ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΑΡΣΕΝΑΛ 0-3
Γράφτηκε απο Anonymous στις 04:33 | 10-12-2015
Άσχημη ήττα και δύσκολη βραδιά για όλους μας, μετά το 0-3 από την Άρσεναλ στο Καραϊσκάκη. Είχαμε πιστέψει στην πρόκριση, είχαν καλλιεργηθεί προσδοκίες για συνέχιση της πορείας μας στο Champions League, αλλά πρέπει να συμβιβαστούμε με την τρίτη θέση και το Europa League. Oι φάσεις του ματς είναι εδώ και τα στατιστικά του εδώ. Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, γιατί έχουμε πολλά να πούμε.
- Τις προηγούμενες ημέρες είχε δημιουργηθεί η εντύπωση σε πολλούς οπαδούς του Ολυμπιακού ότι ''εντάξει, εύκολα ή δύσκολα την Άρσεναλ θα την βάλουμε κάτω, δεν γλυτώνει εδώ μέσα''. Τα έγραψε πολύ ωραία ανήμερα του ματς ο Αντώνης Καρπετόπουλος στην SPORTDAY,
με το κεντρικό νόημα του άρθρου του να είναι ''και μόνο που έφτασες να διεκδικείς την πρόκριση στους 16 του Champions League σε παιχνίδι στο Καραϊσκάκη όπου παίζεις για 3 αποτελέσματα μέσα από τέτοιον όμιλο, έχοντας εξασφαλίσει την 3η θέση, θα έπρεπε να θεωρείται επιτυχία και όχι να δημιουργείται κλίμα πίεσης προς την ομάδα, που θα την φορτώσει με άγχος αν αποκλειστεί από την Άρσεναλ'', αλλά πρέπει να δούμε αναλυτικότερα κάποια πράγματα. Κοιτάζοντας την οικονομική κατάσταση της Άρσεναλ για τη σεζόν 2014-15, βλέπουμε ότι το κόστος λειτουργίας του τμήματός της (operating expenses) ήταν 281 εκ. στερλίνες=387 εκ. ευρώ.
Εξετάζοντας τον τελευταίο δημοσιευθέντα ισολογισμό της ΠΑΕ Ολυμπιακός για τη σεζόν 2013-14, βλέπουμε ότι τα ''έξοδα ποδοσφαιρικού τμήματος'' ήταν 70 εκ. ευρώ.
Η ΑΡΣΕΝΑΛ ΕΧΕΙ 5-6 ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΜΠΑΤΖΕΤ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΗΡΘΕ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ, ΣΕ ΜΑΤΣ ΖΩΗΣ Ή ΘΑΝΑΤΟΥ, ΕΝΩ ΕΙΧΕ 15 ΣΕΡΙ ΠΡΟΚΡΙΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ''16'' ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 15 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΠΟΤΕ ΕΙΧΕ ΚΛΗΘΕΙ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΝΙΚΕΣ ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ, ΤΙΣ ΠΕΤΥΧΑΙΝΕ, ΑΣΧΕΤΩΣ ΤΟΥ ΑΝ ΕΠΑΙΡΝΕ ΤΕΛΙΚΑ ΤΗΝ ΠΡΟΚΡΙΣΗ...
Δεν ξέρω αν είναι εύκολο να καταλάβει κανείς το μέγεθος της διαφοράς. Η Άρσεναλ απέχει χρηματο-οικονομικά από τον Ολυμπιακό πολύ περισσότερο από όσο απέχει ο Ολυμπιακός από ΠΑΟ-ΠΑΟΚ-ΑΕΚ στην Ελλάδα. Έτσι εξουδετερώνεται άμεσα το επιχείρημα ''ναι, αλλά η Άρσεναλ είχε πολλές απουσίες''. Όντως είχε απουσίες η Άρσεναλ. Για πολλούς και διαφόρους λόγους δεν έπαιξαν χθες οι Ροσίτσκι, Γουέλμπεκ, Γουίλσιρ, Σάντσες, Αρτέτα, Κοκλέν, Γκιμπς (μπήκε αλλαγή στο 72'), και Καθόρλα. Η ενδεκάδα της Άρσεναλ από τη μέση και μπροστά ήταν λίγο-πολύ μετρημένα κουκιά. Θα έπαιζαν οι Φλαμινί-Ράμσεϊ-Οζίλ στον άξονα και οι Κάμπελ-Γουόλκοτ-Ζιρού στην επίθεση.
ΠΟΙΟΣ ΠΑΙΚΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΘΑ ΕΡΧΟΤΑΝ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΚΑΙ ΘΑ ΜΑΣ ''ΚΑΚΟΠΕΦΤΕ''; ΣΕ ΠΟΙΑ ΘΕΣΗ ΕΧΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΑΙΚΤΗ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΤΑΧΘΗΚΑΝ ΧΘΕΣ ΒΡΑΔΥ ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΗΣ ΑΡΣΕΝΑΛ ΣΤΟ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ;
Έχουμε εμείς κεντρικό χαφ σαν το Ράμσεϊ, να βγει στην πλάτη του ακραίου μπακ της Άρσεναλ, να τον προσπεράσει σε ταχύτητα και να βγάλει σέντρα συστημένη για γκολ, όπως έγινε στο 0-1; Μπορεί να το κάνει αυτό ο Μιλιβόγεβιτς, ή ο Κασάμι, ή ο Καμπιάσο, ή έστω αυτοί που είναι στον πάγκο και στην εξέδρα, Μανιάτης-Μπουχαλάκης-Τζανδάρης; Ή μήπως δεν θέλαμε να κρατήσουμε τον Κάμπελ πρόπερσι και δεν τα καταφέραμε; Ο Κάμπελ στην Άρσεναλ είναι αναπληρωματικός. Αν ο Αλέξις Σάντσες ήταν υγιής, δεν θα έπαιζε o Kάμπελ σήμερα για την Άρσεναλ. Η ποιοτική διαφορά των δύο ομάδων είναι τεράστια και δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίζουμε παιχνίδια σαν κι αυτό με την Άρσεναλ με τη νοοτροπία ''έλα μωρέ, εντάξει, σιγά την ομάδα''. 19 χρόνια παίζουμε στο Champions League και δεν έχουμε αποβάλλει ακόμη από πάνω μας (ως κόσμος συνολικά μιλάω) αυτό το καφενειακό ''έχω ήδη περάσει, για πλάκα θα τους κερδίσουμε αυτούς''. Με μία καλή εμφάνιση κι ένα καλό αποτέλεσμα αρχίζουμε τα σενάρια για τελικούς, ευρωπαϊκά κι ένα κάρο γραφικότητες, που μόλις στραβώσει το πράγμα για εμάς στην Ευρώπη γίνονται όπλα στα χέρια των απέναντι, να μας λένε ''ρε γαύροι, εσείς δεν θα παίρνατε το Champions League;''. Αυτή την πουτάνα την μπάλα δεν θα μάθουμε ποτέ να την κρατάμε χαμηλά, βαφτίζοντας μάλιστα το όλο σκηνικό ''αγνό οπαδισμό, εγώ δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός, τα βλέπω όλα κόκκινα, όλους τους κερδάει ο Θρύλος''. Είτε παίζεις με την Άρσεναλ δηλαδή, είτε με τον Παναιγιάλειο, ένα και το αυτό.
ΠΡΩΤΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΡΙΝΕΣΑΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΜΙΛΑΣ. ΠΡΩΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΚΟΚΟΡΕΥΕΣΑΙ. ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ, ΧΑΜΗΛΑ ΤΗΝ ΜΠΑΛΑ ΚΙ ΟΧΙ ΜΕΓΑΛΑ ΛΟΓΙΑ.
- Σε συζητήσεις που έχουν γίνει και εδώ μέσα, αλλά και σε άλλους χώρους με φίλους του Ολυμπιακού, πολύ συχνά ορθώνεται το αντεπιχείρημα ''ρε φίλε, πιστεύεις σοβαρά ότι αν εγώ πω σε ένα φίλο μου πως θα ρίξουμε 4 γκολ στην Άρσεναλ, αυτό θα επηρεάσει την ομάδα;''. Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά πάνω σε αυτό το κομμάτι, όπως το ότι πλέον οι παίκτες δεν ζουν σε γυάλα, επικοινωνούν με τους οπαδούς και καταλαβαίνουν εύκολα το κλίμα που επικρατεί, αλλά υπάρχει ένα στατιστικό που παρουσιάζει εύγλωττα την πραγματικότητα. Από το 2008 και μετά, σε 8 σεζόν στην Ευρώπη, ο Ολυμπιακός έχει δώσει συνολικά 66 επίσημα ματς, είτε στο UEFA-Europa League, είτε στο Champions League. Ο απολογισμός του είναι 34 νίκες, 3 ισοπαλίες και 29 ήττες.
ΣΤΑ 66 ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ, Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΕΧΕΙ ΜΟΛΙΣ 3 ΙΣΟΠΑΛΙΕΣ.
Δεν υπάρχει αυτό το πράγμα. Δηλαδή σε κάθε παιχνίδι μπαίνουμε μέσα με τη νοοτροπία ''είτε κερδίζω, είτε χάνω. Τι ισοπαλίες και μαλακίες, αυτά είναι αδερφίστικα πράγματα''. Όσα πάνε κι όσα έρθουν. Το ''παίζω για την ισοπαλία'' συνεπάγεται ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ. Συνεπάγεται ΚΛΕΙΝΟΜΑΙ και ΦΥΛΑΩ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΤΟΝ ΚΩΛΟ ΜΟΥ. Σημαίνει ότι αν με ευνοεί το αποτέλεσμα, τρώω τον ποδοσφαιρικό χρόνο. Ο τερματοφύλακάς μου όποτε μπλοκάρει την μπάλα πέφτει κάτω, τρώει 5-10 δευτερόλεπτα κι επαναφέρει την μπάλα ΜΕ ΒΟΛΕ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΜΑΚΡΙΑ (όχι να μείνει κοντά στην περιοχή, δίνοντας την με τα χέρια σε συμπαίκτη του), αφού σιγουρευτεί ότι έφυγαν όλοι οι αντίπαλοι καμιά 20αριά μέτρα τουλάχιστον από την περιοχή του. Σημαίνει ότι εκτελώ κάθε στημένο αφού περάσουν τουλάχιστον 30 δευτερόλεπτα. Σημαίνει ότι δεν αλλάζω ποτέ πασούλες έξω από την περιοχή μου και στέλνω την μπάλα με κάθε ευκαιρία εκτός αγωνιστικού χώρου. Σημαίνει ότι κάνω συχνά φάουλ για να διακόψω το ρυθμό. Σημαίνει ότι οι παίκτες μου ρίχνουν και καμιά παραπανίσια κλοτσιά, για να σπάσουν τον τσαμπουκά των αντιπάλων και να τους εκνευρίσουν, ώστε να χάσουν την αυτοσυγκέντρωσή τους. Με τη νοοτροπία του ''έλα μωρέ, ποια Άρσεναλ'', πώς να κλειστείς; Αν όλους τους βλέπεις σαν μύγες, πώς θα μαζευτείς και λίγο στο καβούκι σου; Πώς θα πάρεις αποτέλεσμα δίχως σκοπιμότητα, όποτε αντιμετωπίζεις ποιοτικά ανώτερο αντίπαλο, όταν ανοίγεσαι και παίζεις λες κι έχεις απέναντί σου ομάδα της Superleague; Αν μπορεί κάποιος να εξηγήσει το απίστευτο στατιστικό του 34-3-29 με κάτι διαφορετικό από την κυρίαρχη νοοτροπία στο μυαλό του μέσου γαύρου ''Θρύλος ίσον επίθεση, εγώ δεν ταμπουρώνομαι, παίζω πάντοτε ανοιχτά'', θα χαρώ να τον ακούσω. Διότι εδώ μιλάμε για κάτι γενικευμένο, που ξεπερνά ακόμη και την τωρινή διοίκηση. Υπήρχε επί Κόκκαλη, υπάρχει κι επί Μαρινάκη. Υπήρχε επί Βαλβέρδε-Ζίκο-Ζαρντίμ-Μίτσελ-Περέιρα, υπάρχει κι επί Σίλβα. Υπήρχε με εκατοντάδες διαφορετικούς παίκτες που έχουν περάσει από του Ρέντη όλα αυτά τα χρόνια, υπάρχει και με τους τωρινούς μας ποδοσφαιριστές. Μεγαθήρια του παγκοσμίου ποδοσφαίρου ''κλείνονται'' ακόμη και με θεωρητικά υποδεέστερους αντιπάλους, κάνουν αλλαγές σκοπιμότητας (π.χ. τρίτο στόπερ στα τελευταία λεπτά) και προσαρμόζουν συνεχώς την τακτική τους κι εμείς έχουμε ενοχικά σύνδρομα, να μην μας πουν ότι ταμπουρωνόμαστε, λες και είμαστε η Μπάγερν και η Μπαρτσελόνα και πρέπει να διαλύουμε κάθε αντίπαλο στην Ευρώπη, σε οποιοδήποτε γήπεδο, παίζοντας ανοιχτά. Αυτό πληρώναμε τα πρώτα δέκα χρόνια της παρουσίας μας στο Champions League, όταν σε 31 εκτός έδρας ματς είχαμε 0 νίκες, 7 ισοπαλίες και 24 ήττες. Συνεχίζουμε να το πληρώνουμε και τώρα, κάπως διαφορετικά...
