Η ΙΑΧΗ ΤΩΝ ΓΑΥΡΩΝ ΤΟ 1959



1 Μαρτίου 1959. Ο Ολυμπιακός υποδέχεται στο Καραϊσκάκη τη νεανική ομάδα του ΠΑΟ, την οποία προπονούσε ο Ούγγρος Ζόλναϋ. Το παιχνίδι γίνεται για την έβδομη αγωνιστική του πρωταθλήματος και ο Θρύλος πάει καρφί για τον έκτο σερί τίτλο της ΘΡΥΛΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΡΑΣ ΤΟΥ '50. Οι πιτσιρικάδες του ΠΑΟ θα βγάλουν νεύρο και θα κερδίσουν τις εντυπώσεις, αλλά μέσα σε 3 λεπτά στο δεύτερο ημίχρονο οι Παπάζογλου-Υφαντής θα καθαρίσουν εύκολα το παιχνίδι.
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ 2-3-1959
 

 

 
Ας δούμε συγκεκριμένα πού αποδίδει τη νίκη και την υπεροχή του Θρύλου η ''Ηχώ'' και όχι το ''ΦΩΣ''.
 

 

 
Αντιγράφουμε.

Στο δεύτερο ημίχρονο, όταν άρχισε να ''παίζει'' (σ.σ. εννοεί ο Ολυμπιακός) το ''μουγγρητό'' του πλήθους έδειχνε πως κάτι θα συμβεί. Κσι το πρώτο γκολ που ήλθε να ανοίξει τον δρόμο για τη μεγάλη νίκη το υπεδέχθη μία ιαχή πιο δυνατή από οποιαδήποτε άλλη. Αυτή η ιαχή έφερε τη σύγχυση για λίγα λεπτά στις τάξεις των Παναθηναϊκών και ακολούθησε δεύτερο γκολ και παρ'ολίγον τρίτο. Έτσι για μία ακόμη φορά απεδείχθη ότι η φλόγα των Ερυθρολεύκων βρίσκεται έξω από το γήπεδο ανάμεσα στις χιλιάδες των οπαδών του. Αυτοί που μπορούν να δώσουν πνοή και σε άψυχα πράγματα κάνουν τους παίκτας με τις κόκκινες και άσπρες φανέλες να πετούν προς τον θρίαμβο.
 
''Ηχώ'', ξαναλέμε, όχι ''ΦΩΣ'', για τον ασύγκριτο ερυθρόλευκο λαό το 1959.
 
ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΤΟΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΘΡΥΛΟ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ, ΑΥΤΗ Η ΠΥΡΙΝΗ ΛΑΒΑ ΠΟΥ ΟΜΟΙΑ ΤΗΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ.