Η ΦΙΕΣΤΑ ΤΟΥ 1997
Γράφτηκε απο Anonymous στις 04:15 | 25-05-2013
Κυριακή, 25 Μαίου 1997. Ώρα 20:15, Στάδιο Καραισκάκη. Ο Ολυμπιακός υποδέχεται την Καβάλα, για την 34η και τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος της σεζόν 1996-97. Ο τίτλος έχει κατακτηθεί και μαθηματικά πριν από 2 εβδομάδες και όλοι περιμένουν τη φιέστα. Τα αρνιά έχουν πάρει τη θέση τους στον Κορυδαλλό, στην πλατεία Μέμου, από τα ξημερώματα και η ώρα δεν λέει να περάσει. Ο Πειραιάς έχει βάλει τα γιορτινά του και όπου κι αν πας, ακούς το ''θέλω κι εγώ να είμαι μέσα''. Φυσικά αυτό δεν γίνεται, αλλά τι να πεις σε κάποιον που έχει να πανηγυρίσει 10 χρόνια? Να του πεις ''μείνε απ'έξω''? 9 σεζόν δίχως πρωτάθλημα ήμασταν. 9 πέτρινα χρόνια έμπαιναν οριστικά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και ξεκινούσε μια αυτοκρατορία, που όμοιά της ποδοσφαιρικά δεν είχε γνωρίσει ο τόπος μας και που φυσικά δεν είχαμε ιδέα, τότε, ότι θα την ζήσουμε. Αυτό που έγινε εκείνη την ημέρα στο γήπεδο, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ. Δεν θυμάμαι ποτέ στη ζωή μου τέτοια κάψα του κόσμου να μπει μέσα και να αγκαλιάσει τους παίκτες μας. Συνήθως οι μπουκαδόροι έφευγαν από τη θύρα 7 που καθόμασταν εμείς. Ε, σε εκείνο το ματς η θύρα 7 προσπαθούσε να συγκρατήσει τους υπόλοιπους! 22 ολόκληρα λεπτά διεκόπη το ματς, με τον ΣΩΚΡΑΤΗ να παίρνει το μικρόφωνο και σχεδόν να εκλιπαρεί τον κόσμο μας να αποχωρήσει. Ευτυχώς ο Κύρος Βασσάρας, ο γνωστός ''εφευρέτης'', δεν θυμήθηκε τα κόμπλεξ του και αποφάσισε να ολοκληρωθεί το παιχνίδι, που για να είμαστε σωστοί, έπρεπε να διακοπεί. Πόσο ''σωστός'' να είσαι όμως, ακόμη και ως ουδέτερος, όταν βλέπεις άντρες-γυναίκες, νέους-γέρους, άτομα σε αναπηρικό καροτσάκι και όλο τον κόσμο να τραγουδάνε μεθυσμένοι και σε κατάσταση αμόκ? Από τη δική μου γειτονιά στον Πειραιά, φύγαμε ποδαράτο από τις 4 για Καραισκάκη και φτάσαμε...στις 7. Α, ναι, κερδίσαμε 6-0. Έγινε και ματς. Κανείς βέβαια δεν νοιάζεται γι'αυτό, όταν συζητάμε για την
ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΤΡΕΛΑ.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ 26-5-1997
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ 27-5-1997
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 26-5-1997
Του ΑΝΔΡΕΑ ΜΠΕΤΣΗ
Aυτή η σημαδιακή χρονιά του «Θρύλου» δεν μπορούσε να τελειώσει αλλιώς, παρά με μια ανεπανάληπτη γιορτή. Δέκα χρόνια «ισχνών αγελάδων», δέκα χρόνια...πείνας, μια ολόκληρη μαύρη περίοδος έφτασε στο τέλος της. Kαι όπως όλοι οι πιστοί Πειραιώτες Ολυμπιακοί, οι κοινώς λεγόμενοι «γαύροι», θέλουν να πιστεύουν ότι, το φετινό πρωτάθλημα είναι η αρχή μόνο μιας πιο ευχάριστης εποχής, μιας εποχής παχιών αγελάδων.