- Κρατώντας τα παραπάνω, ας περάσουμε και στα αγωνιστικά του χθεσινού ματς με την Άρσεναλ, για να δούμε τι συνεπάγονται στην πράξη. Διότι εύκολα μπορούμε να πούμε ''τα μπάτζετ δεν παίζουν πάντοτε ρόλο, έχουμε δει πολλές φορές μια πολύ φθηνότερη ομάδα να κερδίζει τη φιρμάτη ακριβή, όπως έκανε ο Θρύλος μέσα στο Emirates'', αλλά το θέμα είναι το ΠΩΣ γίνεται αυτό. Ο Ολυμπιακός κέρδισε φέτος την Άρσεναλ μέσα στο Λονδίνο, αλλά ΠΩΣ το έκανε; Πώς μεταφράζεται το ''παίζω με σκοπιμότητα''; Πολύ απλά, ΒΑΖΩ ΜΕΣΑ ΕΜΠΕΙΡΟΥΣ, ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΕΝΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ. Τέτοιοι παίκτες είναι ο Καμπιάσο και ο Τσόρι. Πώς μεταφράζεται το ''προσαρμόζω την τακτική μου στον αντίπαλο''; Πολύ απλά, ΔΕΝ ΑΦΗΝΩ ΤΗΝ ΑΡΣΕΝΑΛ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙ. Πώς κάνει παιχνίδι η Άρσεναλ; ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΑ ΑΚΡΑ. Πώς θα κλείσω τα άκρα αν περιμένω από τον Ομάρ, ο οποίος εκτίθεται από τα εξτρέμ του ελληνικού πρωταθλήματος, να μαρκάρει το Γουόλκοτ; Όχι τον Πάρντο να βάλεις μπροστά του, 4 παίκτες να φέρεις από τα δεξιά σου, πάλι θα εκτίθεται ο Ομάρ. Ναι, ο Ομάρ έπαιξε στο Emirates που κερδίσαμε την Άρσεναλ, αλλά εκεί δεν υπήρχε Ζιρού, φορ περιοχής που θα κάνει γκολ τις φάσεις που θα δημιουργηθούν από τα άκρα. ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΓΚΟΛ ΤΗΣ ΑΡΣΕΝΑΛ Ο ΟΜΑΡ ΕΧΕΙ ΕΥΘΥΝΗ. Φταίει όμως αυτός συνολικά; Όχι βέβαια. Υπάρχει και ο Σαλίνο στο ρόστερ. Πώς μεταφράζεται γενικότερα το ''κλείνομαι'' στο ματς με την Άρσεναλ; Πολύ απλά, ΔΕΝ ΑΝΕΒΑΖΩ ΨΗΛΑ ΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ, ΔΕΝ ΠΙΕΖΩ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΠΑΛΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ 5-10 ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΖΩ ΝΑ ΑΠΕΙΛΗΣΩ ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΟ ΛΟΓΟ ΜΕ ΣΤΗΜΕΝΑ. Έχεις απέναντι σου την ομάδα που μπορεί να μεταφέρει την μπάλα από την άμυνα στην επίθεση γρηγορότερα από κάθε άλλη στον πλανήτη και αντί να κλείσεις όλους τους διαδρόμους, τρως συνεχώς κόντρες. Κι όλα αυτά ενώ δεν βολεύεσαι απλώς με το ''χ'', αλλά σου κάνει και η ήττα με 1 γκολ διαφορά. Τα είδαμε όλα αυτά; Όχι βέβαια. Ας περάσουμε όμως και στην ατομική κριτική.
ΡΟΜΠΕΡΤΟ Φέρει ευθύνη στο πρώτο γκολ, στα υπόλοιπα δεν ευθύνεται. Κακό Champions League φέτος για το Ρομπέρτο. Ευθύνεται στο πρώτο γκολ που φάγαμε στο Καραϊσκάκη από την Μπάγερν, στο πρώτο γκολ της Άρσεναλ στο Emirates, στο πρώτο γκολ της Μπάγερν στο Μόναχο και στο πρώτο γκολ της Άρσεναλ χθες στο Καραϊσκάκη. Πάντοτε στα πρώτα γκολ έκανε λάθη, απόδειξη του ότι είναι τερματοφύλακας ρυθμού, που αργεί να πάρει μπρος. Φέτος δεν υπήρξε κάποιο ματς στο οποίο να κατέβασε τα ρολά, όπως έκανε πρόπερσι και πέρυσι.
ΟΜΑΡ Μαύρη τρύπα. Τον σημαδεύανε στο πρώτο ημίχρονο, όταν πήρανε γραμμή ότι δεν κόβει με τίποτε και τον εκθέσανε πολλές φορές οι Άγγλοι. Στο δεύτερο γκολ της Άρσεναλ, η αντίδρασή του και η αδυναμία του να βγει δυναμικά στην μπάλα, κάνοντας διαγώνια κάλυψη αντί να βλέπει το Ζιρού να περνάει από δίπλα του, είναι κάτι που θα πρέπει να τον προβληματίσει σοβαρά για την υπόλοιπη καριέρα του. Στο τρίτο γκολ, το να απλώσει τα χέρια σε τάκλιν έστω για να στηριχθεί, ενώ ξέρει ότι πλέον υπάρχει οδηγία τέτοιες φάσεις να σφυρίζονται πέναλτι (για'μένα κακώς, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα) προδίδει τη σύγχυση που είχε στο κεφάλι του. Επιθετικά είχε κάποιες καλές κούρσες, αλλά δίχως ουσία, ως συνήθως. Με εμφανίσεις σαν τη σημερινή ας ξεχάσει τα όνειρα για ''μεταγραφάρα'' κι ας μαζέψει τα μυαλά στο κεφάλι του.
ΜΑΖΟΥΑΚΟΥ Καλός στο πρώτο ημίχρονο, με εξαίρεση τη φάση που χωρίς κανένα λόγο έπεσε πάνω στο Ζιρού στο χώρο του κέντρου για μία κεφαλιά, έμεινε μόνος του από δεξιά ο Κάμπελ και είχε δοκάρι η Άρσεναλ, με το σκορ 0-0 ακόμη. Στο δεύτερο ημίχρονο εκτέθηκε κάποιες φορές στο ανοιχτό γήπεδο, αλλά τη θέση του την κράτησε πολύ καλύτερα από τον Ομάρ. Στη φάση του 0-2 πάντως θα μπορούσε να βγει πιο δυνατά πάνω στον Κάμπελ, από πιο κοντά, σπρώχνοντάς τον και λίγο με το σώμα για να μην του επιτρέψει να βολοδέρνει ανενόχλητος γύρω από την περιοχή μας. Αμυντικός που ''τρώει'' τον αντίπαλο δεν είναι, αλλά πρέπει να γίνει σε τέτοια ματς. Πρέπει να μάθει να ''δαγκώνει'' στο χώρο ευθύνης του.
ΣΙΟΒΑΣ-ΝΤΑ ΚΟΣΤΑ Ο παίκτης που κλήθηκαν να εξουδετερώσουν, ο Ζιρού, έβαλε 3 γκολ. Αυτό και μόνο δείχνει ότι δεν ήταν καλοί, αλλά την κύρια ευθύνη δεν την έχουν αυτοί. Στο πρώτο γκολ δημιουργήθηκε τρύπα από δεξιά, αλλά η κεφαλιά του Ζιρού μπορούσε να εξουδετερωθεί από το Ρομπέρτο, αν έβαζε διαφορετικά τα χέρια του. Στο δεύτερο γκολ ναι μεν κοιτάζουν τον Κάμπελ και το Ζιρού χωρίς να τους κόβουν, αλλά την κύρια ευθύνη την έχει ο Ομάρ που δεν βγαίνει δυνατά πάνω στο Ζιρού. Ίσως αν έπαιζε ο Μποτία στη θέση του Ντα Κόστα να μην ''κολλούσε'' τόσες φορές η μπάλα στα καρέ μας, αλλά και πάλι δεν βλέπω το πώς θα είχαμε διαφορετικό αποτέλεσμα συνολικά στο ματς με μια τέτοια κίνηση.
ΜΙΛΙΒΟΓΕΒΙΤΣ-ΚΑΣΑΜΙ Οι κύριοι υπεύθυνοι του γρήγορου ρυθμού που πήρε το ματς. Αντί να φροντίζουν ΜΟΝΟ τις αποστάσεις τους με τα στόπερ μας, κοίταζαν να κουβαλήσουν την μπάλα κάθετα και να στηρίξουν το Φορτούνη, με αποτέλεσμα να βρίσκει πολλούς χώρους η Άρσεναλ όποτε χάναμε την μπάλα. Φάουλ δεν έκαναν σχεδόν ποτέ, πουλούσαν εύκολα την μπάλα στην πίεση των χαφ της Άρσεναλ (ειδικά ο Κασάμι), ενώ υπήρχαν διαστήματα στο ματς που ειδικά ο Μιλιβόγεβιτς έμοιαζε να μην υπάρχει στο πλάνο. Φλαμινί και Ράμσεϊ σήμερα έμοιαζαν πολλά επίπεδα ανώτεροί τους...
ΦΟΡΤΟΥΝΗΣ Προσπάθησε πολύ, κράτησε την μπάλα, στήριξε όλες τις γραμμές με συνεχές τρέξιμο και απείλησε και μπροστά. Ήταν πολύ καλός, αλλά τα προσόντα του δεν τα εξαργυρώσαμε με γκολ και ευκαιρίες. Στις στημένες μπάλες κοντά στην περιοχή της Άρσεναλ δεν είχε καθόλου καλά χτυπήματα, δεν κατάφερε να τροφοδοτήσει τον Ιντέγιε, ούτε κατάφερε γενικότερα να κάνει τη διαφορά μπροστά. Ήταν όμως ο μόνος μας παίκτης που έδειξε ότι μπορεί να κοιτάξει στα μάτια τους παίκτες της Άρσεναλ, έστω όχι με διάρκεια, από πλευράς ρυθμού και φυσικών προσόντων.
ΠΑΡΝΤΟ Βοήθησε όσο μπορούσε τον Ομάρ, ακολουθώντας τις προωθήσεις του Μονρεάλ. Επιθετικά πέρασε κάποιες καλές σέντρες, αλλά δεν μπόρεσε να συνεργαστεί σε overlaps με τον Ομάρ. Στην πλάτη του Μονρεάλ δεν βγήκε ποτέ, ενώ φαινόταν ότι ''δεν είχε'' τον αντίπαλό του, όποτε βγήκε στο ''ένας με έναν''.
ΣΕΜΠΑ Ιδανικός για τέτοια ματς, δεν άφησε τον Μπεγιερίν να ανεβοκατεβαίνει την πτέρυγα, στήριξε όσο μπορούσε το Μαζουάκου, αλλά όποτε κλήθηκε να βοηθήσει παραγωγικά απέτυχε, αφού ''δεν το έχει''.
