσει αγαλίαση απ΄την...επαλήθευσή μου και αυτοπεποίθηση για τις...προβλεπτικές μου ικανότητες. Τι χρόνια... Δεν μου΄κανε ούτε κρύο ούτε ζέστη, που είχε πάει στον Παναθηναϊκό. Δεν θυμάμαι να κάνει και τίποτα σπουδαίο εκεί, εδώ που τα λέμε... Μου είναι πάντως συμπαθής, ανέκαθεν μου ήτανε, και δεν διατηρώ καμιά αμφιβολία για τα φιλοΟλυμπιακά του αισθήματα. Ο μεταβαζελικός και μέχρι σήμερα βίος του άλλωστε, τα επιβεβαιώνει πανηγυρικά...
6. Α Π Ο Σ Τ Ο Λ Α Κ Η Σ
Ρεεε τον Στράτοοο... Ρε το "τούρμπο''... Μας ήρθε το ΄85 κι έφυγε το ΄90 για τον Βάζελο, στον οποίον έπαιξε μέχρι το 1999. Υπηρέτησε και σαν...προπονητάρα στους πράσινους, με κορυφαίο του επίτευγμα την αλησμόνητη τεσσάρα που τους ρίξαμε για το Κύπελλο μεσ΄στο κοτέτσι της Λεωφόρου το 2001... Και όμως! Τον πήγαινα τον μάγκα, όσο έπαιζε σ΄εμάς. Ήταν γρήγορος, αποφασιστικός, παληκάρι, τα΄δινε όλα. Αφόρητα...βλάχος πάντως. Κάτι που το΄χει μέχρι τώρα... Δικαίωμα του. Έτσι, καθόλου δεν μ΄άρεσε τότε που΄χε φορέσει το τριφύλλι, με το οποίο σαν παίχτης έκανε σημαντικότερη και σαφώς μακρύτερης διάρκειας καριέρα απ΄ότι στην ομάδα μας. Κρίμα ρε...αρχιβάζελε, που΄χα στενοχωρηθεί τόσο και για καιρό, όταν υπέγραψες στους ακατανόμαστους. Η...τεσσάρα όμως που΄φαγες απ΄τον Θρύλο σαν προπονητής, θα σε κυνηγάει πάντα... ΑΞΙΟΣ Ο ΜΙΣΘΟΣ ΣΟΥ...
ΑΥΤΑ, ΠΑΙΔΕΣ, ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ... ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΑΣΧΟΛΗΘΩ ΜΕ ΤΟ ΝΟΥΜΕΡΟ, ΤΟΝ...ΛΕΤΟ. ΕΞΑΛΛΟΥ ΔΕΝ ΧΩΡΑΕΙ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ 7 Σ΄ΕΝΑ Τ Ε Τ Ο Ι Ο ΚΕΙΜΕΝΟ. ΕΙΜΑΙ ΜΝΗΣΙΚΑΚΟΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΕΓΩ...
ΧΑΧΑΧΑΧΑ!
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
Ζάρκο Πάσπαλι....
Το πιο ωραίο το 'χει πει ο γίγας της διανόησης Νικόλας Αναστόπουλος "ήθελα να ξέρω τί φανέλα θα φοράω όταν παίζω με τους παλαίμαχους".
O Aναστόπουλος να μας πει πόσες φορές του σπάσανε το αυτοκίνητο τη δεκαετία του '80 οι Ολυμπιακοί και γιατί τον κατηγορούσαν τότε.
Να σου πω και εγω σαν λιγο μεγαλυτερος κατι λιγο για ολους.Δεληκαρης,απλα τοσο παικταρας οσο ολοι οι αλλοι μαζι και προηγουμενοι και επομενοι.Το καταραμενο το αλκολικι τον εριξε.Για την μεταγραφη του στους αλλους τα εχει εξηγησει σαφεστατα στη θυρα 7.Γαλακος πολλα κιλα μπαλα αλλα και πολυ μελατος.Τα τετοια του Καραπιαλη ουτε στο ονειρο του.Πληγωσε με την φυγη του τοτε οσο κανενας αλλος.Κυραστας(θεος σχωρεστον),απο τα καλυτερα κεντρικα μπακ ολων των εποχων αλλα οταν εχω δει Νοβοσελατς τον προσπερνω.Επισης ποτε δεν δεθηκε με την ομαδα και αποδειχθηκε κομπλεξικος αντιολυμπιακος στην πορεια. Σαργκανης,ακομα περιμενουμε να μας πει τι εννουσε στο τελικο του '88 οταν επιασε το πεναλτι στου συχωρεμενου του Φουνες οτι τους τα εβαλα στο κωλο.Οσες φορες εχει ρωτηθει και απο εμας λεει απλα περασμενα ξεχασμενα.Δεν ειναι ετσι Νικολακη.Βαμβακουλας,χαβαλες και αρβαλα.Εξω η φανελα κατω οι καλτσες και ετοιμος για εθνικη Κολομβιας με τον Χιγκιτα και τον Βαλντεραμα.Αποστολακης,φιδι διμουτσουνο,προδοτης και ρουφιανος ακομα για τους Βαζελους την εποχη που ο Βαρδινογιαννισμος ηταν συστημα.ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ,υγεια και ο Ολυμπιακος παντα πρωτος και περηφανος.Γιαννης....
Δεν θα αντισχολίαζα και πολλά πράματα σε τούτο το "τσεκουράτο" σχόλιο. Μμμμ...για να είμαι ειλικρινής, ακόμα και για κανα σημείο στίξης, θα το σκεφτόμουνα πολύ πρώτα... ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ, ΑΔΕΛΦΕ!