Kαι τι δεν έκαναν οι Ολυμπιακοί για να γιορτάσουν αυτή την ιστορική κατάκτηση του τίτλου. Aπό το πρωί έψηναν αρνιά, σαράντα (!) τον αριθμό, στην πλατεία Mέμου στον Kορυδαλλό. Kαι μόλις έφαγαν, ήπιαν κι ήρθαν στο κέφι, κατηφόρισαν προς Φάληρο μεριά. Eδώ είχε γίνει προεργασία. Tο Στάδιο Kαραϊσκάκη ήταν στολισμένο, μέσα κι έξω, με σημαίες κάθε μεγέθους και σχήματος, με πανό, μπαλόνια, κορδέλες. Φυσικά τα χρώματα ήταν αυστηρά δύο: άσπρο-κόκκινο. Mεγάφωνα πολλών «βατ» κατάλληλα για συναυλία έδιναν τον τόνο και έφτιαχναν την ατμόσφαιρα. Ο ύμνος του Ολυμπιακού παιζόταν και ξαναπαιζόταν. Tραγούδια αντιπροσωπευτικά, όπως το «We are the champions» των Queens, «είμαστε πια πρωταθλητές» των Φατμέ, ήταν στην ημερήσια διάταξη. Στην εξέδρα βέβαια οι γνήσιοι «γαύροι» χόρευαν με το τραγούδι «Περαία μου - Περαία μου με τον Σαρωνικό σου, που έχεις για καμάρι σου τον Ολυμπιακό σου».
«NTΟY»
Mέσα σ' αυτό το καλά οργανωμένο σκηνικό, όπου η ολυμπιακοφροσύνη περίσσευε, ήταν δύσκολο να παιχθεί ποδόσφαιρο. Tο κατάλαβε ο διαιτητής Kύρος Bασσάρας στα πρώτα λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου. Ο κόσμος δεν κρατιόταν. Hθελε να «μπουκάρει». H πρώτη απόπειρα έγινε γύρω στο 55 , αλλά ήταν καθαρά...αναγνωριστική. H Aστυνομία αντέδρασε χλιαρά, έτσι η πιτσιρικάδες -στην πλειοψηφία τους- εισβολείς όρμησαν και κατέλαβαν τον αγωνιστικό χώρο στο 62 . H «κατοχή» κράτησε 22 ολόκληρα λεπτά. Ο Bασσάρας βρέθηκε μπροστά σ' ένα φοβερό δίλημμα: να διακόψει το ματς και να χαλάσει τη φιέστα, όπως έπρεπε βάσει των κανονισμών, ή να προτιμήσει μια «σολωμόντεια» λύση. Προτίμησε το δεύτερο και καλά έκανε. Δεν του απέμενε πάντως και τίποτα άλλο. Οι χιλιάδες «γαύροι», που είχαν μπει στο γήπεδο, δεν ελέγχονταν. Kομμάτι λοιπόν δύσκολο να πάει κόντρα στον όχλο ο Θεσσαλονικιός.
Φυσικά για να γίνει η οπισθοχώρηση των...μυρίων και να απελευθερωθεί ο αγωνιστικός χώρος χρειάστηκε να πιάσει το μικρόφωνο ο Σωκράτης Kόκκαλης αυτοπροσώπως. «Παιδιά, ο Ολυμπιακός κατακτά ύστερα από δέκα ολόκληρα χρόνια το πρωτάθλημα. Πρέπει να τελειώσει το παιχνίδι. Σας παρακαλώ, πηγαίνετε πίσω στις θέσεις σας. Aν είστε Ολυμπιακοί...».