ΙΝΤΕΓΙΕ Έδωσε αρκετές μάχες με Κοσιελνί και Μερτεζάκερ, κερδίζοντας τις περισσότερες. Στη μία φορά όμως που έφτασε έστω κι από σπόντα η μπάλα πάνω του, ενώ ήταν σε θέση βολής (μετά τη συρτή σέντρα-σουτ του Μαζουάκου στο 0-2) γλίστρησε. Ίσως αν σκόραρε εκεί, τα πράγματα να ήταν διαφορετικά, αλλά απέδειξε και πάλι ότι είναι άριστος περιφερειακός κυνηγός, δίχως όμως να είναι killer.
ΤΣΟΡΙ-ΕΡΝΑΝΙ-ΦΙΝΜΠΟΓΚΑΣΟΝ Μπήκαν αργοπορημένα στο παιχνίδι, όταν όλα είχαν κριθεί.
ΜΑΡΚΟ ΣΙΛΒΑ Πολύ κακό στήσιμο ομάδος, επιλογές στην αρχική 11άδα δίχως ποδοσφαιρική λογική και τραγική διαχείριση του ματς, με αλλαγές που άργησαν χαρακτηριστικά να γίνουν. Στο ημίχρονο μπορούσε να αντικατασταθεί ο αρνητικότατος Ομάρ, ενώ θα μπορούσε να μπει νωρίτερα και ο Τσόρι, παίκτης που έχει αποδείξει ότι έχει την προσωπικότητα να ανταπεξέλθει για 30-40 λεπτά σε τέτοια παιχνίδια, κάνοντας τη διαφορά. Για πρώτη φορά ο Σίλβα παίρνει κακό βαθμό φέτος, δυστυχώς σε ένα πολύ κρίσιμο παιχνίδι. Δεν περίμενα να παρουσιάσει μια ομάδα που θα κέρδιζε με καθαρό σκορ την Άρσεναλ σε ματς που κρινόταν η πρόκριση μεταξύ μας. Αυτό δεν γίνεται. Περίμενα να δω παιχνίδι σκοπιμότητας και τον Ολυμπιακό να παίζει για το ''χ'' ή για την ήττα με ένα γκολ διαφορά. ΠΙΣΤΕΥΑ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΤΟ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ, αλλά η εικόνα της ομάδος μας ήταν σε μία κατεύθυνση που δεν σε άφηνε να ελπίζεις, αν καταλαβαίνεις τι βλέπεις, ακόμη κι από το πρώτο δεκάλεπτο. Όταν έβλεπα μέσα από το γήπεδο το ρυθμό να ανοίγει και τον Ολυμπιακό χαρωπά να συμμετέχει, πιέζοντας ψηλά και δίχως να ανακόπτει με φάουλ τις κόντρες της Άρσεναλ, ήμουν σίγουρος πως το βράδυ θα είναι πολύ δύσκολο. Είναι νέος προπονητής κι έχει πολλά να μάθει. Αξίζει να τον εμπιστευθούμε, αφού εμφάνισε μία πολύ καλή ομάδα στη διοργάνωση, καλά προπονημένη, που διεκδίκησε στα ίσια την πρόκριση από Μπάγερν-Άρσεναλ. Πρέπει να μείνει για αρκετό καιρό στον πάγκο μας, πρέπει όμως να σταματήσουν και οι ύμνοι προς το πρόσωπό του από τους υπερασπιστές του. Είναι αστείο να βαφτίζεται ''νέος Μουρίνιο'' μετά από 2 χρόνια σε πάγκους. Ας πετύχει ΜΕ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ όσα πέτυχε ο Μουρίνιο κι εδω είμαστε να τον αποθεώσουμε. Δεν τσιγκουνευόμαστε τα καλά λόγια για κανέναν άνθρωπο ο οποίος προσφέρει στον Θρύλο. Με 2-3 καλά ματς όμως ΔΕΝ γίνεσαι ''προπονηταράς''. ΝΑΙ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΣΙΛΒΑ ΠΡΟΠΟΝΗΤΑΡΑΣ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, τώρα όμως δεν είναι. Σήμερα την πάτησε όπως ο Βαλβέρδε με τη Μέταλιστ στο Καραϊσκάκη ή όπως ο Μίτσελ με τη Γιουνάιτεντ στο Ολντ Τράφφορντ. Ο Μίτσελ όμως, πέρα από τη Γιουνάιτεντ, κέρδισε και Ατλέτικο Μαδρίτης, αλλά και τη Γιουβέντους. Ας κάνει τα ίδια και ο Σίλβα κι εδώ είμαστε. Μέχρι τότε, ας περιοριστούμε στο να κρίνουμε ό,τι βλέπουμε και όχι ό,τι θα θέλαμε να δούμε, με μεγάλα λόγια ΚΑΙ σε αυτό το κομμάτι. Χαμηλά η μπάλα ΚΑΙ εδώ, γιατί κάνουμε κακό και στον ίδιο το Σίλβα...
ΑΡΣΕΝΑΛ Βούτυρο στο ψωμί του βρήκε ο Βενγκέρ και η Άρσεναλ πέρασε εύκολα από το Καραϊσκάκη. Για'μένα φέτος είναι η καλύτερη ομάδα στην Premier League και πιστεύω ότι έχει μεγάλη ευκαιρία να σηκώσει την κούπα του πρωταθλητή. Δίχως σκοπιμότητα στο παιχνίδι του ο Βενγκέρ αποκλείεται να συνδεθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα με τους τίτλους, αλλά ο τρόπος που αναπτύσσεται αυτή η ομάδα όποτε βρίσκει χώρους είναι πραγματικά αξιοθαύμαστος. Ξαναλέω, ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΕΙΣ, αλλά αν για τον άλφα ή βήτα λόγο δεν το πετύχεις, μπορείς να την χαζεύεις. Η μπαλιά που πετάει ο Οζίλ στο Ράμσεϊ, για να σεντράρει αυτός στο Ζιρού και να γίνει το 0-1, είναι μία από τις αιτίες που θεωρώ τον Οζίλ ένα από τα καλύτερα χαφ που έχω δει ποτέ με τα μάτια μου. Τα τριγωνάκια με την κίνηση στο χώρο και οι κάθετες πάσες, 20άρες-30άρες-40άρες από τα χαφ της Άρσεναλ, που είναι λες και στέλνονται με διαβήτη, σε κάνουν να λες ''πωωω''. Ένα ''πωωω'' που ακουγόταν σήμερα πολλές φορές μέχρι κι από το πέταλο της 7...
Εν κατακλείδι, φυσικά και ΔΕΝ πρέπει να τα βάφουμε όλα μαύρα. Μπορούμε να κυνηγήσουμε τη μέγιστη δυνατή διάκριση στο Europa League. Για'μένα το Europa League είναι υποβάθμιση, αφού ο Θρύλος είναι πρωταθλητής και θέλω να διακρίνεται όσο γίνεται περισσότερο εκεί που βρίσκονται οι καλύτεροι, αλλά τώρα που βρεθήκαμε στο Europa League, οφείλουμε να ψάξουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα σε κάθε ματς. Με υπομονή, ΔΙΧΩΣ ΜΕΓΑΛΑ ΛΟΓΙΑ για ''τελικούς'' και με ΣΚΟ-ΠΙ-ΜΟ-ΤΗ-ΤΑ στα παιχνίδια μας. Η οικονομική ζημία στα ταμεία της ΠΑΕ (και όχι στην τσέπη του Μαρινάκη, όπως ΗΛΙΘΙΩΔΩΣ λένε κάποιοι άσχετοι) είναι σημαντική, ενδεχομένως κι αποθαρρυντική για δαπανηρή μεταγραφική ενίσχυση τον Ιανουάριο (ειδικά μετά το ''μόνο αγοράζω και δεν πουλάω κανέναν'' του καλοκαιριού), αλλά η καλή πορεία με κάποιες προκρίσεις στο Europa League θα φέρει άλλα οφέλη, αγωνιστικά. Η ΟΜΑΔΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΚΛΗΡΑΓΩΓΗΘΕΙ ΜΕ ΤΑ ΝΟΚ-ΑΟΥΤ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ, κάτι που θα της φανεί χρήσιμο του χρόνου στο Champions League. Δεν υποτιμούμε σε καμία περίπτωση τη διοργάνωση (πώς θα γινόταν αυτό εξάλλου, δεν την έχουμε κατακτήσει και ποτέ...), οφείλουμε να πάμε όσο ψηλότερα γίνεται, αλλά μας μένει το ''γαμώτο''. Όποτε πάμε να αποκλείσουμε έναν αντίπαλο ΠΟΛΥ ανώτερο από εμάς στα χαρτιά, δεν το πετυχαίνουμε. Με τέτοιες προκρίσεις, επί ανώτερων αντιπάλων, ''βαραίνει'' η φανέλα ενός Συλλόγου. Με τέτοιες προκρίσεις αρχίζουν οι παίκτες κι αποβάλλουν τα κόμπλεξ τους, αποκτούν αυτοπεποίθηση και κοιτάζουν σαν ''ίσος προς ίσον'' ακόμη και μεγαθήρια, κερδίζοντας ταυτόχρονα εύκολα ομάδες που είναι στα κυβικά μας (και όχι π.χ. με ''ψυχοβγάλσιμο'' όπως με την Ντινάμο φέτος στο Καραϊσκάκη...). Αυτό θα μπορούσε να γίνει την άνοιξη του 2014 με τη Γιουνάιτεντ, αλλά δεν έγινε. Αυτό μπορούσε να γίνει χθες με την Άρσεναλ, αλλά δεν έγινε. Πού θα πάει, θα το ζήσουμε κι αυτό. Σιγά σιγά, βήμα-βήμα πρέπει να γιγαντωνόμαστε στην Ευρώπη ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ, δίχως να βιαζόμαστε, αλλά και με επίγνωση για το πού είμαστε σήμερα. Όταν ξέρεις ας πούμε ότι η ελβετική Βασιλεία 4 χρόνια πριν τέτοια εποχή, σε ματς ζωής ή θανάτου, κέρδισε τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και προκρίθηκε στους ''16'' του Champions League, ή ότι πέρυσι τέτοια εποχή η ίδια ομάδα πήρε ισοπαλία-πρόκριση μέσα στο Άνφιλντ κόντρα στη Λίβερπουλ, στην τελευταία αγωνιστική του ομίλου της στο Champions League, κάπου σε πιάνει το παράπονο. Για λίγο όμως, αφού ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ. Οφείλουμε κάθε χρόνο να γινόμαστε καλύτεροι ή έστω να προσπαθούμε. Δίχως φανφάρες, με δουλειά και με ΤΗΝ ΜΠΑΛΑ ΧΑΜΗΛΑ. Άντε να δούμε πότε θα το χωνέψουμε ΟΛΟΙ ΜΑΣ αυτό το τελευταίο...
Υ.Γ. Για τους οπαδούς του Ολυμπιακού που ενοχλούνται από τα πανηγύρια των αντιολυμπιακών μετά το 0-3 της Άρσεναλ, η γνώμη μου είναι ότι κακώς συμβαίνει αυτό. Όπως τους δουλεύουμε εμείς μετά από ευρωπαϊκές σφαλιάρες τους κι όπως έχουμε πανηγυρίσει στο παρελθόν ευρωπαϊκούς αποκλεισμούς τους από θεωρητικά ανωτερές τους ομάδες, έτσι κάνουν κι αυτοί τώρα. Συμβαίνει σε όλο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη, είναι ανθρώπινο και θεμιτό. Ό,τι και να μου πει εμένα ο οποιοσδήποτε, όση ''κουλτούρα'' και ''ποδοσφαιρική πολιτική ορθότητα'' να μου πουλήσει, όποτε βλέπω το βάζελο να παίζει, θέλω να χάνει. Το ίδιο φαντάζομαι κάνουν και οπαδοί του ΠΑΟ με τον Ολυμπιακό. Εφόσον η πλάκα μένει σε κάποια όρια, δεν καταλαβαίνω το γιατί πρέπει να μας ''χαλάει''. Αν ξεφύγουμε από το αθλητικό και περάσουμε στο προσωπικό, με χαρακτηρισμούς κτλπ., τότε ναι, να υπάρξει απάντηση, αλλά επί προσωπικού και τότε. Γενικεύσεις τύπου ''εμείς ποτέ δεν κάναμε αυτό'' ή ''εμείς δεν είμαστε έτσι'', δεν έχουν καμία επαφή με την πραγματικότητα. Στο συγκεκριμένο θέμα, όχι μόνο εμείς εδώ στην Ελλάδα, αλλά όλος ο ποδοσφαιρικός πλανήτης, στο ίδιο καζάνι βράζει.