Δόκτωρ Απόστολε, σας βρίσκω ξεχασιάρη... ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ, αυτός ήταν εκείνος που μας στοίχισε στον ψυχισμό μας. Έτσι δεν είναι;
Είπον ήδη εις έτερον αδελφόν ότι τον...εθυσίασα χάριν του ΙΕΡΟΥ αριθμού 7 εις την ανάρτησιν. Προς αποφυγήν τουτέστιν χρήσεώς του, καθ΄ότι αναφερόμεθα εις...αποστάτατας. Σας περικαλώωω...
Κατ αρχήν Απόστολε ευχαριστώ για την παραγγελιά και θα προτείνω κι άλλες ιδέες.
Όσον αφορά στα συναισθηματικά πάνω κάτω συμφωνούμε αν και λόγω του νεαρού της ηλικίας μου τότε για τον 1.2.και 3 τόχα πάρει πολύ κατάκαρδα,μα πολύ όμως.
Για τους λόγους που οδηγήθηκαν εκεί τα πράγματα συμφωνώ 100% με το Σάββα εκτός του νο 1 που έχω ακούσει πολλά αντιφατικά.
Όμως για τον 1 πραγματικά δε θέλω να ξέρω γιατί είναι ο βασικός λόγος που έγινα ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-παρότι κάτοικος Αμπελοκήπων-
χάρις στον ξάδελφό μου που ήταν τρελός θαυμαστής του.
Για να βγάλω και το απωθημένο μου το 6 είναι ο ορισμός του ΣΚΑΤΙΒΛΑΧΟΥ
Τέλος να ευχαριστήσω και τους έξι γιατί χάρις σ αυτούς έγινα λάτρης του αθλήματος ρίψεως σφαίρας(και όχι μόνον) εξασκούμενος από τα 17 μου χρόνια αριστεύοντας στις εισαγωγικές για τη γυμναστική ακαδημία.
Θερμώς συγχαίρω για την αριστεία. Απ΄όλους, πιο πολύ πικράθηκα για τον 1 και μετά τον 2. Στη γειτονιά σου γεννήθηκα. Στης "Έλενας", 200 μέτρα απ΄το γήπεδο της Λεωφόρου...
Δεληκαρης: Παραειναι παλιος για μενα. Μου εχει κατσει ασχημα ομως που οπου βρεθει και σταθει και η συζητηση παει εκει, χαμηλωνει το κεφαλι και αμολαει κατι αοριστιες του στυλ καποιοι με αναγκασαν να φυγω αλλα δεν θελω να μιλησω παραπανω. Ε να μιλησεις ρε μαλακα, να καθαρισεις το ονομα σου αν σε ενδιαφερει κατι τετοιο. Ολα τα αλλα ειναι γκει, η σταση του δειχνει πως μας πουλησε.
Γαλακος, κυραστας: Στα 6 μου χρονια τοτε, απλα ηταν υπαρξιακο το ζητημα. Μα πω γινεται καποιος να φευγει απο τον ολυμπιακο μας, αφου ο μπαμπας μου εχει πει πως ειναι η καλυτερη ομαδα στον κοσμο. Σε ανυποπτες στιγμες ρωτουσα και ξαναρωτουσα, ρε μπαμπα γιατι εφυγαν ο γαλακος κι ο κυραστας..? Με τους παρευρισκομενους να γελανε. Ο Γαλακος συμπαθης, ο Κυραστας με φατσα κωλοπαιδιστικη. Και κωλοτουμπας μεγαλος οταν ακουστηκε πως τον θελει ο Κοκκαλης, αρχισε να τα γυρναει τοτε στις εφημεριδες. θυμαμαι ενα φιλικο στο Ρεντη οταν προοπονουσε προοδευτικη επι σαλιαρελη, εμεις ημασταν με Μουκεα κτλ. Το τι ακουσε, τι ροχαλα εφαγε, τι κυνηγητα επεσαν.. Κατι τυποι τον απειλουσαν επειδη λεει σε ενα ματς με το βαζελο τους εδειχνε τα τετοια του και φιλουσε τη φανελα του βαζελου.
Σαργκανης, Βαμβακουλας. Μεγαλη στενοχωρια. Κλαμα βασικα, κυριως για το σαργκανη. Ειχα παει στο 1+1 στου ζωγραφου που ειχε τοτε ο τσαλακωμενος, και με το θρασος της εφηβειας τον επιασα στο μπουρου μπουρου και τον ρωτησα τι ομαδα ειναι. Ακομα θυμαμαι την εικονα. Στριφογυριζοντας το ποτηρι στο μπαρ με το ενα χερι, και χαμηλωνοντας το βλεμμα μου ειπε Ολυμπιακος ειμαι. Ηταν πιωμενος φανερα.
Τωρα πια εχει πεσει στα ματια μου πολυ. Ο τραμπακουλας, οκ, στην πλακα τον παιρνει κανεις περισσοτερο. Απλα, οταν εχεις κανει το λαθος πρεπει να αναλαμβανεις τις ευθυνες σου και να υφιστασαι τις συνεπειες. Το να γυριζεις μετα απο χρονια και να γρατζουνας την πορτα σαν το σκυλι που ειναι εξω και βρεχεται, ειναι λιγο ξεφτιλα. Τι γυρευουν αυτοι με τους παλαιμαχους μας? Οπως ειχε πει κι ο Αναστο οταν τον ρωτησε ο σαμοθρακης γιατι δεν πηγε σε αλλη μεγαλη ομαδα: 'Ηθελα οταν τα παρατησω να ξερω με ποιους παλαιμαχους θα παιζω'.
