Ακούμε όλοι μας στην Ελλάδα για ένα μη ανταγωνιστικό πρωτάθλημα και εν μέρη όλοι οι αυτόκλητοι επικριτές του πρωταθλήματος έχουν ένα δίκιο όσο αναφορά την κορυφή. Ο Ολυμπιακός μας είναι έτη φωτός μακριά από τον δεύτερο τόσο σε ποιότητα, όσο σε υγεία και οργάνωση. Μόνο του αυτό το στοιχείο είναι ικανό να δικαιολογήσει την απόλυτη κυριαρχία της ομάδας μας στις τελευταίες δύο δεκαετίες, αλλά επειδή έχουμε να κάνουμε με ούγκανα ας τους δείξουμε λοιπόν τι συμβαίνει στα άλλα πρωταθλήματα που λατρεύουν και παρακολουθούν όλοι οι ‘’υγιώς΄΄ σκεπτόμενοι αγνοί φίλαθλοι, αντιολυμπιακοί φυσικά.

Στην Ιταλία φέτος γίνεται της κακομοίρας. Η Γιουβέντους άρχισε εντυπωσιακά άσχημα, με τις πρώτες 10 αγωνιστικές να τις δίνουν τον πενιχρό απολογισμό των 3 νικών, 3 ισοπαλιών και 4 ηττών και συγκομιδή 12 βαθμών. Πανηγύριζαν όλοι οι ποδοσφαιράνθρωποι της χώρας, καταδεικνύοντας όλοι τους την κατάντια του Ελληνικού πρωταθλήματος, χτυπώντας έτσι άμεσα και έμμεσα τον Ολυμπιακό και τον πρόεδρό του. Η μοίρα όμως τους επιφύλασσε ένα άσχημο τέλος στην προπαγάνδα τους, γιατί μετά και το πέρας της 30^ης αγωνιστικής στην Ιταλία (μόλις δηλαδή εχθές), η Γιουβέντους είναι πρώτη στην βαθμολογία, το πρώτο και ακλόνητο φαβορί για τον τίτλο έχοντας κάνει σε 20 παιχνίδια 19 νίκες και μόλις μία ισοπαλία, με συνολική συγκομιδή 58 βαθμών. Μούγκα οι αντικειμενικοί, μούγκα το ΣΚΑΙ, μούγκα και τέζα όλοι τους, αλλά είπαμε όταν η όπισθεν δεν ξεκουμπώνει με τίποτα, έχεις θέματα διαφορικού μετά από παρατεταμένη χρήση. Φοβερά ανταγωνιστικό το Ιταλικό πρωτάθλημα, ελπίζω να συμφωνείτε...

Στην Ισπανία έχουμε επίσης ένα άκρως... ανταγωνιστικό πρωτάθλημα με την Μπαρτσελόνα να έχει ουσιαστικά πάρει το πρωτάθλημα από τον Φεβρουάριο. Αυτή την στιγμή μετά από 30 αγωνιστικές η Μπαρτσελόνα έχει ξεφύγει με εννέα βαθμούς από την δεύτερη Ατλέτικο, με το εντυπωσιακό στατιστικό της μόλις μίας απώλειας στην έδρα της (μία ισοπαλία). Επίσης άλλο ένα πρωτάθλημα με φοβερό ανταγωνισμό για την ανάδειξη του πρωταθλητή στην Ισπανία...