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
Θεωρητικά δεν μπορώ να καταλήξω σε τίποτα ως αίτιο αποκλεισμού διότι πρόκειται για ένα και μόνο ματς και μπορεί οτιδήποτε να πάει στραβά ή μπορεί απλούστερα να είναι καλύτερος από 'σένα ο αντίπαλος.
Γενικά θα πω ότι σε τέτοια ματς θα ήθελα περισσότερους Έλληνες στην ομάδα κι ας είναι και γίδια. Ιστορικές υπερβάσεις σε νοκ άουτ στην έδρα σου χρειάζονται και 5-6 άτομα με συναίσθηση του τί γίνεται ακριβώς. Δεν ξέρω καν αν το μπιζάρισμα της κερκίδας αφορά περισσότερο τους δικούς μας ξένους, φρέσκους κιόλας, απ'τους ξένους της Άρσεναλ.
Εχεις και αυτο το συνήθειο να σχολιάσεις τελευταίος και με καθυστέρηση.. Και ετσι πολλές φορες σε χάνω και δεν βλεπω τα σχολια σου.
Η αρσεναλ ηταν πολύ καλυτερη απο εμάς, 5 επίπεδα πάνω ήτανε. Ο ολυμπιακος στάθηκε καλα ειδικά στο πρωτο ημίχρονο.Αλλα οκ τι να κανουμε.. Την πασα που βγάζει ο οζιλ στην πλάτη της άμυνας δεν μπορείς να την κόψεις.. Τον ζιρου δεν μπορείς να τον αντιμετωπίσεις εύκολα.
Ιδιαίτερο παράπονο απο την ομάδα δεν εχω. Πάλεψε και στάθηκε μια χαρά. Το γαμωτο ειναι οτι ακομα και με αυτόν τον τροπο η αρσεναλ εκανε πλάκα.
Τωρα για τους Έλληνες δεν ξερω. Αυτα τα γίδια που λες δεν παίζανε στην Ευρώπη δέκα χρονια χωρις διάκριση? Ακομα και οι ψυχάρες δηλαδή.. Αν υπάρχει μεγαλη διαφορά ποιότητας όσο ψυχή και νεύρο να βάλει ο παίκτης τον ανώτερο δεν τον νικάει εύκολα. Άλογο τον ειχε κανει ο κιουελ τον παντο στο anfield.,
Στο Anfield. Εδώ πήγε ανάποδα. Δε δίνει ουσιαστικό πλεονέκτημα η έδρα αν δεν έχεις και κάποιους να το νοιώθουν το "εντός έδρας" σε όλα τα επίπεδα. Έχουμε διάφορα παραδείγματα απ'την πρόσφατη και τη λιγότερη πρόσφατη ιστορία μας όπου μπήκε συγχρονισμένος με την κερκίδα ο Ολυμπιακός ανεξαρτήτως αντιπάλου. Για να'μαι ειλικρινής τέτοιο ματς, δηλαδή νοκ άουτ εντός έδρας, όπου να΄χει χάσει τόσο εύκολα ο Ολυμπιακός δεν θυμάμαι. Αμαχητί τελείως.
Τέτοιο ματς παρόμοιας σημασίας ηταν το ματς με την Νιούκαστλ στα γενέθλια μας το 2005. Αν και ηταν στο ΟΥΕΦΑ μιλάμε για ματς νοκ αουτ φάσης οπου αν περνούσαμε θα πηγαίναμε στους 8. Επίσης χάσαμε εύκολα και πέσαμε αμαχητί αλλα αυτο εγινε κυρίως λόγω της εχθρικής διαιτησίας του Ιμπανιεθ.
Πιστεύω τελικά πως το πλεονέκτημα που δίνει η έδρα στις αρχές του ματς με το μπιζαρισμα και τις φωνές του κόσμου δεν επηρεάζει περισσότερο τους Έλληνες απο τους ξένους. Ακομα και ξένος να είσαι , πρεπει να είσαι αναίσθητος για να μην σε φτιάξει το κλίμα της κερκίδας με τα κορεο,το γεμάτο γήπεδο και το συνεχές τραγούδι. Και για μένα μπήκαμε πολύ καλα στο παιχνιδι και κυριαρχησαμε στα πρωτα λεπτά. Βγάλαμε πολλές φορες με ωραίο τροπο την μπάλα μπροστά και δημιουργήσαμε πολλές προϋποθέσεις κλασικών ευκαιριών. Το πρόβλημα το διέκρινα στην τελική προσπάθεια οπου παντα κατι δεν κάναμε καλα.
Απο εκει και πέρα μας εκανε μεγάλο κακο το τρίτο γκολ με το οποίο ουσιαστικά η αρσεναλ έσβησε το ματς.Αν δεν το τρώγανε και έμπαινε στο ματς ο τσορι (κυρίως) και ο ερνανι πιστεύω πως θα χτυπούσαμε στα ίσα την πρόκριση. Πάντως ξαναλέω συνολικά σαν εικόνα αγώνα δεν θεωρώ πως δεν παίξαμε καλα.
Μην τους μελετάμε τους Έλληνες. Αν είχαμε περισσότερους οπως λες μπορει να μην φτάναμε καν στο να διεκδικούσαμε πρόκριση την τελευταια αγωνιστικη με την αρσεναλ. Ισως να ειμαι και λάθος αλλα μου εχει κανει πολύ άσχημη εντύπωση η πενταετία 2002-2007 οπου με Έλληνες κατα κύριο λόγο στην ενδεκάδα μας είχαμε πολλές συνεχόμενες ευρωπαϊκές αποτυχίες με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Αυτό το ματς δε χωράει κριτική. Ξεκινάς με 0-1 και -10 παίχτες απ'τα αποδυτήρια και παίζεις κι άλλο ένα ημίωρο με 9. Τη Βέρντερ όμως την τσάκισε ο Στολτίδης. Και για να έχουμε και μια καλύτερη αναλογία με νοκ άουτ ματς απέναντι σε ανώτερο αντίπαλο, η Γιουβέντους γλίτωσε από την πλήρη ασφυξία επί 90 λεπτά από μια βλακεία του Ελευθερόπουλου απέναντι σε αμιγώς ελληνική ενδεκάδα. Δεκτό βεβαίως ότι οι Έλληνες παίχτες του Ολυμπιακού, όχι όμως των άλλων ντόπιων ομάδων, παρουσιάζονται χεσμένοι στα εκτός έδρας. Παρά ταύτα οι ομάδες έχουν εθνισμό κι αυτό δεν είναι κάτι αφηρημένο ή αόριστο. Όταν μιλάω για μπιζάρισμα της κερκίδας δεν εννοώ απλά τον ενθουσιασμό απ'τις επευφημίες αλλά την πλήρη ταύτιση με τον οπαδό, τα βιώματά του και τα θέλω του κι αυτό εμπεριέχει πολλά περισσότερα απ'τη φανέλα και το σήμα. Δεν μπορώ να το αποδείξω επιστημονικά γιατί είναι μια κουβέντα που κάνω βασισμένος σε ανεπεξέργαστη λογικά γενική αίσθηση αλλά δεν θεωρώ τυχαίο ας πούμε ότι ο Φέργκιουσον φρόντιζε πάντοτε να διατηρεί έναν κορμό Βρετανών παιχτών θυσιάζοντας την ατομική ποιότητα για να έχει η ομάδα του έναν συγκεκριμένο διακριτό χαρακτήρα και ένα διαχρονικό έρμα.
Kαλά η Νιούκαστλ κυριολεκτικά μας κατάπιε και στα δύο ματς. Λες και παίζανε άντρες με παιδιά ητανε. Αλλά εκεί λες ΟΚ, έχω το Σερβοέλληνα στον πάγκο, δεν μπορώ να έχω κι απαιτήσεις.
Δεν ξερω εμένα προσωπικά ακομα μου κάθεται βαριά αυτός ο αποκλεισμός. Αν ο Ισπανός δεν έδινε το αυστηρότατο πεναλντι του Γεωργάτου η τουλάχιστον αν μαζι με το πεναλντι στον Στολτίδη έδινε και την αποβολή στο παίκτη της Νιούκαστλ και βλέπαμε ματς με 10 εναντίον 10 ,μπορει και να το χτυπούσαμε στα ίσα. Εκείνη την εποχή η Νιούκαστλ ειχε πολλους καλούς παίκτες (Σίρερ,Ρομπέρ,Νταιερ,Κλαιφερτ,) ηταν καλυτερη απο εμάς. Σε ολα τα ευρωπαϊκά ματς εκείνης της χρονιάς στα οποία οι αντίπαλες ομάδες ηταν καλύτερες , ο Μπάγεβιτς έστηνε ωραια την ομάδα και έπαιρνε τα αποτελέσματα.(στα 3 εντός του ch.l) Και στο μοναδικό ματς που παίξαμε και η αντίπαλη ομάδα ηταν κατώτερη μας(σοσο), νικήσαμε μεν αλλα με τα χίλια ζόρια και με τον Σάντος και τον Ζαιρι να χάνουν τα άχαστα.
Άκουγα χτες την εκπομπή της θύρας 7 και σε μια φάση παλι ο Τακης τα πήρε άσχημα με τον Μπάγεβιτς. Οπως τα ειχε πάρει άσχημα μαζι του και μετα το πατατράκ με τη Ρόζενμποργκ οπου ειπε ευθέως "Όσοι ειναι υπέρ του Μπάγεβιτς να πάνε να γαμηθουν". Μπορώ να ρωτήσω γιατι υπήρχε τοσο μεγαλη κόντρα ανάμεσα στη θύρα 7 και τον Σερβοελληνα? Τι μπορει να πήγε τοσο στραβά ώστε ο Μπάγεβιτς να βρίζει οπαδό και να εχει φραστικό επεισοδιο μαζι του μετα την ισοπαλία με την ΑΕΚ τον Μάρτη του 2005 ,και η 7 να απαιτεί ευθέως την απόλυση του ακομα και στη φιέστα για την κατάκτηση εκείνου του πρωτάθληματος? Μηπως λόγω των επεισοδίων του προπονητή με τους λάτιν?Μηπως λόγω των καθυστερημένων αλλαγών του σε καθε ματς και τις ανεκδιήγητες συνθέσεις του σε μερικά ματς στο Καραϊσκάκη(οπως το πρωτο με την Καλλιθέα ας πούμε που αφήνει στον πάγκο ζιοβανι και βαζει οκκα?) Η μηπως υπήρχε ηδη κόντρα απο τις εποχές του 1999 και ξαναβγήκε στην επιφάνεια?