Αποστολακης: Στην εφηβεια. Μονο μια λεξη. Μισος. Θυμαμαι εκεινο το πρωτο του ματς στο καραισκακη. Ολοι περιμεναμε την κλωτσια που θα ετρωγε. Οταν τον πλησιαζε ο μητροπουλος, σηκωθηκα απο την καρεκλα. Οταν εφαγε την κλωτσια ουρλιαζα απο την καβλα. Ουρλιαζα και κλωτσουσα πραγματα. Δεν θυμαμαι τιποτα αλλο απο το ματς. Το 1/4 μετα και η προπονητικη του κηδεια, ηταν η απολυτη εξιλεωση.
o Αναστο απ ολους αυτους αποδειχτηκε ο πιο μαγκας κι ο πιο παντελονατος.
Και δεν ηρθε ποτε τρεχοντας και παρακαλωντας να γινει προπονητης οταν καναμε προπονητη τον καθε καρυδιας καρυδι. Μια φορα του προτεινε ο Σωκρατης, δε του αρεσε (και δικαιως αν εισαι σωστος προπονητης) το 6 μηνες και βλεπουμε και δεν τα βρηκαν και δεν ηρθε ποτε.
βεβαια δεν τρελαινομαι και με την προπονητικη του πορεια (κατι στο Αλεφαντος στο πιο σοβαρο και στο πιο συγχρονο) αλλα ειναι η δικη του πορεια, και αυτος την περπαταει μονος. Και θα βρισκει παντα δουλεια σε ομαδες ακομα κι οταν ξερουν ολοι οτι ειναι ο νουμερο 1 γαυρος απ ολους οσους παιξαν ποτε μπαλα σε μας.
Διαφωνώ για Αναστόπουλο. Επρεπε να δεχτεί ακομα και με ψίχουλα να κάτσει τον πάγκο του θρύλου οταν τον χρειάστηκε ο Κόκκαλης. Εκείνη την περίοδο είχαμε οργανωμένη πανστρατιά για το όγδοο συνεχόμενο.Ο Νικόλας ως γνήσιος Ολυμπιακος που ήτανε επρεπε να βάλει το εγω του κάτω απο την ομάδα ,και να κάτσει στον πάγκο του θρύλου εκείνη την άνοιξη του 2004
Συμφωνώ για τον Αναστό... Ο Αλέφας μπάϊ δε γουέη με εξέπληξε προχτες με τις παρατηρήσεις του για τον Ολυμπιακό, τον Παναιτωλικό κλπ.... "Φωτεινό διάλεμμα"; Όχι... Γιατί λέει, αναμφίβολα, ΚΑΙ σωστά πράματα. Απλώς επειδή λέει πολλά και πουλάει παντογνωσία και οθόριτι, συχνά μαζί με τα ξερά καίει και τα χλωρά... ΕΙΝΑΙ "ΤΥΠΟΣ" ΠΑΝΤΩΣ ΚΑΙ ΑΡΡΩΣΤΟΣ ΓΑΥΡΟΣ...
οτι ο Αλεφαντος ειναι τρισμεγιστος Ολυμπιακος δεν τιθεται θεμα διαφωνιας.
Απο εκει και περα οσον αφορα το ποσο μπαλα ξερει, μπορω ισως να πω οτι ισως (οχι ισως, σιγουρα) ηξερε μπαλα. αλλα ηξερε μια αλλη μπαλα και το ποδοσφαιρο δεν ειναι αυτο που ηταν.
και γενικα με εκνευριζε παντα (αν και σ αυτο δε φταιει τοσο ο κυρ-Νικος) οτι πολλες εκπομπες τον καλουσαν οχι για να πει για ποδοσφαιρο (που ελεγε) αλλα για να πει 'τα δικα του' αν με καταλαβαινετε.
κι αυτο το θεωρω εκμεταλευση του ανθρωπου.
τελος παντων.
Ο Αλέφαντος πρέπει να αύξησε την Ολυμπιακοσύνη του κατά 5 βαθμούς της κλίμακος ρίχτερ όταν, εκεί στα μέσα 90ς, αντελήφθη ότι η ταμπέλα του ανυπέρβλητου Ολυμπιακού θα τον έχει μονίμως στον αφρό από άποψη δημοσιότητας και θα του εξασφαλίζει κι ένα γερό χαρτζιλίκι απ'τον Κόκκαλη του οποίου τυγχάνει ασφαλώς μεγαλύτερος οπαδός απ'ό,τι του Ολυμπιακού. Έτσι όπως τον έχω κόψει, πρέπει να είναι σεμιναριακά υστερόβουλο και καβατζοπουστίδικο άτομο με μοναδικό γνώμονα την εξυπηρέτηση του προπονητικού του μεγαλείου. Όπως ακριβώς πλάκωνε το Γεωργίου στις φάπες όταν τον έκραζε για να εξελιχθούνε σε κολλητάρια όταν έλεγε ο νωδός ότι "ο Νικόλας απ'τον ασβέστη και μέσα παίρνει 10 ως κόουτς".
Βασικά τα συναισθήματά μας για όλους αυτούς, δεν διαφέρουν. Κι αν υπάρχουν διαφορές, αυτές αφορούν την ένταση κυρίως κι όχι το είδος του συναισθήματος. Μέσες - άκρες.
1) Δεληκάρης+παραδόπιστο σκουπίδι, τίποτα άλλο.
