ο Κρις ο Κρις ο Κρις ο...διακορευτής. Δεν έλεγε να μπει μέσα εκείνη τη μέρα. Δυο δοκάρια, τετ α τετ χαμένα, σφυροκόπημα σε όλο το δεύτερο ημίχρονο και στο τέλος λίγο έλειψε να ξαναζήσουμε τα του Καραγκιοζόπουλου. Τότε ήταν που πήρε την μπάλα μέσα στην περιοχή ο ΝΙΚΟΛΑΡΟΣ Ο ΤΣΙΑΝΤΑΚΗΣ, ελίχθηκε, την γύρισε παράλληλα και με μια οβίδα ο Κρις, ο Κρις, ο Κρις ο Καλαντζής γάζωσε την ''κορυφαία ομάδα που εμφανίστηκε ποτέ στα ελληνικά γήπεδα'', όπως λένε κάτι ΑΡΔάκια σήμερα. Την κορυφαία αυτήν ομάδα την είχαμε στη φάπα εμείς εκείνα τα χρόνια. Κι επειδή ο πάγκος τους δεν καθότανε καλά, μετά το γκολ όλο το Καραισκάκη ξέσπασε
 

ΑΝΤΕ ΓΑ...ΖΩΣΟΥ ΜΠΑΓΕΒΙΤΣ
 

για να απαντήσουν οι οπαδοί από τη γείτονα χώρα με ''Ντούσαν Ντούσαν''. Πολλή γκρίνια ο Σερβοέλληνας τότε. Τσαντίστηκε που του έβγαλαν τον Σλίσκοβιτς, άσχετα με το ότι στην ίδια φάση αποβλήθηκε και ο Παχατουρίδης. Το ότι δεν είχε ακουμπήσει μπάλα ως τότε, δεν τον πολυαπασχολούσε. Εύκολη λεία φυσικά για τον Όλεγκ, που για μία ακόμη φορά τον κατάπιε προπονητικά, δίχως να ξεκινήσει το Βαίτση και βάζοντας μπροστά Προτάσοφ-Μπατίστα.
 

Με τα πολλά, να πούμε πως αναφερόμαστε στο ντέρμπυ της 10ης Ιανουαρίου 1993, για τη 17η αγωνιστική της σεζόν 1992-93. Θέλαμε οπωσδήποτε τη νίκη για να πλησιάσουμε στην κορυφή, ενώ η κακομοίρα προσφυγοπούλα βολευότανε και με το ''χ''. Κόσμος πολύς, πάρα πολύς για την ακρίβεια. Επιστροφή Μητρόπουλου στο Καραισκάκη με τη φανέλα της ΑΕΚ, με το πέταλο να χειροκροτάει κατά την ανάκρουση του ονόματός του στην αρχική ενδεκάδα της ΔΕΚΟ. Κακώς θα πούμε τώρα, αλλά δεν μπορούσαμε να μυρίσουμε τα νύχια μας για το πώς θα εξελιχθεί στο μέλλον η δουλειά με την πάρτη του. Ο Μήνου, ο τερματοφύλακας της ΑΕΚ τότε, πριν το ματς αφήνει ανθοδέσμη για να τιμήσει τους νεκρούς της θύρας 7. 1,5 χρόνο αργότερα, βέβαια, κάποια ανθρωποειδή, στο ένα λεπτό που έπρεπε να σιγήσουν για να τιμηθεί η μνήμη του Αττίλιο, κάνανε και ''πάρτυ στο Καραισκάκη''
 

με αποτέλεσμα μετά το τέλος του αγώνα να κάνουμε εμείς άλλο, Πειραιώτικο πάρτυ, με μέλη του σώματός τους. Τα βάζουμε αυτά, γιατί μέρες που είναι αρκετοί δικοί μας βγάζουν μια ''συμπάθεια'', όπως λένε, για την κακομοίρα προσφυγοπούλα, επειδή και καλά ''κρίμα είναι να πέσει'' αυτό το κρατικοδίαιτο ρδελομπού, με τα φίδια τα κολοβά που έχουν για οπαδούς. Ας δούμε το τι έγινε στο παιχνίδι.
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Φυσικά, για μία ακόμη φορά σε εκείνη την περίοδο, τα γέλια και οι πανηγυρισμοί θα μας έβγαιναν ξινοί. Κανά δυο εβδομάδες αργότερα ο Νταιφάς θα απέλυε τον Μπλαχίν και θα πέφτανε και οι θρυλικοί κορνέδες.