ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΒΟΛΛΕΫ 1992: Ο ΘΡΥΛΟΣ ΓΡΑΦΕΙ ΙΣΤΟΡΙΑ
Γράφτηκε απο Anonymous στις 04:21 | 29-11-2014
Σαν σήμερα το 1992, η ΟΜΑΔΑΡΑ του τμήματος βόλλεϋ του Θρύλου μας έγραψε ιστορία. Το μεγαθήριο του ευρωπαϊκού βόλλεϋ των ΜΟΥΣΤΑΚΙΔΗ, Τριανταφυλλίδη (ΟΥΣΤ), Ντράγκοβιτς, Βίλντε και των αδερφών Καζάζη, με το Ρώσο Βλάντιμιρ Κόντρα στον πάγκο, ήρθε τρίτο στον κόσμο, πετυχαίνοντας την πρώτη νίκη στην ιστορία του τμήματος επί ιταλικής ομάδος. Και μάλιστα την πέτυχε επί ιταλικού εδάφους. Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.
Το εξαήμερο 24-29 Νοεμβρίου 1992 διεξήχθη στην Ιταλία το 4ο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων Βόλλεϋ. Οι καλύτερες ομάδες του πλανήτη πήραν μέρος σε μία διοργάνωση για την ανάδειξη της κορυφαίας ομάδος του κόσμου για την χρονιά 1992. Ο Θρύλος μας είχε τερματίσει δεύτερος στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης της σεζόν 1991-92, σε έναν αλησμόνητο τελικό με την ιταλική Μεσατζέρο Ραβένα, όπου αν δεν τραυματιζόταν ο Βίλντε στην προθέρμανση του ματς, ίσως τώρα να είχαμε άλλο ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο και δη το πιο σημαντικό, που δεν το έχει κατακτήσει ποτέ καμία ελληνική ομάδα.
Η Ραβένα κατέκτησε το 3ο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων το 1991 και αυτόματα προκρίθηκε στην επόμενη διοργάνωση, ανεξαρτήτως του τι θα έκανε στο Κύπελλο Πρωταθλητριών της σεζόν 1991-92. Έτσι, ο εκπρόσωπος της Ευρώπης στην 8άδα της διοργάνωσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου ήταν ο δεύτερος του Κυπέλλου Πρωταθλητριών της σεζόν 1991-92 Ολυμπιακός. Η διοργάνωση διεξαγόταν υπό τη μορφή ομίλων. Οι 8 ομάδες χωρίζονταν σε 2 ομίλους των 4 ομάδων ο καθένας, με τις 2 πρώτες ομάδες του κάθε ομίλου να παίρνουν την πρόκριση για τα ημιτελικά. Ο Θρύλος κληρώθηκε στον πρώτο όμιλο με την πανίσχυρη ιταλική Τρεβίζο (του μεγάλου προπονητή Μοντάλι και του παικταρά Μπερνάρντι), την Κοροζάλ του Πουέρτο Ρίκο και τη Σαγκ Μου από την Κορέα (δεξί κλικ-άνοιγμα σε νέα καρτέλα πάνω σε όλες τις φωτογραφίες, για να μεγεθυνθούν και να διαβαστούν πιο άνετα).