Το πεναλτι του Γεωργατου δεν ειναι αυστηροτατο, καθαρο πεναλτι ειναι και σωστα δοθηκε κι αποβολη. Μετα ναι, θα μπορουσε να βγαλει και τον παικτη της Νιουκαστλ στο πεναλτι που μας εδωσε, αλλα ο διαιτητης μπορει να δικαιολογηθει ''δεν ηταν σιγουρο το γκολ, δεν ειχε κατοχη ο Στολτιδης'' (για'μενα κοκκινη ειναι). Ο Μπαγεβιτς δεν εβρισε εναν απλο οπαδο, το Μιχαλη Κουντουρη εβρισε. Αυτο που πηγε στραβα, ειναι το οτι ο Μπαγεβιτς ειναι στριμμενο αντερο και όπου κι αν εχει παει εχει σκοτωθει με ολο τον κοσμο. Θελει αυτος να ειναι το νουμερο 1, να στεκονται ολοι σουζα μπροστα του. Μεχρι και στον Αρη που πηγε, μαλωσε στα καλα καθουμενα με τον Αμοροζο. Οι μπαγεβιτσικοι οπαδοι πρεπει να ειναι παγκοσμιο φαινομενο. Δεν μπορω να καταλαβω το πώς υπερασπιζεσαι εναν προπονητη που μια χρονια π.χ. δεν σε παει καλα και η ομαδα σου δεν παιρνει τα αποτελεσματα που θελει. Λες π.χ. ''ειμαι ΑΕΚ, αλλά ας χανουμε, δεν φταιει ο Μπαγεβιτς''. Ποτε δεν φταιει ο Μπαγεβιτς. Δεν υπαρχει αυτο το πραγμα, ουτε υπηρξε ποτε στο παρελθον με κανεναν αλλον προεδρο-προπονητη-παικτη. Να φταινε μονιμως ολοι οι αλλοι πλην αυτου στις αποτυχιες για τους αγαπητικους του και να πιστωνεται μονο αυτος ολες τις επιτυχιες της ομαδος που προπονει. Και ναι, στις δεκαετιες '80 (στα τελη της, που ηρθε στην ΑΕΚ, οχι απο την αρχη της) και '90, ηταν ο κορυφαιος προπονητης στην Ελλαδα. Απο το 2000 και μετα ηταν η πουτανα του Μπαμπη του Τεννε. Οπου πηγε, σκατα τα εκανε. Ο Γκμοχ ηταν ο κορυφαιος προπονητης στην Ελλαδα τη δεκαετια του '80. Τη δεκαετια του '90 που αρχισε να ξεθωριαζει, δεν ηταν προπονητης σε Ολυμπιακο-ΠΑΟ-ΑΕΚ. Πηγαινε σε μικρομεσαιες ομαδες. Ο Λακης Πετροπουλος τη δεκαετια του '70 ηταν πρωτο ονομα. Στα τελειωματα της καριερας του δεν συνεχιζε να προπονει Ολυμπιακο-ΠΑΟ, πηγαινε π.χ. στον Εθνικο. Ε ο Μπαγεβιτς μπορει να ετρωγε σφαλιαρες οπου πηγαινε, αλλα εξασφαλιζε συμβολαια. Και οπου πηγαινε, εκανε μεταγραφες απο ενα συγκεκριμενο μανατζερ.
Χρονιά που να μην πέτυχε ο Μπάγεβιτς δεν έχει στον Ολυμπιακό. Τιτάνιο έργο σε όλα τα επίπεδα και τηρουμένων των αναλογιών υπαρξιακής σημασίας για το σύλλογο. Καραϊσκιάκια, μεγαλεία, 20 πρωταθλήματα κλπ κλπ τίποτα απ'αυτά δεν υπάρχει χωρίς το Μπάγεβιτς. Δεν ξέρω αν θ'άντεχε ο Κόκκαλης 1-2 χρόνια ακόμα φάπες. Απ'τη μέρα που εμφανίστηκε στο γκολφ της Γλυφάδας με το μπλουζάκι το πόλο λες και γιατρευτήκανε όλα τα συμπλέγματα αυτομάτως. Αυτά θα του δίνανε συγχωροχάρτι για αποτυχίες, αλλά στον Ολυμπιακό ο Μπάγεβιτς δεν έχει αποτυχίες. Όσο για τη Νιουκάσλ, μιλάμε για χρονιά που μεσολαβεί σε 5 χρόνια ευρωπαϊκής καταστροφής και ήταν τότε η μία απ'τις 3 όλες κι όλες όπου ο Ολυμπιακός αγωνίστηκε άνοιξη στην Ευρώπη.
Για το 1996-1999 εχεις δίκιο. Έφτιαξε τρομερή ομάδα οπως είχες πει παλαιότερα δεν ηταν απλα μια απο τις καλύτερες ομάδες στην ιστορια του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ηταν σωτηρια για την ίδια την ιστορια του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ. Εάν ειχε αποτύχει και ο Μπάγεβιτς εκείνη την περίοδο δεν ξερω κατα ποσο θα μπορούσε να συνεχίσει ο Κόκκαλης να τρώει τα μούτρα του στον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακο. Τεράστια η κίνηση του να τον φέρει απο την ΑΕΚ. Μια απο τις πιο εύστοχες κινήσεις της προεδρίας του. Άλλαξε την ιστορια και τις ισορροπίες ολοκλήρου του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ελάχιστα λάθη εχει κανει εκείνη την τριετία ο Ντούσαν. Οκ υπήρχε το ψυχολογικό πρόβλημα στα Φιλαδέλφεια οπου 3 συνεχόμενα χρονια μας πιάσανε πελάτες οι άλλοι,υπήρχαν ορισμέναπολυ άσχημα ευρωπαϊκά αποτελέσματα (η πεντάρα απο τη Ρόζενμποργκ)υπήρχε το κόλλημα με ορισμένους αγαπητικους του παίκτες που δεν ξερω αν έκαναν για τον Ολυμπαικο(βαρεσανοβιτς,σαμπαναζοβιτς,αμπονσα) αλλα τα θετικά εννοείται πως ξεπερνούσαν κατα πολύ τα αρνητικά.
Τα πρωτα λάθη για εμένα έγιναν στον μεταγραφικό σχεδιασμό το καλοκαιρι του 1999 με τον νεοπλουτισμό του Κόκκαλη και την νοοτροπία "να φέρω παικταράδες για να παμε να πάρουμε το ευρωπαϊκό,εφ όσον με τους Έλληνες φτάσαμε μια ανάσα απο τους 4" . Δεν ξερω εάν συμφωνούσε κσι ο Ντούσαν σε αυτην την τακτική η πάτησε πόδι και τα έσπασε για αυτο το λόγο με τον Σωκράτη,πάντως εφ όσον ο ίδιος ηταν ο προπονητής εκείνης της περιόδου πιστώνεται και αυτός εν μέρει τον αποτυχημένο μεταγραφικό σχεδιασμό. Πιστεύω πως η ομάδα ήθελε σιγουρα εναν αμυντικό(αν θυμάμαι καλα ακουγοταν εκείνη την περίοδο ο μοντερο,δεν ξερω καθόλου τι παίχτηκε και δεν προχώρησε η μεταγραφή του) αριστερό μπακ βαρβάτο στη θέση του Γεωργάτου και ισως ενα σεντερ φορ ακομα. Και οκ πέρα απο αυτα τα εγκλήματα που εκανε ο Μπάγεβιτς στο έκτος έδρας ματς με την μολντε εχουν περασει στην ιστορια. Δεν γίνεται ερασιτέχνες να σε σφυροκοπάνε απο το πρωτο λεπτό να προηγεισαι χωρις φάση με 2-0 και να κανεις ΓΕΛΟΙΕΣ αλλαγές λες και θελεις επίτηδες να χάσεις το παιχνιδι.
Τελοςπαντων για εμένα είτε ο Ντούσαν θα επρεπε να αποχωρήσει το καλοκαιρι του 1999 εφ όσον έβλεπε πως με τους "παικταράδες" που έφερε τοτε ο Σώκος,δεν μπορούσε να κανει χωριο, είτε θα επρεπε να πατήσει πόδι και να απαιτήσει την συνέχιση του μοντέλου που δούλευε επι 3 χρονια κόβοντας τον βήχα του Σωκράτη για τους "μπαλαδόρους που θα φέρω για να πάνε αεροδρόμιο οι οπαδοί και να με αποθεώνουν". Οπως αποδείχτηκε απο την ιστορια μέση λύση δεν υπήρχε.
Όσο για το δεύτερο πέρασμα του το καλοκαιρι του 2004 ηταν πολύ κατώτερο απο τις προσδοκίες όλων. Παλι υπήρχε το ανάλογο πρόβλημα με το καλοκαιρι του 1999 και την μεταγραφή ενός παίκτη πριμαντόνας.(Ζάχοβιτς,Ζιο 1999,Ριμπο 2004). Κατάφερε να τα σπάσει σε χρόνο μηδέν με τους λάτιν οι οποίοι λάτιν ηταν οτι καλυτερο μπορούσε να δείξει ο ολυμπιακος εκείνη την χρονια . Ο ζιοβανι προερχόταν απο την καλυτερη σεζον του με τα ερυθρόλευκα, το ιδιο και ο Καστίγιο που ηταν σε μια ηλικία οπου μπορουσε να εκτοξεύσει την καριέρα του και τη φήμη του,προερχόμενος απο το μεγάλο μπαμ που εκανε τη σεζον 2003-2004, και φυσικά ο ριβαλντο. Και τα κατάφερε ο πουστης να τα σπάσει και με τους 3 (συν τον σουρερ) απο το καλοκαιρι κιόλας στα φιλικά προετοιμασίας στην Κύπρο. Βάλε και τις "μπαγεβιτσικες" επιλογές Μάριτς,Ρεζιτς βάλε και το οτι δεν απαίτησε να αποκτήσουμε επιθετικό και ο ΙΔΙΟΣ το έκοψε μαχαίρι τον Γενάρη του 2005 λέγοντας τη φράση που εχει γράψει ιστορια "Ειμαστε πλήρεις ". Ελα ρε τσαλουχαρε παραλίγο να χάσουμε το πρωτάθλημα απο τη αεκ του σοαρες και του κρασσα,και απο τον βαζελο του σκατσελ και του Γκονζαλες.. Δεν λεω καλές ομάδες είχανε αλλα οι άλλοι αλλα οταν παίρνεις Ριβαλντο,οταν προερχεσαι απο μια αποτυχημένη χρονια,δεν λεει καθόλου το να χάσεις παλι πρωτάθλημα ενώ το καλοκαιρι εκανε οτι μπορούσες για να επιστρέψεις στην κορυφή. Για εμένα ο Ντούσαν το έχασε εκείνο το πρωτάθλημα. Το κατέκτησε ο Ριβαλντο, ο Σάββας Θεοδωριδης που μπηκε Ταλιμπάν να προστατέψει την ομάδα και να βάλει πλάτη μετα την ήττα στην λεωφόρο,και ο κόσμος του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ.
Όσο για τα χρονια ευρωπαϊκής καταστροφής σύμφωνοι εν μέρει ομως. Θυμήσου τη σεζον 2003-2004 και το ποσο αξιοπρεπέστατα κατέβασε την ομάδα ο προτασοφ μέχρι να κανει το απόλυτο έγκλημα στο ματς με τη Γιούβε. Θυμήσου τα παιχνίδια λιγο ενα-ενα. Πολύ καλη εμφάνιση στο ανοετα με καρεμπε λίμπερο. Χάσαμε απο ενα χαζό πεναλντι που εκανε ο κωστουλας σε μια αναμπουμπούλα απο στημένη φάση. Φάση δεν εκανε η σοσιεδαδ σε όλο το ματς. Χάσαμε απο τη γιουβεντους με 2 ξερα σουτ του νεντβεντ,ενώ παίζαμε καλύτερα απο τη Γιούβε σε όλο το ματς και είχαμε δοκάρι και κλασικές ευκαιρίες για γκολ. Χάσαμε απο καθαρή ατυχια(οχι απλα ατυχία ΜΑΓΙΑ έκαναν οι αντι Ολυμπιακοί εκείνη την ημέρα ) απο την γάλατα έχοντας τουλάχιστον 7 κλασικές ευκαιρίες για γκολ, και ευτυχώς η τάξη αποκαταστάθηκε στη ρεβάνς με ενα 3-0 που θα μπορούσε να ειναι και μεγαλύτερο. Στο ματς με την σοσιεδαδ δεν κερδίζουμε επειδή εκανε ενα κουλό σουτ ο σουρερ σε ματς οπου κάναμε ανατροπή απο 0-1 σε 2-1 χωρις Τζόλε στην ενδεκάδα. Οκ το ματς με τη Γιούβε δεν υπάρχει. Κλωτσηδόν επρεπε να φύγει ο προτασοφ με το πρωτο αεροπλάνο.
Αλλα σκέψου λιγο τις ευρωπαϊκές πορείες εκείνων των κολλητών 2 χρόνων. Στο στήσιμο των ομάδων και στο πως κστεβηκε στον αγωνιστικό χώρο(ασε τς τελικά αποτελέσματα) εχουν μεγάλες διάφορες ο προτασοφ κσι ο Μπάγεβιτς? Και ο Ντούσαν ειχε και καλυτερο ρόστερ. Όσο για τα τελευταια ματς των ομίλων ακριβώς οπως εγκληματισε ο Όλεγκ στο Τορίνο,ετσι ακριβώς εγκλιματησε και ο Ντούσαν στο Λίβερπουλ.
