Το πιο δύσκολο πράγμα και επίτευγμα στο παγκόσμιο ομαδικό αθλητισμό είναι να δημιουργήσεις ένα σύνολο παικτών που μέσω της δουλειάς, της ομαδικότητας και της συνεργασίας τους μέσα στις γραμμές του γηπέδου, να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για να παρακολουθήσουμε καλό θέαμα, αλλά στην περίπτωση του Ολυμπιακού μας, παράλληλα φέρνοντας και τα ανάλογα αποτελέσματα. Αυτό για να συμβεί έχει ορισμένες απαράβατες προϋποθέσεις και κανόνες.
Είναι ένα μοντέλο ποδοσφαίρου που σε βάθος χρόνου δεν χρειάζεται την δαπάνη τόσων πολλών χρημάτων από την Διοίκηση, όσο όλα αυτά τα μοντέλα που ενδεχομένως έχουμε δει τα προηγούμενα χρόνια (δεκαετίες). Όταν έχεις καλό σύνολο που δουλεύει σαν καλοκουρδισμένη μηχανή, αυτόματα αναζητάς καλά εξαρτήματα, παίκτες που μπορούν να χωρέσουν στο σύνολο και φυσικά μπορούν μέσω των προσόντων και της δουλειάς τους να εξελίξουν το ίδιο το σύνολο αν γίνεται. Δεν ψάχνεις παίκτες για την κερκίδα, ψάχνεις παίκτες για τον προπονητή. Δεν ψάχνεις παίκτες στυλ Ζιοβάνι, ψάχνεις παίκτες στυλ Φουστέρ. Δεν είναι εντελώς δόκιμη η σύγκριση αλλά την παραθέτω χοντρικά για να γίνει κατανοητό το σκεπτικό μου. Κλασσικό παράδειγμα των όσων θέλω να πω, είναι η πορεία του τμήματος μπάσκετ, όσο κι αν τα δύο αθλήματα είναι εντελώς ανόμοια για να τα συγκρίνεις, αναφέρομαι στην νοοτροπία και στο πλάνο ενίσχυσης της φετινής ομάδας.
Η δημιουργία ομάδας συνόλου προϋποθέτει φυσικά την εύρυθμη λειτουργία του τμήματος scouting που στην τελευταία εβδομάδα είχαμε σοβαρές ανακατατάξεις με την αποχώρηση του Ντάρκο. Το εν λόγω τμήμα είναι απολύτως και δεδομένα κρίσιμο στην επιτυχία του εγχειρήματος ΦΤΙΑΧΝΩ ΟΜΑΔΑ. Χωρίς έξυπνες αγορές των παικτών που χρειάζεσαι, όταν η τιμή τους ακόμα αντέχεται από τον σύλλογο (δεν μιλάει κανείς για ούτε για τσάμπα, ούτε για παίκτες των 10 εκ), είναι απολύτως δύσκολο να υλοποιήσεις το σχέδιό σου. Χωρίς την απαραίτητη λίστα παικτών σε θέσεις και με τα χαρακτηριστικά που ψάχνει ο προπονητής, είναι πολύ δύσκολο να οργανωθείς και να τελειώνεις τις μεταγραφικές εκκρεμότητες του ρόστερ σου πριν τον Αύγουστο (αλήθεια, πόσες φορές το έχουμε δει το έργο?). Φέτος φαίνεται πως κάτι πάει να αλλάξει προς το καλύτερο σε αυτό.
Προϋποθέτει Διοικητική και προπονητική σταθερότητα όχι σαν την πρόσφατη περίπτωση του Ερνέστο (2 ετών), αλλά ακόμα μεγαλύτερης. Προϋποθέτει δηλαδή την παραμονή ενός προπονητή που να έχει τα προσόντα (κρίσιμος ο ρόλος του τμήματος scouting στην επιλογή του) να δημιουργήσει και να εξελίξει αυτό το καλοδουλεμένο σύνολο, για 4-5 χρόνια τουλάχιστον. Ενός προπονητή στυλ Μουρίνιο της Πόρτο και όχι ενός προπονητή στυλ Μουρίνιο της Ρεάλ. Έναν προπονητή δάσκαλο γιατί αναγκαστικά θα έχεις αρκετούς μικρούς παίκτες στο ρόστερ, με μεγάλες γνώσεις πάνω στο αντικείμενο του ποδοσφαίρου γενικότερα και αν γίνεται με ιδέες πρωτοποριακές για την εποχή, χωρίς αυτό να είναι και απαραίτητο.
