Φεύγει σήμερα το 2016 και μπαίνει το΄17. Τί συγκράτησα τη χρονιά που πέρασε απ΄την ομάδα μου; Τα κυριότερα; Καλά και κακά; Αν είμαι αισιόδοξος ή όχι για τη χρονιά που έρχεται; Τί θα ζητούσα απ΄την ΠΑΕ; Ας κάνω μια σούμα...

1. Πήρα πρωτάθλημα. Με μεγάλες διαφορές απ΄τους γνωστούς άλλους και σπάζοντας ρεκόρ. Μπάλα έπαιξα; Σπουδαία, όχι. Άλλοτε πάνω, άλλοτε κάτω. Στα γνωστά επίπεδα. Ανώτερος, σαφώς, απ΄τους αντιπάλους μου. Δεν μου φτάνει όμως αυτό. Σε κανέναν δεν φτάνει.

2. Έχασα το Κύπελλο απ΄την ΑΕΚ. Δεν μ΄άρεσε ασφαλώς. Ξέρω τί "έπαιξε" πριν απ΄τον τελικό κλπ. Με εξέπληξε δυσάρεστα όμως η κακή απόδοση της ομάδας μου σ΄εκείνο τον αγώνα. Όπως και τους αεκτζήδες, ευχάριστα βέβαια, για΄μας. Ελαφρυντικά για την ήττα και την απώλεια του τίτλου, σίγουρα υπάρχουν. Τ΄αναγνωρίζω. Αλλά μιλάμε για Ολυμπιακό. Συνεπώς, δεν τα κάνω αποδεκτά.

3. Πάμε στο θέμα προπονητής. Απρόσμενο το φευγιό του Σίλβα. Τον λόγο δεν τον έμαθα. Κανείς από΄μας τους οπαδούς. Γιατί δεν ειπώθηκε επίσημα. Τα διάφορα που γράφτηκαν ως αίτια της αποχώρησής του, ανήκουν στη σφαίρα της σεναριολογίας. ΞΕΡΩ ότι οι υπεύθυνοι της ΠΑΕ "δαγκώθηκαν" όταν ο Σίλβα τους ανακοίνωσε την απόφασή του. Αναστατώθηκε το τμήμα. Υπόθεση θα κάνω. Πρέπει, κατ΄εμέ, να΄παιξε ρόλο αποκλειστικό ή ενισχυτικό, το ΣΑΠΙΟ κλίμα του ελληνικού ποδοσφαίρου στο εξωγηπεδικό του βασικά κομμάτι, διάβαζε συνεχής  βρόμικος πόλεμος του τρίο κατά του Ολυμπιακού, σκοτεινός ( τουλάχιστον ) ο ρόλος του Κοντονή, εμπλοκή ΦΙΦΑ/ΟΥΕΦΑ με συνεχή πιθανολόγηση ενός Grexit, έντονη βία στους αγωνιστικούς χώρους κλπ. Ένα μίγμα αηδές, αποκρουστικό, άρρωστο, αντιποδοσφαιρικό, που πιθανολογώ ότι γέμισε ανασφάλεια τον συγκεκριμένο χαρακτήρα, τον φόβισε κι΄έτσι τον έσπρωξε να την "κάνει" από΄δω για ασφαλέστερα, υγιέστερα νερά... Τον Βίκτωρα πάλι, τον θεωρώ περισσότερο θύμα του ασαφούς, ασταθούς, άσχημου θα το΄λεγα κλίματος που δημιουργήθηκε μετά την αιφνιδιαστική αποχώρηση Σίλβα. Προσπάθησε ν΄ανακατέψει τη σακούλα των επιλογών σε παίχτες και συστήματα, μέσα σε ασφυκτικά χρονικά πλαίσια για το Τσάμπιονς Λινγκ, δεν του βγήκαν, η ομάδα αποκλείστηκε απ΄την Χαποέλ Μπιρ Σεβά, ο κόσμος στράφηκε άγρια εναντίον του και ήρθε αναπόφευκτα το τέλος του. Δεν γινόταν να μείνει. Ατύχησε... Μην τα πολυσκαλίζουμε πάντως αυτά. Τα΄χουμε πει, αποδίδοντας ευθύνες στη διοίκηση για πιο έγκαιρες μεταγραφές κλπ. Δεν έχει νόημα πλέον. Έχουμε άλλο σκηνικό τώρα. Η περίοδος Μπέντο, πιο κάτω.

4. Ευρωπαϊκή πορεία. Είμαι δυσαρεστημένος, όπως όλοι, από τον αποκλεισμό μας για τους ομίλους του Τσάμπιονς Λινγκ. Η μετέπειτα πορεία της Μπιρ Σεβά, ασφαλώς και δεν απαλύνει την πικρία και απογοήτευσή μου για τούτη την έκβαση. Την εκλογικεύει κάπως, αλλά το "χάπι" δεν καταπίνεται. Του έχει "κάτσει" του γαύρου στο λαιμό. Γιαυτό και τα περί...ονείρων, κόπηκαν μαχαίρι. Επικίνδυνη ομάδα μεν, αλλά στα μέτρα του Ολυμπιακού. Του σωστού, του σοβαρού Ολυμπιακού όμως, κι΄όχι του συνονθυλεύματος που είδαμε. Ο πρόεδρος πάντως στήριξε άμεσα οικονομικά την ομάδα, του το αναγνωρίζω, και το ρολόϊ συνέχισε να δουλεύει. Ουσιαστικότατο. Τώρα που τα συζητάμε, είμαστε στους 32 του Γιουρόπα κι΄έχουμε μπροστά μας Οσμανλίσπορ. Μπορούμε να προχωρήσουμε. Δύσκολη η τουρκική ομάδα, αλλά στα μέτρα του - καθώς πρέπει - Ολυμπιακού. Ο οπαδός της ομάδας ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΥ τούτη την ευρωπαϊκή διάκριση. Το πρωτάθλημα το θεωρεί δεδομένο. Το Κύπελλο, το σνομπάρει κάπως, όχι τόσο όμως ώστε να μην το θέλει. Το ζητάει απλά για λόγους πρεστίζ και κυρίως για να μην το πάρει κανας άλλος, απ΄τους...γνωστούς. Επειδή όμως αποκλειστήκαμε τόσο νωρίς απ΄το Τσου Λου, τον νιώθω ( κι΄εγώ έτσι αισθάνομαι ), ζητάει αντιρρόπηση στο προηγούμενο πλήγμα του γαυροεγωϊσμού του, με ΚΑΛΗ ΠΟΡΕΙΑ στο Γιουρόπα Λινγκ. Πορεία, που θα κρίνει πολλά... Και να μην το ξεχάσω. Στο λαιμό, του΄χουνε κάτσει και οι δυο ήττες απ΄το ΑΠΟΕΛ. Δεν ήτανε, βλέπεις, μία. Που κι΄αυτή δεν θα κατέβαινε εύκολα. Καθόλου. Ήτανε ΔΥΟ οι σφαλιάρες...

5. Μπέντο. Την ομάδα την έχει μέσα στους στόχους της, αλλά ο κόσμος έχει παράπονα μαζί του. Δεν μιλάω για τους illuminati... Που τον έχουν απαξιώσει ΠΛΗΡΩΣ και που κάθε Δευτέρα - Τετάρτη - Παρασκευή αναρωτιούνται γιατί δεν έχει πάρει δρόμο ακόμα. Ετούτοι ανήκουν σε ιδιαίτερο κεφάλαιο της Ειδικής Οπαδικής Νοσολογίας... Ο γαύρος ζητάει βασικά απ΄αυτόν: 1) Να κόψει ή έστω να περιορίσει ορισμένες εμμονές. Για τον γαύρο. Αφού για τον Πορτογάλο, αποτελούν σταθερές απόψεις. Εκ του αποτελέσματος πάντως, κρίνονται όλοι και όλα. Όπως γίνεται πάντα. 2) Να δει καλύτερη μπάλα, και 3) Να διευθετεί πιο διπλωματικά και με λιγότερη ακαμψία τα όποια προβλήματα αναφύονται μεταξύ αυτού και παικτών, ιδίως των "κερκιδάτων". Ο εγωϊσμός οφείλει να πηγαίνει στην μπάντα σε τέτοιες περιπτώσεις ( υπάρχουν και όρια, βεβαίως ) και στη θέση του να μπαίνει η στοχευμένη και προσαρμοσμένη στον χαρακτήρα του κάθε παίκτη αντιμετώπιση του όποιου προβλήματος τον απασχολεί κι΄έχει μπει ανάμεσά τους. Μεγαλύτερη συμπεριφορική ευλυγισία σημαίνει μεγαλύτερη ωριμότητα ( και από τις ΔΥΟ πλευρές ) και - κυρίως - αποφυγή δυσάρεστων επιπτώσεων ΓΙΑ ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΝΑΚΟΛΟΥΘΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ. Τον ρόλο της διοίκησης εν προκειμένω, τον έχω αναπτύξει. Επιμύθιον: Ο Μπέντο πρέπει να μείνει στην ομάδα. Τουλάχιστον - και εκτός συγκλονιστικού απροόπτου - μέχρι τέλους της σεζόν. Προωθεί τους νέους κι΄αυτό μ΄αρέσει, αναμένοντας να συνεχίσει έτσι και ευελπιστώντας σε λογικά σύντομη επιβράβευση αυτής της τακτικής του. Μπορεί και να εκπλαγούμε. Το εύχομαι. Βρίσκεται πάντως στο σωστό μονοπάτι. Συναφώς, να επισημάνω την βοήθεια που θα πρέπει να του παράσχει η διοίκηση και σε καλής ποιότητας έμψυχο υλικό. Το περιμένουμε. Όλοι.

