ΞΕΧΝΙΕΤΑΙ;;;;;




Το συγκεκριμένο κομμάτι ήθελα να το καθυστερήσω για δυο λόγους. Αφενός για να μην πέσω πάνω στο μπούγιο, εμφανίζοντας ως συνηθισμένο και τυπικό ένα ζήτημα σημαντικό για εμάς τους γαύρους ...και δη τους μπασκετικούς. Από την άλλη ξενέρωνα άσχημα μιας και θα προτιμούσα το κομμάτι να γραφόταν με αφορμή (ας πούμε)τα 5-6χρόνια αποχής του Φορντ από την ενεργό δράση ...κι όχι τα δέκα χρόνια που λείπει από κοντά μας. 

Τα πράματα είναι απλά μάγκες. Παίκτες να έχουν περάσει μόλις έναν χρόνο από τον Ολυμπιακό και να έχουν συνδέσει τόσο το όνομα τους με την ομάδα και την ιστορία της θα βρεις μετρημένους. Κι αν αυτό συνέβη στην περιπτωση του Φορντ είναι επειδή στα  δύσκολα χρόνια της «μετά 97» περιόδου μέχρι και την έλευση Αγγελόπουλων, ήταν ο μοναδικός ξένος που για πάρτη του πήγαινες γήπεδο. Που μπορούσε να κάνει τα πιτσιρίκια να κολλήσουν με το μπάσκετ μας έχοντας κι αυτά ένα ίνδαλμα.  Όπως εμείς στο παρελθόν είχαμε τον Ζάρκο ή τον Ρίβερς και γουστάραμε. Έβλεπες παιδιά εκείνη την περίοδο να μπαίνουν σε ερυθρόλευκα φόρα με nickname “Ford7” και άλλα τέτοια. Τυχαίο; Δε νομίζω! Πόσο καιρό είχαμε να τα ζήσουμε αυτά; Oύτε είναι άλλωστε τυχαίο πως ο μοναδικός τίτλος εκείνης της άνομβρης περιόδου ήλθε με τον Αλ να παίρνει την ομάδα από το χέρι...  

Ρητορική λοιπόν η ερώτηση του τίτλου... 

Όντας πρωτοετής φοιτητής το 2004, είχα γνωρίσει στα αφιθέατρα έναν «συνάδελφο» που και μπασκετικός ήταν και στα τμήματα υποδομής του Περιστερίου είχε βρεθεί. Όποτε συζητούσαμε για μπάσκετ, το 50% της κουβέντας περιστρεφόταν γύρω από τον Φορντ και τα ...παραλειπόμενα που μου εξιστορούσε. «Πολλές φορές κάναμε βάρη μαζί με τους μεγάλους. Τσέκαρα τα χέρια του Φορντ και ήταν σαν να βλέπεις ...κλήματα φορτωμένα, τσαμπιά σταφύλια εδώ, εκεί και παραπέρα. Άσε δε στην προθέρμανση, κοζάραμε  σωματοδομή, ξέρεις με τις πλάτες και τον χοντρό τον σβέρκο και λέγαμε ...που να τον ρίξεις αυτόν, γάμησέ τα.» Όταν του έλεγα πως τον θεωρώ με διαφορά τον πιο ταλαντούχο σκόρερ αυτής της μαύρης μας περιόδου μου απαντούσε: «Σηκωνόταν ο Αλ για τζαμ σουτ και εμείς κοιτούσαμε μόνο τον ταλαίπωρο που τον μάρκαρε. Με το που ξεκινούσε o ταλαίπωρος να πέφτει σκεπτόμασταν πως ...μόλις έγραψε.» 

Ένα άλλο που θα θυμάμαι πάντα από τον Φορντ είναι ότι ο άνθρωπος ήταν και ΜΑΧΗΤΗΣ και ΝΙΚΗΤΗΣ με όλη την σημασία της λέξεως. Πως έδινε στην ομάδα μας αυτό ακριβώς το νεύρο, αυτήν την νοοτροπία που είχαμε απωλέσει για χρόνια. Και αυτο εννοείται επιβεβαιωνόταν κι από το ...άτυπο ρεπορτάζ του συμφοιτητή. «Λυσσούσε ο π... και ήτανε φορτσάτος ακόμα κι όταν έπαιζε με τους μικρούς. Δεν φυλαγόταν, είχε ενέργεια και τσαμπουκά από την αρχή ως το τέλος, εκεί που εμείς δεν την παλεύαμε. Του κάναμε νόημα με τα χέρια μας να χαλαρώσει μετά και γέλαγε. Μας έλεγε ότι αν αγαπάς το μπάσκετ αφήνεις στο παρκέ πόδια, χέρια, κόκκαλα τα πάντα.» Για αυτό και δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη σε κανέναν η δύναμη και πάνω απ’όλα η αξιοπρέπεια με την οποία διαχειρίστηκε αργότερα την κατάστασή του.  

