ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ: ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΑΘΕΡΑΠΕΥΤΑ ΠΑΛΙΟΜΟΔΙΤΗΣ ΓΑΥΡΟΣ...
Κι αυτά τα γράφω ως παλιομοδίτης γαύρος, με γνώμονα την αλήθεια, όπως τουλάχιστον την αντιλαμβάνεται η αφεντιά μου...
- Η δεύτερη θέση και οι κυπελλο-αποκλεισμοί, έτσι όπως έρχονται, αδιάκοπα, μέσα στη σκόνη της απόλυτης ξεφτίλας και στον ορυμαγδό των πράσινων και των ΄΄αντικειμενικών΄΄ ειρωνιών και προσβλητικών χαρακτηρισμών, άντε ενίοτε και μέσα από το γνωστό σωληνο-βαζελο-σύστημα των σκευωριών, της απάτης και των αυταρχισμών, ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΙΟΥΝ. ΜΟΥ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗ...Τ΄ακούτε Παναγιώτη και Γιώργο;
Κι αυτά τα γράφω ως παλιομοδίτης γαύρος, με γνώμονα την αλήθεια, όπως τουλάχιστον την αντιλαμβάνεται η αφεντιά μου...
- Όταν βλέπω στα τέλη του αγώνα και ενώ κρίνονται τα πάντα να σουτάρονται βολές από πρόσωπα πελιδνά με χείλια ξερά απ΄το ΄΄χέσιμο΄΄ της συμπαθητικοτονίας του ΦΟΒΟΥ, ξέρω, ξέρω: Τουλάχιστον η μία στις δύο είναι έξω. Έεεε...δεν υπάρχει σχεδόν χειρότερο πράμα, απ΄την απαισιόδοξη πρόβλεψη που γίνεται πραγματικότητα...
Κι αυτά τα γράφω ως παλιομοδίτης γαύρος, με γνώμονα την αλήθεια, όπως τουλάχιστον την αντιλαμβάνεται η αφεντιά μου...
- Ό,τι θέλει κάνει ο νεαρός φαρμακο-βλαστός. Το χνώτο του βγάζει καυτό το ΄΄θέλω΄΄ του, αλλά και το ΄΄μπορώ΄΄ του...Θα το΄πω και δεν κάνω πίσω: Βγάζει στο βάθος μια... ΄΄γαυρίλα΄΄ ο τύπος, ενώ οι δικοί μας πρόεδροι έχουν ώρες - ώρες μια απόπνοια βαζελινίλας, θα την έλεγα...Ποοολύ νομιμόφρονες και ΄΄κύριοι΄΄ ρε παιδί μου...Απ΄την άλλη μεριά, ο mr Bean, κρυόμπλαστρος και περίεργος ως προς τη γλώσσα του σώματός του εν γένει, πλαισιωμένος από τους υπόλοιπους γραβατωμένους του πάγκου και των...καλών θέσεων στην κερκίδα, αμίλητοι, σκυθρωποί, σκεφτικοί, ανέκφραστοι σχεδόν ή καλύτερα μ΄εκείνη την αμιμία ΤΗΣ ΗΤΤΟΠΑΘΕΙΑΣ ζωγραφισμένη στα φρεσκοξυρισμένα μούτρα τους...Όσο για τον -ούλαρο, καλός παίχτης δε λέω, εμένα όμως δεν μου΄χει δείξει στα παιχνίδια με τον Βάζελο, ότι ΄΄το ΄χει΄΄...
Κι αυτά τα γράφω ως παλιομοδίτης γαύρος, με γνώμονα την αλήθεια, όπως τουλάχιστον την αντιλαμβάνεται η αφεντιά μου...
- Κάνω μια σκέψη, ξεκινώντας απ΄το ότι θα γουστάριζα 7δίτη ή με 7δίτικη νοοτροπία στο τιμόνι... Έναν τέτοιο θεωρώ πως χρειάζεται η ομάδα απέναντι στον Τράκη και όχι μόνο. Έναν Κουντούρη για παράδειγμα ή κάτι ανάλογο... Πίσω του, θέλω χρήμα και ΄΄δύναμη΄΄. Δύναμη που να εκφράζεται, που να δίνει σιγουριά, πάθος, θέληση για νίκη με κάθε θυσία, ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ. Αν μπορούσε στο ρόλο αυτό ο Μαρινάκης, θα΄ταν για μένα το τέλειο σενάριο. Το σενάριο του βόλεϊ περίπου, στο μπάσκετ... Θέλω πειραιώτικη μαγκιά, λιμανίσιο τσαμπουκά και γαύρικο θράσος. ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΡΝΩ, ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΜΕ ΔΕΡΝΟΥΝΕ! Κουράστηκα με τις φλωριές...Είναι έννοιες ασύμβατες με τον Ολυμπιακό! Ούτε κάνω κέφι αναποτελεσματικές ψευτομαγκιές. Οι φοβέρες και οι...έξυπνες παρεμβάσεις θα πρέπει να μεταφράζονται και σε νίκες τελικά, για να δικαιώνονται...
Κι αυτά τα γράφω ως παλιομοδίτης γαύρος, με γνώμονα την αλήθεια, όπως τουλάχιστον την αντιλαμβάνεται η αφεντιά μου...
- Περιμένω κινήσεις τολμηρές. Άμεσες αντιδράσεις. Αν είχαμε να κάνουμε με ποδόσφαιρο, θα΄χε φύγει κόσμος πολύς από καιρό, σε ανάλογη περίσταση. ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΙ ΑΛΛΗ ΕΚΛΟΓΙΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΞΕΦΤΙΛΑΣ! Η θ.7 πρέπει κατά τη γνώμη μου να κινητοποιηθεί και να πάρει ενεργό θέση στις εξελίξεις. ΤΏΡΑ...Δεν γουστάρω να βλέπω άλλο την ομάδα μου ΚΑΤΩ από τον Βάζελο. Ούτε και ορισμένα πρόσωπα στην ίδια θέση!
ΚΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΓΡΑΦΩ ΜΕ ΠΙΚΡΑ, ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΑ, ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΕΙΣΜΑ ΓΙΑ ΡΙΖΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟ. ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΚΑΙ ΟΙ ΗΤΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ. ΟΙ ΞΕΦΤΙΛΙΕΣ ΟΜΩΣ, ΟΧΙ. Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΧΟΡΕΥΟΥΝ ΠΑΝΩ ΤΟΥ ΣΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ, ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΑΣΕΙ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΔΥΣΤΥΧΟΥΝ ΣΕ ΟΛΑ Τ΄ΑΛΛΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ...
Υ. Γ. Αυτός ο φάρος στη φωτογραφία της ανάρτησης, είναι διάσημος. Βρίσκεται στη Βρετάνη, στη ΒΔ Γαλία και βλέπει τον Ατλαντικό. Λέγεται La joument. Φωτογραφήθηκε από ελικόπτερο σε ημέρα απίστευτης τρικυμίας, το 1989, με κύματα ύψους 20 - 30 μέτρων! Ο φαροφύλακας που διακρίνεται, άκουσε τον ήχο του ελικοπτέρου, βγήκε στην πόρτα του φάρου να΄δει και πρόλαβε στο τσακ να μη τον καταπιει το ΤΕΡΑΣΤΙΟ κύμα που ερχόταν πίσω του, μπαίνοντας γρήγορα μέσα. Έγινε κι αυτός διάσημος... Στους φάρους εγώ, βλέπω τον Ολυμπιακό... Υπερέχουν των άλλων γύρω τους, λάμπουν, δείχνουν το δρόμο και αντέχουν σε κάθε επίθεση εναντίον τους! Λέω λοιπόν να συνεχίσω με αλλαγές φωτογραφιών πάνω στο ίδιο θέμα, τους φάρους. Μόνο το μπάσκετ παραμένει έξω απ΄το κάδρο. Θα μπει όμως κι αυτό μέσα! Πού θα πάει; Θέλει δεν θέλει...
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
Πάμε και σοβαρά.
Είσαι ο Αγγελόπουλος, ενικός για οικονομία, και είσαι πρόεδρος του επαγγελματικού τμήματος καλαθόσφαιρας του Ολυμπιακού Συνδέσμου Φιλάθλων Πειραίώς.
Για διάβασέ το καλά. Ξανά ρε. Κι άλλη μία ρε, μπας και σακουλευτείς πού βρίσκεσαι.
Άρχεις λοιπόν. Και είσαι κι αξιοπρεπής, μην το ξεχάσω.
Συγχαρητήρια και μπράβο σου.
Πώς άρχεις κύριε; Ποία η μέθοδός σου;
Αγάπη, τρομοκρατία, δίκαιο, παράδες. Νάτες οι 4 παραδεκτές μέθοδοι. Ποια εφαρμόζεις;
Αγαπάς μήπως το τμήμα; Δίνεις το χρόνο σου και την ψυχή σου; Επίτρεψέ μου ν'άμφιβάλλω.
Κρατάς μήπως μαστίγιο κι όποια κουφάλα κουνηθεί τη χαρακώνεις; Μπαααα.
Είσαι μήπως Αριστείδης, αποδίδοντας τωι καίσαρι τα του καίσαρος; Ασχολίαστο.
Ρε μπας κι είσαι μπερκέτης καλοπληρωτής και έλκεις τον αφρό; Καβούρια βγήκανε στο ΣΕΦ.
Άρα, αξιοπρεπή μου κύριε, πέσαμε σε ρόζο.
Όσο μου επιτρέπει η τύφλα μου, έγω λέω: Κράτα το τιμόνι το οικονομικό, κι ας είσαι σφιχτός, κι εξαφανίσου απ' το προσκήνιο. Ούτ' άχνα, ούτ' αγνάντιο.
Δώσε την ομάδα σε γαύρο αλήτη αρχιδάτο, να μη φοβάται να λερώσει τα χέρια του, κι άστονε να την τρέξει εν λευκώ.
Ρε, τσοπάνης νάσαι, ξέρεις πως θέλεις τσοπανόσκυλο, γκέκα σκληρό για να τα βάλλει με τους λύκους.
Αρχιτροχομπάτσος είσαι και ξέρεις πως τους καινούριους καβαλλάρηδες δε θα τους βρείς στα σιρκουϊ, αλλά στης Βουλιαγμένης τη βούτα.
Συγχύστηκα το κέρατό μου μέσα. Καλύτερα να μπενάβω για καπότες...
Καλό σου-κου σε όλους. Χαιρετώ.
Καλημερίζω από καρδιάς τους εκλεκτούς συντελεστές της ιστοσελίδας, τους αξιότιμους ερυθρόφρονες σχολιαστές άντε και τους λαθραναγιγνώσκοντες του ενωμένου και εσαεί πηδημένου αντιολυμπιακού μετώπου.
Πάμε ελαφρά.
Χρόνια πάνε πολλά που ο Κωστάκης ο γκομενιάρης αποτελούσε υποκείμενο φθόνου στη φοιτητική μας παρέα, λόγω της επαναλαμβανόμενης, αδιάλειπτης και απολύτως υποσκαπτικής του ηθικού των υπολοίπων επιτυχίας του με το ασθενές φύλλο.
Είχε, που λες, ο καριόλης ένα πέσιμο γλυκό και επιτηδευμένα αφελές που έρχονταν τα γυναικάκια και λιώνανε.
Για κάθε μία που μας παρουσίαζε, πηδούσε στο φτερό άλλες τρείς-τέσσερες. Ταλέντο λέμε. Στέγη δικιά του, γαμηστρώνα στην επίσημη γλώσσα, δεν είχε, κι όταν δεν έστεργε να ξεσπιτώσει κάποιον από μας, την έβγαζε καουμπόϊκα. Ξενοδοχείον τ΄αστέρια.
Τις φόρτωνε σ' ένα φίατ 128, ο Πανάγαθος να το κάνει αμάξι, και ντουγρού για Βύρωνα, Καισαριανή, Γαλάτσι, όπου βλόγαγε σκοίνο και πουρνάρι, κι όπου, βεβαίως, τον έφθανε η βενζίνα.
Σε ένα τέτοιο σκηνικό λοιπόν, είχε στριμώξει, κάποιο βραδάκι ανοιξιάτικο, μια φρέσκια, μια "δύσκολη" όπως την είχε περιγράψει, σημάδι οτι την έιχε κεράσει σίγουρα μια μπύρα, μέσα στο φιατάκι του στο δασάκι απέναντι από το νεκροταφείο Καισαριανής. Ωραίο μέρος.