2) Κυράστας-Γαλάκος. Ο Νταϊφάς εκεί που έκανε δυνατές κινήσεις (Αναστό, Μητρόπουλος, Νοβοσέλατς κλπ), ξαφνικά τον γαργαλούσαν τα καβούρια και χάναμε παίχτες. Ο Γαλάκος αδιάφορος, ο Κυράστας προκλητικός όσο δεν παίρνει, γι' αυτό και η ...πάστα. Βέβαια όταν ακούστηκε το όνομά του για προπονητής του Θρύλου άλλαξε ρότα.
3) Ο Σαργκάνης έπεσε στα μάτια μου το 1985, όταν ένας από τους κορυφαίους τερματοφύλακες, έπνιξε αρκετά γκολ, με αποκορύφωμα το εντός με αεκ και το εκτός με Παναχαϊκή όπου αυτές οι 2 ήττες μας απομάκρυναν από την κορυφή. Έμοιαζε ματιασμένος. Ο τιραμόλα πουλούσε τρέλα και γι' αυτό ο κόσμος δεν τον αντιπάθησε, αλλά πολλές φορές έκανε χοντρά λάθη, στα όρια του ύποπτου.
4) Ο Αποστολάκης υπέγραψε σε εμάς και μετά στους άλλους. Πρωτόδικα επικυρώθηκε το συμβόλαιο σε εμάς και ο Ρίνγκο είπε τότε: "Κρίνονται και οι κρίνοντες". Για να πάει όμως ο Αποστολάκης στο βάζελο έπρεπε να συμφωνήσει η διοίκησή μας, δηλαδή ο Ανάργυρος. Οπότε καθόλου περίεργο που πήγε στο βάζελο. Ήταν όμως και βλάκας γιατί με το που υπέγραψε σε αυτούς είπε:"Ήρθα στον παο για να φάω την Ευρώπη με το κουτάλι και όχι με το κουταλάκι όπως στον Ολυμπιακό". Έτσι τη γλίτωσε ο Ανάργυρος και ο κόσμος τον υποδέχτηκε θερμά στο Καραϊσκάκης.
5) Μητρόπουλος και Αναστόπουλος διώχτηκαν το 1992 από το Νταϊφά, που πήρε την εκδίκησή του για το μπαϊράκι που σήκωσαν το 85, ζητώντας αύξηση. Ο Αναστόπουλος σεβάστηκε το Θρύλο και πήγε στον Ιωνικό. Ο Μητρόπουλος από την άλλη επικαλέστηκε οικονομικά προβλήματα γι' αυτό πήγε στην αεκ. Στην αρχή το συγχωρέσαμε αλλά μετά πήγε στο βάζελο. Τουλάχιστο ζήτησε συγγνώμη και παραδέχτηκε το λάθος του και στη συνέχεια έπαιξε και ξύλο για το Θρύλο σε Νίκαια, Τούμπα, Λαγοφλώρο, ΟΑΚΑ και σε άλλες πολιτισμένες έδρες.
6) Ο Λέτο δεν αξίζει καν σχολιασμό. Ένα τίποτα με μπόλικο καθόλους ήταν και είναι.
Εκτεταμένη η ανασκόπηση, έπιασε και ονόματα...εκτός έδρας. Έτσι, τους "σκούπισες" όλους και...καθάρισες. Βγαίνει πάντως έντονο αρκετά, το συναίσθημά σου γιαυτούς όλους...
Ποιος λετο ρε Απόστολε σιγα μην ασχοληθούμε με τον λετο τον κοτσίδα. Ετσι μπράβο. Τοσο ασήμαντος που δεν πρεπει να μπαίνει καν σε αυτην την κατηγορία. Είτε έπαιξε είτε δεν έπαιξε στον Ολυμπιακο το ιδιο ειναι για εμένα.
Αντιπαθέστατος...
1) Ο Δεληκάρης όχι απλώς ήθελε να πάει στο βάζελο, αλλά στην πρώτη του προπόνηση στη Λεωφόρο μοίρασε γραπτή δήλωση στους δημοσιογράφους, στην οποία διευκρίνιζε ''είχα πολλές προτάσεις, αλλά επέλεξα τον ΠΑΟ για συναισθηματικούς λόγους''. Πήγε στην κηδεία του Μαντζεβελάκη το 1979 κι έκλαιγε πάνω από το φέρετρό του, αλλά στην κηδεία του Γουλανδρή (που τον έκανε άνθρωπο με τα λεφτά του) το 1983 δεν πήγε, παρότι είχε σταματήσει το ποδόσφαιρο από το 1981. Τα παραμύθια των αγαπητικών του ''μετάνιωσε αμέσως που πήγε στον ΠΑΟ, ήθελε να φύγει από την πρώτη στιγμή'' πάνε περίπατο, αφού υπέγραψε στον ΠΑΟ τον Ιούλιο του 1978 και σταμάτησε την μπάλα από αυτούς το Δεκέμβριο του 1981, 3,5 χρόνια μετά. Και σταμάτησε την μπάλα επειδή δεν μπορούσε να πάρει τα πόδια του, ο Βαρδινογιάννης τον έσερνε στα δικαστήρια και τον υποχρέωνε να παραδεχτεί ότι ήταν σοβαρά τραυματίας. Αλλιώς μπορεί να έπαιζε μέχρι τα 35 του μπάλα στον ΠΑΟ, στον οποίο κατά τα άλλα ''μετάνιωσε που πήγε''. Είναι το μεγαλύτερο παραδόπιστο σκουπίδι της ερυθρόλευκης ιστορίας και δεν θέλω να περάσω σε πιο προσωπικά πράγματα, που γνωρίζω από τον πατέρα και τον παππού μου, ως Πειραιώτης. Φυσικά ο μέσος Ολυμπιακός τον γούσταρε και τον συγχώρεσε, επειδή έκανε ντρίμπλες. Γι'αυτό το λόγο συγχωρούσε πάντοτε το Νέρι Καστίγιο-ΠΟΥστίγιο. Αν ο Αποστολάκης π.χ. έκανε ντρίμπλες, κι αυτός θα είχε συγχωρεθεί, αλλά σε αυτόν ξεσπάμε και τον βαφτίζουμε ''μεγάλο προδότη''.