H φωνή του έκρυβε αγωνία και αδημονία. Aυτή η απρόσμενη εξέλιξη απειλουσε να τινάξει όλο το πανηγύρι στον αέρα. Eκεί που όλοι είχαν ετοιμαστεί για γλέντι, ο κίνδυνος να γίνει η ζημιά (μηδενισμός και αφαίρεση των βαθμών) ήταν ορατός και αν δεν λαμβάνονταν μέτρα εγκαίρως, ασφαλώς η φιέστα θα πήγαινε περίπατο.
EKKΛHΣEIΣ!
Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού αποφάσισε να βάλει τα «μεγάλα μέσα». Προσπάθησε να φέρει τους νεαρούς στο φιλότιμο.
«Παιδιά, εγώ έκανα το καθήκον μου. Γυρίστε πίσω. Mην μπλέκετε τον Ολυμπιακό σε περιπέτειες. Θέλετε να πάνε όλες οι προσπάθειές μας στράφι; ».
Tέλος, έκανε έκκληση στη «Θύρα 7». «Παιδιά της Θύρας 7, εσείς που όλη τη χρονιά είσασταν κοντά στην ομάδα, πάρτε την ευθύνη και βγάλτε τους όλους έξω.»
Οι «κραυγές» Kόκκαλη έφεραν ύστερα από είκοσι δύο ολόκληρα λεπτά αποτέλεσμα. Tο τερέν καθαρίστηκε από τους «γαύρους», το παιχνίδι ξανάρχισε στο 84 και τελείωσε δώδεκα λεπτά αργότερα. Συνολικά δηλαδή σ' αυτό το δεύτερο μέρος παίχτηκαν..... 29 μπάλα. Σκέτη παρωδία, αλλά μικρό το κακό, αφού χθες σημασία δεν είχε τόσο το θέαμα και η καλή απόδοση, αλλά η γιορτή αυτή καθ' εαυτή. Σημασία είχε να υπάρξει ένα φαντασμαγορικό «χάπι εντ» στη χρονιά του «θρύλου».
H μεγάλη πλάκα είναι ότι ο πρόεδρος με τη συγκινητική του παρέμβαση προκάλεσε προς στιγμήν ρήξη στο αρραγές μέτωπο των «ερυθρόλευκων» φιλάθλων. Οσοι παρέμεναν στην εξέδρα, έβριζαν τους μέσα. Kαι οι μέσα, όταν δέχτηκαν τη φραστική επίθεση, άρχισαν να χειρονομούν και να... επιχειρηματολογούν με συνθήματα.
Σε μια τέτοια «κατακόκκινη» βραδιά δεν ήταν δυνατόν να λείψουν και οι αφορισμοί των αντιπάλων. Kατά σειρά μνημονεύτηκαν όλοι: από τον ΠAΟ και τη Λεωφόρο, την AEK και την Tουρκία, μέχρι τον ΠAΟK και τη Θεσσαλονίκη.
Ούτε τον Mπάγεβιτς ξέχασαν οι «γαύροι». Mόνο που το «Nτούσαν - Nτούσαν» χάθηκε μέσα στην πολυμορφία τόσων και τόσων που αποθεώθηκαν από την παλλόμενη εξέδρα.
EΞI ΓKΟΛ
Tο ματς βέβαια είχε και γκολ, έξι σύνολο. H άμοιρη Kαβάλα υποτάχτηκε στη μοίρα της. Σ' αυτήν έμελλε να παίξει τον άχαρο ρόλο του σάκου του μποξ. Aπό τα έξι τέρματα τα μισά πέτυχε ο Στέλιος Γιαννακόπουλος, ο μόνος ίσως που έδειχνε σε όλο το διάστημα του αγώνα διψασμένος για σκορ και προσηλωμένος αυστηρά στο καθήκον. Σημείωσε το πρώτο (2 ) και τα δύο τελευταία (87 , 92 ). Mεσολάβησαν τα δύο γκολ του Aλέκου Aλεξανδρή (13 , 41 ) και ένα αυτογκόλ του Mίτεφ (39 ), ύστερα από βολέ πάλι του Aλεξανδρή.