Στα χαμουρέματα επάνω, κανει μια έτσι, ψαύοντας στο ντουλαπάκι του αυτοκινήτου, να βρει τα προφυλακτικά ν' αρματωθεί. Ψάχνει, ξαναψάχνει τζίφος. Είχε ξεμείνει το αγόρι. Ψύχραιμος όμως, καθώς κάθε επέμβαση έχει δικαίωμα στις επιπλοκές της, εξηγεί στη γκόμενα το πρόβλημα και βάζει μπρος τ' αμάξι για πλατεία.
Το πατάει, διότι η καύλα πτητικό ρευστό και ταχέως εξατμιζόμενο, και φρενάρει, στριγγλίζοντας το 128αράκι, μπροστά απ΄το περίπτερο απέναντι από την Κυρά Ζωή.
Κατεβαίνει βιαστικός και λέει στον περιπτερά: πιάσε δυο κουτιά προφυλακτικά. Ο περιπταράς υπακούει και του δίνει δυο κουτιά, προφυλακτικά βέβαια, αλλά μάρκα μ' έκαψες, άγνωστη δλδ και ύποπτη.
Ο Κώστας κοντοστέκεται, η καύλα, καύλα μα και η ποιότης, ποιότης, και ρωτάει. 'Stop δεν έχει;' " Τα πήρανε αδερφέ."
Ο δικός μου επιμένει: είναι καλά αυτά;
Κι ο περιπτεράς, μισόμαγκας καισαριανιώτης, σουφρώνοντας τα χείλια και περιδινίζοντας το χέρι στον αέρα σε κλασική χειρονομία επιβεβαίωσης απαντάει: Γαμάνε μόνα τους.
Αυτό, νομίζω, μας κάνει και ο μπασκετικός βάζελος. Ελαχιστόψωλος, που λέει κι ο φίλος nissios, αλλά μας πηδάει και μόνο με το προφυλακτικό.
Κυριε Αποστολε, θα διαφωνησω μαζι σας σχετικα με τη γαυριλα που λετε οτι βγαζει ο τρακης.
Κι ο μεγαλος Σωκρατης γαυρος ηταν και ειναι αλλα ποτε δεν εκανε τα καραγκιοζιλικια του τρακουλη!Ουτε ο Βαγγελας! Γενικα πιστευω οτι κανενας γαυρος δεν θελει να χει τη συμπεριφορα του λουλη!
Σ΄ευχαριστω Νικο για το σχολιο σου. Αν προσεξες, το γαυριλα το΄χω σε εισαγωγικα, ενω το βαζελινιλα το΄χω χωρις εισαγωγικα. Δηλαδη, οχι γαυριλα στην κυριολεξια (αλοιμονο), αλλα για τη βαζελινιλα...Με το ΄΄γαυριλα΄΄, εννοουσα - επιλεκτικα - τον φανατισμο, το παθος για τη νικη, το οτι κανει το παν για την ομαδα του και τα τοιαυτα. Δεν εννοουσα με τιποτα κατι σχετικο με ηθικη, λεβεντοσυνη, ειλικρινεια κτλ. Μπορει η εκφραση μου να΄χε το στοιχειο της υπερβολης, γιαυτο και εγραψα οτι ΄΄εγω θα το΄πω...΄΄, ηταν ομως μια ΣΚΟΠΙΜΗ ΥΠΕΡΒΟΛΗ για να δωσω ακριβως εμφαση στη διασταση μεταξυ της αγγελοπουλειας μαλθακοτητας και της τράκειας μαχητικοτητας, εστω βρομικης αν θελεις. Αλλα σαμπως κι ο κοσμος του μπασκετ (στην περιπτωση μας), ειναι κανας ΄΄ομορφος κι αγγελικα πλασμενος΄΄; Τα οπλα λοιπον που θα χρησιμοποιησεις σ΄εναν πολεμο, οφειλουν να ειναι τα καταλληλα και να βρισκονται σε αντιστοιχιση (τουλαχιστον) μ΄εκεινα του αντιπαλου. Το τελευταιο, φαινεται οτι ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ το καταλαβαν οι Αγγελοπουλοι, και ενω ο κομπος ειχε φτασει προ πολλου στο χτενι, αφηνοντας την...αγιαστουρα, που εχει κι αυτη τα ορια της... Να΄σαι καλα.
Σ ευχαριστω Κυρ Αποστολε! Κι εσυ να σαι καλα!