2) Γαλάκος-Κυράστας ΔΕΝ ήθελαν να πάνε στο βάζελο το 1981. Ο Νταϊφάς τους έστειλε εκεί, τους εξώθησε με τον τρόπο του να πάνε στο βάζελο. Εκείνα τα χρόνια αν έκλεινες 8 χρόνια σε μία ομάδα, μπορούσε να έρθει μία άλλη ομάδα, να πληρώσει την ομάδα στην οποία ανήκες και να σε αγοράσει. Αυτό ακριβώς έκανε ο Νταϊφάς, που ποτέ δεν είχε την οικονομική επιφάνεια των Βαρδινογιάννηδων, ενώ ήταν και μεγάλη καβουρομάνα, ο μεγαλύτερος σπάγγος παράγοντας όλων των εποχών. Πήρε τα λεφτά των Βαρδινογιάννηδων και πήγε και αγόρασε το Μητρόπουλο από τον Εθνικό. Ο Γαλάκος ποτέ δεν προκάλεσε τον κόσμο του Ολυμπιακού, ερχόταν και στο μνημόσυνο της Θύρας 7. Ταυτίστηκε με το Βαρδινογιαννισμό και πήγαινε μέχρι και στις συνεντεύξεις Τύπου του Βλάση Τσάκα, αλλά δηλώνει ακόμη Ολυμπιακός, αφού οι γονείς του παντρεύτηκαν και ζούσαν για χρόνια στην Ευαγγελίστρια του Πειραιά. Ο Κυράστας από την πρώτη στιγμή που έφυγε πουλούσε οπαδιλίκι στους βάζελους. Στο πρώτο ντέρμπι που αντιμετώπισε ως αντίπαλος τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο (γενικά το πρώτο ντέρμπι του Κυράστα απέναντί μας ήταν το ματς του Σεπτεμβρίου του 1981 στην Πάτρα, με το ανελέητο ξύλο στις βαζέλες), στο περιβόητο 3-2 του Κυπέλλου με Δέδε-Ζλατάνο-Βουράκη, έβγαλε τη φανέλα του ΠΑΟ και την ανέμιζε επιδεικτικά στους γαύρους. Μετά τον τελικό Κυπέλλου του 1986, με τη μισή ενδεκάδα του Ολυμπιακου πιασμένη από τους Βαρδινογιάννηδες, έσταζε χολή δημοσίως για τον Θρύλο. Τα πιο πρόσφατα που έκανε, ως προπονητής του ΠΑΟ τη σεζόν 1999-00, με την κλάψα και τις μπηχτές για τον Ολυμπιακό, είναι γνωστά, όπως και οι συνεντεύξεις του εκείνη τη σεζόν που έλεγε ''παρόλο που μεγάλωσα στον Ολυμπιακό, νιώθω πιο δεμένος με τον ΠΑΟ''. Και οι 2 ήταν Ολυμπιακοί από μικροί, ο Γαλάκος σίγουρα ΔΕΝ είναι προδότης, ο Κυράστας σίγουρα ΗΤΑΝ προδότης.
3) Σαργκάνης-Βαμβακούλας επίσης ΔΕΝ ήθελαν να φύγουν το 1985. Ο Νταϊφάς σχεδόν τους παρακαλούσε να το κάνουν, επειδή δεν είχε σάλιο και δεν ήθελε να βάλει το χέρι στην τσέπη, ως συνήθως. Ήθελε και πάλι να πάρει τα λεφτά των Βαρδινογιάννηδων, για να φέρει κάναν παίκτη, μαζεύοντας τελικά κάτι τυχάρπαστα σαπάκια εκείνο το καλοκαίρι. Για να μείνει ο Σαργκάνης, είχε επιστρατευθεί ο Σάββας Θεοδωρίδης και μάζευε λεφτά, με το Σωκράτη Κόκκαλη να δίνει 1 εκ. δραχμές τότε. Ο Σαργκάνης μικρός ήταν Ολυμπιακός, ο Βαμβακούλας μικρός ήταν Παναθηναϊκός. Ο Σαργκάνης χάλασε άσχημα το στόμα του στον τελικό του 1988 και το ξαναχάλασε ακόμη χειρότερα, όταν κυκλοφόρησαν απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες μανατζαραίων και ανθρώπων του ποδοσφαίρου το 1991, όπου ο Κοσκωτάς φερόταν να λέει ''ο Σαργκάνης είναι γνωστό από τότε που έπαιζε στον Ολυμπιακό ότι τα πιάνει, αυτόν να πλησιάσουμε εν όψει του τελικού Κυπέλλου'', συνομιλίες που αποδείχθηκαν πλαστές και χαλκευμένες με κοπτοραπτική σε πολλά σημεία. Από την στιγμή που δήλωσε το γνωστό ''τους έχωσα τα λεφτά στον κώλο'', από την στιγμή που μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '90 όποτε τον ρωτούσαν δήλωνε ''οπαδός της Καστοριάς, με την οποία έκανα όνομα'', ΕΙΝΑΙ προδότης. Ο Βαμβακούλας που δεν ήθελε να φύγει και δεν προκάλεσε ποτέ τον κόσμο μας, ΔΕΝ είναι προδότης.
