Απογεματάκι Κυριακής τώρα που άρχισα να πληκτρολογώ, η γνωστή καλοκαιρινή κάλμα, ζεστούλα, ψιλοφυσάει έν΄αεράκι, ο απέναντι σκύλος κάτι ζητάει, φραπεδιά και...κουλτούρα στον τίτλο, με τον απαραίτητο βέβαια... φωτογραφικό εκχυδαϊσμό, καθ΄ότι...Ολυμπιακοί ναούμ. Ο Δίας, που λέτε, ήτανε γιος της Ρέας και του Κρόνου. Αλλά ο μπαμπάς, είχε την κακή συνήθεια να...τρώει τα παιδιά του. Έτσι η Ρέα, το΄κρυψε το βλαστάρι της ( λογικό...) σε μια σπηλιά στον Ψηλορείτη, το Ιδαίο Άντρο. BTW, έχω στρατοπεδέψει εκεί, στο οροπέδιο, για καμιά βδομάδα σα στρατιώτης και θυμάμαι μια ξεγυρισμένη δηλητηρίαση σ΄όσα φανταράκια είχανε φάει κάτι κουνέλια τα οποία είχαμε΄΄ καθαρίσει΄΄ ένα βράδυ ανάβοντας τους προβολείς του τζιπ κατάματα στ΄Α-ΤΥΧΑ πλάσματα, που μας εκδικήθηκαν όμως δεόντως... Κολλητική, η ατυχία... Ο Δίας το λοιπόν είχε μια κατσίκα, την Αμάλθεια, κι αυτή με το γάλα της τον μεγάλωνε μια χαρά. Μια μέρα όμως στο παιχνίδι απάνω, της έσπασε το κέρατο... Κι αυτός, για να την καλοπιάσει, άρχισε να της το γεμίζει από τότε με κάθε λογής καλούδια. Από΄κει, βγήκε το περιώνυμο ΄΄κέρας της Αμαλθείας΄΄ που λένε, σύμβολο ΤΗΣ ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΗΣ ΤΥΧΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΦΘΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ, όπως π.χ. των κωλοφαρδίστικων γκολ...

Γιαυτά ο λόγος, λίγο για τον χτεσινό αγώνα, τους παίχτες μας, τον...θρήνο των ΑΡΔαντικειμενικών για τον ΄΄απογοητευτικό΄΄ Ολυμπιακό που δεν ικανοποιεί τα...υψηλά στάνταρ της ΄΄αναμονής΄΄ τους, τους επόμενους αγώνες της ομάδας, ντόπιους και διά τας Ευρώπας, τα όποια κενά και την πλήρωσή τους, να...αυτά μέχρι να τελειώσει τούτη η αγωνιστική και πριν από το...εκνευριστικό διάλειμμα που΄ρχεται πρώτο, μιας και θ΄ακολουθήσει σύντομα - ατυχώς - και δεύτερο... ΄΄Διαβασμένος΄΄ είμαι, πέρασα κι απ΄το στέκι του Γκριντλόκη, κοίταξα τα σχόλιά σας, το άρθρο του Νικολακό και κάμποσα τεσπα του είδους, όλα ο.κ., οπότε...

ΠΑΜΕ!

1.   Ο..... Κ  Ο  Π  Ε  Τ  Ο  Σ    Τ  Η  Σ    S  P  O  R  T  D  A  Υ    Γ  Ι  Α    Τ  Η  Ν    Ο  Μ  Α  Δ  Α    Μ  Α  Σ
 
Μου΄χει τους στίχους από΄να τραγούδι του Χατζηγιάννη ( δεν τον ακούω τον κύριο ), σε σχέση με το χτεσινό παιχνίδι. Κουράστηκα να΄δω τί εννοεί. Αλήθεια. Μέχρι που απομόνωσα λέξεις: ΤΥΧΗ, ΠΑΡΑΜΥΘΙ ( μας πουλάει σ΄εμάς τους γαύρους, η διοίκηση; ), ΨΕΜΑ ( η φετινή δύναμη του Θρύλου; ), ΤΕΡΜΑ ( οι... μπαρούφες της Π.Α.Ε; ), ΜΗ ΜΕ ΞΕΓΕΛΑΣΕΙΣ ( ! ). Τα σχόλια στην ...έμμετρη ΠΟΥΣΤΙΑ, περιττά. Όσο για τα ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΙΚΟΣ και τον ΥΠΕΡ-τονισμό της τύχης απ΄όλες τις γνωστές, που όντως είχαμε ( αλλά και η κωλοφαρδία στο πρόγραμμα είναι, θετική ή αρνητική κι αυτό το δεύτερο ειδικά το ΞΕΡΟΥΜΕ ΚΑΛΑ ΕΜΕΙΣ, όπως ξέρουν ΑΡΙΣΤΑ το πρώτο ΤΑ ΒΑΖΕΛΙΑ ), τα δαχτυλο-δειχτώ καταπώς οφείλω... 