Όσοι δεν επικροτούν το παραπάνω άρθρο του Αποστόλη,είναι αποβράσματα της ερυθρόλευκης κοινωνίας,κομπλεξικοί και σίγουρα δεν είναι Γαύροι.
Σάββα Γαύρε... Άσ'το. Τίποτα.
Πρωτάθλημα και Ευρωπαικόοοο...Θρύλε ολεεε....Σ'αγαπώ...
Για να ξεπεράσω το χθεσινό αποτέλεσμα,ένιωσα την ανάγκη να γράψω το σεντόνι που ακολουθεί και ελπίζω να το ανεχτείτε.
Εγώ δε ξέρω πολλά από μπάσκετ. Νομίζω ότι ξέρω τους κανονισμούς (αλλάζουνε και συχνά), νομίζω μπορώ να διακρίνω αν ένας παίκτης είναι καλός ή όχι και πέραν αυτού τέλος. Ολα τα πικενρολ,αλεηουπ,ζωνπρες είναι μασονικά πράματα έχω κάτι φίλους τέκτονες που μου εξηγούνε αλλά ως εκεί.
Παρ'όλα αυτά είμαι κοντά στην ομάδα, ήμουνα επί Ιωαννίδη συνέχεια, το ευλογημένο 1997 στη Ρώμη ήμουν εκεί, ήμουν όμως και στον Κορυδαλλό με Γκούλιας αλλά και πολύτιμο και φιλότιμο Γιαννουζάκο. Σίγουρα άλλοι γαύροι που ξέρουν περισσότερα από το άθλημα μπορεί να έχουν πιο πολύ δίκιο. Αλλά να τι θέλω να πω.
Το Α Β Γ αλλά και το Ω σ'αυτό το άθλημα είναι τακτική ψυχραιμία και ψυχολογία. Γενικά σαν Ολυμπιακοί, με την τακτική έχουμε μέτριες σχέσεις και με την ψυχραιμία ούτε την ξέρουμε ούτε μας ξέρει! Αυτό στο οποίο διακρινόμαστε είναι (όπως όλες οι λαϊκές-λαϊκίστικες ομάδες του πλανήτη) το πάθος για τη νίκη και ο φανατισμός. Ε στο μπάσκετ άμα πηγαίνεις μόνο μ'αυτά μόνο ηρωϊκή άμυνα μπορείς να παίζεις. Αυτός ήταν ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ του Ιωαννίδη. Για όλους μας ήταν ακριβώς αυτό που γουστάραμε να βλέπουμε. Αλλά αν δεν ερχόταν ο Ντούντα να βάλει λίγη ψυχραιμία , Ευρωπαϊκό δε θα παίρναμε ούτε το 2997.
Τα τελευταία χρόνια παραγίναμε Ευρωπαίοι, παρακυριλέψαμε. Ερχεται ένας γαμημένος πρεζάκιας και τον κάνουμε μάγκα. Αισχος και ντροπή. Αλλά κοιτάξτε κάτι. Με όλες τις νίκες που έχουν κάνει οι βαζέλες εδώ και πάρα πολλά χρόνια σε βάρος μας, είναι φυσικό να μας βλέπουν όπως οι Τούρκοι τους Ελληνες μετά τα 400 χρόνια σκλαβιάς. Είναι φυσικό να έχουν υπερφίαλη αισιοδοξία και αντίστοιχα στο δικό μας στρατόπεδο να υπάρχει ηττοπάθεια, κακομοιριά, ραγιαδισμός. Ολα αυτά τα χρόνια , μόνον ο Ντούντα Ιβκοβιτς το κόντραρε αυτό με επιτυχία και κανένας άλλος προπονητής. Και ο Γκέρσον που λέτε μερικοί φίλοι πήγαινε στις συνεντεύξεις έδειχνε τον τότε προπονητή των ζέλων και έλεγε "Είμαι το νούμερο 2 άμα φύγει αυτός θα γίνω το 1". Καλός μαλάκας ήτανε κι αυτός.