4) Ο Αποστολάκης από μικρός ήταν Ολυμπιακός. Ακόμη και τώρα Ολυμπιακός δηλώνει, αν τον ρωτήσεις. Έπαιξε 5 χρόνια μπάλα στον Θρύλο, έγινε και αρχηγός μας. Το 1990 πήρε λεφτά από το Σαλιαρέλη ως προκαταβολή για την ανανέωση του συμβολαίου του. Εκείνη την περίοδο ακριβώς όμως δεσμεύθηκαν όλα τα περιουσιακά στοιχεία της ΠΑΕ από την Τράπεζα Κρήτης. Είδε ότι υπήρχε μπλέξιμο, είδε ότι παραπάνω λεφτά δεν υπήρχε περίπτωση να πάρει από τον Ολυμπιακό και υπέγραψε στους Βαρδινογιάννηδες. Ο τρόπος που έγινε αυτό, με το διπλό συμβόλαιο που αναγνωρίστηκε πραξικοπηματικά από την ΕΠΑΕ, ήταν τεράστιο σκάνδαλο, επίδειξη δύναμης του βαρδινογιαννισμού, με τον ''καπετάνιο'' Βσαρδινογιάννη να καταπατά με την ισχύ του όποιο νόμου δεν γούσταρε. Από την πρώτη στιγμή που πήγε εκεί, προκαλούσε τον Ολυμπιακό. Δέθηκε μαζί τους, αλλά από το 2001 και το 1-4 του Λεμονή μέσα στη Λεωφόρο, όπου ο Στράτος ήταν προπονητής, έχει κόψει λάσπη και δεν πολυεμφανίζεται σε εκδηλώσεις τους. Φυσικά και ΕΙΝΑΙ προδότης και μάλιστα μεγάλος, δεν έχει και δεν πρέπει να έχει καμία σχέση με την οικογένεια του Ολυμπιακού, αλλά έκανε ακριβώς ό,τι έκανε ο Δεληκάρης. Ο ένας για πολλούς έχει συγχωρεθεί, ο άλλος όχι. Είπαμε, αν κάνεις ντρίμπλες και ''υδραυλικά'', οι περισσότεροι σε συγχωρούν ό,τι κι αν κάνεις, ό,τι κι αν πεις.
Πολύ ενδιαφέροντα τα ντεσσου.
Το μόνο που έχω να συμπληρώσω είναι στο 4,ότι πρόεδρος της ΕΠΑΕ τότε ήταν αν θυμάμαι καλά ο Δέδες και της ΕΠΟ ο τριβελλας,μπορεί να πει ο Σάββας η ο Μανωλαρος για τα δυο αυτά μπουμπούκια,το ποιον τους,το παρελθόν τους και όχι απλά τι ομάδα υποστήριζαν και που είχαν διατελεσει παράγοντες,αλλά και τη σχέση τους με τον Βαρδινογιάννη.
Το καλύτερο όμως: νομικός σύμβουλος της ΕΠΑΕ,ο οποίος κλήθηκε να γνωμοδοτήσει για το ποιο από τα δυο συμβόλαια που είχε υπογράψει ο Αποστολάκης (το πρώτο στον Θρύλο και το δεύτερο στη Βαζελα) ίσχυε,ήταν αν θυμάμαι καλά ο γνωστός Αριστείδης Καμάρας (αφήνω μια πιθανότητα να μην θυμάμαι σωστά και να ήταν ο επίσης γνωστός,ως μετέπειτα διατέλεσας νομικός σύμβουλος της ΕΠΑΕ αλλά και δι'ολιγον πρόεδρος της Παναθας -αν ενθυμούμαι ορθώς βεβαίως βεβαίως- Τζόννι Βεκρής).
Ο αδέκαστος λοιπόν αυτός νομικός σύμβουλος γνωμοδότησε ότι ισχύ έχει όχι το πρώτο συμβόλαιο που υπέγραψε ο αθλητής,ως συνέβαινε παγκοσμίως στο ποδόσφαιρο και εξακολουθεί φυσικά και σήμερα (γι'αυτο έχασε λίγα χρόνια μετά η παναθα τον μπορελι,,που είχε υπογράψει όταν έληξε το συμβόλαιο του πρώτα στην οβιεδο αν θυμάμαι καλά,και μετά στην παναθα για ανανέωση), αλλά το δεύτερο συμβόλαιο διότι σύμφωνα με τον αστικό κώδικα,η νεότερη σύμβαση κατισχύει της προγενέστερης.
Αυτά ήταν τα χρόνια του βαρδινογιαννισμου και της υγείας στο ποδόσφαιρο,δίκιο ήταν η βούληση του Παναθηναϊκού.
Εννοείται πως όταν λίγα χρόνια μετά πρότειναν το ίδιο επιχείρημα στην UEFA,για τον μπορελι, ο παίκτης κατακυρώθηκε με συνοπτικές διαδικασίες στην ισπανική οβιεδο,με την οποία είχε υπογράψει το πρώτο συμβόλαιο,όταν έληγε το δικό του με την παναθα.
Δεν είναι έτσι ακριβώς, σε λίγες μέρες, πρώτα ο Θεός, θα κάνουμε την σχετική ανάρτηση με ρεπορτάζ από ΦΩΣ-Φίλαθλο για το πώς άρπαξε ο ''καπετάνιος'' τον Αποστολάκη.
Για πεμπτοφαλαγγιτες δεν έχω ούτε γνώση ούτε άποψη,θα διαβάσω όπως πάντα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τι θα βγάλεις.