2.   Ε  Ι  Ν  Α  Ι    Π  Ο  Λ  Υ    Ν  Ω  Ρ  Ι  Σ    Α  Κ  Ο  Μ  Α

Η αγωνιστική περίοδος μόλις άρχισε. Η ομάδα είναι ΛΟΓΙΚΑ άστρωτη, άψητη, φτιάχνεται, δοκιμάζεται, προσαρμόζεται, ψάχνεται. Θα...λυθεί και θα...αυτοσχηματιστεί ο κορμός της. Παίχτες βασικοί είναι ανέτοιμοι, παρόντες ή απόντες. Πρώτα στοιχεία έχουμε, αλλά τη σημασία τους θα την δούμε σε συνάρτηση με τον χρόνο. Οι... όμες άλλωστε είναι στην ημερησία διάταξη. ΠΑΝΤΟΥ. Ενώ εμείς ΝΙΚΑΜΕ... Η Λίβερπουλ ( χαρά μια ψυχή ) κι η Τσέλση λ.χ. το΄ νιωσαν ήδη αυτό. Η Μπάρτσα χτες στην έδρα της ίδρωσε να κάμψει μ΄ένα γκολ στο δεύτερο το ταμπούρι με αντεπιθέσεις της Μάλαγα και παρά λίγο να΄πεφτε κλαυθμός στη Βαρκελώνη, αν δεν έχανε κλασική ευκαιρία να ισοφαρίσει ένας ασπρογάλαζος στο τέλος του παιχνιδιού... Στην ονοματολογία θέσεων όπου χρειαζόμαστε παίχτες, δεν θα επιμείνω. Τα έχω γράψει. Περιμένω πάντως τη λήξη της μεταγραφικής περιόδου. Οι όποιες αδυναμίες μέχρι τώρα, που σίγουρα υπάρχουν, θεωρώ ΒΕΒΑΙΟ πώς θ΄αντιμετωπιστούν το δυνατόν καλύτερο απ΄τους υπεύθυνους. Δύο τα πρόσωπα ως γνωστόν των αντιπάλων μας ΕΔΩ και στην ΕΥΡΩΠΗ. Το ταμπούρι και τα προβλήματά του δεν αντιμετωπίζονται εύκολα ΠΟΥΘΕΝΑ, εφ΄όσον περνάνε τα λεπτά χωρίς γκολάκι και...πάλι ( βλέπε Πανιώνιο ). Αν τους χώσεις σβέλτα κανα-δυο, καθάρισες. Θα απαλλαγούν κι οι παίχτες σου απ΄το άγχος,  θα δεις κι ωραία μπαλίτσα. Έτσι συμβαίνει ΠΑΝΤΑ. Θα...μάθουνε καλά κι οι Πάρντοι κι οι Σεμπάδες κι οι άλλοι, όπως κι ο Σίλβα, τί σημαίνει αντίπαλη αμυντική...ασφυξία, όταν παίζουνε μ΄εμάς. Χρόνια το ίδιο βιολί... Και φέτος; ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΕΠΩ. ΓΙΑΤΙ Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΜΑΣ ΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΠΟ ΔΑΥΤΟΥΣ, ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ... Παίρνουνε ΗΔΗ πρέφα... Οι κάθετες πάντως, ΔΕΝ θα λείψουν. Είδα και τον Καμπιάσο χτες... Μεγάλη ποιότητα... Υπάρχει βέβαια κι η ρέντα. Ο Ρούνεϊ είχε 10 αγώνες ά-γκολος κι έβαλε 3 μαζεμένα στη Μπριζ... ΥΠΟΜΟΝΗ. Καθ΄ότι ειδάκουσα ψες κάτι ψιλομουρμούρες. Νωρίς-νωρίς.... Στην Ευρώπη, τα πράματα είναι φυσικά αλλιώς. Δεν χρειάζεται να τονίσω το ΠΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ συγκέντρωση, ψυχραιμία, αυτοκυριαρχία, δύναμη ψυχής και ΤΥΧΗ χρειάζεσαι, όταν παίζεις με Μπάγιερν και Άρσεναλ, αλλά ΚΑΙ Διναμό Ζάγκρεμπ... Α-Υ-Τ-Η  ΕΞΑΛΛΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο Κ-Υ-Ρ-Ι-Ο-Σ ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΕΞΟΔΟ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, ΣΤΟΧΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ ΝΑ ΥΛΟΠΟΙΗΘΕΙ... Δύο πρόσωπα αντιπάλων λοιπόν, δύο και οι βασικές τακτικές αντιμετώπισής τους στο γήπεδο, με την ίδια ομάδα, αλλά και τις κατάλληλες προσαρμογές σε παίχτες και συστήματα. Τα ξέρουν ετούτα απείρως καλύτερα από΄μένα οι έχοντες τα χτένια, για τα ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΥΚΟΛΑ ΑΥΤΑ ΓΕΝΙΑ... Μόνο κάτι πριν κλείσω. Παρατήρησα χτες στον αγώνα, συμπτωματολογία περσινής νόσου... ΣΝΟΜΠΑΡΙΣΜΑ με συνοδό ΧΑΛΑΡΟΤΗΤΑ, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, που το πετάξαμε... Στο δεύτερο και μετά από ένα διάστημα ψιλοαπραξίας, άρχισε - επί τέλους - το ΄΄ξύπνημα΄΄. Σταδιακά επιτεινόμενο, επίμονο, αλλά η ώρα περνούσε, τα δοκάρια μιλούσαν, το άγχος μεγάλωνε, η βεβαιότητα της γκέλας εμπεδωνόταν, μέχρι που, ανέλπιστα, το...κέρας της Αμαλθείας μας χάρισε δυο κωλοφαρδίστικα γκολ. ΟΛΑ ΜΕΣΑ ΕΙΝΑΙ. ΥΠΕΡ Ή ΚΑΤΑ...