Στην Γερμανία έχουμε την πλήρη αποκαθήλωση των ντόπιων καρνάβαλων, των ντόπιων ‘’ειδικών΄΄ και κάθε λογής ιντερνετικού τενεκέ που μιλά για αξιοπιστία ή μη του κάθε πρωταθλήματος και δη του Ελλινικού. Στην Γερμανία έχουμε μία ομάδα που έχει πάρει το πρωτάθλημα πριν ξεκινήσει καν η σεζόν, την Μπάγερν, με συνολικό απολογισμό πόντων μετά από 27 αγωνιστικές 69 βαθμούς με μόλις 5 αγώνες χωρίς νίκη (3 ισοπαλίες και 2 ήττες). Οι απώλειες για την ομάδα του Πεπ ήρθαν μετά την επανέναρξη του πρωταθλήματος τον Ιαν, μήνα κλασσικό για απώλειες κάθε χρονιά για την ομάδα του Μονάχου. Τώρα θα αναρωτηθεί κανείς, ναι αλλά η δεύτερη ομάδα της Γερμανία η Ντόρτμουντ είναι ‘’μόλις’’ 5 βαθμούς πίσω από την πρωτοπόρο Μπάγερν, αυτό δεν δείχνει ανταγωνσμό? Αυτό σύγαυροι δείχνει την απόλυτη ανυπαρξία του δεύτερου στην Ελλάδα και όχι του πρώτου. Στην Γερμανία έχουμε χρόνια τώρα πρωταθλήματα δύο ομάδων (για την ανάδειξη του πρωταθλητή), αλλά ο δεύτερος δεν έχει 20+ βαθμούς διαφορά (όπως έχει ο δεύτερος στο Ελληνικό πρωτάθλημα) με τον πρώτο, αλλά μόλις 5 βαθμούς. Σε κάθε περίπτωση όποιος θεωρεί ανταγωνιστικό το Γερμανικό πρωτάθλημα, ας ποντάρει την περιουσία του ότι η Μπάγερν θα χάσει τελικά το πρωτάθλημα. Υπάρχει νομίζετε έστω και ένας? Χλωμό το κόβω...

Τελευταίο πρωτάθλημα αφήνω την Αγγλία γιατί είναι ότι πιο περίεργα ανταγωνιστικό έχω παρακολουθήσει τα τελευταία χρόνια. Χρησιμοποιώ την λέξη περίεργα, γιατί και εκεί δεν υπάρχει τεράστια αγωνία για την ανάδειξη του πρωταθλητή, μιας και για να χάσει το πρωτάθλημα η Λέστερ του αποτυχημένου μαθουσάλα Ρανιέρι, κατά τους ντόπιους ποδοσφαιρικούς ειδήμονες, πρέπει να γίνουν σημεία και τέρατα. Το πρωτάθλημα η Λέστερ το έχει σφικταγκαλιάσει από τις αρχές Μαρ και η ομάδα που φαίνεται να την είναι η μοναδική που μπορεί να την απειλήσει είναι η Τόνεναμ του Ποκετίνο, έχοντας όμως διαφορά 5 βαθμών με 7 παιχνίδια να απομένουν για την αυλαία του πρωταθλήματος. Η έκπληξη φέτος στην Αγγλία είναι ο κατακερματισμός όλων των λεγόμενων μεγάλων ομάδων, .όλων των κλασσικών ομάδων που κάνουν πρωταθλητισμό. Αυτό γίνεται για πρώτη φορά σε τέτοιο ακραίο βαθμό, μιας και έχουμε ομάδες όπως η Λίβερπουλ, η Τσέλσι και η Γιουνάιτεντ αυτή την στιγμή εκτός Ευρώπης, ενώ η Σίτι είναι μόλις ένα βαθμό μπροστά από την ζώνη που οδηγεί στα Ευρωπαϊκά σαλόνια. Σημειωτέον εδώ, η ομάδα από τις λεγόμενες μεγάλες, με βαριά φανέλα που έχει πρακτικά ήδη εξασφαλίσει την Ευρωπαϊκή της παρουσία είναι η Άρσεναλ που όλοι οι ‘’αντικειμενικοί’’ την χλεύαζαν μετά την νίκη μας στο Λονδίνο. Το Αγγλικό πρωτάθλημα είναι σίγουρα ανταγωνιστικό, αλλά αυτό που γίνεται φέτος θα το ξαναδούμε σε καμιά 20ετία...

