Στον απόηχο του 2 - 1, που είναι ένα βήμα θετικό αλλά δεν μας εξασφαλίζει και απαιτεί ακόμη μεγαλύτερη προσπάθεια εκ μέρους μας στην Κροατία, για να πετύχουμε τον μεγάλο μας στόχο. Μια μικρή επιλογή λοιπόν, απ΄όσα διάβασα σήμερα το πρωί: 1. ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΑΧΤΣΙΔΗ

Χθες, με αφορμή το άρθρο για "τα καμπανάκια", γνωρίστηκα τηλεφωνικά με ένα παιδί ευγενικό, δουλευτάρικο, που θέλω να γίνεται συνεχώς και καλύτερος στο αντικείμενό του, γιατί τα προσόντα τα έχει. Αυτά. Πάμε στο σημερινό μας θέμα.

Περιμένουμε το βραδάκι μ΄ενδιαφέρον να δούμε το φιλικό με τον Σπανόπουλο Περιστερίου... Και σήμερα το πρωί, έριξα κατά το ειωθός τις ματιές μου στον αθλητικό τύπο της ημέρας. Μία του βάζελου, μία της αγιασοφιάς, μια...απροσδιόριστη, δυο "αντικειμενικές" ( ειδικά η μία ), οι δυο πάνω απ΄τον 35ο παράλληλο κι΄οι τρεις δικές μας. Απ΄την αντίπερα όχθη μ΄εντυπωσίασε, και ομολογουμένως σκιάχτηκα λίγο, εκείνο το πράσινο ΧΤΥΠΑΕΙ ΠΑΝΤΟΥ! Ας είναι. Έχουμε καιρό να...διορθωθούμε.

Ριέκα, δηλαδή άλλη μια δόση Παρτιζάν; Πιθανώς. Μέλλει να δούμε. Κατά τα γνωστά λοιπόν. Ούτε υποτίμηση ούτε υπερτίμηση. Κατ΄ευθείαν κοίταγμα στο μεσόφρυο και αντιμετώπισή της στις σωστές της διαστάσεις, με προσοχή, αποφασιστικότητα και ρεαλισμό. Ο Ολυμπιακός είναι σαφώς μεγαλύτερος σαν όνομα, αλλά η ποδοσφαιρική πρακτική είναι γνωστό το τί διδάσκει. Στον πίνακα π.χ.

Κατ΄ευθείαν στο θέμα, χωρίς προλόγους. ΤΙ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΑ ΑΠ΄ΤΟΝ ΧΘΕΣΙΝΟ ΑΓΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΤΙΖΑΝ ΚΑΙ ΤΙ ΣΚΕΠΤΟΜΑΙ ΤΩΡΑ, ΨΥΧΡΑΙΜΑ ΚΑΙ ΣΤΑΡΑΤΑ: 1. Αναμφισβήτητα η πρόκρισή μας αποτελεί σημαντικό επίτευγμα. Λαμβανομένων μάλιστα υπόψη της εποχής δηλ. του βαθμού ετοιμότητάς μας και της αντίστοιχης - αλλά και της ισχύος γενικότερα - του αντιπάλου. Ένα είναι γεγονός. Φέτος, δείχνουμε μέχρι στιγμής πως είμαστε βελτιωμένοι σε σχέση με πέρσι.

Τριανταδύο ώρες μέτρησα απ΄το τέλος του αγώνα μας με την Παρτιζάν στο Βελιγράδι. Ξέρουμε όλοι ότι δημοσιεύτηκαν και δημοσιεύονται ακόμα ένα σωρό, στο απόηχο της νίκης μας. Λογικό. Γιαυτό και σήμερα σκέφτηκα να συλλέξω μερικά απ΄όσα υπέπεσαν στην αντίληψή μου και να τα καταχωρίσω εδώ, στη γαυροφωλιά μας. 1. ΑΛΛΑΓΗ ΚΛΙΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟ "ΤΣΟΠΑΝΟΣΚΥΛΟ".