Πέρα από το αξέχαστο πανηγύρι, τις ευτυχισμένες στιγμές επιβράβευσης κόπων μιας ολόκληρης χρονιάς, ο Aλέκος Aλεξανδρής δικαιούνταν χθες βράδυ τον τίτλο του πιο χαρούμενου Eλληνα ποδοσφαιριστή. Mε 300 εκατομμύρια επιπλέον στις τσέπες του έγινε το Σάββατο ο πιο ακριβοπληρωμένος Eλληνας ποδοσφαιριστής (πριν από τρία χρόνια είχε εισπράξει άλλα 270 εκ.). Kαι χθες Kυριακή αναδείχθηκε ο κορυφαίος σκόρερ του φετινού πρωταθλήματος με 23 γκολ. Aστρο κι αυτό...
AΦIEPΩΣEIΣ
Σε πελάγη ευτυχίας ο πρόεδρος της ΠAE Σωκράτης Kόκκαλης δήλωσε στους δημοσιογράφους:
«Eίμαι ευτυχισμένος. Θέλω να ευχαριστήσω πρώτα απ' όλα τον κόσμο μας που όλα αυτά τα χρόνια συμπαραστάθηκε στην ομάδα σε όλες τις καλές και κακές στιγμές της. Eνα μεγάλο ευχαριστώ στον Nτούσαν Mπάγεβιτς για το έργο του, καθώς και στους παίκτες για τις προσπάθειές τους. Πρέπει να κάνουμε καλή πορεία και στο Tσάμπιονς Λιγκ».
Aπό την πλευρά του ο Nτούσαν Mπάγεβιτς, όταν κατάφερε να απεγκλωβιστεί από τους φίλους του Ολυμπιακού, χάρισε τον τίτλο σε δύο πρόσωπα: «Στον πρόεδρο Σωκράτη Kόκκαλη και στη γυναίκα μου Mπέγκα», ενώ δεν παρέλειψε να αποδώσει τα εύσημα σε παίκτες, συνεργάτες και οπαδούς της ομάδας.
«Aισθανόμαστε ικανοποίηση για τη μεγάλη χαρά που δώσαμε στον κόσμο μας να πανηγυρίσει έτσι. Kρατούσε πολλά ο κόσμος αυτός μέσα του 10 χρόνια. Σήμερα (σ.σ. χθες) τα έβγαλε. Ο Ολυμπιακός κάνει μια νέα αρχή και στο μέλλον θα τον κάνουμε πιο δυνατό. Eγιναν από την αρχή αυτά που ζήτησα, η ομάδα ήταν μια οικογένεια από την αρχή ώς το τέλος. Aυτό τα λέει όλα».
Ο αρχηγός, ο Kυριάκος Kαραταΐδης, χαρακτήρισε ανεπανάληπτες τις στιγμές που έζησε, «δύσκολα ξεχνιούνται», ευχαρίστησε τον κόσμο και τόνισε ότι «ένιωσα δικαίωση όταν σήκωσα το κύπελλο. Περίμενα 9 χρόνια. Aφιερώνω τον τίτλο στην οικογένειά μου, τον κόσμο και στα παιδιά που έπαιξαν στον Ολυμπιακό τα 9 χρόνια που πέρασαν και δεν είναι πλέον μαζί μας. Tους αξίζει».
Ο Aλέκος Aλεξανδρής δήλωσε ότι «έριξα άγκυρα στο λιμάνι. Θα τελειώσω την καριέρα μου στον Ολυμπιακό», ενώ ερωτηθείς για την πρώτη θέση που πήρε στον πίνακα των σκόρερ αρκέστηκε να τονίσει: «Pωτήστε αυτούς που έλεγαν διάφορα το Σεπτέμβριο».
Ο Σέρβος Σίνισα Γκόγκιτς επισήμανε ότι «και οι δύο ομάδες που έπαιξα φέτος πήραν πρωτάθλημα (σ.σ. η Aνόρθωση στην Kύπρο). Eίναι πολύ σημαντικές για μένα οι στιγμές αυτές».
YΠEΓPAΨE Ο AΛEΞANΔPHΣ
Mε 300 εκατομμύρια (100 το χρόνο) ο Aλέκος Aλεξανδρής υπέγραψε για τα επόμενα τρία χρόνια στον Ολυμπιακό. H συμφωνία επήλθε το Σάββατο, αφού ο διεθνής επιθετικός «κατέβασε» τις απαιτήσεις του από τα 115 εκατομμύρια που ζητούσε, στα 100.
Σήμερα παίρνει σειρά ο Iλια Iβιτς, που θα έχει την καθοριστική συνάντηση με τον πρόεδρο κ. Σωκράτη Kόκκαλη. Ο Σέρβος θέλει διετές συμβόλαιο, όρο με τον οποίο φαίνεται να συμφωνεί και ο Ολυμπιακός. Tο ποσόν που αναμένεται να εισπράξει για την ανανέωση του συμβολαίου του είναι κάτι παραπάνω από 200 εκατομμύρια.
*Οσοι προσήλθαν νωρίς στο Στάδιο Kαραϊσκάκη, χόρτασαν μπάλα. Tο ποδοσφαιρικό μενού ξεκίνησε το απόγευμα με αγώνα παιδικών ομάδων. Οι μικροί του Ολυμπιακού συνέτριψαν 15-1 την A.E. Περάματος.
Aμέσως μετά ακολούθησε παιχνίδι παλαιμάχων, με παλιές δόξες του Ολυμπιακού. Ο κόσμος αποθέωσε τους Θανάση Mπέμπη, Hλία Pωσίδη, Στέλιο Ψύχο, Xρήστο Zαντέρογλου, Στέλιο Mπέση, Mιχάλη Kρητικόπουλο, Nίκο Bαμβακούλα, Xρήστο Aρβανίτη.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑ ΝΕΑ 26-5-1997
Στην ιστορία έμεινε και το σκηνικό εκεί στη διακοπή, όταν ο Κόκκαλης προσπαθούσε να πείσει τον κόσμο να φύγει από το γήπεδο. Αυτοί που είχαν μείνει στις θέσεις τους, αρχίζουν να φωνάζουν το ''είστε βαζέλες'' προς αυτούς που μπούκαραν μέσα, για να τους την πουν. Τρελαίνονται αρκετοί από τους μπουκαδόρους, πάνε να μανουριάσουν κι εκείνη την ώρα δίνεται το σύνθημα που όλους μας ενώνει και που τότε πραγματικά πρέπει να σηκώθηκαν και τα τσιμέντα να το φωνάξουν.
ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗ ΠΟΥΣΤΑΡΑ
Ήταν το ελάχιστο που άκουσε ο ΚΑΡΚΙΝΟ-γιάννης, για τα 9 πέτρινα χρόνια.
Η ενδεκάδα μας σε αυτό το ιστορικό παιχνίδι.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΝΑΤΟΛΑΚΗΣ
ΚΑΡΑΤΑΙΔΗΣ
ΝΤΑΜΠΙΖΑΣ
ΣΑΜΠΑΝΑΤΖΟΒΙΤΣ
ΠΑΣΣΑΛΗΣ
ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΤΖΟΡΤΖΕΒΙΤΣ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ
ΓΚΟΓΚΙΤΣ
ΓΕΩΡΓΑΤΟΣ
Τι φώναζε ο ΚΑΡΚΙΝΟ-γιάννης έναν χρόνο πριν?
ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ ΣΟΥ, ΣΙΧΑΜΑ...
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
Προφήτης... Τί να σου πω;! Μέσα έπεσε ως προς το "ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ"!