Δεν ήταν ποτέ το φόρτε του η διαχείριση προβληματικών προσωπικοτήτων αλλά με το συγκεκριμένο παρεάκι καλώς τα έσπασε για λόγους αρχής. Επόμενη πετυχημένη Ευρωπαϊκή χρονιά ήρθε όταν δεν ήταν κανείς τους στην ομάδα.
Το 2004-2005 είναι μια απολύτως επιτυχημένη χρονιά με όρους αντικειμενικούς. Και υποκειμενικά αν το πάρεις λαμβάνοντας υπόψιν τις συνθήκες κάτω απ'τις οποίες προχώρησε (τιμωρία γηπέδου, κόντρα με οργανωμένους, αντιπαθής σε όλη τη διοίκηση πλην Σάββα κτλ) χρειάστηκε να επιδείξει ικανότητες συμβιβασμού και στωικότητας πέραν όσων μας είχε ως τότε συνηθίσει. Σε ό,τι έχει να κάνει με το θέμα φορ κάνω διαφορετική ανάγνωση. Λογικά θα του είπε ο Κόκκαλης ότι δεν υπάρχει χρήμα κι αυτός ως σωστός επαγγελματίας φρόντισε να καλύψει και τον πρόεδρο αλλά και τους παίχτες του.
Γενικά όταν μιλάμε για λάθη και αποτυχίες πρέπει να τα σκεφτόμαστε με όρους συνολικής πορείας. Η πρόοδος σε οτιδήποτε βασίζεται στη δοκιμή και το λάθος. 5 χρόνια δοκιμών και λαθών χρειάστηκε ο Φέργκιουσον μέχρι να βρει το σωστό μείγμα. Ε αν τον είχανε διώξει στην 3η χρονιά θα είχε μείνει λάθος. Του Μπάγιεβιτς και του κάθε Μπάγιεβιτς λοιπόν που διαθέτει κίνητρο και ικανότητες του δίνεις χρόνο και πίστη και περιμένεις. Δεν τον θερίζεις σαν ψηλό στάχυ και μάλιστα με αστείες δικαιολογίες. Πες δεν τον γουστάρω και δεν μπορώ να βλέπω τη μάπα του. Δεκτό. Μη μου λες, όπως είπανε, ότι "δεν μπορεί να φέρει την Ευρωπαϊκή διάκριση όπως βεβαιώνει κι ο μεγάλος Ριβάλντος που νοιάζεται για την ομάδα" γιατί έρχεται η πραγματικότητα και τα ισοπεδώνει όλα αυτά με τον πιο απόλυτο τρόπο.
Με το συγκεκριμένο παρεάκι για εμένα πολύ κακώς τα έσπασε γιατι οπως προείπα και οι 3 παίκτες θα αποτελούσαν βαρόμετρο για την πορεία της ομάδας εκείνη τη χρονια ο καθένας για διαφορετικούς λόγους. Ξαναλέω πως ο ζιοβανι προερχόταν απο μια πολύ καλη χρονια,ο Καστίγιο μόλις είχε ξεπεταχτεί και ο Ριβαλντο..ηταν Ριβαλντο. Και οι 3 επισης είχαν πολύ καλη χημεια μεταξύ τους τοσο αγωνιστικά όσο και εξωαγωνιστικά. Απο εκει και πέρα μην κρίνεις τους παίκτες μονο απο το τι δίνουν στα ευρωπαϊκά ματς χωρις να κοιτάς τα εγχώρια. Εκείνες τις χρονιές υπήρχε ισχυρός ανταγωνισμός για την κατάκτηση του πρωταθλήματος καμία σχέση με την τεράστια διαφορά ποιότητας και κλάσης που υπάρχει σήμερα ανάμεσα στον Ολυμπιακο και τους υπόλοιπους. Τωρα για την ευρωπαϊκή πορεία του Θρύλου την περίοδο των λάτιν τα γεγονότα σε επαληθεύουν. Συνεχόμενες φάπες τρώγαμε με ριβαλντο και ζιοβανι. Παρ ολα αυτα θα ήθελα να τους δω και τους 3 μαζι σε ευρωπαϊκό αγώνα με ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ που θα τους ειχε απόλυτη εμπιστοσύνη και θα τους στήριζε (πως εκανε ο αλεφας με Τζιοβάνι,Καστίγιο την άνοιξη του 2004?). Μπορει και παλι να τρώγαμε φάπες γιατι και οι 3 ηταν ανύπαρκτοι τακτικά και δεν εννοούσαν να κουνηθούν εάν δεν είχαν την μπάλα στην κατοχή τους αλλα ενα γαμωτο μου εχει μείνει ακομα και τωρα μετα απο 10 χρονια. Ισως να ειναι και συναισθηματικό το θέμα γιατι θυμάμαι τον Αλέφα να βγαινει στον σνανογλου στο ΦΩΣ τον Ιούλιο του 2004 και να λεει πως "Η επιθετική τριάδα ζιοβανι,ριβαλντο,καστιγιο δεν εχει τιποτα να ζηλέψει απο την τριάδα της εθνικής Βραζιλίας το 2002 με ριναλντινιο,ριμπο και ροναλντο" . Οκ υπερβολικός οπως παντα ο αλεφας αλλα μου ειχε φουσκώσει τοσο πολύ τα μυαλά τοτε (παιδάκι ήμουνα άλλωστε 12 χρόνων ) που ακομα και σήμερα σκέφτομαι " Βρε λες να γινόταν ετσι ολη η φάση αν ηταν αλλιώς τα πράγματα?"
Για το θέμα της μεταγραφικής ενίσχυσης εγω θυμάμαι να υπάρχει γενική συμφωνία απο διοίκηση και κόσμο για ενίσχυση της ομάδας τον χειμώνα και να βγαινει ο Ντούσκο και να γειώνει όλην την φάση χωρις λόγο. Για το αν ο σωκρατης δεν ειχε σάλιο εκείνη την εποχή επιφυλάσσομαι. Κανεις δε μπορει να ξερει καλα αυτα τα θέματα. Πάντως αν πραγματικά δεν ήθελε να βάλει το χέρι στην τσέπη για μεταγραφές, Πιστεύω πως δεν θα έβγαινε ο πρωταθλητής με πρωτοσέλιδα "πρώτος στόχος ο Γκερέρο της Σανταντέρ" όλο το χειμώνα. Θα περνούσε τη γραμμή του ο Σωκρατης στην εφημερίδα στην οποία ασκούσε την μεγαλύτερη επιρροή. Εγω μέχρι να βγει ο Ντούσαν και να κανει αυτην την δήλωση θυμάμαι συμφωνία ολοκλήρου του μηχανισμού του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ για ενίσχυση της ομάδας με φορ το Γενάρη.
Για τη σύγκριση Μπάγεβιτς-Φέργκιουσον και την εμπιστοσύνη και των 2 απο τις διοικήσεις τους να πω πως εννοείται πως ο θρύλος δεν εχει ούτε ποτε θα εχει πιστεύω διάθεση να στηρίξει ολοκληρωτικά εναν προπονητη σε βάθος πενταετίας (πολύ κακώς αν θες τη γνώμη μου ). Πάντως ο Μπάγεβιτς ειχε μεγαλη ασυλία την τριετία και στηρίχτηκε σε τρομακτικό βαθμό απο τον Κόκκαλη. Και εννοείται πως μέχρι να φτιάξει την ομάδα στολίδι του 1999 έφαγε και αυτός πολλές φάπες. Για να μπορει να πνιγει η ομαδάρα την γιουβεντους και να χάνει στις λεπτομέρειες την πρόκριση,επρεπε να γκελαρει με Παναχαϊκή Ξανθη και Απόλλωνα το 1996 στο Καραϊσκάκη,να χάνει απο την Βέροια, να τρώει 5 απο την Ρόζενμποργκ,να αποκλείεται απο την φερεντσβαρος... Στηρίχτηκε ο Ντούσαν όσο δεν πήγαινε (πολύ ορθώς) απο τον Σωκράτη σε αυτές τις αποτυχίες.
Ο Μπάγεβιτς οταν και παλι ανέλαβε το 2004, την δικη του ομάδα βρήκε. Βρήκε την ίδια αμυνα τα ίδια μπακ και τους ίδιους εξτρεμ (με εξαίρεση τον γ.χ που και αυτός δικός του παίκτης ηταν). Η ομάδα απο την φυγή Μπάγεβιτς το 1999 και για τα υπόλοιπα 2-3 χρονια η ίδια ήτανε και παίζοντας στον αυτόματο πιλότο το 4-4-2 που δούλεψε με τον Μπάγεβιτς έριχνε τεσσάροπεντάρες σε όλους.(κυρίως το 2001) Τα λεω αυτα για να σου δείξω πως ο Ντούσαν την δικιά του έτοιμη ομάδα βρήκε στην επιστροφή του.(και εκτος απο τους παίκτες που είχανε μείνει τοσα χρονια στον θρύλο,βρήκε και δικούς του -καφές- και έφερε παίκτες που αυτός εμπιστευοτανε-οκκας-. Παρ ολα αυτα με πολλα λάθη στον καταρτισμό ενδεκάδας,με πολλή μεγαλη καθυστέρηση στις αλλαγές (καρκινο βγάζαμε με τις αλλαγές στο 88) με την απώλεια του ελέγχου των αυτα αποδυτηρια,δεν μπορεσε να χτίσει στο ρόστερ που ειχε, και να παει την ομάδα ενα σκαλί παραπάνω. Του πιστωνω παρ ολα αυτα εννοείται το καταπληκτικό στήσιμο που εκανε στα εντός έδρας της Ευρώπης ,αλλα απο την αλλη αντίστοιχα του χρεώνω την γκέλα στην Νεάπολη,στον Εργοτελη,την απίστευτη σουπα με ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, την ολοκληρωτική υποταγή της ομάδας μας στην λεωφόρο(επρεπε να φάμε 3 γκολ) και την αδράνεια του στο ματς στο anfield.
Όταν κέρδισε ο Ολυμπιακός τη Δόξα Δράμας εκτός έδρας το 1995 (;) έσπασε μια παράδοση 11 χρόνων. Με τον ΠΑΟΚ είχε μια παράδοση αρνητική άνω της 20ετίας. Ειδικά στην πρώτη θητεία Μπάγιεβιτς δεν ήταν καθόλου αυτονόητο στο ελληνικό πρωτάθλημα ότι θα κερδίσεις εκτός. Ειδικά ο Ολυμπιακός. Δε διανοήθηκε κανείς να αμφισβητήσει το Μπάγιεβιτς σε γκέλες την πρώτη χρονιά. Την πρώτη χρονιά ζούσαμε κι αναπνέαμε, ειδικά η δική μου γενιά που στο πρωτάθλημα του 1987 ήταν νηπιακής ηλικίας και είχαμε φτάσει να νομίζουμε ότι υπάρχει εγγενές πρόβλημα με τον Ολυμπιακό, με το όνειρο του πρωταθλήματος. Το πριόνισμα ξεκίνησε αμέσως μετά. Όταν έπιασαν κορυφή ο Κόκκαλης και οι πέριξ αυτού, ειδικά αυτοί, ξεχάσανε γρήγορα. Βέβαια ο Μπάγιεβιτς ήταν ο σωτήρας μας οπότε δεν μπορούσε να γίνει ευθέως αμφισβήτηση, πόσο μάλλον που δεν υπήρχε και αφορμή απώλειας τίτλων, αλλά προοδευτικά είχαμε διάφορα ωραία. Όπως ας πούμε τις κατηγορίες για τον κομπλεξικό που δε βάζει μέσα το νέο Γουεά τον Οφορίκουαγιε και έχει πλακωθεί με τον παιχταρά Ίβιτς. Ή ότι μας έφερε τη μίζα το γηραλέο Γκόγκιτς κτλ. Ειδικά για τον Οφορίγκουε είχε πέσει κράξιμο στο ΟΑΚΑ και κόντεψε να αποχωρήσει εν μέσω αγώνος. Ξέρεις πώς φτάσαμε στην εποποιία 1998-1999; Όχι από συνειδητή στήριξη στις επιλογές του προπονητή αλλά από συγκυρίες που επέτρεψαν στον προπονητή να κάνει αυτό που ήθελε σε πείσμα της αμφισβήτησης. Εάν στο Οπόρτο δεν είχαμε βρεθεί στο 2-0, δεν θα είχε επακολουθήσει απολύτως τίποτα απ'όσα ιστορικά έγιναν. Έπρεπε να βρεθεί ξανά σβηστά στο - ο Ολυμπιακός με μια αναιμική επίθεση που ούτε παρήγαγε, ούτε πρέσαρε και να ισοφαρίσει απρόσμενα με Γκόγκιτς για να μπορέσει επιτέλους να ξεκινήσει βασικός ο γέρος στο επόμενο ματς χωρίς να ξεσηκωθεί ο λαός. Ακολούθησε ένα διαστημικό 3-0 με ΟΦΗ και καπάκι το 2-0 με Κροάσια για να εμπεδώσει ο κόσμος την αξία ενός πολυδιάστατου παίχτη που έτρεχε επί 90 λεπτά έναντι των Ίβιτς, Οφορίγκουε.