Αλλά τα υπόλοιπα πρόσωπα που αναφέρω ήταν εκεί,και την γνωμοδότηση την θυμάμαι μια χαρά,από ρεπορτάζ των ΝΕΩΝ που έπαιρνε τότε ο πατέρας μου.
'Μετά τον τελικό Κυπέλλου του 1986, με τη μισή ενδεκάδα του Ολυμπιακου πιασμένη από τους Βαρδινογιάννηδες...'
Πιτσιρικας τοτε βλεπαμε το ματς με ενα θειο μου βαζελο. Σε καποια στιγμη λεει, μη στεναχωριεσαι βαγγελη, ο αρβανιτης σημερα εβαλε λεφτα στην τραπεζα. Μου πηρε καποια χρονια να καταλαβω τι εννοουσε.
Επειδή όλοι οι πρωταγωνιστές ζουν, καλύτερα να αποφεύγουμε τα ονόματα. Αν πάντως δεις το τι έκανε ο Νταϊφάς που επέστρεψε στην προεδρία μετά από αυτό το ματς, ποιους περιθωριοποίησε κτλπ., κάνει μπαμ.
Εγώ όλα τα ονόματα που λέω πιο πάνω πάντως,πλην καμαρα,δεν είναι πια μαζί μας.
Πολύ κατατοπιστικό σχόλιο. Συμπληρώνει ουσιαστικά την ανάρτηση, που ούτως ή άλλως αναφέρεται σε καθαρά προσωπικά αισθήματα όπως θυμάμαι να τα΄χα βιώσει εκείνη την εποχή, άρα έχει - εξ αρχής επισημανθείσα - μεγάλη δόση ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΣΜΟΥ και με κανένα τρόπο δεν αποτελεί ιστορικής, ας πούμε, ισχύος κείμενο. Με το σχόλιο που έκανες όμως, εμπλουτίζεται με ιστορικού χαρακτήρα λεπτομέρειες κι έτσι, όπως το βλέπω εγώ, ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ των δύο κειμένων αποκτά έναν σημαντικού βαθμού ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΣΜΟ. Μια ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ. Γίνεται ένα είδος ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ των όσων διαδραματίστηκαν τότε: συνδυασμός μιας ατομικής βιωματικής εμπειρίας και αντικειμενικά διαπιστωμένων γεγονότων, στοιχείων.
Για κανα δυο χρονια ημουν στο ιδιο σχολειο με το γιο του Αποστολακη.Ειναι 3 χρονια μικροτερος μου και ελεγε οτι ειναι βαζελος οπως και ο πατερας του.
Μιλάς για το γιο του που είναι στις Ακαδημίες του ΠΑΟ;
Ναι αυτος πρεπει να ειναι γιατι επαιζε καλη μπαλα απο οσο τον θυμαμαι.
Καλησπέρα Σάββα...
Τη δήλωση του Κυράστα πως θα πάει σε όποιον δώσει τα πιο πολλά τη θυμάμαι γραμμένη στο Φως...Από τη στιγμή που κάποιος δηλώνει επαγγελματίας δεν είναι προδότης..
Οι εφημερίδες της εποχής επίσης έγραψαν για το περιστατικό με τον Βαρδινογιάννη να λέει στον Δεληκάρη παίξε για τη φανέλα και ο Δεληκάρης να του απαντά: 'Αμα παίξω για τη φανέλα θα πρέπει να παίξω για τον Ολυμπιακό..Αυτά τα έχω δει γραμμένα..Τώρα φυσικά θα μου πεις οι δημοσιογράφοι λένε ότι θέλουν... Οι εφημερίδες έγραφαν ας πούμε για ΣΑποστολάκη ακόμα και πριν έρθει σε μας πως ήταν βάζελος, αλλά τον έπεισε ο Μίχος, όλα αυτά τα θυμάμαι γραμμένα..
Τώρα αυτό που λες με τις ντρίπλες ισχύει και δεν ισχύει... Ο κόσμος του Ολυμπιακού δεν έχει αγαπήσει μόνο Ζιοβάνι και Δεληκάρη αλλά και Τζόλε, Μουράτη, Πάντο κλπ...
Επίσης ναι μεν δεν πρέπει να πάμε στο άλλο άκρο με την ντρίπλα, από την κατάχρηση δηλαδή στην απαξίωσή της, διότι αν χρησιμοποιείται σωστά, ανοίγει χώρους, απελευθερώνει παίκτες, δημιουργεί αναταραχή σε άμυνες που είναι προετοιμασμένες για σέντρες, σέντρες, σέντρες...Ένας ικανός ντριπλέρ μπορεί να διασπάσει μία άμυνα..
Kαλησπέρα. Για τον Αποστολάκη και μόνο, δες τι δήλωνε ο ίδιος στην ''Ηχώ'', όταν υπέγραψε στον Ολυμπιακό το 1985.
http://www.redsagainsthemachine.gr/articles/140720/o-olympiakakias-strat...
Ο Δεληκάρης το 1980, όταν τα είχε σπάσει με το Βαρδινογιάννη και μετά τα ξαναβρήκε, έδωσε συνέντευξη στην ''Αθλητική Ηχώ'' και στο δημοσιογράφο Κώστα Δεληγιάννη, όπου έλεγε ''επιστρέφω να παίξω μπάλα στην αγαπημένη μου ομάδα, τον ΠΑΟ''. Νομίζω ότι τις δηλώσεις του Δεληκάρη δεν πρέπει να τις επικαλούμαστε, γιατί άλλα λέει ''παρά τέταρτο'' και άλλα ''και τέταρτο''.
