Βελτίωση, για ν'αρπάξουμε την ευκαιρία



Η κατάληξη της φάσης των 16 της Ευρωλίγκα, δεν μπορεί παρά να μας αφήνει απόλυτα ικανοποιημένους ως προς την κατάληξή της, εφόσον κατακτήσαμε τη δεύτερη θέση και με το πλεονέκτημα έδρας απέναντι στην Εφές, κάτι που μας επιτρέπει να ελπίζουμε σε πρόκριση στο Λονδίνο. Άποψή μου είναι πώς πέσαμε από την Ακρόπολη και βρήκαμε και πορτσοφόλι, αφού κάθε άλλο παρά πείσαμε με τις εμφανίσεις μας πως δικαιούμαστε αυτή την κατάταξη. Το αποτέλεσμα είναι περσσότερο προϊόν μιας πολλαπλής καραμπόλας, αφού είχαμε φροντίσει να δώσουμε το πλεονέκτημα στους αντιπάλους μας (Σιένα και Μακάμπι), αλλά η Μπαρτσελόνα καθάρισε δυο εντελως αδιάφορα γι'αυτήν παιχνίδια. Γι'αυτό λοιπόν η κατάταξή μας δεν πρέπει να είναι το χαλάκι που θα σκεπάσει τη μετριότητά μας, αλλιώς κινδυνεύουμε να μείνουμε εκτός φάιναλ φορ πριν καν το καταλάβουμε.

Η Εφές είναι μια ομάδα με διπλάσιο μπάτζετ από μας, που κονταροχτυπήθηκε με δυο πολύ δυνατές ομάδες (Ρεάλ και ΤΣΣΚΑ) κι έμεινε τρίτη στο νήμα. Η εικόνα που έχει βγάλει μέχρι τώρα είναι καλύτερη από τη δική μας, αλλά έχουμε κάποιους λόγους να αισιοδοξούμε. Οι Τούρκοι έχουν δείξει ασταθείς εκτός έδρας, συνήθως όταν το παιχνίδι δεν τους βγαίνει τα χάνουν πολύ εύκολα, σε αντίθεση μ'αυτό που συμβαίνει στην Κωνσταντινούπολη που είναι έδρα σχεδόν απόρθητη. Επίσης, έχοντας το διπλάσιο μπάτζετ, αλλά και η προοπτική να μείνουν εκτός φάιναλ φορ μετά από άλλη μια χρονιά που έχουν ρίξει ένα καράβι λεφτά, σίγουρα θα τους γεμίζει άγχος: πιθανός αποκλεισμός τους, συνιστά μέγιστη αποτυχία και τείνει να παγιώσει την ταμπέλα των λούζερ που όχι αδίκως τους έχουμε κολλήσει. Έχουν όμως και μια πρώτης τάξεως ευκαιρία ν'αποτινάξουν αυτή την ταμπέλα και φυσικά δε θα την αφήσουν ελαφρά την καρδία να περάσει. Γι'αυτό ετοιμαστείτε για μια σειρά που θα κριθεί στις λεπτομέρειες κι αφήστε το πρωτοσέλιδα περί Λονδίνου στην άκρη: έχουμε πολύ δρόμο ακόμα.

Για να επανέλθουμε στα του προχτεσινού παιχνιδιού, θα επισημάνουμε κάποια θετικά στοιχεία που εμφανίσαμε μετά από αρκετό καιρό, πέραν του ότι κερδίσαμε άλλο ένα win or die παιχνίδι. Το πρώτο είναι η αρκετά καλή εικόνα μας στο πρώτο ημίχρονο. Πιέσαμε στην περιφέρεια βραχυκυκλώνοντας τον Πλάνινιτς που είναι ο εγκέφαλος της ρωσικής ομάδας και κατά συνέπεια τους οδηγήσαμε σε αρκετά μακρινά σουτ. Η απλή ανάγνωση των τραγικών στατιστικών των Ρώσων από την περιφέρεια είναι η μισή αλήθεια, αφού η άμυνά είναι αυτή που τους χάλασε την αναλογία διπόντων-τριπόντων. Η καλή μας άμυνα είναι κι αυτή που δημιούργησε τις προϋποθέσεις να τρέξουμε, αν και λόγω παιδαριώδων λαθών δεν καταφέραμε να το εκμεταλευτούμε. Αν είχαμε καταφέρει να βγάλουμε τους αιφνιδιασμούς που μας προέκυψαν, δε θα κυνηγούσαμε στο πρώτο δεκάλεπτο. Επίσης, στο σετ παιχνίδι υπήρχε υπομονή και σωστές επιλογές, κάτι στο οποίο βοήθησε αφάνταστα ο Λο, που ήταν εκπληκτικός σ'αυτό το διάστημα, βοηθώντας και το Σπανούλη να βρει τον ελάχιστο χώρο που χρειάζεται για να κάνει κι αυτός τη δουλειά του. Στο διάστημα αυτό, ο αρχηγός μπόρεσε να βγάλει το καλό του πρόσωπο. Δυστυχώς όταν όλα πρέπει να περνούν απ'τα χέρια του, είναι λογικό να γινόμαστε εύκολη λεία, αφού και κούραση θα προκύψει και το παιχνίδι μας γίνεται μονοδιάστατο.