Η παράθεση όλων των παραπάνω στοιχείων για εμένα δείχνουν μόνο ένα πράγμα. Η ποιότητα και η ανταγωνιστικότητα του κάθε πρωταθλήματος δεν φαίνεται από τον πρώτο, αλλά κυρίως από το γκρουπ των ομάδων που τον ακολουθούν. Δεν αρκεί δηλαδή να λες κάθε χρόνο ότι πας για πρωτάθλημα και μετά τις πρώτες αγωνιστικές ημέρες και μετά τις πρώτες σφαλιάρες να μιλάς για αναξιοπιστία ενός θεσμού που είσαι και εσύ μέσα και μετέχεις ισότιμα με όλους τους άλλους. Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό, γιατί έρχεται ο πρώην προπονητής σου (στην περίπτωση του μπάοκ) και σε αφήνει γυμνό μιλώντας για την πραγματική αιτία που ο Ολυμπιακός βρίσκεται τόσο μπροστά (ποιότητα ομάδας). Δεν μπορεί (υποτίθεται) να διεκδικείς το πρωτάθλημα (ποα) και να πουλάς τον καλύτερό σου επιθετικό τον Δεκ και να τον αντικαθιστάς πρακτικά με τον κανένα, δεν μπορείς να εναποθέτεις τις ελπίδες σου για πρωτάθλημα στην μετεσάρκωση του Νίνη και του Λέτο σε εν ενεργεία ποδοσφαιριστές...

Για όλα αυτά συν το γεγονός ότι το χέρι στην τσέπη για την αγωνιστική ενίσχυση των ομάδων τους δεν έχουν βάλει ακόμα και όσο δεν το κάνουν όλα τα πρωταθλήματα στην Ελλάδα θα έχουν την γνωστή και αυτονόητη κατάληξη, προς Πειραιά μεριά. Αν περιμένουν όλοι να γίνουμε φετινή Αγγλία, δηλαδή ο περυσινός πρωταθλητής στα τέλη του πρωταθλήματος να βρίσκεται στην 10^η θέση, μάλλον αυταπατώνται, μην πω τίποτα χειρότερο. Πρώτα φτιάχνεις ομάδα, έπειτα ονειρεύεσαι και μετά ελπίζεις βάσιμα για την υλοποίηση των στόχων σου. Κάπου εδώ θα θυμίσω ότι ο τιτανοτεράστιος Σωκράτης τις πρώτες χρονιές της εμπλοκής του με τον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό έχωνε κάθε χρόνο και περισσότερα χρήματα για την αγωνιστική ενίσχυση της ομάδας, σε χρονιές που δεν έπαιρνε πρωταθλήματα. Μετά ήρθε λειτούργησε νομοτελειακά ο κανόνας της αγοράς, επενδύεις χρήματα, κερδίζεις τίτλους. Όλα τα υπόλοιπα είναι για λαϊκή κατανάλωση και γι προμήθεια σανού στους οπαδούς.

Το Ελληνικό πρωτάθλημα δεν είναι μη ανταγωνιστικό στην θεωρία, αλλά στην πράξη για όλους τους παραπάνω λόγους. Το πως διορθώνεται είναι κάτι εύκολο αλλά ταυτόχρονα και το πιο δύσκολο μαζί. Όταν ο τιγρούλης πληρώσει κάτι παραπάνω από τα 160 χιλ στην Κέρκυρα για παίκτες, όταν ο Γιαννάκης σταματήσει να στοχοποιεί οποιονδήποτε δεν του κάνει το χατήρι, όταν ο Ιβάν καταλάβει ότι οι συνθήκες Bratva που θέλει να περάσει στην Ελλάδα δεν είναι ο σωστός τρόπος για να διοικήσεις ένα ποδόσφαιρο. Μέχρι να γίνει η παραπάνω αρχή μην αναρωτιόμαστε γιατί παίρνουμε το πρωτάθλημα από τον Ιαν. Καληνύχτα σας...

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς.

ΥΣΤ 1. Το ότι η κούλα υπάρχει περίπτωση να παίξει από το... παράθυρο στην Ευρώπη του χρόνου είναι σίγουρα μια ένδειξη το πόσο ο γιος Θεοδωρίδη τους κυνηγά ανελέητα. Βαγγέλα στάματα ρε φίλε να τους κυνηγάς, καταντάει κουραστικό

ΥΣΤ 2. Αναστήθηκαν λεει οι λαγοί μετά την 4άρα στον πεθαμένο και όλα καλά, μετά την επόμενη στραβή ξέρετε εσείς, για όλα φταίει το μη ανταγωνιστικό πρωτάθλημα και η ‘’κόκκινη’’ ΕΠΟ...

ΥΣΤ 3. Ο Κοντωνής κατάλαβε τι έγινε στην Λευκάδα, ή μόνο το ποδοσφαιρικό κύπελλο Ελλάδας μας ενδιαφέρει να μην ξαναρχίσει?