Το 2004 που λες, όλοι αυτοί οι παίχτες τη εξαιρέσει Τζόρτζεβιτς-Ανατολάκη ήτανε για απόσυρση. Γεωργάτος-Μαυρογενίδης ήτανε θλιβερά θεάματα, ούτε καν σκιές του κραταιού παρελθόντος. Ο ΓΧ πολύ μακριά πλέον απ'τις μεγάλες φόρμες του. Και μιλάμε για μια ομάδα που την προηγούμενη χρονιά κατέληξε σε κάτι ανάμεσα από καρναβάλι και τουρλουμπούκι χάνοντας και τους δύο τίτλους. Καπάκι είχες και τους κλικαδόρους που αφού είχανε μάθει στους καρπαζοεισπράκτορες τόσα χρόνια τσινάγανε σε κάποια βασική πειθαρχία. Ο Ριβάλντο είχε πλακωθεί με όλους τους προπονητές στη ζωή του, δεν θα κόλλαγε στον Ολυμπιακό.
Είναι πολύ τυχερός ο Ολυμπιακός που διαθέτει πλέον στα τιμόνια ποδοσφαίρου, μπάσκετ διοικητικούς ηγέτες με κουλτούρα προόδου. Καλός χρυσός ο Κόκκαλης αλλά μεγαλύτερος άμπαλος δεν πρέπει να πέρασε ποτέ. Μιλάμε για άνθρωπο που έφερε δύο φορές τον Αλέφαντο.
Την γκέλα με Χαλκηδόνα εννοω. Στην Νεάπολη περάσαμε αέρα με 0-4
Πάντως οταν σε εμάς ο Μπάγεβιτς ηταν το νούμερο ενα απο το 1996 εως το 1999 άφησε τεράστιο έργο πίσω του. Για τους "μπαγεβιτσικους οπαδούς" όπου υπήρχαν στις τάξεις του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ(δεν με ενδιαφέρει η κόντρα των αεκτζηδων για τον Μπάγεβιτς) μπορώ να υποθέσω χωρις να κατέχω το θέμα καλα,πως επρόκειτο για οπαδούς μας που είχαν απελπιστει απο τα καταραμένα πέτρινα χρονια,και ηταν άκρως ελαστικοί προς τον Ντούσαν που μας έβγαλε πανηγυρικά απο την μίζερια,με συνέπεια να μην του κάνουν ποτε κριτική. Αν συμβαίνει κατι αλλο πέρα απο αυτο δε το ξερω.
Η αλήθεια ειναι πως ο συγκεκριμένος μετα το 2002 δεν μπόρεσε να παράξει έργο σε οποία ομάδα και αν πήγε. Εντελώς παρωχημένος μου εκανε μεγαλη εντύπωση που συνέχιζε να κοουτσάρει μέχρι το 2012. Συνεχόμενες αποτυχίες παντού με ενα γραφείο τύπου να τον δικαιολογεί σε όλες του τις αποτυχίες με πρωτο και καλυτερο το Φως των Σπορ το 2004-2005.
Πολύ περίεργη χρονια αυτη. Απο τις πιο παράξενες και ανεξήγητες απο το 1996 και μετα. Ξεκίνησε με μεγάλα όνειρα απο όλους μας και εκει τον Φεβρουάριο λιγο μετα την ήττα απο Εργοτελη κόντεψε να τιναχτεί στον αέρα. Με εσωτερικές έριδες,με κόντρα διαιτησίες,με κλίκες στα αποδυτήρια. Πραγματικός άθλος το νταμπλ του Μαΐου.
Αριστο άρθρο για ένα άτυχο ματς. Το μόνο καλό που έχουν οι ήττες μπορεί να είναι τα διδάγματα που μπορεί να πάρεις από αυτές. Τα συμπεράσματα του άρθρου είναι αυτά που πρέπει να έχουμε υπόψη μας και για την προσεχή άνοιξη που θα παίζουμε Γιουρόπα και τα επόμενα χρόνια.
Σάββα συγχαρητήρια για το άψογο άρθρο. Νομίζω πως η απειρία τον πρόδωσε το Σίλβα και για αυτό καλά θα κάνουν όλοι οι μυρωδιάδες να σταματήσουν να κρίνουν αρνητικά η θετικά τον οποιοδήποτε απο την αρχή. ¨ο coach έχει πολλά να μάθει ακόμα.
Επίσης ρε παιδιά κακά τα ψέματα με αυτούς τους αμυντικούς δε πάμε πουθενά.
Μακάρι να φέρει ο Βαγγέλας ένα στόπερ να γαμάει και να δέρνει μπας και κάνουμε τίποτα στο Europa
Συμφωνω για στοπερ, θα ελεγα και αριστερο μπακ.
Το στόπερ που γαμαει και δέρνει ειναι κατι σχετικό. Γιατι στα χαρτιά τέτοιο στόπερ ηταν και ο σαντανα με παραστάσεις απο ,μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και τελικά αποδείχτηκε γελωτοποιός. Υπάρχει ο μποτια στην αμυνα που εχει κανει ματσαρες στην Ευρώπη. Απο πίσω υπάρχουν ντα κόστα Αυλωνίτης.Αυτοι δεν θα παίξουν?Δεν γίνεται καθε μεταγραφική περίοδο να γεμίζουμε το ρόστερ. Κανένας παίκτης που αποκτήθηκε τον Γενάρη δεν εκανε αμέσως την διαφορά στον ολυμπιακο πλην του μπελουτσι. Μια χαρά ειναι η ομάδα θεωρώ πως κσι με την προσθήκη του Ντουρμαζ θα γίνει ακόμη καλυτερη στα ευρωπαϊκά ματς
Καλημέρα Σάββα, νομίζω αδικείς τον Ινιέστα :)..Έχεις δίκιο με αυτό που είπες για τους ήρωες των παιδικών χρόνων, αλλά αυτή η αποκαθήλωση έγινε από το Βραζιλία-Γερμανία 1-7...
Βέβαια εμένα η γνώμη μου δεν πηγάζει από τόσο ψυχαναλυτικά κριτήρια, όσο από πλευράς ποδοσφαιρικής και αισθητικής...
Δεν λέω ότι πάντα οι παλιοί παίκτες είναι καλύτεροι, εννοείται πως παίκτες που είναι τοπ αυτήν την εποχή, θα ήταν τοπ και τότε, αλλά και αντίστροφα. Αυτό που λέω είναι πως το σύγχρονο ποδόσφαιρο δεν βγάζει την πληθώρα μπαλαδόρων, εγκεφαλικών παικτών που έβγαιναν τότε σε όλες τις ομάδες, σε όλες τις χώρες, πάρε παράδειγμα και την Ελλάδα, έχουμε αθλητικούς παίκτες, αλλά ακόμα και τώρα διακρίνεται στην Εθνική ο Τζιώλης, επειδή ξέρει λίγη μπαλίτσα...
Και μιας και είπες για Σώκρατες, αν ποτέ τον είδες να παίζει, όχι στιγμυότυπα, ολόκληρο αγώνα, αν δεις πως χρησιμοποιούσε το πόδι του λες και ήταν ρακέτα του τένις, αν τον έχεις δει, πες μου στα αλήθεια, έχει τέτοιο χαφ η Βραζιλία τώρα;; Έχει Φαλκάο;; Σερέζο;; Ζίκο;; και για να πάω πιο κοντά σου, έχει Ρίμπο, Κακά, Ροναλντίνιο, Ρονάλντο;; Ένας Νευμάρ είναι και μιλάμε για Βραζιλία...Η Ολλανδία εκτός Ρόμπεν έχει Ράικαρντ, Γκούλιτ, Βαν Μπάστεν, Κούμαν;;
έχει η Ιταλία τώρα Ντελ Πιέρο, Μαλντίνι, Μπαρέζι, Μπάτζιο, Καναβάρο;; Η δεύτερη ΙΤΑΛΙΚΗ ομάδα του Καμπιονάτο τα τελευταία χρόνια, η Ρόμα, ππαίρνει Μανωλά, Τοροσίδη, Χολέμπας, η δεύτερη ΙΤΑΛΙΚΗ ομάδα του Καμπιονάτο δεν έχει ΙΤΑΛΟΥΣ αμυντικούς να τη στελεχώσουν, η Γιούβε έχει τις παλιοσειρές, του τιτανοτεράστιους Μπαρτζάλι, Κιελίνι, Μπονούτσι...Για Μαραντόνα θα χρησιμοποιήσω το επιχείρημά σου για το ασφαλές περιβάλλον της Μπάρτσα στη σύγκριση με τον Μέσι...
Η Γερμανία αποτελεί μία μικρή εξαίρεση, κατά τη γνώμη μου πολλοί Γερμανοί τώρα είναι πιο μπαλαδόφατσες από τους παλιούς, ίσως γιατί μπήκαν οι γενιές των μεταναστών ίσως γιατί δούλεψαν πάνω στην τεχνική, οι Ισπανοί επίσης έχουν απίστευτη παραγωγή μπαλαδόρων, ειδικά κεντρώων, που είναι όλοι στο στυλ Ινιέστα, Τσάβι(ακόμα και εγώ που είμαι 49 λέω πως είναι από τα καλύτερα χαφ που έχω δει ποτέ)Καθόρλα κλπ..
Επί της ουσίας, δεν αμφισβητώ καθόλου τον Εζίλ, είναι επίσης από τους αγαπημένους μου παίχτες, και ο Κεντίρα μου αρέσει επίσης πολύ, αυτό που λέω είναι ότι λίγο πιο παλιά οι ομάδες είχαν πολλούς παίκτες με τα χαρακτηριστικά του Εζίλ, ίσως ο Εζίλ να είναι καλύτερος από τους περισσότερους από αυτούς, όμως ενώ αυτά που κάνει τώρα είναι απίστευτα, παλιά υπήρχαν πάρα πολλοί παίκτες σε μία ομάδα που μπορούσαν να το κάνουν, οπότε λογικά και οι ασίστ μοιράζονταν στη στατιστική.. Επίσης η στατιστική δεν δείχνει πάντα την συμμετοχή σε ένα γκολ, ας πούμε το δεύτερο γκολ ξεκινάει για μένα με την απίστευτη μπαλιά, ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ του ΕΖΙΛ στον Κάμπελ και όμως την ασίστ τη χρεώθηκε ο Κάμπελ, το ίδιο και στο πρώτο γκολ, η ασίστ χρεώθηκε στο αριστερό μπακ, αν καταλαβαίνεις τι εννοώ..
Πιο σημαντικό από μία ασίστ ή ένα γκολ είναι σύμφωνα με τους Ολλανδούς (brilliant orange) η δημιουργία ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ μίας φάσης και εμένα με βρίσκει απολύτως σύμφωνο...
Βασικά δεν φαίνεται να διαφωνούμε, χαίρομαι πολύ να συζητώ με ανθρώπους που έχουν λογικά και ποδοσαφιρικά ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ, με ανθρώπους που ΞΕΡΟΥΝ το τόπι, όπως εσύ...