Στο δεύτερο ημίχρονο η εικόνα μας δεν ήταν καλή, αλλά εκεί που η ομάδα έδειχνε να βραχυκυκλώνει, ένας εξωπραγματικός Παπανικολάου την πήρε από το χέρι και την οδήγησε στη νίκη. Όποτε πήγαιναν οι Ρώσοι να μπουν στο παιχνίδι, ο Κώστας ήταν ο κυματοθραύστης μας, με συμπαραστάτη το Χάινς. Επί ένα ημίχρονο ήταν ασταμάτητος στην επίθεση, ενώ έκανε εκπληκτική δουλειά τόσο στα ριμπάουντ όσο και στην άμυνα. Αλλά η ομαδική μας εικόνα θα πρέπει να μας προβληματίσει, γιατί όλα τα παιχνίδια από δω και πέρα θα είναι δύσκολα και δεν μπορούμε να στηριζόμαστε στο ότι κάποιος παίκτης μας θα σεληνιαστεί. Ακόμα κι όταν αυτό συμβαίνει, η εικόνα που βγάζει η ομάδα δεν είναι πειστική, ο αντίπαλος εξακολουθεί να καραδοκεί, αφού περιμένει ότι η ρέντα κάποια στιγμή θα σταματήσει. Ε, χτες είχαμε την ευτυχία ο Παπανικολάου να είναι ασταμάτητος. Βέβαια κάποιος πρέπει να του πει ότι ακόμα κι όταν δεν του βγαίνουν τα σουτ είναι καθοριστικότατος για την ομάδα, λόγω της ενέργειας που βγάζει σε άμυνα και ριμπάουντ. Το καλό του περιφερειακό σουτ είναι το κερασάκι στην τούρτα κι όταν δε έρχεται, δε χρειάζεται να χαλάει τη συνολική παρουσία του.

Η εμφάνιση του Κατσίβελη δημιουργεί αφενώς αισιοδοξία ότι ίσως προστεθεί έστω και τώρα ένας παίκτης στο ροτέισον στην περιφέρεια, αφετέρου δημιουργεί ερωτηματικά όσον αφορά το μέχρι τώρα παραγκωνισμό του, αλλά και το εάν ο Πέρκινς που είδε το ματς από την εξέδρα ήταν ο παίκτης που χρειαζόμασταν. Το ίδιο κι η συνύπαρξη Πάουελ-Χάινς στο τελευταίο δεκάλεπτο, που μας βοήθησε να σταματήσουμε τους ψηλούς της Χίμκι που μας έκαναν τη ζωή δύσκολη, αλλά και να ελέγξουμε τα ριμπάουντ. Ο Πάουελ έβγαλε περισσότερη ενέργεια έχοντας κάποιον ν'ακουμπήσει μέσα στη ρακέτα, μπόρεσε να βοηθήσει στα ριμπάουντ ερχόμενος σα δεύτερος παίκτης στη διεκδίκηση. Προφανώς δεν μπορεί δίνει και να τρώει ξύλο κάτω απ'τη ρακέτα, ούτε να κάνει χετζ-άουτ (πάντα το τεσσάρι μας πρέπει να καλύπτει την κακή του έξοδο αφήνοντας το περιφερειακό σουτ), ούτε να ποστάρει. Το ερώτημα λοιπόν είναι γιατί έπρεπε να φτάσουμε πραγματικά στο παρά 5 για να δούμε ένα τέτοιο σχήμα. Από εδώ μέσα είχαμε επισημάνει ότι κάτι τέτοιο έπρεπε να δοκιμαστεί από τα πρώτα παιχνίδια του Πάουελ, όταν κι είχε γίνει προφανές πως δεν είναι το κλασικό πεντάρι.