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ 24-11-1992
Πρώτο εμπόδιο, η Σανγκ Μου από την Κορέα, την οποία καθαρίσαμε για πλάκα με 3-0 σετ.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ 25-11-1992
Εύκολη λεία αποδείχθηκε και η Κοροζάλ από το Πουέρτο Ρίκο. Με 3-0 σετ τους κέρδισε κι αυτούς ο Θρύλος και προκρίθηκε στα ημιτελικά της διοργάνωσης.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ 26-11-1992
Η σύγκρουση με την Τρεβίζο του Μοντάλι είχε το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Για κάποιον που δεν ζούσε εκείνα τα χρόνια ή ήταν πολύ μικρός για να θυμάται, το να ηττηθεί μία ιταλική ομάδα από μία μη ιταλική ομάδα, ήταν εξίσου πιθανό με το να ηττηθεί η κανονική Dream Team των ΗΠΑ στο μπάσκετ. Η ήττα μας με 3-0 δεν μας στοίχισε, αφού τη δεύτερη θέση που κυνηγούσαμε στον όμιλο την πήραμε. Ο τότε έφορας του τμήματος, Άρης Ποϊλας (γίγαντας), σήκωνε πολύ ψηλά τον πήχυ των προσδοκιών, αλλά δεν ήταν εύκολο να κοντράρεις ιταλικές ομάδες και δη επί ιταλικού εδάφους.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ 27-11-1992
Ο Θρύλος έφυγε για τα ημιτελικά που θα διεξάγονταν στο Τρεβίζο. Αντίπαλός του η Μίλαν των τριών εν ενεργεία Ιταλών διεθνών και των πολύ καλών ξένων Στορκ-Τάντε. Η ''Ηχώ'' στην κριτική της για το ματς με την Τρεβίζο στέκεται στα λάθη του Ρώσου προπονητή μας Βλάντιμιρ Κόντρα στο κοουτσάρισμα, αλλά το να πιστεύεις πως απέναντι σε τόσο ανώτερες ομάδες θα είχες καλύτερο αποτέλεσμα αν έπιανες το μάξιμουμ της απόδοσής σου συνολικά και ατομικά (προπονητής+παίκτες), είναι ουτοπικό.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ 28-11-1992
Δυστυχώς κι εδώ για εμάς, το αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο. Νίκη της Μίλαν με 3-0 σετ.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ 29-11-1992
Στο μικρό τελικό, που διεξήχθη σαν σήμερα την Κυριακή 29 Νοεμβρίου 1992, ο Θρύλος συνάντησε τη Μεσατζέρο Ραβένα, που λίγους μήνες πριν του είχε στερήσει το ευρωπαϊκό. Σε αυτό το ματς λοιπόν γράφτηκε ιστορία. Με μία εκπληκτική εμφάνιση των δύο ξένων του κατά κύριο λόγο, Βίλντε-Ρούνοφ, ο Θρύλος πέτυχε το ακατόρθωτο. Κέρδισε ιταλική ομάδα μέσα στην Ιταλία.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ 30-11-1992
Η τεράστια επιτυχία του Θρύλου μας πανηγυρίστηκε από το σύνολο του ελληνικού Τύπου. Η ''Ηχώ'', εφημερίδα που απευθυνόταν πρώτα και κύρια στους οπαδούς του ΠΑΟ, παραλλήλιζε την επιτυχία του Ολυμπιακού με το ''έπος του Γουέμπλεϋ''. Και όλοι ξέρουμε το πόσο ψηλά σηκώνουν τον αμανέ οι βάζελοι για το Χουντέμπλεϋ.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ 1-12-1992
Μία από τις μεγαλύτερες στιγμές στην ιστορία του τμήματος βόλλεϋ του Ολυμπιακού, του ελληνικού βόλλεϋ γενικότερα, αλλά και συνολικά του σωματείου μας και του ελληνικού αθλητισμού. Η ΟΜΑΔΑΡΑ της δεκαετίας του '90 υποχρέωσε εχθρούς και φίλους να υποκλιθούν στο μεγαλείο της. Εξαίρεση σε αυτούς που υποκλίθηκαν η ''δημόσια και όχι κρατική'' ΕΡΤ, που δεν μετέδωσε τα παιχνίδια του Ολυμπιακού στη διοργάνωση, βγάζοντας ακόμη και δημοσιογράφους του ΠΑΟ από τα ρούχα τους. Σιγά το τουρνουά στο κάτω κάτω. Δεν ήταν και Eurovision. Παρά τους κομπλεξικούς της ''αγωνιστικής'' (του κώλου) ΕΡΤ, ο Θρύλος συνέχισε να γιγαντώνεται και τα επόμενα χρόνια έφερε στην Ελλάδα κάποιους από τους αντιπάλους του σε αυτό το τουρνουά, τους οποίους κοιτούσαμε με ανοιχτό το στόμα όποτε μας δινόταν η ευκαιρία να τους παρακολουθήσουμε εν δράσει ακόμη κι εμείς που κάθε άλλο παρά ειδικοί του αθλήματος είμαστε. Ο μέγας Τζιαν Πάολο Μοντάλι έκατσε στον πάγκο του Ολυμπιακού τη διετία 1996-98, ενώ o υπερπαίκτης Λορέντσο Μπερνάρντι φόρεσε τα ερυθρόλευκα το 2005. Κι έστω κι αν ήρθε στα 37 του, έστω κι αν έμεινε για λίγους μήνες κοντά μας, αποτελεί το μεγαλύτερο όνομα που ήρθε ποτέ στα μέρη μας, σε όλα τα σπορ, μαζί με το Ριβάλντο.
