ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ ΚΑΙ ΑΣΛΑΝΙΔΗΣ ΜΕΤΑ ΤΗ ΧΟΥΝΤΑ



Στις 23 Ιουλίου 1974 έπεσε η χούντα. Με το που γύρισε ο ''εθνάρχης'' Καραμανλής από το Παρίσι κι άρχισε να διορίζει τους δικούς του δεξιά κι αριστερά, οι χουντικοί πήγαν στο περιθώριο. Τα ΜΜΕ ξεκίνησαν ένα διαγωνισμό για το ποιος θα πλειοδοτήσει στην επίδειξη δημοκρατικών  και αντιχουντικών φρονημάτων. Σαν να μην τρέχει τίποτε, εκεί που πριν έγλειφαν κι έβγαιναν φωτογραφίες με καραβανάδες ''Επαναστάτες'' σε δεξιώσεις κι άλλα τέτοια κωλοτρυπιδίστικα, την ώρα που άλλοι βρίσκονταν στη Γυάρο, τώρα άρχισαν να φτύνουν και να γίνονται ''αγωνισταί αντιχουντικοί''. Ίδια κατάσταση και με τις αθλητικές εφημερίδες και την στάση που κράτησαν κατά τη Μεταπολίτευση προς τον Ασλανίδη, τον Βλαδίμηρο και όλα τα καλά ''Επαναστατικά'' παιδιά. Βεβαίως, αυτός ο κανόνας είχε και χτυπητές εξαιρέσεις. Ορισμένοι είχαν χτίσει γερές φιλίες με τον ''αναμορφωτή'' του ελληνικού αθλητισμού, πήγαιναν σε γιορτές και βραβεύσεις του, τον τιμούσαν και γούσταραν την παρέα του. Ταίριαζαν και στα οπαδικά φρονήματα εξ άλλου. Για ποιους μιλάμε?
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΟΜΑΔΑ 13-8-1974
 

 
Όπως είναι κατανοητό, δεν κάνουμε λόγο για μία κατάσταση κατά την Επταετία, όπου θα μπορούσε να δικαιολογηθεί η ''μεγαλυτέρα των Βαλκανίων'' (στις γκάφες και στα ψέματα) ότι υποχρεώνονταν οι συντάκτες της να γλείφουν τον ''αναμορφωτή'', λόγω της χουντικής λογοκρισίας στον Τύπο. Μιλάμε για τις πρώτες μέρες της Μεταπολίτευσης. Αυτά όσον αφορά το vazeletta.gr της εποχής, την ''Αθλητική Ηχώ''. Σε προσεχή ανάρτηση θα εξετάσουμε την στάση της ''Πράσινης'' της εποχής, των ''Παναθηναικών Νέων'', πριν και μετά την ''Επανάσταση''...