Η επιλογή της φωτογραφίας δεν έγινε καθόλου τυχαία.  Μιας και μου θυμίζει τα καλύτερα και τα ...χειρότερα νέα που έχω πάρει σχετικά με τον Αλ όσο ακόμα ήταν στα παρκέ. Έπρεπε να μείνει κι άλλο στον Θρύλο. Με μήνυμα πληροφορήθηκα την απομάκρυσή του από έναν βάζελο «Πήραμε ΜακΝτόναλντ εμείς κι από εσάς έφυγε ο Φορντ και κάτι άλλοι». Είδατε τι είπε έτσι; «ο Φορντ ...και κάτι άλλοι». Κι εγώ μερικούς μήνες μετά να πρέπει να κάνω αποτοξίνωση με τον ...κορδελάκια τον Μορίς! Να’χεις μάθει στο burger το αμερικάνικο και να σε πηγαίνουν στα μπιφτέκια σόγιας της νηστείας ...κατάλαβες; 

Μιλώντας για την απώλεια του τίτλου το ’99 ο Σάββας δεν κουράζεται να επαναλαβάνει την φράση - σήμα κατατεθέν πλέον «ακόμα περιμένω τον Κόμαζετς να μπει στο παρκέ». Που να δείτε εγώ πόσο περίμενα τον Φορντ το 2002! Περίμενα... περίμενα... 

DRAZA

Σχόλια

Εικόνα k1p

Βέβαια χαρακτηριστικός είναι και ο διάλογος με τον τζόρτζεβιτς σε έναν αγώνα ή προπόνηση.Όταν ο σάσα τσίνησε που τον έπαιζε δυνατά ο αλ και του είπε πως έχει κάνει ένεση για να παίξει και ο αλ του απαντάει πως έχει κάνει ένεση για να ζεί.Όλοι μικροί μπροστά του.Ακόμα και τέρατα όπως ο σάσα τζόρτζεβιτς τότε.

Υπάρχει λέγεται παρασκήνιο για την μη συμμετοχή του το 2002.Γι'αυτό και ο σούμποτιτς δεν ξαναπροπόνησε στην ελλάδα για μεγάλο χρονικό διάστημα.Δεν ξέρω τι συνέβη.Αν γνωρίζει κάποιο παλικάρι ας πει.

Εικόνα DRAZA

ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ ΠΛΕΟΝ ΦΙΛΕ ΜΟΥ;;

Εικόνα savvas gridlock

Kαλύτερα να μην το πιάσουμε αυτό το θέμα, σεβόμενοι το νεκρό.

Εικόνα DRAZA

ΣΤΟΝ ΛΕΥΤΕΡΗ ΑΝΑΦΕΡΕΣΑΙ Ε;;

Εικόνα Βασιλης-Ντεταρι-Φουνες -7-

Καλησπερα καλησπερα...Παντα μες στις καβλες αυτο το φορουμ ρε παιδι μου...ΑΛΦΟΝΣΟ ΦΟΡΝΤ λοιπον:Σεζον 2000-2001...Η ομαδα με Ριβερς (ξανα) και με Ντινο Ρατζα,Οικονομου,Μπουντουρη και δε συμμαζευεται παιζουμε στους 4 του κυπελλου ελλαδας με το πιτσουνι του αλφονσο φορντ μεσα στο ΣΕΦ...Το ματς ειναι πολυ σκληρο με τον τοτε πιτσιρικα του περιστεριου τον Πελεκανο να προκαλει κοσμο και κοσμακη σ ενα Σεφ που εβραζε...Ξαφνικα ο μαφιοζος ντινο ρατζα παει και καλα να κανει καποιο σκριν αλλα ο αγκωνας του βρισκει στο στηθος τον πελεκανο και ο μικρος εκτοξευεται στις διαφημιστικες πινακιδες του ΣΕΦ...Ενα ΣΕΦ στο ποδι και οι παικτες ενα κουβαρι στυλ ΤΟΜΙΤΣ-ΜΠΟΝΤΙΡΟΓΚΑ το 2002...Ξαφνικα ενω η κατασταση εχει ηρεμησει ο Φορντ πλησιαζει τον Ρατζα και με τα νοηματα που εκανε καταλαβαμε ολοι να του λεγε "αν εχεις αρχιδια καντα σε μενα αυτα"...Ε αυτο ηταν...Εκει καταλαβα οτι ο Φορντ ηταν ενας αθλητης που τα σερνε...Φυσικα η χαρα μου απεριγραπτη το ιδιο καλοκαιρι που κατεβηκε στο λιμανι...Δε θα θελα να επεκταθω παραπερα διοτι θεωρω τη σεζον 2001-2002 την πιο τραγικη μπασκετικα του ολυμπιακου...Χασαμε με βαναυσο τροπο πρωταθλημα κ ευρωλιγκα σε μια σεζον που ουτε θελω να θυμαμαι...Μεγαλος αθλητης ο Φορντ αλλα κ αυτος με τις παραξενιες του ομως παιδες...Διαβαζα καποτε μια συνεντευξη (δε θυμαμαι ποιος ηταν απ τη ΚΑΕ) που ελεγε οτι τις τελευταιες του μερες στο ΣΕΦ ηταν τρομερα εριστικος με το μυαλο του ολο στους καβγαδες και στους τσαμπουκαδες...Δε ξερω αν αληθευει και δεν εχει νοημα πια...Αυτο που ξερω ηταν οτι ενας αθληταρας εδωσε τα παντα στον θρυλο μ επιβραβευση ενα μονο κυπελλλακι....Εκεινη η σεζον αν ερχοταν ολα οπως τα θελαμε θα χε αλλαξει ο μπασκετικος χαρτης της Ελλαδας 100%...Μετα απο κεινη τη σεζον παραμεληθηκε ουσιαστικα το τμημα μπασκετ εως οτου αναλαβουν τ αδερφια...ΜΑΥΡΗ ΧΡΟΝΙΑ παιδες εκεινη η σεζον....ΥΓ:Δε συζηταω την πικρα και τον κομπο στο στομαχι που ενιωσα για τον θανατο του

Εικόνα DRAZA

ΜΠΙΛΑΡΕ ΞΕΡΩ ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΙΛΑΣ ΠΑΡΟΤΙ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΜΕΣΑ.

ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΦΟΡΝΤ ΕΓΩ ΘΑ ΕΠΑΝΑΛΑΒΩ Ο,ΤΙ ΕΙΠΑ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ: ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ ΠΑΙΚΤΗΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΙ ΣΕ ΕΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΣΟ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ, ΝΑ ΑΓΑΠΙΕΤΑΙ ΤΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΒΑΖΕΙ ΜΙΚΡΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΡΙΖΑ ΜΕ ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ.

ΕΓΩ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΑΪΤ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ. ΕΜΠΑΙΝΑΝ ΓΑΥΡΑΚΙΑ ΜΕ ΜΠΑΣΚΕΤΙΚΟ ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ. ΦΟΡΝΤ7, ΑΛΦΟΝΣΟ7 ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΥΜΜΑΖΕΥΕΤΑΙ.

ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ ΑΛ!

Εικόνα savvas gridlock

Eγώ περίμενα το 1999 από έναν προπονητή να αξιοποιήσει ένα όπλο που είχε στα χέρια του. Όχι πυρηνικό, αλλά ικανό να εξουδετερώσει το συγκεκριμένο αντίπαλο που είχαμε τότε απέναντί μας, όπως είχαμε κάνει 3 φορές εκείνη την χρονιά στο ΣΕΦ με τον Άριαν να έχει μεγάλο χρόνο συμμετοχής. Εσύ τι ακριβώς περίμενες το 2002? Να βάλει ένας ΙΣΤΙΟΠΛΟΟΣ έναν παίκτη να παίξει μπάσκετ? Πολύ καλά του είχε ξηγηθεί ο Ντούντα, όπως του είχε ξηγηθεί...

Εικόνα DRAZA

Αχ αυτό το Βατικανό και αυτοί οι προσήλυτοι!

