ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΦΑΠΕΣ ΣΕ ΝΤΥΝΑΜΟ ΖΑΓΚΡΕΜΠ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΑΚΙ



Λόγω της εορταστικής περιόδου, δεν θα βρει κανείς πολλά παιχνίδια του Θρύλου να έχουν διεξαχθεί τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων. Εδώ θα σταθούμε σε δύο πολύ χαρακτηριστικές περιπτώσεις.
 
1) ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΝΤΥΝΑΜΟ ΖΑΓΚΡΕΜΠ 3-1 26-12-1954
 
Τα Χριστούγεννα του 1954 το τότε Π.Ο.Κ. προσκάλεσε την ισχυρή Ντυνάμο Ζάγκρεμπ, από την ενωμένη Γιουγκοσλαβία, για μια σειρά φιλικών αγώνων. Ο Θρύλος την αντιμετώπισε σαν σήμερα, πριν 58 χρόνια στο γήπεδο της Λεωφόρου, που είχε κατακλυστεί από 20.000 θεατές, οι οποίοι έσπευσαν να δουν την ομαδάρα των Θρύλων της δεκαετίας του '50 να κερδίζει άλλον έναν μεγάλο αντίπαλο.
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑ ΝΕΑ 27-12-1954
 

 

 

 

 

 
Έτσι, στο συγκεκριμένο γήπεδο βρήκε εφαρμογή αυτό που πολλά χρόνια αργότερα φωνάζαμε στο κλειστό της Γλυφάδας στους λαγούς
 
ΕΛΛΑΣ ΣΕΡΒΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
 
ΓΑΜΙΕΤΑΙ Ο ΠΑΟ ΚΑΙ Η ΚΡΟΑΤΙΑ
 
Όχι για να δείτε πόσα χρόνια μπροστά είμαστε στη θύρα 7 και τι ιστορικές γνώσεις έχουμε, ώστε να μην μας παρεξηγείτε και μας λέτε ''κάφρους χουλιγκάνους''.
 
2) ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΕΘΝΙΚΟΣ 2-0 26-12-1979
 
Στα πλαίσια της 12ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος της σεζόν 1979-80, του πρώτου επαγγελματικού δηλαδή, μπροστά σε 27.000 θεατές που δεν λογάριασαν ούτε κρύο, ούτε τις γιορτές, προκειμένου να δουν την Ολυμπιακάρα τους, με ένα φάουλ κι ένα μπέναλντυ του Γαλάκου -ΟΥΥΥΣΤ-, κερδάμε 2-0 το Εθνικάκι-ντροπή του Πειραιά.
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑ ΝΕΑ 27-12-1979
 

 

 

 

 

 

 

 
Τα σημεία που πρέπει να σταθούμε σε αυτό το ματς, είναι το καθαρό μπέναλντυ που δεν μας έδωσε ο Βούλγαρης, αλλά και οι σύντομες δηλώσεις του Τόζα. Όσον αφορά το πρώτο, είχε μόλις αρχίσει να πιάνει τις άκρες του ο ''καπετάνιος'' κι έστελνε τα κοράκια του να κυνηγάνε τον Θρύλο. Το τι ακριβώς έγινε εκείνη την χρονιά και από πόσα κύματα περάσαμε για να σηκώσουμε την κούπα, μετά από 4 χρόνια, είναι γνωστό στους παλαιότερους, αλλά κι εμείς εδώ θα τα ξαναδούμε εν καιρώ. Γιατί ΚΑΙ τότε κερδάγαμε και τους διαιτητάς, πέραν των αντιπάλων μας στα γήπεδα, όπως γίνεται μια ζωή εξ άλλου. Μόνο που τότε, ο Βαρδινογιαννισμός πολλές φορές ήταν ισχυρότερος αντίπαλος από κάθε άλλον για την ομάδα μας. Όσον αφορά το δεύτερο, ο γίγαντας ο Τόζα βιαζότανε να πάει δίπλα στο Δέλτα να στήσει κάνα συνθετάκι. Μπαμ μπουμ, ξεμπέρδεψε με τα τυπικά και αφοσιώθηκε στο χόμπι του.