Κι από παίκτες μετρημένοι στα δάκτυλα οι αρχιδάτοι κόντρα στο βάζελο, οι εξής 4: Θεοδόσης,Πέρο Αντιτς,Κλέιζα,Κώστας Παπανικολάου και μ'αυτή τη σειρά. Πιάστε και μιλήστε με όποιο φίλο-γνωστό σας βάζελο που να ασχολείται θέλετε , το μίσος τους ειδικά για το Θεοδόση είναι ασύλληπτο. Διότι αυτός άρχισε να ξηλώνει το πουλόβερ του βάζελου, αλλο που δεν είχε μυαλό να δουλέψει για τη συνέχεια καθότι ξενύχτης μέγας.
Ο Μπαρτζώκας, κύριος,Ευρωπαίος,Ολυμπιακός (αλήθεια είναι) πλην όμως την κακή ψυχολογία την αναζωπύρωσε. Μπράβο του που πήρε την πρωτοβουλία και παραιτήθηκε και καλή του επιτυχία από δω και πέρα. Είναι ο μόνος Ελληνας Πρωταθλητής Ευρώπης σε επίπεδο συλλόγων που ήταν τεράστιος άθλος και για τον ίδιο και για το Σύνδεσμό μας.
Αλλά το δικό μου συμπέρασμα είναι το εξής: Για να πάμε μπροστά και σ'αυτό το άθλημα, ναι, πρέπει να ξαναγίνουμε λίγο μάγκες αλλά πρέπει να βρούμε και κάποια ψυχραιμία. Το κράξιμο μέσα στο γήπεδο δεν ωφελεί ,έτσι κι αλλιώς ελάχιστοι το κάνουν, καλό είναι να σταματήσει τελείως. Οι Αγγελόπουλοι είναι απαραίτητοι, χωρίς αυτούς το τμήμα Μπάσκετ θα ήταν κάτι μεταξύ Πανιωνίου και Κούλας. Στήριξη. Ο νέος προπονητής που θα έρθει να τον αφήσουμε να δουλέψει πρώτα. Και οι παίκτες, αυτούς έχουμε μ'αυτούς θα προχωρήσουμε και είναι οι ίδιοι πολλοί απ'αυτούς που μας φέρανε το Ευρωπαϊκό από την Πόλη (και μαστούρια γίναμ'όλοι).
Για μένα,όπως και να'χει πάντα κοντά στο πιο παλαβό παιδί-τμήμα του Συνδέσμου μας. Το μόνο τμήμα του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ που έχει κάνει Β'Εθνική (πριν γεννηθώ, τη δεκαετία του 60) αλλά και το μόνο που έχει αναδειχτεί Πρωταθλητής Ευρώπης 3 φορές και τις δύο συνεχόμενες.
ΖΗΤΩ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΦΠ !
Αν θέλεις απαντάς. Ζεις στο εξωτερικό ?
Γραφεις ωραια. Αυτο το ΄΄παλαβο παιδι΄΄ ομως, οπως ευστοχα το αποκαλεις, μας εχει καταπαλαβωσει κι εμας με τα καμωματα του συγγαυρε... Ενω δεν το αξιζουμε αυτο...Ειναι πολλα χρονια τωρα, που αποτελει την μονιμη και μόνη καρδιοαναπνευστικη συσκευη ενος βαρια αρρωστου, κρατωντας τον ετσι στη ζωη. Δεν θα βρεθει καποιος τελος παντων, να του τραβηξει εξω το φις απ΄την πριζα; Αμαν τετοια φιλανθρωπια...Βαρεθηκα... Και τον εχεις να σε ειρωνευεται και να σε βριζει κι απο πανω...
Ευχαριστώ κύριε Απόστολε. Η αχαριστία είναι βασικό χαρακτηριστικό των ζέλων. Δε νομίζω όμως ότι οι Αγγελόπουλοι εσκεμμένα κρατάνε τον ασθενή στη ζωή...αυτό μπορεί και να γινότανε για κάποια άλλη περίοδο πριν, τότε που ο Παβλο θεε μπορεί και να παιρνε τη Μπαε αν με εννοείτε. Τελος πάντων δε βάζω το χέρι μου στη φωτιά για κείνη την εποχή.
Να δουμε τώρα, ακούγονται για τον πάγκο Φλέμινγκ και Σφαιρόπουλος, οι Τζόρτζεβιτς και Κατσικάρης έχουν κωλύματα με τας Εθνικάς. Για μένα καλοί και οι δύο, ο Σφαιρόπουλος ξέρει πρόσωπα και πράγματα , ο Φλέμινγκ μου άρεσε με τη Μπάμπεργκ, με φτωχά υλικά είχε τη Φλώρινα της Γερμανίας πρωταθλήτρια. Για να δούμε.