Εικόνα Mhtsaras

Εγώ φιλαράκι απλά θα αναρωτεφθώ στα τόσα και τόσα έτη στον αθλετιζμό ''πού βρήκα αθλετή να τονε αγαπάνε ούλοι !!!''
Ο Αλφόνσος ήτονε το ''μαγεκό'' παιδί...ένας άθρωπας με γρήγορα και δενάτα ποδάργια ο οποίος ήτονε πσιλοαδικεμένος από τη φύσις !Πολλοί, μαζί και ο Πατ Ράιλι, είχανε πει ότι άμανε ο Φόρντης είχε καμνιά δεκαργιά ποντάκια ακόμη θα ήτονε ο δέφτερος Έαρτζόρντας !
Το σουτάκιον του Αλφόνσα ήτονε να το βάνεις σε βίντεο και να το δεικνύεις στα παιδάκια που μαθάινουνε εκείνη τη στεγμή το σουτ...Όχι τόσο για την εφστοχία του (αφτό είναι θέμα προπόνεπσις)όσο για την ακρίβεια και το σεγχρονεζμό στο σήκωμα...
Ένας άθρωπας που μείχε τρελάνει όνταν τον πρωτοείδα το πώς έβανε να σενεργαστούνε οι ώμοι του με το υπόλεπο σώμα του σε κάθε κίνησις που έκαμε !Όνταν ούλες οι ομάδες κωλώνανε στα δύσκολα και οι ελληναράδες δε μπαίρνανε το τόπι μνιας και θα το σουτάριζαν στην εκσέδρα, τότενες η μπάλα πάγαινε στον Αλφόνσο...Ήκσερες σα γκόουτς ότι το καλάθι τόχες με δάφτονε !
ΠΑΝΤΑ λαλούσε...το θέμα δεν είναι τι κάμεις με τη μπάλα στα χέργια ή πόσους πόντους βάνεις...το θέμα είναι το πόσο ΣΩΣΤΑ κάμεις ευτούνο το πράμα !
Η μαρτερία ενός φίλου μου που πήγε στη κεδεία του ,αμερικανοθρεμμένος και δάφτος που τον ήκσερε καλά τον Αλφόνσο ήτονε...''Ρε πούστη ΠΟΤΕΣ δε θα καταλάβω τι είναι δάφτο που κατατρώγει τις σάρκες των αθρώπωνε έτσα και με τέτγοια ταχύτης !Ο Αλφόνσο που ήτονε πραγματεκό τανκ σε σωματοδομή και μπόι μέσα στο φέρετρο ήτονε σα....μπαιδάκι...σα μπαιδάκι του δεμοτικού ρε φίλε...''
Βαρεμένος κσαφνεκά από καλπάζουσα μορφή λεφχαιμίας(καρκίνος στο αίμα)έζβησε στο πατακιούτα ο άθρωπας και δε μπρόλαβε να είπει ''ωχ''...
Δεν έχασε μόνο το μπασκετάκιον ένα κολοσσό σα μπαίχτη.Έχασε και ο παγκόζμεος αθλετιζμός ένα μεγάλο αθλετή !Μόνο να θώρραγε κάπγοιος τις μετρήσεις του αρκούσε για να καταλάβει τι ήτονε ο Φόρντ !
Μόνο που ρε γαμώτο, δε νομίζω ότι δάφτος ο άθρωπας κέρδεπσε στη ζωή του όσα του άκσιζαν...
Έφυγε αδικεμένος...και ΠΑΝΤΑ με ένα πλατύ χαμόγελο...

Εικόνα apostolos gaganis

Μητσάρα με συγκίνησες σήμερα διαβάζοντας τούτο το κείμενό σου, που δεν το΄ξερα, ύστερα από τρία ολόκληρα χρόνια... Έξοχο γραφτό! Το΄νιωσα βαθιά στην ψυχή μου... Δείχνει ΠΟΛΛΑ για σένα, πάνω απ΄όλα... ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ! Έγραψες, φίλε, ένα ΠΟΙΗΜΑ μοναδικό... Και τί φινάλε! ΄΄...Και ΠΑΝΤΑ με ένα πλατύ χαμόγελο...΄΄.

Γεια σου ρε μάγκα!

Εικόνα DRAZA

Το παραπάνω θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το άρθρο - αφιέρωμα στον Φορντ είτε για το προσεχές καλοκαίρι (που θα προστεθεί ένας ακόμα χρόνος που λείπει από κοντά μας) είτε κάποια απ'τις επόμενες χρονιές.