Κάθε φορά που κάθομαι να γράψω ένα άρθρο εδώ, υπάρχουν φυσικά δυο πράγματα. Μια αιτία και η επιθυμία μου να καταθέσω τις απόψεις μου γιαυτήν. Έτσι, το σκεφτόμουνα να κάνω κάτι τέτοιο για σήμερα, από κάποιες μέρες. Όλο έλεγα όμως "άσεεε...τί να γράψεις τώρα;". Μέχρι τούτο το πρωί, όταν και η πρόθεσή μου ν΄αρχίσω να χτυπάω τα πλήκτρα ένιωσα να γίνεται μέσα μου έντονη πολύ.

Έχουμε διακοπή, ως γνωστόν, του πρωταθλήματος. Καλά μας πέφτει αυτή νομίζω, για να δούμε τί θα κάνουν οι υπεύθυνοι στην ομάδα. Τί θα κάνουν, για να ξεκολλήσουμε απ΄αυτόν τον βάλτο που΄χουμε πέσει. Δεν περιμένω φυσικά τίποτα το εντυπωσιακό, ΘΕΛΩ όμως να ελπίζω σε κάποια βελτίωση αναφορικά με τα όσα έχουμε δει μέχρι τώρα.

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΗΤΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ

Ένα απ΄τα κακά που έχω, είναι ότι δεν ξεχνάω και δεν συγχωράω εύκολα... Το΄χω από μικρός. Κι΄είναι καλόκακο αυτό. Κακό, γιατί δεν είναι ίσως και πολύ...χριστιανικό, αλλά και καλό, γιατί έτσι έρχεται η ώρα που αποδίδω τα του Καίσαρος τω Καίσαρι σε μερικούς που ΠΡΕΠΕΙ. Μιλάω πάντα για το ποδόσφαιρο ( και για το μπάσκετ ). Τα υπόλοιπα, δεν ενδιαφέρουν και δεν αφορούν φυσικά ένα οπαδικό αθλητικό σάϊτ.

1)      Επιλέγει να βάλει αριστερό μπακ τον Φιγκέιρας, ο οποίος -φάνηκε και από το παιχνίδι με τη Σπόρτινγκ- ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο αριστερό πλευρό της άμυνας.   2)      Από τη στιγμή που αριστερό μπακ μπαίνει ο Φιγκέιρας, αριστερό χαφ ΔΕΝ βάζεις παίχτη (Μάριν) που δεν δίνει βοήθειες στα μετόπισθεν. 3)       Ο Ελαμπντελαουί δεν έχει βρει τα πατήματά του φέτος και είναι εμφανώς εκτός φόρμας. Ο Φιγκέιρας έπρεπε να παίξει δεξί μπακ, ο Κούτρης αριστερό μπακ.

Δύο τα πράγματα που συγκράτησα χθες περισσότερο από τον χθεσινοβραδινό μας αγώνα με τον Αστέρα, για το Κύπελλο Ελλάδας. Αποτέλεσμα, νίκη του Ολυμπιακού μετά από ένα μήνα κοντά, με 2 - 1. Το πρώτο, η ολόσωστη, η έξοχη στάση της Θύρας 7 καθ΄όλη τη διάρκειά του και το δεύτερο, η εντυπωσιακή και ελαφρώς...μη αναμενόμενη ( απ΄τη μεριά μου τουλάχιστον ) εμφάνιση του Εμάνουελ Εμενίκε. Που αν συνεχιστεί - και πρέπει - ευελπιστώ βάσιμα να λύσει προβλήματα, γιατί μεσοεπιθετικά έχουμε θέματα. ΚΑΙ μεσοεπιθετικά, για την ακρίβεια.

Στα δύο τελευταία άρθρα, εκείνο με τίτλο "Είμαι ανοιχτός σε συζήτηση" και το άλλο, το "Έχω θυμό μέσα μου", η παρέα των συρρατμιτών μου εξέθεσε με σαφήνεια τις σκέψεις, τις ερμηνείες, τους προβληματισμούς και τις προβλέψεις της για τον Ολυμπιακό και τον προπονητή του. Με βάση τα όσα έχουμε δει μέχρι τώρα απ΄την ομάδα. Σε όσα σχόλια μπόρεσα, αντισχολίασα, κι΄έτσι νομίζω πως σαν να δημιουργήθηκε στην ουσία κάτι που θα το παρομοίαζα μ΄ένα ΠΑΤΗΤΗΡΙ σταφυλιών, πολλών και διαφορετικών ποικιλιών.

Το σκορ δεν λέει την αλήθεια. Απλώς γλυκαίνει μια πολύ βαριά ήττα. Ο Ολυμπιακός χτες ήταν πολύ κατώτερος των περιστάσεων. Και φάνηκε ήδη από την επίσημη παράταξη των δύο ομάδων στο γήπεδο. Σχεδόν μηδενός εξαιρουμένου οι παίχτες μας ήσαν στον κόσμο τους – και ούτε ένας μέσα στο γήπεδο. Λες και δεν επρόκειτο να παίξουν αυτοί, αλλά κάποιοι άλλοι.

Σήμερα και πριν από λίγο πάτησα κάποιο πλήκτρο απ΄την κούρασή μου, άθελα, και έχασα ένα κείμενο-σεντόνι λίγο πριν το τελειώσω, που είχα αρχίσει να γράφω απ΄τις 6 το πρωί. Δεν μπορώ να το ανακαλέσω. Κι΄αυτό, γιατί έχω το κακό συνήθειο να γράφω χωρίς να αποθηκεύω. Απευθείας. Και να το ανεβάζω. Εκτός λοιπόν από στενοχωρημένος για χθες, είμαι και πολύ στενοχωρημένος για τούτο το σημερινό συμβάν. Το΄χω πάθει κι΄άλλες 3 - 4 φορές, αλλά δεν βάζω μυαλό.

Το γήπεδο της Ξάνθης βρίσκεται ως γνωστόν κοντά στα Πηγάδια, ένα χωριό 7χλμ ανατολικά της πόλης, κι΄αυτά, διάβασα πως ανήκουν στο δήμο Αβδήρων. Για να΄ρθει η Ιστορία τώρα, να μας θυμίσει ότι οι αρχαίοι της κάτοικοι, οι Αβδηρίτες, ήτανε λέει πολύ πλούσιοι, κακομαθημένοι απ΄την ευζωία τους, μα και πολύ υποχόνδριοι. Γιαυτό και καλούσανε με το παραμικρό τους γιατρούς ( από τότε ήταν ακριβοί φαίνεται...). Τ΄όνομά τους όμως ταυτίστηκε τελικά με τη συμπεριφορά τους πάνω σ΄ένα θέμα.

Τη Δευτέρα ξεκίνησαν ως γνωστόν οι εργασίες του 2ου διεθνούς συνεδρίου που οργανώνει η ΠΑΕ Ολυμπιακός, με θέμα τη δυνατότητα και τη σημασία της ένωσης των λαών της γης μέσα από τη γέφυρα του ποδοσφαίρου κυρίως. Συμμετέχουν το διασημότερο πανεπιστήμιο του κόσμου, το Χάρβαρντ, το Κολέγιο Simmons της Βοστώνης, το Ταφτς επίσης και άλλοι αναγνωρισμένοι φορείς. Οι σύνεδροι ξεναγήθηκαν εισαγωγικά στο μουσείο της Ακρόπολης και ακολούθησε δείπνο με τις χαιρετιστήριες ομιλίες και κορωνίδα την εκφώνηση των "Αρχών της Αθήνας για το δικαίωμα της συμμετοχής στον αθλητισμό".

Τρία τα θέματα σήμερα. Η λίστα των παιχτών μας στην ΟΥΕΦΑ για το Τσάμπιονς Λινγκ, το ένα, η σημερινή κατάσταση στο αντιΟλυμπιακό τρίο όπως την παρουσιάζει μεγάλη μερίδα του αθλητικού τύπου, το δεύτερο, και το πρωτάθλημα 2017-18, το τρίτο. 

Ας κάνω αρχή μ΄ένα σχόλιο κάποιου γαύρου που διάβασα σε γνωστό σάϊτ, με αφορμή τη μεταγραφή του Ενγκελς, και μ΄ άρεσε. Το απευθύνει στους διαχειριστές του: " Ο ένας λέει ότι ο Ένγκελς είναι αργός. Ο άλλος λέει ότι ο Χάσι είναι πολύ λίγος για να κοουτσάρει τους παίχτες που πήραμε και ότι πρέπει να φύγει. Ο τρίτος ( αεκτζής ) λέει ότι ο Μαρινάκης με τους μανατζαραίους καταστρέφουν το ποδόσφαιρο. Και ο τέταρτος γράφει ότι με τις μεταγραφές που κάνουμε, θα ρίξουμε φάπες στη Μπαρτσελόνα. Πώς αντέχετε;". Εγώ να δεις, φίλε...

Δύο τα πράγματα που με απασχολούν κυρίως. Μέχρι την περασμένη βδομάδα είχα την προσοχή μου, όπως όλοι μας, στην πρόκριση της ομάδας στους 32 του Τσ. Λ. Έγινε αυτό και τώρα εστιάζω, όπως επίσης όλοι μας φαντάζομαι, στο δίσκελο ΜΕΤΑΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ, ΣΠΟΡΤΙΝΓΚ. Τη δεύτερη, την είδα χθες με την Εστορίλ και θα πω δυο λόγια για τις πρώτες εντυπώσεις μου στο τέλος του άρθρου. Ούτως ή άλλως έχει μπει ήδη στο γαυροστόχαστρό μας με το που κληρωθήκαμε μαζί. Σε φόντο τρίτης θέσης.

Αύριο βράδυ η ομάδα δίνει καλοκαιριάτικα τον σημαντικότερο αγώνα της φετινής σεζόν, με βάση τα υφιστάμενα δεδομένα. Εναντίον της Ριέκα. Τον δεύτερο, μετά τη νίκη μας με 2 - 1 στο 93΄στο Καραϊσκάκης.

Στον απόηχο του 2 - 1, που είναι ένα βήμα θετικό αλλά δεν μας εξασφαλίζει και απαιτεί ακόμη μεγαλύτερη προσπάθεια εκ μέρους μας στην Κροατία, για να πετύχουμε τον μεγάλο μας στόχο. Μια μικρή επιλογή λοιπόν, απ΄όσα διάβασα σήμερα το πρωί: 1. ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΑΧΤΣΙΔΗ

Χθες, με αφορμή το άρθρο για "τα καμπανάκια", γνωρίστηκα τηλεφωνικά με ένα παιδί ευγενικό, δουλευτάρικο, που θέλω να γίνεται συνεχώς και καλύτερος στο αντικείμενό του, γιατί τα προσόντα τα έχει. Αυτά. Πάμε στο σημερινό μας θέμα.