Προϋποθέτει εξαιρετικά μεγάλη υπομονή από τους φιλάθλους. Η δημιουργία μιας ομάδας δεν γίνεται σε 1-2 χρόνια. Προϋποθέτει σκληρή και εντατική δουλειά από τους παίκτες και προπονητή, αλλά εξίσου σκληρή προσήλωση και υποστήριξη της ομάδας από όλους εμάς. Πέρυσι με τον Ερνέστο η εικόνα της ομάδας ήταν έτη φωτός καλύτερη από την εικόνα της ομάδας πρόπερσι. Πέρυσι η ομάδα ανέβηκε σκάλες ολόκληρες μέσα στο γήπεδο στις μέτριες ημέρες της γιατί οι περισσότεροι στην κερκίδα είχαν πίστη σε αυτή την προσπάθεια που έβλεπαν να γίνεται και απλά υποστήριζαν έως τέλους την ομάδα. Γιατί η περυσινή ήταν ΟΜΑΔΑ, δουλεμένη ήδη ένα χρόνο με τον ίδιο προπονητή και τις κατάλληλες προσθήκες που ζήτησε ο προπονητής. Φέτος αυτό δεν το είδαμε και κατά την γνώμη μου δεν θα μπορούσαμε και να το δούμε, αφού η φετινή ομάδα ήταν νέα τόσο σε προπονητικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο ρόστερ και αρχικής ενδεκάδας. Από την άλλη όμως αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό σε όλους μας. Δεν μπορείς να κτίσεις ομάδα με την καλοκαιρινή προετοιμασία και μόνο, ούτε σε επίπεδο 5-6 μηνών μέσα σε πλήρη αγωνιστική δράση. Το ευτύχημα φέτος είναι ότι ο Μίτσελ ουσιαστικά δουλεύει το ρόστερ από το Φεβρουάριο, άρα δεν υπάρχει κανένα θέμα προσαρμογής του ή γνώσης της ομάδας. Ήδη είναι λογικά έτοιμος με τις ανάλογες εισηγήσεις για το ξεσκαρτάρισμα του υπάρχοντος ρόστερ, αλλά και στις μεταγραφικές εισηγήσεις του.
Προϋποθέτει εκτός από την αγορά ή δανεισμό παικτών, πωλήσεις επίσης παικτών. Αυτό μόνο στην Ελλάδα είναι ταμπού. Όλα τα πράγματα στην ζωή έχουν το τίμημά τους τόσο για να τα αποκτήσεις, όσο και για να τα πουλήσεις. Οι περισσότερες ομάδες που έχουν διαγράψει λαμπρή πορεία τις τελευταίες δεκαετίες στο Ευρωπαϊκό στερέωμα, έχουν βασιστεί στις πωλήσεις παικτών τους. Τρανό παράδειγμα η Λυών και η Πόρτο. Το δύσκολο είναι να έχεις την δυνατότητα με τα λεφτά που λαμβάνεις από την πώληση να αγοράζεις ακόμα καλύτερο υλικό που θα μοσχοπουλήσεις ακόμα ακριβότερα στο μέλλον. Έτσι δημιουργείς και ένα δίχτυ προστασίας για τα οικονομικά της ομάδας για το μέλλον. Στην ομάδα μας ήδη ακούγονται από το εξωτερικό σειρήνες για τους Μανωλά, Μασάντο, Τζεμπούρ. Επίσης πρέπει να αναλογιστούμε πόσο μεγάλο είναι το υπάρχον ρόστερ αν υπολογίσεις και τους δανεικούς. Η μαγκιά για εμένα είναι όποιον δανεικό δεν χρειάζεσαι να τον παραχωρήσεις με μεταγραφή και όχι ελεύθερο. Πόσα χρήματα θα πάρει οι σύλλογος? Μπορεί ίσα ίσα το κόστος ενός καφέ, αλλά πρέπει να εγκαταλειφθεί το μοντέλο των προηγούμενων χρόνων που αφήναμε ελεύθερους όσους δεν μας έκαναν και ουσιαστικά από τον παίκτη δεν είχαμε ποτέ και κανένα όφελος. Σε αυτό θα βοηθήσει και θα αξιολογηθεί και ο Λορένθο.