3.   Μ  Η    Μ  Α  Σ    Ξ  Ε  Φ  Υ  Γ  Ο  Υ  Ν  Ε    Δ  Υ  Ο    Π  Ρ  Α  Γ  Μ  Α  Τ  Α...

Ως κατακλείδα, θα΄θελα να επισημάνω δυο - καθόλου αμελητέα - ζητήματα σε σχέση με το φετινό πρωτάθλημα. ΑΠΟ ΤΩΡΑ. Τα ξέρουνε δηλ. κάτω στο Ρέντη, αλλά δεν χάνουμε και τίποτα να τα υπενθυμίσουμε, ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ. Πρώτον ότι φέτος έχουμε ΑΕΚ και ΗΡΑΚΛΗ, με έδρες ειδικά πολύ δύσκολες. Και δεύτερο, ότι ο Βάζελος είναι πολύ πληγωμένος, στριμωγμένος απ΄τους οπαδούς του, οικονομικά, ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ. ΑΡΑ, ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΣΚΙΣΤΕΙ, ΛΟΓΩ ΒΑΡΟΥΣ ΟΝΟΜΑΤΟΣ. Οι πλάκες-πλάκες, και θα συνεχιστούν βεβαίως αμείωτες, ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΕΞΟΥΜΕ.  Κ  Α  Τ  Α  Λ  Λ  Η  Λ Ω  Σ...

Υ. Γ.  Οι δηλώσεις του Θεοδωρίδη μετά τον χτεσινό αγώνα, μ΄αρέσανε. ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΑ ΕΙΠΕ... Όπως τον ψέγω, τον γίγαντα, καμιά φορά, έτσι και τον επαινώ... Ο ΖΥΓΟΣ ΜΟΥ ΘΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΝΑ ΚΛΙΝΕΙ - ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ - ΑΝΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ...