ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΑΓΡΙΟΥΣ, PART 27: "Περί τέχνης και άλλα τινά"


Tags: -

            Ο καλλιτέχνης, κύριοι, είναι καλλιτέχνης. Δεν είναι ούτε ιστορικός, ούτε δημοσιογράφος, ούτε τίποτε άλλο. Δεν φιλοδοξεί να μεταδώσει γνώσεις ή ειδήσεις ή πληροφορίες. Δεν είναι αυτή η δουλειά του. Ο καλλιτέχνης ζητά να μας ξυπνήσει συναισθήματα. Δεν θέλει να μας κάνει να μάθουμε. Θέλει να μας κάνει να αισθανθούμε. Είναι, κύριοι, ένα πλάσμα ευαίσθητο, που με τις λεπτές του κεραίες συλλαμβάνει εκφάνσεις και ψήγματα του Ωραίου, και αναλαμβάνει να τα προσφέρει σε μας, τους μη καλλιτέχνες. Το έργο του καλλιτέχνη, κύριοι, είναι η διαμεσολάβηση˙ είναι το γεφύρωμα του επίγειου κόσμου, του γεμάτου ασθένειες, ανισότητες, φτώχια, δυστυχία και ασχήμια, με τον κόσμο του Ωραίου - εκείνον από τον οποίο εξεδιώχθησαν οι Πρωτόπλαστοι, εκείνον που ο θείος Πλάτων περιέγραψε ως Κόσμο των Ιδεών. Ιδού, κύριοι, γιατί χαιρόμαστε όταν ακούμε ένα ωραίο τραγούδι, όταν διαβάζουμε ένα ωραίο ποίημα ή όταν βλέπουμε έναν ωραίο ζωγραφικό πίνακα: χαιρόμαστε γιατί η ψυχή μας θυμάται την πατρίδα της, ήγουν το βασίλειο του Ωραίου. Θυμάται το μέρος όπου ζούσε και ελεύθερη περιήγετο, προτού φυλακιστεί στα φθαρτά μας σαρκία, προτού ο Αδάμ και η Εύα δαγκώσουν το μήλο. Μπροστά στα έργα της τέχνης, κύριοι, η ψυχή μας σκιρτά, γιατί θυμάται από πού κατάγεται και πού ποθεί να επιστρέψει.
            Δύο, κύριοι, είναι τα ρήματα που χρειάζεται κανείς, προκειμένου να περιγράψει τον τρόπο με τον οποίο εργάζεται ο καλλιτέχνης: είναι αφενός το ρήμα «επι-λέγω» και αφετέρου το ρήμα «περι-κόπτω», είτε με είτε χωρίς τις προθέσεις τους. Ο καλλιτέχνης επι-λέγει και περι-κόπτει. Κατά βάθος δεν είναι δημιουργός. Είναι απλός μεταφορέας, το είπαμε και παραπάνω, είναι διαμεσολαβητής. Τα μεγάλα έργα της τέχνης, κύριοι, υπήρχαν ανέκαθεν, υπήρχαν πάντα, υπήρχαν πολύ πριν γεννηθούν οι άνθρωποι που τα υπέγραψαν. Ο καλλιτέχνης δεν γεννά το Ωραίο. Απλώς το αποκαλύπτει. Σκεφτείτε, λόγου χάρη, τι κάνει ο γλύπτης. Βλέπουμε κι εμείς, όπως κι αυτός, έναν ασχημάτιστο όγκο μαρμάρου. Αλλά μόνον εκείνος, ως καλλιτέχνης, διακρίνει μέσα στον όγκο αυτόν άπειρες μορφές του Ωραίου, ευρισκόμενες ακόμη σε μια δυνάμει κατάσταση. Βλέπει μέσα στο μάρμαρο ένα κορίτσι που χτενίζει τα μαλλιά του ή έναν αθλητή που τρέχει ή ένα λιοντάρι που βρυχάται. «Επιλέγει» τότε ποια απ’ όλες τις μορφές του Ωραίου θα αποκαλύψει σε μας τους υπόλοιπους. Πιάνει κατόπιν τη σμίλη του και «περικόπτει» τα κομμάτια του μαρμάρου που περισσεύουν. Και τότε, κύριοι, αποκτούμε κι εμείς, οι μη καλλιτέχνες, πρόσβαση στο Ωραίο και βλέπουμε μπροστά μας ένα κορίτσι που χτενίζει τα μαλλιά του ή έναν αθλητή που τρέχει ή ένα λιοντάρι που βρυχάται. Όμως, το κορίτσι και ο αθλητής και το λιοντάρι βρίσκονταν πάντα, κύριοι, μέσα στον μαρμάρινο όγκο. Ο καλλιτέχνης τα ξεσκέπασε μόνο, δεν τα έφτιαξε εκείνος. Εκείνος μόνο τα κατέστησε προσβάσιμα, αυτό έκανε. Και τα βλέπει τώρα η ψυχή μας και αγάλλεται, και γι’ αυτό τα λέμε «αγάλματα».
            Ποιος ο λόγος, κύριοι, να μας πει ο Leonardo Da Vinci την ιστορία της ζωής του Χριστού; Ιστορικός είναι; Ή μήπως δεν την ξέρουμε; Δεν έχει, λοιπόν, κανέναν λόγο να χωρέσει σε ένα έργο τη Γέννηση του Κυρίου, την ενηλικίωσή του, τη γνωριμία με τους μαθητές, τα κηρύγματα, τα θαύματα, τη σύλληψη, τη Σταύρωση, την Ανάσταση. Αντ’ αυτού, τι κάνει; «Επιλέγει», κύριοι. Αυτό κάνει. Επιλέγει ένα επεισόδιο από το επί Γης πέρασμα του Θεανθρώπου, και τούτο, μόνο τούτο, μας αποκαλύπτει με την τέχνη του, τον «Μυστικό Δείπνο»:

Όλα τα υπόλοιπα τι τα κάνει; Τα «περικόπτει», κύριοι. Να τι τα κάνει. Σας ρωτώ: Ποιος ο λόγος να πει ο Όμηρος στους συγχρόνους του, και μαζί μ’ αυτούς σε όλους εμάς, την ιστορία του Τρωικού Πολέμου με το νι και με το σίγμα; Τι τον περάσατε, κύριοι, τον Όμηρο; Πολεμικό ανταποκριτή; Ο Όμηρος είναι καλλιτέχνης, και ως καλλιτέχνης επιλέγει και περικόπτει. Από τα δέκα χρόνια συνεχών εχθροπραξιών έξω από τα τείχη της Τροίας, ο ποιητής των ποιητών «επέλεξε» να μιλήσει για πενήντα μία ημέρες. Τον υπόλοιπο χρόνο (εννιά χρόνια και τριακόσιες δέκα τέσσερις ημέρες) τον «έκοψε». Και τι δεν έγινε στα κομμένα; Εννιά χρόνια σφαγών και αίματος. Λεηλασίες πόλεων, μάχες σώμα με σώμα, θάνατοι ηρώων. Τον δέκατο χρόνο κατασκευάστηκε ο Δούρειος Ίππος, έπνιξαν τον Λαοκόωντα τα φίδια του Ποσειδώνα, μπήκαν οι Αχαιοί στο Ίλιον, το έκαψαν, γκρέμισαν τον Αστυάνακτα απ’ τα τείχη, η κότα, ο Πάρης, σκότωσε ολόκληρο Αχιλλέα, μετά ο Φιλοκτήτης σκότωσε την κότα, τον Πάρη... Τίποτε από αυτά, κύριοι, δεν μας λέει ο Όμηρος. Αυτά τα ξέρουμε απ’ αλλού. Ο Όμηρος «επέλεξε» μόνο την οργή του Αχιλλέα και τη σύγκρουσή του με τον Αγαμέμνονα. Οι φάσεις και τα παρεπόμενα αυτής της οργής, μόνο τούτα περιέχονται στις πενήντα μία ημέρες που απαρτίζουν τον δραματικό χρόνο της Ιλιάδας.

            Δείτε, κύριοι, την παρακάτω εγγραφή στο ημερολόγιο ενός Γαύρου. Την παραθέτω με πλαγιασμένη γραφή:
 
Δευτέρα, 17 Ιανουαρίου, 1983.
 

Σήμερις περάσαμε όμορφα και είχε και κλωτσές στους Τούρκους. Πήγαμε σινεμά με τα παιδιά και είδαμε ένα έργο. Εγώ, ο Σταν, ο λοςτρέ, οι Κοκκινιώτες, ο Χίπης, οι γνωστοί... Μαλακία το έργο αλλά σινεμά δεν πας για τα έργα, πας για την ατμόσφαιρα. Όταν βρούνε το ίντρενε, θα ανταλλάζουνε κάτι μακρυνάρια που θα τα λένε λινκ. Εγώ το βάνω από τώρα, διότι τι να μας πούνε και οι ιντρενετάκηδοι κτλ:
https://www.youtube.com/watch?v=_rt7tP3Ux3o
Μαλακία είναι το έργο, αλλά από το 55.55 μέχρι το 56.24 έχει και κλωτσές στους Τούρκους. Αυτά.

 

Τι διαβάσατε μόλις, κύριοι; Διαβάσατε τέχνη. Ο συγγραφέας του ημερολογίου είναι γνήσιος καλλιτέχνης. Και «επι-λέγει» και «περι-κόπτει». Από τα γεγονότα μιας ολόκληρης βραδιάς επέλεξε να επισημάνει στο αναγνωστικό του κοινό λίγα μόνο δευτερόλεπτα μιας κινηματογραφικής ταινίας, κατά τη διάρκεια των οποίων Γαύροι βαράνε Τούρκους. Ωστόσο, κύριοι, στο – 45.00 του βίντεο, δηλαδή τρία τέταρτα της ώρας πριν την έναρξη προβολής της ταινίας, Γαύροι βαράγανε Τούρκους έξω απ’ τον κινηματογράφο. Για τη συγκεκριμένη κλωτσοπατινάδα, κύριοι, ο ημερολογιογράφος δεν μας λέει τίποτε, πλην ενός φευγαλέου «είχε και κλωτσές». Δεν μας λέει ότι, όταν η θύρα 7 της εποχής αφίχθη στη στοά Μπρόντγουεϊ, Τούρκοι έπιναν τον καφέ τους στην καφετέρια «ZODIAC», έχοντας ήδη πληρώσει εισιτήριο. Δεν μας λέει ότι ο Φαντομάς της υπ’ αριθμόν 17 Ιστορίας Για Αγρίους, που είναι ο ίδιος με τον Ανώνυμο της υπ’ αριθμόν 24,  μπήκε στη ZODIAC και τους είπε: «Παιδιά, εσείς, δεν έχει σινεμαδάκι σήμερις». Δεν μας λέει ότι αμέσως μετά έπιασε το κεφάλι ενός Τούρκου και προσπαθούσε επί ώρα πολλή να σκοτώσει με αυτό μία μύγα που συνεχώς άλλαζε θέσεις πάνω στην τζαμαρία της ZODIAC. Δεν μας λέει ότι η εν λόγω μύγα γλύτωσε αλλά η τζαμαρία κατέρρευσε, διευκολύνοντας την έξοδο των λοιπών Τούρκων, οι οποίοι δεν χωρούσαν να βγουν όλοι απ’ την πόρτα. Καθόλου δεν αναφέρεται στην κατά τη διάρκεια προβολής της ταινίας διστακτική επανεμφάνιση των Τούρκων στη γαλαρία του σινεμά, απ’ όπου και πάλι εξεδιώχθησαν βαναύσως και ξεστομίζοντας σειρά επιφωνημάτων δηλωτικών σωματικής καταπόνησης, όπως «αχ», «βαχ», «ααα», «ωχ» και άλλα. Δεν μας λέει ότι έπεφταν οι φάπες μέσα στα σκοτάδια και οι μη συμμετέχοντες στη δράση θεατές αδυνατούσαν να διακρίνουν αν τα επιφωνήματα πόνου προέρχονταν από τους Τούρκους της ταινίας ή τους Τούρκους της γαλαρίας. Δεν μας λέει, κύριοι, ο γραφέας του ημερολογίου ότι στο + 10.00 του βίντεο, δηλαδή ένα δεκάλεπτο μετά τη λέξη προβολής της ταινίας, τα παλιόπαιδα τ’ ατίθασα χτένιζαν την Πατησίων και την Αγίου Μελετίου μήπως είχε μείνει κανείς Τούρκος που να ζητούσε εκδίκηση για το αδίκως πληρωμένο εισιτήριο.  Από όλα τούτα, κύριοι, ο Γαύρος που κρατούσε ημερολόγιο δεν μας λέει τίποτε. «Επέλεξε» να μιλήσει μόνο για το ξύλο στους Τούρκους που περιέχεται στο 55.55 – 56.24 του βίντεο. Τα άλλα τα «έκοψε». Γιατί; Μα γιατί είναι καλλιτέχνης. Δεν είναι ούτε ιστορικός ούτε δημοσιογράφος. Για τα άλλα είπαν κάτι λίγα οι δημοσιογράφοι:  
           

 
            

Σχόλια

Εικόνα mrjohnes969

Αθάνατη Στοά αυτή. Εκεί έπεφτε ξύλο και με χρυσαυγίτες, όταν είχαν τα γραφεία τους στην Κυψέλη.

Εικόνα jorge rojo

Γειά σου Νικόλα. Αυτά που έγιναν στην ταινία, γινόντουσαν συνέχεια και στην πραγματικότητα εκείνες τις ωραίες εποχές. Και σε κινηματογράφους και σε συναυλίες και σε ροκάδικα και σε γήπεδα. Πολλά από αυτά τα έχεις εξιστορήσει κι εσύ στις ιστορίες σου. Ετσι χτίστηκε η φήμη της θρυλικής θύρας 7,που ότι και να κάνουν οι άλλοι δεν θα την φτάσουν στον αιώνα τον άπαντα.

https://www.youtube.com/watch?v=wDK6ZeOg7P8

Εικόνα nissios

Γεια σου, Γιωργάρα μου! Και οι μαλλούρες να ανεβοκατεβαίνουν στον ρυθμό του riff...
https://www.youtube.com/watch?v=Se8KKhVKDUM

Φίλησέ μου τον Ηρακλάρα τον τρισμέγιστο!

Εικόνα ze ηλιας

Τι μου κάνεις βραδυάτικο παλιόπαιδο nissie,κι είμαι και σινεφίλ.
Με κάνεις και δακρύζω-βοηθά λίγο και το βραδυνό μου malt scotch-με τις θύμισες αυτές.
Βέβαια μέχρι τότενες,δηλαδή τη μέρα του συμβάν που λεν κι οι γραμματιζούμενοι τα μόνα cine που υπήρξα θαμώνας ήντουσαν
δύο έργα σεξ-καράτε.Τώρα πως έκατσε σ αυτό να τα δούμε μαζί σ ένα έργο εντυπωσιακό.Έκτοτε ξεκίνησα να βλέπω μόνο Ταρκόφσκι και τα συναφή.
Φίλοι μου σας τόχω ξαναπεί
ΜΗ ΜΕΤΑΝΙΩΝΕΤΕ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ
ΔΥΣΤΥΧΕΙΣ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΙ ΝΑ ΔΙΗΓΗΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΟΥΤΕ ΝΑ ΑΝΑΠΟΛΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ
ΑΝΤΡΑΣ ΔΙΧΩΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ-ΣΚΟΡΔΑΛΙΑ ΔΙΧΩΣ ΣΚΟΡΔΟ

δε λέω γυναίκα γιατί υποψιάζομαι ότι δεν υπάρχει κάποια άρρωστη ψυχή που να παρακολουθεί τον κατήφορό μας

Εικόνα nissios

Γεια σου Ze γίγαντα! Είναι πρωί ακόμη και πίνω καφέ. Θα βάλω το βράδυ κι εγώ ένα scotch να σου κάνω εις υγείαν. Καλές γιορτές να 'χουμε.

Εικόνα Chief Bromden

Φίλε Nissie εσύ και αν είσαι μετρ της συγγραφικής κοπτοραπτικής!
Λοιπόν, όταν με το καλό εκατοσταρήσουν οι ιστορίες βάλε μπροστά για έκδοση...

Πολύ μπροστά οι Σινεμάδες του 80! Τι 3D , HD και μαλακίες...
Μέσα παιζόταν το έργο και έξω σε extra υπηρεσία το πώς γυρίστηκε...
Να έχεις πληρώσει για να δεις τον Πετρόχειλο να δέρνει με εφέ και έξω δωρεάν θέαμα με τους αυθεντικούς να βαράνε στο ψαχνό, αμαρτία!

Εικόνα nissios

Γεια σου Τσίφαρε σειρούλα. Εμείς οι τρεις, μαζί με τον Θωμά, είμαστε σειρούλες στο ράτμι! Περιμένω να εκδοθεί πρώτα η ποιητικιά συλλογή του Μητσάρα "Μυρμηγκολιόναρα" και μετά θα βγούνε και οι Ιστορίες Για Αγρίους. Έχει μπλοκάρει το τυπογραφείο!