Ε ρε και να μην είχε τραυματιστεί ο Βίλντε στο ΣΕΦ με τη Ραβένα...
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
ΕΔΩ ΕΝΑ ΛΙΝΚ ΑΠΟ ΤΟ ΣΑΙΤ ΤΗΣ FIVB ΟΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΔΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΓΙΑ ΤΟ 1992
http://www.fivb.org/EN/volleyball/competitions/ClubWorldChampionships/Me...
Fourth edition: Treviso, ITALY: November 28-29, 1992
1. Misura Mediolanum Milano (ITA)
2. Sisley Treviso (ITA)
3. Olympiakos Pireo (GRE)
4. Il Messaggero Ravenna (ITA)
5. Sang Mu (KOR)
5. Banespa Sao Paulo (BRA)
7. Club Africane (TUN)
7. Corozal (PUR)
ΚΑΙ ΕΔΩ ΜΙΑ ΘΡΥΛΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΡΑΪΜΟΝ ΒΙΛΝΤΕ
http://prntscr.com/5be8h3
Πολυ ωραια αναρτηση για να μαθαινουμε και μεις οι μικροτεροι για το τμημα βολει που(μαζι με το πολο)εχουν χαρισει τεραστιες χαρες.Κριμα περυσι πχ που παιζαμε στο τσ.λ. με ενα μεγαθηριο και χασαμε επειδη ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΤΟΥΣ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΗΤΑΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.Δεν αξιζει πραγματικα αυτα τα τμηματα να μην εχουν την πρεπουσα ανταποδωση για οσα προσφερουν.Πολλα μπραβο σε ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ ΘΥΡΑ 7 ΚΑΙ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΠΟΥ ΕΣΩΣΑΝ ΤΟΝ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΗ ΑΠΟ ΒΕΒΑΙΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ.Ειναι αξιοθαυμαστο οτι ενω σχεδον καθε χρονο αλλαζαμε πολλους βασικους παλι σηκωναμε τιτλους.Αντε να δεσει η ομαδα και φετος και παμε για μεγαλα πραγματα.Και να μην κανουμε κατι καλο φετος στην Ευρωπη υπαρχει καιρος.
ΥΓ.Για το Μουστακιδη εχω ακουσει ποσο μεγαλος παιχτης και Ολυμπιακος ηταν.Παντως να πω και κατι που με πειραζει.Και περυσι και φετος στα μεταξυ μας ολο διαμαρτυρεται για διαιτησια και γενικα σε ολες τις αμφισβητουμενες φασεις ολο γκρινιαζει.Ενταξει δεν λεω θελει να κερδισει η ομαδα τους αλλα και παλι τοσα χρονια στο Θρυλο περασε και βοηθησε τα μεγιστα στη γιγαντωση του.
Αδερφε σωστα ολα οσα λες, απλα να κανω μια διευκρινιση περσι στο Τσ.Λ. στο βολεϊ κερδίσαμε 3-1 ενω ειχαμε χασει το πρωτο ματς με 3-0 και ετσι αφου ειχαμε απο μια καθαρη νικη πηγαμε στο χρυσο σετ. ΕΚΕΙ ειναι που χασαμε την προκριση και οπως πολυ ορθα ειπε ο προπονητης του αντιπαλου ΜΕΓΑΛΟ ρολο επαιξε η απουσια των οπαδων μας. ΠΟΥ ΞΑΝΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΑΜΕ ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΣΤΟΥΣ 4 ΤΟΥ ΤΣΑΜΠΙΟΝΣ ΛΙΓΚ ΣΤΟ ΒΟΛΕΪ και να μην μπορουμε να γεμισουμε το Ρεντη που ουτε 2 χιλιαδες δε χωραει;
ΦΕΤΟΣ ΟΛΟΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ ΜΕ ΦΡΙΝΤΡΙΣΧΑΦΕΝ ΚΑΙ ΠΟΣΟΓΙΛΝΙΤΣΑ!
Για το CEV CUP ηταν ο αγωνας περσι που διεκδικησαμε προκριση στο φαιναλ φορ, με συγχωρειτε!
Ωραίες αναμνήσεις αυτές!!!!
Όσοι είναι από 30 κ πάνω κ θα θυμούνται αλλά κ θα έχουν συνηθίσει την ευρωπαϊκή καταξίωση από το τμήμα βόλλεϋ. Τότε το να πάμε σε final4 ή να παίξουμε σε τελικό ήταν κάτι το φυσιολογικό κ μέσα στους στόχους μας. Μπορεί το '92 να μην ήρθε ο τίτλος αλλά ήρθε το '96 (θυμάμαι την περιγραφή του (βάζελου αν δεν κάνω λάθος) Αλευρόπουλου. "Φοοοβερόοοοο καρφι του Σάντεζ", "τροομερόοο μπλοκ από τον Χερνάντεζ" κτλπ). Δυστυχώς μας έφαγε η κρίση. Χαρακτηριστικό είναι το 2010 παίζαμε εκτός έδρας με μία ρωσσική ομάδα (δε θυμάμαι το όνομά της) για τους 8 του Champions league κ τραυματίζεται ο Μίλκοβιτς. Από κει κ μετά τελείωσε η Ευρώπη, γιατί μέχρι το σημείο εκείνο τους κοντράραμε στα ίσια (είχαμε αποκλείσει κ άλλη μία ρωωσική στην προηγούμενη φάση). Το χειρότερο ήταν ότι στην αποστολή δεν είχαμε γιατρό... Πολλά τα οικονομικά προβλήματα! Ευτυχώς έχουν νοικοκυρευτεί τα οικονομικά του τμήματος αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε ευρωπαϊκή διακρίση, είναι πλέον πολύ δύσκολο αντίθετα με τη δεκαετία του '90!
Τότε πρέπει να είχαμε πάρει η 8 ή 9 συνεχόμενα πρωταθλήματα (το οποίο πρέπει να είναι ρεκόρ για ομαδικά αθλήματα).
Όταν πήραμε το τελευταίο το 1994 (η το '95 δε θυμάμαι καλά) ο τρανταφυλλίδης (ο οποίος σήμερα είναι δήμαρχος Δραπετσώνας(;)) έφυγε για τη βαζέλα μετά από 10 χρόνια σε μας. Κάτι αντίστοιχο δεν έκανε κ ο Χριστοφιδέλης; τουλάχιστον αυτός γύρισε.
Ο Κουρνέτας πχ ή ο Γκιούρδας γιατί δεν πήγαν όταν έφυγαν κ αυτοί στη βαζέλα να το παίξουν "υπεράνω" κ αηδίες;;;
Αδερφε 8 συνεχομενα πρωταθληματα πηραμε στο βολεϊ τα οποια συνεπεσαν με τα πετρινα του ποδοσφαιρου καθως ηταν απο το 1987 ως το 1994. ΑΡΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ ΚΑΙ ΤΟ ΒΟΛΕΪ ΜΑΣ ΚΡΑΤΗΣΕ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΜΕ ΤΗ ΘΡΥΛΙΚΗ ΤΟΤΕ ΟΜΑΔΑ! Ειναι ρεκορ για το βολεϊ αλλα γενικα για τα ομαδικα αθληματα δεν ειναι καθως ο παο εχει 9 σερι στο μπασκετ, ο παοκ 8 σερι στο ποδοσφαιρο γυναικων, ο εθνικος 18 σερι στο πολο ανδρων και ο Ν. Ο. Ιωαννινων εχει 26 σερι στην κωπηλασια που επισης ειναι ομαδικο αθλημα.
Θυμάμαι την έκφραση του παιχταρά του Μπερνάρντι όταν στο ντεμπούτο του στην Πάτρα με την ΕΑΠ τον έβριζαν συνεχώς οι αφοί Ρουμελιώτη, ο Νίκος μάλιστα ήρθε σε εμάς την επόμενη χρονιά...
Έβριζαν τον Μπερνάρντι τα Ρουμελιωτάκια!!!
Είχε δηλώσει τότε ο Ιταλός:
«Επικράτησε κλίμα που μου θύμισε Φαρ Ουέστ. Η συμπεριφορά κάποιων παικτών της ΕΑΠ την ώρα του αγώνα δεν ήταν η πρέπουσα και δεν πιστεύω ότι αρμόζει σε διεθνείς παίκτες. Αν ήξερα ότι υπάρχει τέτοιο κλίμα στο Ελληνικό βόλεϊ δεν θα ερχόμουν να παίξω και να είστε σίγουροι ότι αν αγωνιστούμε ξανά σε τέτοια ατμόσφαιρα θα σηκωθώ και θα φύγω για την Ιταλία» δήλωσε χαρακτηριστικά ο Μπερνάρντι λίγες ώρες μετά το τέλος της αναμέτρησης.
Και η απάντηση της μεγάλης μορφής του παγκόσμιου Βόλεϊ Νίκου Ρουμελιώτη:
«Μπορεί ο Μπερνάντι να είναι πολύ μεγάλος παίκτης αλλά είναι πολύ μικρός ως άνθρωπος. Δεν πρέπει να μιλά αυτός που έβρισε δύο φορές τον Αλεξάντερ Σαφράνοβιτς και ειρωνευόταν συνεχώς την ομάδα μου κατά την διάρκεια του αγώνα. Δεν κρύβω μάλιστα ότι κάποιες φορές του απάντησα στο ίδιο ύφος και όποτε ξαναβρεθούμε αντίπαλοι και έχει την ίδια απρεπή συμπεριφορά θα του φερθώ αναλόγως».
Ο Ιταλός δεν ήταν Καρεμπέ να περάσει κάτω από το φιλέ και να τους αρχίσει στις φάπες αλλά το καθάρισε το ματσάκι μόνους του (3-2 στο τάι μπρέικ με 21 πόντους).
Ο Ρουμελιώτης και σε εμάς όταν ήρθε είχε προβληματική συμπεριφορά , όλο παράπονα για τον χρόνο συμμετοχής του και γκρίνια...
Τον θυμάμαι τον αγώνα... Δύσκολος πολύ, και μ΄έναν Νίκο Ρουμελιώτη ( ανέκαθεν αντιπαθής ) σκυλιασμένο μέχρι Παναγίας και προκλητικό... Καταλυτική η συμβολή του ΜΕΓΑΛΟΥ Ιταλού στη νίκη...
Ωραία εποχή, που χρειαζόμασταν τόνωση λόγω "λειψυδρίας ποδοσφαίρου" (και κανονικής, θυμαμαι χαμός με το νερό γινόταν τότε, αυτό και το νέφος ήταν τα προβλήματα μας τότε). Ο αμαριανάκης με τον ντράγκοβιτς αγαπημένοι. Ο Τριανταφυλλίδης, ο Στράτος του βόλεϊ, εκτός από προκλητικό, όταν πήγε σε αυτούς, είχε και ένα "περισπούδαστο", δήθεν, υπεράνω και κουλτουρέ ύφος, ότι και καλά είναι πάνω από όλα αυτά τα οπαδικά που τον έκανε πιο αντιπαθή, απ' όσο ομολογουμένως ήταν.
Σωστή η επισήμανσή σου για τον Τριανταφυλλίδη. Γιαυτό και του πέσαν - αυτουνού - τα μαλλιά... Είχε πάντως κάτι το φλωρίστικο από πάντα αυτό το παιδίιι... Εκείνη η φωνή του... Τα΄δαμε καθαρότερα, όταν έφυγε... Ήταν τελικά μια κλασική περίπτωση ΜΕΤΑΛΛΑΞΗΣ του γονιδίου στη θέση 12, του γνωστού διεθνώς και ως...drapetson gene: φυσιολογικό γονίδιο σημαίνει γαύρος, μεταλλαγμένοοο....συνέχισέ το συ....
Εεεε ρε, φυλές που χάνονται... Αμαριανάκης ρε... Ντράγκοβιτς ρε... Μουστακίδης ρε... Τριανταφυλλοκαζάζηδες - έστω - ρε... Ρουνοφοβίλντες ρε... Πού μας ταξιδεύεις τώρα... Ακόμα και τον Λάϊο και τον ...Πολύζαρο ρε, που μου΄ρχονται στη μνήμη σαν παίχτες... Εκείνος ο Γκουντάκος μοναχά μου λείπει... Ωραία ανάρτηση, όπως και η διπλανή για τα κωλοβαζέλια και τον Μάρκο... Δεεεν μπορώ να πω... Απ΄τιιιις... καλούτσικες στιγμές σου...
Καλημέρα Σάββα.
Εκπληκτικό άρθρο που αναδεικνύει το μέγεθος του Ολυμπιακού σε ένα ακόμα άθλημα. Ορισμένα από τα παιχνίδια της επόμενης τριετίας τα ψιλοθυμάμαι καθώς ήταν τα πρώτα παιχνίδια που με πήγε ο μπαμπάς.
Ο Τριανταφυλλίδης είναι βάζελος? Γιατί μπορεί στο τέλος να πήγε στα μουνόπανα άλλα έπαιζε πολλά χρόνια στο Θρύλο και γενικά όποτε τον έχω πετυχεί στην εκπομπή "Στο Φιλέ" είναι σεβαστικός.
Οταν εφυγε απο το βαζελο δηλωσε οτι ειναι οπαδος του ΠΑΟΚ. Αν βαλουμε μεσα και τα τμηματα υποδομης, επαιζε 14 χρονια στον Ολυμπιακο ο Πειραιωτης απο την Δραπετσωνα Τριανταφυλλιδης. Τωρα το τι ομαδα λεει οτι ειναι σημερα, δεν ξερω. Μπορει να εγινε ΟΦΗ.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ , μονο και μονο που φόρεσε την πατσαβούρα..εμένα αυτό μου φτάνει..ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΞΕ , μιλάμε για ΠΕΙΡΑΙΩΤΗ και μάλιστα απο ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ..οσοι εδώ μέσα είστε απο το λιμάνι ξερετε πολύ περισσότερα ..εδωσε και την πρώτη συνέντευξη στο περιοδικό μας ΘΥΡΑ 7 στον φίλο και σύγγαυρο και ΓΕΙΤΟΝΑ του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΧΑΙΡΑ ..Υπόψιν οτι το περιοδικό ήταν μία ανεξάρτητη ( του συνδεσμου θυρα 7 ) εκδοτική προσπάθεια ,αν και στην πορεία συνεργάστηκαν ..ΣΑΒΒΑ καποια στιγμή θα σου παραδώσω το αρχείο μου με ολα τα τεύχη του περιοδικού προς επεξεργασίαν
Ναι, οποτε θες, Αλεξη.
Καλησπέρα Αλέξη.
Επειδή ήμουν μικρή δε τα γνώριζα αυτά που αναφέρεις.Θυμάμαι το πατέρα που είχε στεναχωρηθεί όταν έφυγε.Σε ευχαριστώ για τα στοιχεία.
Άσχετο, αλλά αυτή τη στιγμή στο σέντρα έχει τον πανμέγιστο Σάββα Θεοδωρίδη να μιλάει για το Μουράτη.Συγκινητικός.