Για τους παίκτες που αναφέρει ο Απόστολος δεν θελω να κανω σχόλιο καθως δεν εχω καθόλου γνώση της τοτε πραγματικότητας. Διαβάζω με ενδιαφέρον όσα λέτε αλλα επιφυλάσσομαι να κανω προσωπική κρίση.
Μονο για τις τριπλες που αναφέρεις θα πω κατι. Το 1998-1999, και το 2011-2012 δηλαδή τις 2 καλύτερες χρονιές στην σύγχρονη ιστορια του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ,η ομάδα δεν ειχε παίκτες τριπλερ στον βασικό κορμό της. Κατα κύριο λόγο βασίστηκε στο αυτοματοποιημένο ποδόσφαιρο το οποίο προέκυψε εως προϊόν δουλειάς και πίστης στο ιδιο πλάνο(και με βαλβερδε και με Ντούσαν) ,σε σταθερό κορμό με παίκτες που τρέχουν ακατάπαυστα όλο το γήπεδο χωρις να κάνουν τσαλιμάκια. Οι ανούσιες τριπλες δεν μου λένε τιποτα. Γι αυτο το λόγο αντιπαθώ παίκτες σαν τον Φετφατζίδη(η τον ερνανι που ξεκουμπιζεται οπου να ναι) ας πούμε που βάζουν το κεφάλι κάτω και θέλουν να τριπλάρουν όλον τον κόσμο. Ετσι εκανε και ο Καστίγιο μέχρι το 2006-2007 που ξαφνικά έστρωσε και άρχισε να παιζει και για το σύνολο βοηθώντας πολύ τον ΘΡΥΛΟ να κατακτήσει εκείνο το πρωτάθλημα.
Χαρακτηριστικός τύπου παίκτης που θα ήθελα σε μια ομάδα ειναι ο Φούστερ. Πίστη στις εντολές του προπονητή ,διαρκές τρέξιμο χωρις τη μπάλα,πίεση ψηλα και κρίσιμα γκολ σε ολα τα ματς.
Καλησπέρα!!
Θα ξεκινήσω από ανάποδα:
7)Ναι ΕΦΤΑ(ΧΑΧΑΧΑ) Τάσος Μητρόπουλος: Έστω και για ένα μόνο εξάμηνο φόρεσε τη φανέλα αυτός που δεν περίμενα ποτέ...Πάγωσα από τότε..
6) Αποστολάκης: Ήταν βάζελος έτσι κι' αλλιώς, στο Καραΐσκάκη άκουγα συνέχεια να λένε: άντε τυρί, γέμιζε πάλι..Αυτό που με πείραξε ήταν ότι φέρθηκε πούστικα, πήρε λεφτά για ανανέωση, έκανε μαγαζί και μετά έκλεισε στη ζέλα και επέστρεψε τα λεφτά, ζέλα και στην ψυχή...
5) Βαμβακούλας: Συγχωρεμένος, επειδή είναι γαύρος και κυρίως επειδή έχει χιούμορ..
4) Σαργκάνης: Έκανε άσχημη χειρονομία στους οπαδούς σε ντέρμπυ με τη ζέλα, δεν υπάρχει για μένα..
3) Κυράστας: Είχε δηλώσει μετά που είχε συμπληρώσει τη δωδεκαετία πως θα υπέγραφε σε αυτόν που θα έδινε τα πιο πολλά..έντιμη στάση, κατά τ΄άλλα αδιάφορα συναισθήματα...
2) Γαλάκος: Πόνεσε η μεταγραφή, μετά αδιάφορος...
1) Δεληκάρης: Γιατί ρε Γιώργο, γιατί;;; Παρόλα αυτά ακόμα τον αγαπάμε...
Να πω ότι με πείραξε και η μεταγραφή του Τριανταφυλλίδη στο βόλλευ, ο οποίος προσέφερε 3 πρωταθλήματα στη ζέλα, απλά τον συγχωρώ επειδή μάλλον εμείς τον διώξαμε και τότε στο βόλλευ που στην ευχή να πήγαινε για να είναι σε ομάδα με στόχους.. Επίσης με πείραξε και του Ζάρκο στο μπάσκετ...
Για τον Τριανταφυλλίδη που λες, κι εμένα με πείραξε όταν μας έφυγε, γιατί τον πήγαινα πολύ. Τον Μητρόπουλο τον σκέφτηκα, αλλά μου βγαίνανε συνολικά 7, και ξέρεις... Έτσι προτίμησα το...τρικ του γίγαντα του Λέτο, για να ξεφύγω απ΄το νούμερο 7... Χεχε! Τα παιδία παίζει...
Χαχαχαχα..
Θα μπορούσες να βάλεις και τον...Καπουράνη να τους έκανες 8...
Και βέβαια να πούμε πως ο Τάσος πήγε στη ζέλα μετά την Κούλα, δεν πήγε απευθείας, οπότε θα έβγαιναν πάλι 7...Χαχαχαχα..
Φυσικά τα παιδία παίζει, η ζωή είναι πολύ μικρή για να την πάρουμε στα σοβαρά...
Ο Τριανταφυλλίδης, αν και είναι από την Δραπετσώνα κι έπαιζε βόλεϊ 14 χρόνια σε εμάς, δηλώνει οπαδός του ΠΑΟΚ. Μιλάμε για μαλάκυνση εγκεφάλου.
Ωχ..Αυτό ομολογώ δεν το ήξερα, τον έχω ακούσει να μιλά και ως παίκτη της ζέλας και άφηνε πικρία που έφυγε από εμάς..Στανταράκι αυτό;;