ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΣΥΜΕΩΝΙΔΗ

Γράφτηκε απο Anonymous στις 03:48 | 19-05-2013

Tags: ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ, ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ, ΣΥΜΕΩΝΙΔΗΣ, Μάιος

Ο ''άγιος''. Ο ''μαέστρος''. Αργότερα ο ''γέρος''. Ο ένας από τους 3 επιθετικούς της ΘΡΥΛΙΚΗΣ, ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΗΣ επιθετικής τριάδας του Θρύλου μας. ΡΑΓΓΟΣ-ΒΑΖΟΣ-ΣΥΜΕΩΝΙΔΗΣ έλεγαν και έγραφαν όλοι τότε, για τους 3 ''διαβόλους' που σκορπούσαν τον τρόμο στους αντιπάλους. Σε αυτούς παρέδωσαν την σκυτάλη όταν σταμάτησαν οι ιδρυτές του Ολυμπιακού μας, οι αδερφοί ΑΝΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΙ. Για ποιον μιλάμε φυσικά?

ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΣΥΜΕΩΝΙΔΗΣ

Ένας από τους μεγαλύτερους τεχνίτες στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Γεννημένος στην Σμύρνη, ήρθε στον Πειραιά το 1922 σε ηλικία 12 ετών και έγινε ''Κοκκινιωτάκι''. Στην Ολυμπιακάρα ήρθε το 1932 και έμεινε 14 ολόκληρα χρόνια. Δεν πήγε πουθενά αλλού. ''Κάρφωσε'' πολλές φορές τους πάντες με τις γκολάρες του και ήσυχα ήσυχα, όταν έφτασε η ώρα του, αποσύρθηκε. Δεν εξαργύρωσε ποτέ την όποια δόξα του, επιζητώντας κοινωνική αναγνώριση αφότου έφυγε από τα γήπεδα. Με το φίλο του από την ΑΕΚ και για λίγο από τον Θρύλο, Αλέκο Χατζησταυρίδη, άνοιξαν μαγαζί με αθλητικά είδη και έτσι ζούσε την οικογένειά του. Σεμνός, δίχως πολλά λόγια και συνεντεύξεις, με την αρχοντιά ενός Σμυρνιού και την ντομπροσύνη και το μεγαλείο ενός Πειραιώτη ήρθε κι έφυγε από αυτήν τη ζωή. Σαν σήμερα, στις 19 Μαίου 1969, σε ηλικία 59 ετών, μετά από έντονη ταλαιπωρία, έκλεισε τα μάτια του και ''έφυγε'' από κοντά μας.

Σε πρώτη φάση, θα δούμε το τι γράφτηκε στον Τύπο της εποχής για το θάνατο και την κηδεία αυτού του ΓΙΓΑΝΤΑ του Ολυμπιακού. Εν καιρώ θα δούμε κάποιες σπάνιες συνεντεύξεις του και αφιερώματα από τα χρόνια της δράσης του, ιδίως τη δεκαετία του '30 που οργίαζε στα γήπεδα όλης της Ελλάδος, υποχρεώνοντας τους δημοσιογράφους να αποδώσουν στον Ολυμπιακό μας από τότε το προσωνύμιο ΘΡΥΛΟΣ. Εξ αιτίας ΚΑΙ αυτού του ΠΑΙΚΤΑΡΑ λεγόμαστε από τα χρόνια του '30 ΘΡΥΛΟΣ, όπως έχουμε δει εδώ και εδώ ήδη, αλλά και θα ξαναδούμε στο μέλλον σε αρκετές αναρτήσεις. Το ελάχιστο που αναλογεί σε εμάς να κάνουμε είναι να αφιερώσουμε κάποια άρθρα για την δράση του, φροντίζοντας -στον απειροελάχιστο βαθμό που αυτό περνάει από το χέρι μας- να διασωθούν στην ιστορική μνήμη η ανυπολόγιστη προσφορά του, ο αδαμάντινος χαρακτήρας του και το ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ, ΘΡΥΛΙΚΟ μεγαλείο του ως ανθρώπου.

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ 20-5-1969