Τι να μας πούνε ρε οι Χολιγουντανοί; Τι να ξέρουνε αυτοί από διαδραστικό κινηματογράφο; Τεσπα, να πούμε με την ευκαιρία ότι η διεθνής πια λέξη "σινεμά" είναι "αντιδάνειο". Πρόκειται δηλαδή για την ελληνική λέξη "κίνημα" που πέρασε στις ξένες γλώσσες, άλλαξε, και επέστρεψε στα πάτρια αλλαγμένη. Τώρα εμείς τη χρησιμοποιούμε όχι με την αρχική της μορφή, αλλά με τη μορφή που πήρε στην αλλοδαπή. Άλλα αντιδάνεια είναι ο καναπές, το πέναλτι, το καρτούν, η μπουτίκ, το γκλάμουρ κ.α.

Εικόνα Νίκος Γόδας

Χαιρετίζω τις σειρές!

Εικόνα nissios

Εννόαγα, βεβαίως, ότι είμεθα σειρές ως αναρτησάκηδες, έτσι; Γιατί ως αναγνώστες και σχολιαστές εγώ είμαι νεούδι μπροστά σας.

Εικόνα Νίκος Γόδας

Στην πραγματικότητα, εγώ είμαι νιούφι.

Εικόνα RED HELL

Μπορει να μην το σκεφτηκες αυτο που θα σε ρωτησω αλλα εγω θα σε ρωτησω.Ο λογος που σημερα η ιστορια ειναι καπως πιο hardcore οφειλεται στο ξεσαλωμα των οπαδων της "προσφυγομανας"μετα τον αποκλεισμο μας?

Εικόνα nissios

Μετά απ' όσα έχουν τραβήξει όλοι τους, φιλαράκι μου, δεν περίμενα να μας αγαπάνε. Ούτε αυτοί, ούτε οι άλλοι, ούτε οι παράλλοι. Άσε μη χαλάσω το στόμα μου κι έρχονται και άγιες μέρες.

Εικόνα SAINARK

Καλημερα.Σαν τη θυρα 7 απο 1982 μεχρι και Σαραγοσα με βαζελο δεν ξαναβγαινει ποτε.Παταω τα 48 σε λιγες μερες,και νιωθω περηφανος και φουλ γεματος που εχω ζησει πολλες στιγμες σ'αυτο το διαστημα με παρα πολλους.Τα καλυτερα μου χρονια που δεν τα αλλαζω με κανενα τιμημα.Χαιρετισμους σε ολα τα παδια της παλιας 7 οπου και αν ειναι,και παντα φορος τιμης σε οσα παιδια της 7, "καλα" η "κακα" δεν ειναι κοντα μας.Να χεις καλη χρονια,και να μας θυμιζεις τα παλια εντονα χρονια.Γιαννης,λιοσιοτης.

Εικόνα kostas alsoupoli

οπως πολυ σωστα εχει πει και παλαιοτερα ο Τακαρος σε καποια εκπομπη του η Θυρα 7 ηταν,ειναι και θα παραμεινει η ασπιδα και του δορυ του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ μας...Δεν αμφισβητω το μεγαλειο της 7 εκεινη την χρονικη περιοδο που αναφερει ο αδερφος αλλα οπως λεει κ πολυ σωστα ο Στρατος σε ενα ασμα του " Όσο υπάρχει τράπουλα θα βγαίνουνε ρηγάδες, κι όσο υπάρχουν δάσκαλοι θα βγαίνουν μαθητάδες "...
Ζητω ο Ολυμπιακος Συνδεσμος Φιλαθλων Πειραιως και η Θυρα 7 του...

Εικόνα nissios

Γεια σου, Γιάννη αλάνι. Καλές γιορτές με υγεία και ευτυχία σ' εσένα και τους δικούς σου ανθρώπους.

