Καλησπέρα σε όλους...

Χθες ο Ολυμπιακός έδωσε αλλη μια μάχη, από αυτές που έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια στις φάσεις των νοκ άουτ... Το ότι πηγαίναμε για το θαύμα το ξέραμε, μιας και το σκορ του πρώτου παιχνιδιού δεν άφηνε περιθώρια για τίποτα άλλο παρά για την αναμονή ενός...θαύματος. Παρ'όλα αυτά όμως, πριν το ματς είπαμε πως θέλουμε, ακόμα κι αν αποκλειστούμε τελικά, να δούμε πάθος και ψυχή... Να δούμε θέληση... Να δούμε τσαμπουκά... Και τα είδαμε όλα αυτα!!!

Η φετινή ομάδα με τις εμφανίσεις της αλλά και με τη συνολική παρουσία της σε Ελλάδα και Ευρώπη μας άφησε με ένα πικρό ΑΝ... Τι θα γινόταν ΑΝ...

Τι θα γινόταν λοιπόν φέτος στην Ευρωπη:
- Αν ο προπονητής είχε κάνει κανονική προετοιμασία?
- Αν δεν είχαμε τουλάχιστον 10 παίκτες να έχουν πληγεί από τον COVID-19?
- Αν δεν είχαμε τον ατελείωτο μαραθώνιο παιχνιδιών χωρίς διακοπή, που ξεκίνησε από πέρυσι?
- Αν δεν τραυματιζόταν ο Σεμέδο πριν τα παιχνίδια με την Άρσεναλ?
- Αν είχαμε τον Μπα αντί του ΜΒιλά στο πρώτο παιχνίδι?
- Αν δε μετρούσε το ανεκδιήγητο γκολ στο 1-2 στο πρώτο παιχνίδι?
- Αν γινόταν το 0-1 στο Έμιρειτς στη φάση του Ελ Αραμπί στο 23' και όχι στο 52?
- Αν δεν είχαμε κληρωθεί καν με την Άρσεναλ αλλά με κάποιον πιο "βατό" αντιπαλο?

Όλα αυτά τα ΑΝ θα μείνουν αναπάντητα, γιατί έτσι είναι η ζωή, έτσι είναι το ποδόσφαιρο, έτσι ήθελε να γίνει...

Ο Ολυμπιακός μας το πάλεψε...
Έκανε το καθήκον του και τα έδωσε όλα...
Δεν πήγε για να μην χάσει, πήγε για να κερδίσει!!!!
Και τα κατάφερε!!!
Ίσως και με μικρότερο σκορ απ'όσο θα μπορούσε...
Κέρδισε για 3η συνεχόμενη φορά στην έδρα της Άρσεναλ, κάτι που δεν έχει καταφέρει ποτέ ξανά κανείς...
Έκανε την Άρσεναλ να κάνει καθυστερήσεις από το 60' με το σκορ στο 0-1! Πού να γινόταν και κάνα 0-2 δηλαδή...
Περηφάνεια...
Ανυπομονησία για τα καλύτερα που -σίγουρα- έρχονται!
Αποκλεισμός με το κεφάλι ψηλά...
Έχοντας κερδίσει τον σεβασμό εντός κι εκτός συνόρων...
Και ο πήχης έχει ήδη τεθει ακόμα ψηλότερα...
Γιατί ζούμε τόσα χρόνια με αυτό το όνειρο το τρελό...
Αλλά όλοι ξέρουμε πως και αν δε γίνει αυτό...