6. Ο εξωγηπεδικός πόλεμος απ΄το αντιΟλυμπιακό μέτωπο. Συνεχίστηκε αμείωτος. Σε συχνότητα, ένταση και βρομιά. Στην προώθηση των θέσεων της ομάδας, υστερούμε. Το κανάλι του Μαρινάκη, το βλέπω να αργεί. Ο Κοντονής ξεκουμπίστηκε, διά της αναβαθμίσεως. Έχει σωρεύσει δεινά η θητεία του... Αγνοώ μέχρι πού φτάνει ακόμα το χέρι του, σήμερα που μιλάμε. Τώρα τελευταία πάντως σαν να μου φαίνεται πως κάτι έχει αρχίσει ν΄αλλάζει ως προς το δικαστικό σκέλος, σε ντροπιαστικές υποθέσεις για το ποδόσφαιρό μας με την υπευθυνότητα της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ του χώρου. Μου φαίνεται. Απλώς. Μπορεί και να γελιέμαι. Ο δρόμος βέβαια για την δικαίωση του γνωστού " υπάρχει και Θεός", είναι ακόμα μακρύς. Πολύ. Γιατί το νεόπλασμα της παραπληροφόρησης, εξακολουθεί υφιστάμενο. Ίδωμεν. Ατέρμων υπόθεση μάλλον. Και την χαρακτηρίζω ατέρμονα, διότι οι ερυθρόλευκες γηπεδικές σφαλιάρες στη μούρη των τιτλοστερημένων θα εξακολουθούν να πέφτουν αδιάκοπα. Οπότε...

7. Κλείνω με τους βαζελόγαυρους. Τους...illuminati. Μου τα΄πρηξαν και φέτος. Εμπίπτουν στη σφαίρα της Ψυχοπαθολογίας. Με τίποτα δεν είναι ευχαριστημένοι. Ούτε θα΄ναι. Όποιος πρόεδρος και να πάρει το τιμόνι, όποιος προπονητής και να΄ρθει, όποιους παίκτες και να φέρουμε. Λουφάζουνε στις νίκες, ξεπετιώνται στις ήττες και στα δύσκολα. Μαζεύονται σε κάτι στέκια και λένε τα δικά τους. Ε, θα τους λέμε κι΄εμείς τα δικά μας...

Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ. Ο ΝΕΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΣΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΩΡΕΣ, ΘΑ΄ΝΑΙ ΕΔΩ. ΟΛΑ ΚΥΛΑΝΕ. ΡΕΟΥΝ... ΕΝΑ ΠΡΑΜΑ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΤΑΘΕΡΑ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ: Ο ΔΑΦΝΟΣΤΕΦΑΝΩΜΕΝΟΣ ΕΦΗΒΟΣ. ΓΙΑ ΝΑ ΟΜΟΡΦΑΙΝΕΙ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ. ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΣ ΑΣΧΗΜΙΖΕΙ, ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ, ΣΕ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟΥΣ. ΔΥΣΤΥΧΕΙΣ...