Όπως και να'χει, αυτή είναι τώρα η ομάδα και το γεγονός ότι είδαμε κάποια πράγματα έστω και καθυστερημένα πρέπει να μας χαροποιεί τη δεδομένη χρονική στιγμή, παρόλη τη μελαγχολία για το χαμένο έδαφος. Ακόμα δε χάθηκε τίποτα. Θα πρέπει να δούμε αυτά τα στοιχεία σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό αν θέλουμε να εξαντλήσουμε τις πιθανότητές μας για πρόκριση στο φάιναλ φορ και μακάρι να δούμε κι άλλους παίκτες να βρίσκουν ρόλο στην ομάδα. Καιρός για πισωγυρίσματα δεν υπάρχει, όλα τώρα παίζονται και πρέπει κόσμος, παίκτες και τεχνικό επιτελείο να ξεπεράσουν τα μέχρι τώρα στάνταρ τους για να μπορέσουμε να πετύχουμε το στόχο του φάιναλ φορ.

Σχόλια

Εικόνα indian

O Σάββας παρακάτω γράφει ότι αν πάρουμε πρωτάθλημα και η ομάδα πάει final4, η χρονιά θα είναι πετυχημένη...θεωρώ ότι εφόσον πάρουμε το πρωτάθλημα η χρονιά και με την πρόκριση στους 8 της ευρωλίγκα, είναι άκρως πετυχημένη...και εξηγούμαι...μετά το περσινό ανεπανάληπτο ευρωπαικό και πρωτάθλημα, φέτος ήταν δεδομένο ότι η χρονιά,η ευρωπαική φυσικά, θα ήταν πολύ πιο δύσκολη...συν τοις άλλοις, η ομάδα είναι λιγότερη δυνατή σε 3 βασικά σημεία σε σχέση με πέρσι,στα σημεία που της επέτρεψαν στην ουσία να κάνει το κάτι παραπάνω...1)προπονητής 2)εξουδετέρωση του πικ εν ρολ 3)να κρατάει την μπάλα έξω από το ζωγραφιστό....και ας μην ξεχνάμε, στο εξουθενωτικό αυτό νέο σύστημα της διοργάνωσης,πρωτάθλημα κανονικό είναι, στο μεγαλύτερο μέρος σου έλειπε ο βασικός πλέυμεηκερ και ένας από τους καλύτερους αν όχι ο καλ΄ύτερος στο ρόλο του, firstpass γκαρντ...από την άλλη φυσικά έχεις στο ρόστερ σου παίκτες όχι απλώς ταλέντα αλλά και με τεράστιες εικόνες, εμπειρίες...ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος στην ευρωλίγκα, οι διαφορές μεταξύ των περισσοτέρων ομάδων, αν βγάλεις έξω την Τσσκα και την υγιή Μπαρτσελόνα, είναι ελάχιστες...για το final4 δεν το συζητώ όλα γίνονται και αυτό εμείς το ξέρουμε και από την καλή(Κωνσταντινούπολη) και από την ανάποδη(Τελ Αβίβ)...θεωρώ ότι έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια πολύ καλή ομάδα με εξαιρετικό προπονητή και μεγάλη δίψα...δε χρεώνω τίποτα στον προπονητή Μπαρτζώκα πέρα από αυτό που συνέχεια λέω, το τεράστιο άγχος που μου μεταδίδει από την τηλέοραση...οι προπονητικές κινήσεις-ικανότητες είναι μεγάλο θέμα για ατελείωτη συζήτηση...θα πει κάποιος πολύ καλή η κίνηση με κατσίβελη αντί του εκτός τόπου και χρόνου πέρκινς, θα πω εγώ μα το λάθος είναι του κόουτς που αν πήρε τον πέρκινς για 5λεπτα μέσα στο παιχνίδι, τότε δεν ξέρει τί παίκτη πήρε ή δεν ξέρει για ποιο λόγο τον πήρε...θα πει κάποιος ότι η χρησιμοποίηση πάουελ-χάινς μαζί είναι ο μόνος τρόπος να βοηθήσει ο πάουελ την ομάδα και μπράβο στον κόουτς, θα πω εγώ όλα τα παραπάνω που λέω και για τον πέρκινς...τέλοσπάντων, 2 πράγματα μόνο, κρίμα που δε γέμισε το ΣΕΦ σε τέτοιο ματς και κλωνοποιήστε τον Χάινς...

υγ. ΘΡΥΛΕ ΘΕΕ ΜΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΕ ΜΟΥ

Εικόνα dion

Για το πώς πρέπει να κριθεί η χρονιά, απάντησα και παρακάτω στο Σάββα.

Εκεί που διαφωνώ τελείως όμως, είναι στο κατά πόσο το μίνι πρωτάθλημα που διοργάνωσε η Ευρωλίγκα μπορεί ν'αποτελεί δικαιολογία για μας. Πρώτον, όταν όλοι παίζουν με τους ίδιους όρους, αυτό δεν μπορεί ν'αποτελεί διακιολγία για σένα, στην καλύτερη περίπτωση μπορούμε να πούμε ότι δεν κατάφερες να κάνεις σωστή ανάγνωση των νέων δεδομένων. Δεύτερον και κυριότερο, έχουμε πολύ νεανική ομάδα με αποδεδειγμένα πολύ καλή φυσική κατάσταση κι οι συνεχόμενοι αγώνες δε θα'πρεπε να μας τρομάζουν. Συν το πλεονέκτημα να παίζουμε σ'ένα πολύ υποβαθμισμένο πρωτάθλημα που μας επιτρέπει να παίρνουμε ανάσες τα ΣΚ. Αν για μας αποτελεί δικαιολογία η κούραση, τί θα'πρεπε να πουν οι Ισπανικές ομάδες?

Εικόνα indian

Κοίτα , στην ουσία δε νομίζω ότι διαφωνούμε...η χρονιά και η κάθε χρονιά κρίνεται από πολλές διαφορετικές παραμέτρους...το σίγουρο όμως είναι ότι αν δεν πάρεις το πρωτάθλημα,δλδ αν δεν πετύχεις έναν χ στόχο, τότε κρίνεται αποτυχημένη(όχι από μένα αλλά από τους περισσότερους...) ασχέτως αν οι άλλες παράμετροι είναι στο συν...το μίνι πρωτάθλημα της ευρωλίγκα τώρα, δεν το χρησιμοποίησα σαν δικαιολογία φυσικά αλλά σαν γεγονός...και το ρόστερ σου δεν είναι τόσο γεμάτο για να μπορείς να αποδίδεις το μέγιστο σε μεγάλο διάστημα τόσο κατά τη διάρκεια των αγώνων όσο και κατά τη διάρκεια ενός ματς...η παρουσία του πρίντεζη χθες, έδειξε πόσο σημαντικός πχ είναι αυτός ο παίκτης για την ομάδα και πόσο στοίχισε η απουσία του στην εικόνα μας...δε μιλάω και για μάντζαρη...το πρωτάθλημα μας, όσο εύκολα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν επιχείρημα ότι δεν κουραζόμαστε, άλλο τόσο μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για το ότι η ομάδα δεν μπορεί να βρει ρυθμό και συγκέντρωση...το γεγονός ότι 3 ισπανικές ομάδες είναι στους 8 και 1 τέταρτη το πάλεψε μέχρι το τέλος, νομίζω ενδυναμώνουν το δεύτερο κομμάτι του επιχειρήματος...όσο πιο δυνατό είναι το πρωτάθλημα μας, τόσο το καλύτερο για μας...και για τη στελέχωση ακόμα και του ρόστερ ισχύει αυτό γιατί εκ των πραγμάτων θα πρέπει να έχεις πιο γεμάτο ρόστερ...σε τέτοιο επίπεδο λοιπόν, η κούραση είναι αστεία δικαιολογία αλλά γίνεται πολύ σοβαρή όταν το ρόστερ σου είναι μικρό...βλέπε σιένα, κίμκι που ήταν τουλάχιστον ισάξιες μας σε αυτήν τη φάση αλλά πλήρωσαν και το ότι είχαν 8-9 παίκτες...

Εικόνα indian

η τελευταία παράγραφος της ανάρτησης σου, όλα τα λεφτά...τώρα αρχίζουν τα πάντα, κρατάμε το ότι φτάσαμε ως εδώ, βελτίωση στα λάθη όσο γίνεται και πάμε Ολυμπιακάρα!

Εικόνα TARZANIARHS

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!
ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΣ ΚΥΡΑ ΜΑΡΙΑ- ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΣ- ΔΕ ΠΕΡΝΑΣ-ΠΕΡΝΑΣ! ΕΙΝΑΙ ΔΗΛΑΔΗ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΝΑ ΦΑΝΕΙ ΣΕ ΦΑΙΝΑΛ ΦΟΡ Ο ΜΠΑΡΤΖΩΚΑΣ? ΑΞΙΖΕΙ Ο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΕ ΟΜΑΔΑ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΒΕΛΗΝΕΚΟΥΣ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΣΕ
ΤΕΤΟΙΑ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ? `Η ΜΗΠΩΣ ΟΛΟΙ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙ? ΟΠΟΤΕ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΠΑΕΙ
ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΣΕ ΦΑΙΝΑΛ ΦΟΡ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ. ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΑΠΛΑ. ΛΙΓΑ ΑΛΛΑ ΑΡΚΕΤΑ.
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΙΔΙΚΟ ΒΑΡΟΣ ΝΑ ΚΟΜΠΛΑΡΕΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ, ΝΑ ΒΡΑΧΥΚΥΚΛΩΣΕΙ ΑΝΤΙΠΑΛΗ ΟΜΑΔΑ. ΓΙΑ ΔΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΗΤΑΝ ΧΡΗΣΙΜΟΣ ΑΝ ΚΡΑΤΑΓΕ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΤΣΕΤΑ ΚΑΙ ΚΑΝΑ ΜΠΟΥΚΑΛΙ ΝΕΡΟ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΤΡΩΝΕ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ. ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΕ ΠΑΙΚΤΕΣ, ΤΟΥΣ ΘΕΛΕΙ ΑΧΡΩΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΟΣΜΟΥΣ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ.

Εικόνα savvas gridlock

Καλό θα είναι από εδώ και πέρα να κοπεί το rotation για το rotation, να δείξει εμπιστοσύνη σε συγκεκριμένους αθλητάς ο κόουτς που θα τραβήξουν αυτοί το κουπί, να βλέπουμε για περισσότερη ώρα στο παρκέ σχήμα με τρία γκαρντ για να τρέχουμε όπως πέρυσι και να τραβήξει και λίγο τα γκέμια στο θέμα πειθαρχία. Πάλι στο τέλος του πρώτου δεκαλέπτου είχαμε φάουλ να δώσουμε, ούρλιαζε όλος ο πάγκος να το κάνουμε και τελικά είδαμε τους παίκτας μας να αφήνουν τον Πλάνινη να σουτάρει και εν τέλει να το τρώμε. Απλά πράγματα, συγκεκριμένα, δεν λέμε κάτι παράλογο. Αν πάντως φέτος πάρουμε το πρωτάθλημα και πάμε στο Λονδίνο, ό,τι κι αν γίνει εκεί, από πλευράς αποτελεσμάτωνε είμεθα απολύτως πετυχημένοι για'μένα, αφού το Κύπελλο μας το κλέψανε.

Εικόνα dion

Φυσικά και το ροτέισον δεν πρέπει να γίνεται για το ροτέισον, αλλά υπάρχουν παίκτες που μπορούν να σου δώσουν μερικά ποιοτικά λεπτά με την έννοια ότι έχουν στοιχεία που δεν έχουν οι υπόλοιποι και θα δώσουν το κάτι παραπάνω. Όπως για παράδειγμα ο Κατσίβελης που ήταν ταμάμ για να μαρκάρει τον Πλάνινιτς λόγω ύψους. Δε θέλω να κάνω υποδείξεις, άλλος έχει το καρπούζι, το μαχαίρι και την ευθύνη.

Για το αν μια χρονιά είναι πετυχημένη ή όχι, για μένα μετράνε κι άλλα πράγματα εκτός από την επίτευξη κάποιων στόχων, όπως η εικόνα της ομάδας, το κατά πόσο βελτιώθηκαν κάποιοι παίκτες κλπ. Αν με την εικόνα που έχουμε μέχρι τώρα καταφέρουμε να περάσουμε στο φάιναλ φορ και πάρουμε το πρωτάθλημα, θα είμαι ικανοποιημένος γιατί δεν καταποντιστήκαμε σε σχέση με πέρυσι, αλλά θα βάλω κι άλλα πράγματα στη ζυγαριά. Οπότε υπομονή σ'αυτό το κομμάτι, άλλωστε όπως έγραψα και παραπάνω, όλα τώρα κρίνονται.