Κάτι άλλο που είναι μεν σημαντικό, χωρίς να είναι προϋπόθεση για να δημιουργήσεις ένα σύνολο – ΟΜΑΔΑ. Οι ακαδημίες σου πρέπει να ακολουθούν την επαγγελματική ομάδα σε όλα. Δεν εννοώ σε φυσική παρουσία, αλλά σε οτιδήποτε άλλο έχει σχέση με την αντρική ομάδα, όπως το αγωνιστικό σύστημα, το αγωνιστικό πλάνο, τον τρόπο μετακίνησής τους, τα ωράρια και τους χώρους προπόνησης, κτλ. Πρέπει να αισθανθούν οι πιτσιρικάδες που ακριβώς και σε ποια ομάδα ανήκουν. Πρέπει η μετάβαση στην αντρική ομάδα να τους βρει προετοιμασμένους για αυτό το βήμα και όχι να βρεθούν ξαφνικά στο άγνωστο τόσο αγωνιστικά, όσο και στην νοοτροπία τους. Το project φτιάχνω ομάδα συνόλου, στηρίζετε σχεδόν αποκλειστικά στο ανέβασμα νεαρών παικτών από την ακαδημία μας. Άρα πρέπει αυτοί οι νέοι παίκτες να ανέβουν στην αντρική ομάδα με τις καλύτερες των προϋποθέσεων, έχοντας δουλέψει πρώτα πάρα πολύ σκληρά σωματικά και ψυχολογικά, για να αρπάξουν την ευκαιρία που θα τους δοθεί.
Κλείνοντας και συνοψίζοντας ο στόχος μιας μοντέρνας Ευρωπαϊκής ομάδας του επιπέδου μας είναι πρωτίστως να δημιουργήσει ένα σύνολο τέτοιο που να της επιτρέψει και τον κόσμο να ικανοποιήσει με το θέαμα που θα προσφέρει (πράγμα που είναι βέβαιο), αλλά και να προσαρμοστεί άμεσα στην νέα τάξη πραγμάτων με τους νέους κανονισμούς της UEFA (βλ. financial fair play). Οι εποχές που οι ομάδες σκορπούσαν ανεξέλεγκτα χρήματα έχουν τελειώσει ΑΝΕΠΙΣΤΡΕΠΤΙ σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Πλέον η ομάδα προσπαθεί εκ των έσω να αντεπεξέλθει σε αυτό το συγκριτικό μειονέκτημα που δημιουργείται με τον ανταγωνισμό. Γιατί κακά τα ψέματα η νέα διαμορφωμένη κατάσταση στην ομάδα με κάθε χρονιά χαμηλότερα τηλεοπτικά έσοδα, με τα εισιτήρια διαρκείας να μειώνονται πολύ κάθε χρονιά, οι διαφημίσεις ολοένα και να προσφέρουν μικρότερα χρηματικά ποσά, τις τράπεζες να μην δίνουν δάνεια ούτε για πλάκα, αυτόματα καλείται ο ιδιοκτήτης να βάζει το χέρι στην τσέπη και αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί έπ’ άπειρον. Η ψαλίδα, με όλα τα παραπάνω δεδομένα, έχει ανοίξει πολύ με τον άμεσο ανταγωνισμό μας στην Ευρώπη. Αυτό καλύπτεται ΜΟΝΟ κι αν δημιουργήσεις με ένα σταθερό πλάνο ένα σύνολο ομάδας, έναν δουλεμένο βασικό κορμό που να χρειάζεται ελάχιστες στοχευμένες προσθήκες κάθε χρόνο, προσθήκες που να είναι εφικτές για τον σύλλογο και να κάνουν την βιωσιμότητα του συλλόγου σε βάθος χρόνου εφικτή, γιατί αυτή την στιγμή δεν είναι (μιλάω για βιωσιμότητα ανεξάρτητη της τσέπης του προέδρου) κι αυτό πρέπει να το βάλουμε όλοι πολύ καλά στο μυαλό μας.
Ήδη τα πρώτα βήματα έχουν γίνει. Η απόλυση του Ντάρκο, η πλήρης και απόλυτη στήριξη του Μίτσελ, η πραγματοποίηση των πρώτων μεταγραφικών επιθυμιών του. Είμαστε ακόμα στην αρχή, αλλά ως γνωστόν η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Εδώ θα είμαστε όλο το καλοκαίρι για να σχολιάσουμε όλα τα τεκταινόμενα γύρω από την ομάδα.
 
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς.
 
ΥΣΤ 1. Αλήθεια ποιος θα έχει τα άντερα να αποκλείσει τα Γιάννενα υπέρ του ζέλα, αν αυτά βγουν πρώτα στην διαδικασία των play offs?
ΥΣΤ 2. Ο Ιβάν δεν έκανε καμιά δήλωση για τον Ολυμπιακό μετά το νέο στραπάτσο. Την αναμένουμε για να μην χαλάμε και τα γούρια…