Το βράδυ το μεγάλο ματς. Πρώτο και καθοριστικό; Κανείς δεν μπορεί να πει. Εξαρτάται. Και τί έχω αποκομίσει μέχρι τώρα σε σχέση με το κλίμα που επικρατεί στα ελληνικά τουλάχιστον ΜΜΕ γιαυτό ( όπου Ε ίσον Επικοινωνίας, όχι Ενημέρωσης ); Το καταθέτω:

ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ. Ας ορίσουμε τη λέξη πρώτα. Το να διακατέχεται κάποιος απ΄την ισχυρή θέληση να πετύχει κάτι και να το κάνει αργά ή γρήγορα πράξη. Το να θέλει κάποιος ΠΟΛΥ να υλοποιήσει μια επιδίωξή του και να το ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙ. Έδειξε αποφασιστικότητα, λέμε, και πέτυχε το σκοπό του. ΓΚΕΛΑ. Ας ορίσουμε κι΄αυτή τη λέξη. Στον αθλητισμό ειδικά, η αποτυχία να φέρεις το λογικά αναμενόμενο και επιθυμητό για σένα αποτέλεσμα με κάποιον, μολονότι είσαι ισχυρότερός του.

ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΤΕΙ. Όλη η ομάδα της Παρτιζάν να προσεχτεί. Και τούτο θα γίνει σίγουρα. Γιατί αυτός είναι ο κεντρικός προσανατολισμός μας, όποιος και να ήταν ο αντίπαλος. Που τον ξέρουμε οριστικά πια από χτες το βράδυ. Είχα περάσει από μια "ακτινογραφία" πρόσφατα στο σάϊτ τους Σέρβους. Και θα συνεχίσω σήμερα το ίδιο, αφού μας εμφάνισαν μια προσθήκη της τελευταίας στιγμής, άρα έχουμε νέα δεδομένα.

Απόγευμα βροχερής Κυριακής, εδώ που είμαι. Πίνω τον καφέ μου και η σκέψη μου πάει στην ομάδα. Πρωτότυπο, ε; Τί έχω δει απ΄αυτήν μέχρι τώρα και τί σκέφτομαι για το επόμενο ΠΟΛΥ ΚΡΙΣΙΜΟ χρονικό διάστημα. Σε καμιά δεκαριά μέρες παίζουμε, πιθανότατα με την Παρτιζάν, ΙΣΩΣ τους δύο ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΥΣ αγώνες της χρονιάς αναφορικά με την Ευρώπη. Δεν είναι ΜΟΝΟ θέμα οικονομικό. Που είναι όντως πολύ σοβαρό.

Όλα δείχνουν ότι αλλάζει πρόσωπο ο Ολυμπιακός. Και ότι εφ΄όσον επιδείξει στα ερχόμενα ΕΠΙΣΗΜΑ παιχνίδια για τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ τη δέουσα προσοχή, συγκέντρωση και αποφασιστικότητα, ΔΙΑΘΕΤΕΙ σήμερα ΤΕΧΝΙΚΑ το απαιτούμενο έμψυχο δυναμικό σε παίκτες να ξεπεράσει τα όποια εμπόδια και να υλοποιήσει επιτυχώς το στόχο της ευρωπαϊκής πρόκρισης.

Διαβάζω εντατικά αυτές τις μέρες. Τις κάμποσες μέρες. Παρακολουθώντας τα τεκταινόμενα στην προετοιμασία της ομάδας. Βλέπω διάφορα σάϊτ και βίντεο κυρίως με νέα του Θρύλου, ρίχνω όμως και μια ματιά στα των αντιΟλυμπιακών. Μια ματιά μοναχά, γιατί δεν μου περισσεύει ούτε καιρός ούτε διάθεση. Μπαίνω και σε μια αθλητική ιστοσελίδα που αντιπαθώ, μα που΄χει αναμφισβήτητα πολλά και φρέσκα νέα για τον μεγαλύτερο σύλλογο της χώρας. Και τα δίνει με μια σχετική πληρότητα, σε ανεκτή γλώσσα και έγκαιρα. Το ομολογώ.

Βάντις Οντζίτζα Οφόε. Ήλθε στην ερυθρόλευκη οικογένεια κι΄αυτός. Επιθυμία του Χάσι, που υλοποιήθηκε απ΄τη διοίκηση. Είπαμε: Πήρες προπονητή, του κάνεις τις επιθυμίες πράξη ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΤΟΝ ΒΟΗΘΑΣ ΕΝΕΡΓΑ, ΤΟΝ ΣΤΗΡΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΟΥ και περιμένεις πλέον να σου δώσει ό,τι υποσχέθηκε. Μέχρι στιγμής, ΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΝΩΡΙΣ, φαίνεται πως γίνεται σοβαρή και άκρως επαγγελματική δουλειά στην ομάδα, δουλειά η οποία ΕΧΕΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ να αποδίδει καρπούς. ΚΑΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΕΠΕΙΓΕΙ.

Με βάση τα όσα έχουμε δει πέρσι απ΄τον Ολυμπιακό και τα όσα λογικά αναμένουμε απ΄τις ήδη γνωστές προσθήκες παικτών, ξέρουμε πως δεν πρέπει να περιμένουμε παρά μικροβελτιώσεις, και αν, στην απόδοσή του. Αν θέλουμε όμως να ευελπιστούμε βάσιμα σε ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ποιοτική αναβάθμισή του, θα πρέπει να γίνονται και αντίστοιχες κινήσεις απ΄τη διοίκηση. Για τις οποίες φυσικά δεν υπάρχει ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ επιτυχιών, για καμιά δεν υπάρχει ποτέ, αλλά σίγουρα εκείνο που επιθυμούμε είναι να γεννούν αυτές ΒΑΣΙΜΕΣ προσδοκίες ΑΝΟΔΟΥ της ομάδας μεταξύ των οπαδών της. Κινήσεις δηλ.

Δύο πράγματα εξαρχής. Πρώτον, ομιλώ ως απλός οπαδός του Ολυμπιακού. Όπως πάντα. Χωρίς καμιά απολύτως επίσημη, ημιεπίσημη ή ανεπίσημη διασύνδεση με οιοδήποτε επίπεδο της ΠΑΕ. Γνωστόν, αλλά το υπενθυμίζω. Και δεύτερον, ότι σε τούτο το αταλάντευτα προσηλωμένο στην αλήθεια και μόνο ερυθρόλευκο βήμα, εκείνο το οποίο εκτιμώ περισσότερο απ΄όλα και για το οποίο είμαι ευγνώμων είναι η ελευθερία που απολαμβάνω στην ξεκάθαρη διατύπωση της γνώμης μου. Απαραίτητη συγχρόνως προϋπόθεση για την συνέχιση της παρουσίας μου. Και τούτο, γιατί δεν υπάρχουν οιεσδήποτε εξαρτήσεις.

Έδωσε στο Ζέεφελντ την πρώτη του μεγάλη συνέντευξη στους αθλητικούς συντάκτες. Κι΄επειδή εμένα μ΄αρέσουν οι συνόψεις, γιατί έτσι μαθαίνει κι΄εμπεδώνει κανείς καλύτερα αντί να διαβάζει ΓΕΝΙΚΑ "σεντόνια" ή δυσνόητα ή βαρετά κείμενα ή και όλα μαζί, καταχωρίζω τα κυριότερα σημεία της θεωρώντας πως όσα είπε εν προκειμένω παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Άσχετα με το τί θα του προσθέσω ΤΕΛΙΚΑ στην κεφαλή σ΄αυτή την φωτογραφία της ανάρτησης, στο μέλλον. Στέμμα ας πούμε ή...καμιά λεμονόκουπα.

Η ιστορία με τον Εμποκανί είναι διδακτική. Απευθύνομαι στους μανατζαραίους και ειδικά στον Ενροτό και στον περίγυρό του, που πήγαν να μας πασάρουν το κουτσό άλογο. Σίλβα και ομοσπονδιακέ της Λ.Δ. του Κονγκό... Ο Ενροτό έχει και τους Ντεφούρ και Οφόε. Το νου σας παίδες εκεί στη διοίκηση, το λέω καταχρηστικά, γιατί ξέρω ότι τον έχετε. Τούτο δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ετούτοι οι δυο είναι κι΄αυτοί ύποπτοι για σαπίλα, αλλά όποιος έχει καεί στο χυλό φυσάει και το γιαούρτι. Μιλάω για το περσινό - και πανάκριβο - τεφαρίκι. Τον Καρντόσο.

Φωτογραφία από ένα μπουρίνι... Στη ζωή μου, δεν μ΄άρεσαν ποτέ οι ωραιοποιήσεις, οι αποφυγές, οι κατευθύνσεις της προσοχής των άλλων σε διαφορετικά σημεία απ΄την "καυτή πατάτα" και τα κρυψίματα κάτω απ΄το χαλί. Δεν μ΄άρεσε να σφυράω δήθεν ανέμελα, ενώ ο κόσμος -περίπου- χανόταν. Κι΄αυτό, επ΄ουδενί στρέφεται εναντίον οιουδήποτε συγκεκριμένα και αφορά μόνο σ΄εμένα. Πάρτε λοιπόν ετούτο το άρθρο, ως συνέχεια εκείνου με τον...Iron Χάσι. Διαβάστε προσεκτικά: - Μαλάκα χοντρέ, βάλε το διαρκείας στον κώλο σου φέτος.