Εικόνα red apple

Aγαπητέ, σιορ καθηγητά μου, είμαι ο Αδάμ. Αυτός που εξεδιώχθη επειδή δάγκασε το μήλον το σιτευτόν. Και είχε και κουκούτσια και μου μπήκανε στον γομφίο, πανάθεμά τα! Άσχημαι στιγμαί για τους ενδιαιτώντας εις Παράδεισον-ενταύθα. Η Εύα δεν κατήλαβε, ως συνήθως, Ιησούν Χριστόν τον Μονογενή. Στην κοσμάρα της. Τί ήθελε η γυνή; Να νυμφευτεί, να τεκνοποιήσει, να ζήσει ζωάρα. Και της έλαχεν ο κλήρος να προέλθει από την πλευρά μου. Το πόσο πόνεσε η επέμβαση δεν λέγεται. Τέλος, πάντων, εξεδιώχθημεν είναι η αλήθεια και δεν πρέπει να αποκρυβεί. Έξω από τον Παράδεισο είναι η Κόλαση. Στα δημοσιογραφικά μου μάτια, η μόνη ανάμνηση του Παραδείσου απέμεινε ο... Θρύλος του! Και για να συντομεύσω, η αποκοπή πληροφοριών είναι καλλιτεχνικό κληροδότημα που μεταβιβάστηκε δια των γονιδίων στον δημοσιογράφο. Κι αυτός αποκόπτει, αν γνωρίζει την τέχνη της αποκοπής. Ειδάλλως πλατιάζει και μαλακίζεται αενάως, πιστεύοντας πως κατέχει την αλήθεια. Ψέμματα;

Εικόνα nissios

Φίλτατέ μοι Πρωτόπλαστε. Δίπλα ήσαν αι μπανανιαί. Όχι, εσένα η συμβία σου μήλο επεθύμει. Ορίστε τώρα τα χαΐρια σας. Εν πάση περιπτώσει, ο μεν δημοσιογράφος αποτείνεται στον νουν μάλλον των ανθρώπων, ο δε καλλιτέχνης στην ψυχήν των. Και είναι κατά τούτο τα έργα εκατέρων διαφορετικά: Το μεν αποκαλύπτει τα του παρόντος κόσμου, του επιγείου, του περιβάλλοντος ημάς και ον ημείς μετά των αισθήσεων ημών αντιλαμβανόμεθα. Το δε διανοίγει διαύλους επαφής μετά του άλλου κόσμου, του υπερβατικού, εις ον ανήκομεν ως άνθρωποι και εις ον μέλλομεν επαναφερθεί άμα τη τελειώσει του ηθικού ημών βίου, ήγουν όταν πληρωθή η οντολογική ημών εξέλιξις ήτις άλλον δεν έχει σκοπόν ειμή την Θέωσιν!

Εικόνα red apple

Αναλογίσου, επομένως, το τί ετράβηξα από τους διευθυντές μου ως συντάκτης, όταν προσπαθούσα να μεταφέρω, παλαιόθεν λησμονημένες, λόγιες εκφράσεις στον ξερότατο ως έρημος "δημοσιογραφικό" λόγο! Δεν παραπονούμαι, όμως. Πάντα εύρισκα τρόπους να τους ξεγελώ...

Εικόνα ΔΙΑΣ

Στο εχω ξαναπει οτι εισαι καλλιτεχνης γιατι επιλεγεις και αποκοπτεις... αλλα και απο-καλυπτεις....
Ελα για καφε ρε φιλε τη κυριακη. Χριστουγεννα ερχονται. ξερεις το στεκι...

Εικόνα nissios

Άμα πάτε στα στέκι μετά τη λήξη του ματσακίου, θα έρθω να σας δω γιατί μου λείψατε. Αλλά να' χει τελειώσει το ματσάκι, να είμαστε ήρεμοι, να πούμε καμιά κουβέντα. Αλλιώς να πάμε άλλη μέρα, να μη μπαίζει η ομάς. Γιατί όταν παίζει η ομάς, άμα δεν κερδάμε 17-0 στο ημίχρονο, δεν ηρεμεί ο γαύρος να μποράει να κουβεντιάσει με τους φίλοι.

Εικόνα ΔΙΑΣ

κυριακη παιζουμε τρεις . τελειωνουμε πεντε χοντρικα. καλη ωρα. να δουμε αν μαζευτουν και οι αλλοι γιατι τελευταια κανουν νερα πλην μητσαρα και κλαρκ....

Εικόνα red apple

είναι το γνωστό ραντεβού στο Φάληρο, Νώντα; Να δω αν μπορώ να κατέβω κι εγώ

Εικόνα apostolos gaganis

Κι εγώ...

Εικόνα red apple

ζηλιάρη!