Ασφαλως και δεν το κανουν εσκεμμενα. Ουτε λογος. Υπαρχει ομως, εκτος απ΄τον φονο εκ προμελετης, και ο φονος εξ αμελειας. Δεν υπηρξε μεν προθεση, αλλα ο αρρωστος τα ειδε τελικα τα ραδικια αναποδα...Να σου πω τί πιστευω: ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΜΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΗΓΕΤΗΣ ΔΗΛ. ΙΚΑΝΟΣ ΝΑ ΕΜΠΝΕΥΣΕΙ ΚΑΙ Ν΄ΑΛΛΑΞΕΙ ΕΤΣΙ ΡΙΖΙΚΑ ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΤΗΣ ΗΤΤΟΠΑΘΕΙΑΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΑΚΑΤΕΧΕΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΜΠΑΣΚΕΤΙΚΟ ΒΑΖΕΛΟ, ΦΤΑΝΕΙ. Εδω ενας αρκει΄για ν΄αλλαξει τον ρου της Ιστοριας, αν θελουμε να το παμε πολυ μακρια... Το θεμα, βλεπεις, παιζεται μεταξυ μας, καθαρα στην ψυχολογια...Θα βρεθει ομως ο καταλληλος; Ιδου το ερωτημα του ενος εκατομμυριου δολαριων...
Καλή αρχή και συμφωνώ από την πρώτη λέξη ως και την τελευταία. Ειδικά στο σημείο του "Γαυρου" Τράκη και των "Βάζελων" Αγγελόπουλων,δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο. Τα είπες όλα.
΄΄Οσα δε φαρμακα ουκ ιήται, σίδηρος ιήται΄΄. Οσα πραματα δεν κανουν καλα τα γιατροσοφια, τα γιατρευει το νυστερι - Ιπποκρατης.
Τωρα που το σκέφτομαι πιο ψύχραιμα εχω την εξής απορία
Το σκατο στην καλτσα του Σλούκα και των υπολοίπων προέρχεται απο αγωνιστικούς η εξωαγωνιστικους παράγοντες?
τι εννοεις ??
Όταν ενα πρεζόνι που νομίζει οτι του ανήκει το μπασκετ και δε σέβεται τίποτα ,απειλεί διαιτητές ανοιχτά ,στοχοποιεί δημοςιογραφους,και εμφανίζεται με μπράβους σε καθε ματς δεν ειναι πιθανο να επηρεαστεί απο την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και η ομάδα μας ;
Το πιο ευγενες οργανο στον ανθρωπο, ειναι το εντερο. Οχι ο εγκεφαλος. Εξ ου και το ΄΄χεστηκε απ΄το φοβο του΄΄ ή το ΄΄χεστηκε απ΄τη χαρα του΄΄, που σημαινει οτι μια εντονη συναισθηματικη φορτιση μπορει ν΄αυξησει παραυτα την κινητικοτητα του εντερου, να προκαλεσει αυτο που λεμε στην αργκο...υπερπερισταλτισμό του, με αποτελεσμα κενωση μετα απο...προπομπό πορδη συνηθως, κατα κανονα δυσοσμη...
ΤΟ δυστυχημα ειναι οτι το πρωτο παραδειγμα ειχε να κανει χτες με τον Σλουκα και τους υπολοιπους δικους μας στο παρκε και τον παγκο, ενω το δευτερο με ΟΛΟΥΣ τους βαζελους...
Οι ήττες επιτρέπονται, όχι όμως οι ξευτίλες...
Καβουράκι, ημίψηλο, τιάρα, περικεφαλαία κι ό,τι άλλο προσδιοριστικό κεφαλένδυσης σου βγάζω, Γαύραρε Απόστολε Γαγάνη.
Στη φουρτούνα ο καλός ο φαροφύλαξ..
Χαιρετώ θερμά.
Αντιχαιρετω και ευχαριστω. ΄΄Ζωγραφιζεις΄΄ παντως πολύ ωραια. Καθομαι με ορεξη στο σκαμπό απεναντι απο τους ΄΄πινακες΄΄ σου και τους παρατηρω με μεγαλο ενδιαφερον. Παντα.