Κι εγω χαιρομαι να μιλαω για τεχνικα θεματα του ποδοσφαίρου ή του μπασκετ. Νομιζω οτι εκτιμουμε διαφορετικα πραγματα στο ποδοσφαιρο. Δεν τιθεται θεμα "ποιος εχει δικιο", ειναι θεμα αποψης. Για'μενα το Α και το Ω ειναι η τακτικη σε μια ομαδα και μετα ο αθλητισμος. Ο αξονας των χαφ που εχει τωρα η Βραζιλία, οι θεωρητικα βασικοι Φερναντινιο-Ραμιρες-Οσκαρ, για'μενα και οι 3 ειναι παικταραδες. Παιζουν ομως στην Πρεμιερ Λιγκ, που ξεζουμιζει τους παικτες. Αδειοι απο ενεργεια εγιναν ευκολη λεια στα χερια των Γερμανων, αλλα η Αργεντινή που ζορισε πολυ παραπανω τους Γερμανους, δεν ειχε καλυτερους παικτες απο την Βραζιλια. Ο Ροναλντινιο για'μενα δεν πρεπει να λογιζεται ως παικτης, αλλα ως ζογκλερ σε τσιρκο. Αλλο το τσιρκο, αλλο ο πρωταθλητισμος σε επιπεδο Τσαμπιονς Λιγκ. Για να σου δωσω να καταλαβεις το πως βλεπω την ολη φσση, συναισθηματικα μιλωντας θεωρω τον καλυτερο παικτη ολων των εποχων τον Καντονα. Αντικειμενικα ειναι ο Τσαβι της τριετιας 2008-11 και ο πιο ολολκληρωμενος ο Κριστιανο Ροναλντο. Λιγο πιο κατω εχω Ζινταν-Οζιλ και μετα το Μεσι. Θα σου ελεγα και το Σουαρες που αντικειμενικα ειναι υπερπαικτης, ισως πανω απο Ζινταν, αλλα εχει περασει απο τη Λιβερπουλ και δεν μου βγαινει. Θα μου πεις "και οι παλαιοτεροι;". Πιετευω οτι ειναι πολυ πιο δυσκολο να διακριθεις τεχνικα οταν τρεχεις με πεμπτη, απο το να πας με νεκρα. Εχω κατσει να δω ολοκληρα ματς απο Μουντιαλ του '70 και την περιβοητη μεγαλη Βραζιλια. Σορι, δεν αντεχω ουτε ενα τεταρτο, υπερβολικα αργο ποδοσφαιρο. Ειδα Αγιαξ δεκαετιας '70 και Μουντιαλ του 82. Τα ιδια. Για'μενα μονο η Μιλαν του Σακι βλεπεται ανετα και σημερα. Το ξερω, ειναι αδικο για τους παλιους να κρινονται με τωρινα στανταρ, αλλα ολα τα πραγματα στη ζωη πανε μπροστα. Εξισου αδικο ειναι να προυποθετει κανεις οτι οι τωρινοι μεγαλοι σταρ, πριν 30 χρονια θα σκουπιζαν τα παπουτσια του Μαραντονα και του Σοκρατες.
Για το ΥΓ. Άλλο η καζούρα και άλλο να μιλάνε για διαιτησία οι ανύπαρκτοι. Πραγματικά έχουν ξεχάσει τα καλά τα δικά τους (Χρυσοβιτσάνους, λεφτά στα λουλούδια κλπ). Μάλλον τσούζει ελαφρά όταν κάθονται. Ο λόγος είναι ένας. ΠΟΣΟ ΠΟΝΑΕΙ, ΟΤΑΝ Ο ΘΡΥΛΟΣ ΓΑΜΑΕΙ. Στα άλλα συμφωνώ. 3 ισοπαλίες και μάλιστα η 1 στο αδιάφορο όπως εξελίχτηκε ματς με τη Ντνίπρο. Ελπίζω αυτή τη φορά οι παίχτες αλλά ΚΥΡΙΩΣ ο κόσμος να πάρουν σοβαρά το EUROPA LEAGUE. Δεν έχουμε αντίπαλο εντός, οπότε ας δώσουμε βάρος εκεί. Και οι παίχτες αλλά και ο κόσμος. Γιατί δεν πρόκειται να ξεχάσω τη μη παρουσία του κόσμου στο ΟΥΕΦΑ τότε, με Λίβερπουλ και Γιουβέντους. Λες και έχουμε 5-6 κυπελλάκια ΟΥΕΦΑ και ξενερώσαμε που δεν προχωρήσαμε στο Champions League.
Συμφωνώ Σάββα σε όλα...
Ο Σίλβα προσπάθησε να κλέψει την πρόκριση με το καλημέρα ψάχνοντας το γρήγορο γκολ. Κατά την γνώμη μου η επιθετική τακτική που επέλεξε να εφαρμόσουμε στην αρχή κρύβει φόβο και όχι υπέρμετρο ενθουσιασμό.
Ο Σίλβα αντιλαμβανόταν πως δύσκολα θα κρατούσαμε πίσω το μηδέν και ένα γρήγορο γκολ θα μας θωράκιζε στην πίεση που θα μας ασκούσαν .
Η εικόνα του πρώτου εικοσάλεπτου που κυριαρχούσαμε και παίζαμε με πατημένο το γκάζι δικαιώνει στην θεωρία το σχέδιο του (ήταν εφικτό να προηγηθούμε ) αλλά στην πράξη τον αδίκησε. Με το σκεπτικό αυτό ρίσκαρε πάρα πολύ χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος. Δεν παίζαμε εμείς με την πλάτη στον τοίχο...
Η ταχτική αυτή κούρασε πολύ την ομάδα , δεν μπορείς να τρέχεις και να πρεσάρεις με αυτόν τον τρόπο μια ομάδα επιπέδου Άρσεναλ για 20-25 λεπτά, ειδικά στην αρχή του αγώνα. Δεν τελειώνει το παιχνίδι στο μισάωρο ειδικά όταν παίζεις για τρία ή τέσσερα αποτελέσματα. Φυσικά η παραπάνω λογική από την στιγμή που εφαρμόζεται από τους παίχτες περνάει και στην ψυχολογία τους. Όταν οι παίχτες αντιλαμβάνονται ότι το διάστημα της κυριαρχίας τους στο οποίο και πόνταραν βάση προγραμματισμού να σκοράρουν δεν αποφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα το μυαλό θολώνει και η ψυχολογία πέφτει. Πόσο μάλλον όταν δέχεσαι και φτηνό γκολ στην δεύτερη φάση του αντιπάλου...
Για εμένα εκεί τελείωσε το παιχνίδι, στο πρώτο γκολ.
Οι παίχτες μας είχαν αποτύχει ήδη στο βασικό σχέδιο του προπονητή και καλούνταν να αναπροσαρμόσουν τα πλάνα τους με πεσμένη ψυχολογία απέναντι σε μια ανεβασμένη πλέον Άρσεναλ.
Μια πιο συντηρητική προσέγγιση ίσως μας έδινε την δυνατότητα να παλέψουμε ρεαλιστικά μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο για την πρόκριση και όχι να ψάχνουμε τρία και τέσσερα γκόλ...
Στηρίζουμε και προχωράμε!
Δεν τελείωσε τίποτα, συνεχίζουμε Ευρώπη...
Καλησπέρα παιδιά. Ένα σχόλιο μόνο γιατί θα σκάσω. Μπορεί να μου πει κάποιος ένα θέτικό στοιχείο του Σιόβα, πέρα από το να τον πάρεις παρέα για βόλτα για κράχτη σε κορίτσια, μια κι είναι ψηλός γεροδεμένος κι ομορφόπαιδο; Άιντε και τα εγκωμιαστικά του σχόλια για το μεγαλείο του Βαγγέλα ως προέδρου;
Επειδή, προσωπικά, δεν μπορώ να διακρίνω κάτι που τον κάνει ποδοσφαιριστή. Στην Ελλάδα μπορεί να είναι αδιάφορο να παίζεις με ένα center back και δέκα παίκτες, αλλά στην Ευρώπη κάνει διαφορά όσο να ναι. Κι ο τύπος δεν κόβει ούτε με βαλέ που έλεγε κι ο Αλέφας για τον Μανωλά. Ελεικρινά θα εκτιμούσα μια απάντηση.
Ευχαριστώ.
Μην τον υποτιμάς τον Σιόβα. Οκ δεν φτάνει την αξία του Μέλμπεργκ προφανώς αλλα βοηθάει τον Ολυμπιακο. Ειναι αργος στις κινήσεις του αυτο ειναι το βασικό μειονέκτημα του. Απο εκει και πέρα ομως ειναι καλος στο ψηλό παιχνιδι,παίρνει καλές τοποθετήσεις και μεταφέρει με ωραίο τροπο την μπάλα απο την αμυνα στην επίθεση. Με έναν καλο Σέντερ μπακ δίπλα του θα φαίνεται ακομα καλυτερος. Για να το συγκεκριμενοποίησω το δίδυμο Μανωλά-Σιόβα του 2013 υπό προϋποθέσεις φτσνει σε προσφορά ακομα και το δίδυμο Αβρααμ-Μέλμπεργκ
Μα συζητάω αν ο άνθρωπος είναι καν ποδοσφαιριστής.
Δεν έχω ξαναδεί center-back 1.96 που να μη θυμάμαι να κερδίζει μία! διεκδίκηση εντός περιοχής Ολυμπιακού σε δύσκολο ματς. Όταν γίνεται φάση στην κίνηση στην περιοχή μας κλείνουμε όλοι τα μάτια.
Αλλά το πραγματικά αστείο είναι με τη μπάλα κάτω. Είναι πάντα δίπλα στον παίκτη που βρίσκεται σε θέση για γκολ και τον κοιτάζει με θαυμασμό. Αφού έχω καταλήξει να πιστεύω πως είναι ρεπόρτερ Ολυμιακού εντός αγωνιστικού χώρου. Στο πρώτο γκολ του Πανθρακα το Σάββατο, την ώρα που γίνεται η τελική πάσα έχει ανοίξει τα χέρια τύπου "το ελέγχω" κι αμέσως μετά μπαίνει στο πλάνο ο παίκτης που παίρνει τη μπάλα και περνάει τον Ρομπέρτο. Θύμισε Ατματσίδη που έκανε το ίδιο κι η μπάλα πήγαινε δοκάρι ή μέσα. Στο ίδιο ματς στο τρίτο γκολ, "παρακολουθεί διακριτικά" τον παίκετη που μπαίνει τετ-α-τετ, αλλά δεν τον παρενοχλεί καν, μάλλον για να μην τον προσβάλλει. Σε κάθε περίπτωση είναι τουλάχιστον αστείος. Δε συζητάω για την άλλη αστειότητα που υποστηρίζει ότι "ξέρει να κάει παιχνίδι από πίσω". Όταν παίρνει την μπάλα καθυστερεί κάθε μα κάθε φορά και η πάσα του είναι λίγο πιο ακριβής του χαλκέντερου Νίκου Νεντίδη.
Για να το συνδέσω με το προχθεσινό ματς, δείτε το τρίτο γκολ της Άρσεναλ από την αρχή που του δίνει τη μπάλα ο Μαζού να διώξει και τη βγάζει πλάγιο δίπλα στην περιοχή και αμέσως μετά γίνονται όργια μπροστα του κι αυτός παρακολουθεί αμέριμνος, με αποτέλεσμα να φτάσει η μπάλα απέναντι και να γίνει το πέναλτυ.
Δηλαδή κάπου σκέφτεσαι, "μήπως με δέκα είναι καλύτερα?". και δυστυχώς νομίζω πως η απάντηση είναι ναι.
Αυτά και συγνώμη αν κούρασα
Δηλαδη φιλε στο προχθεσινο ματς με την Αρσεναλ, πιστευεις οτι ευθυνεται ο Σιοβας στα γκολ που φαγαμε; Δεν ευθυνεται ο Ομαρ;
Βεβαίως και φταίει ο Ομάρ κατά κύριο λόγο στο 1ο και τρίτο γκολ, αλλά ο Ομάρ έχει κάνει και ματσάρες.
Ο Σιόβας σ' αυτό το ματς έχει ευθύνη και στα τρία γκολ.
Στο πρώτο γκολ o ΝταΚόστα καλύπτει το πρώτο δοκάρι αυτός είναι πιο κοντά απ' όλους στον Ζιρού αλλά απλά παρακολουθεί "διακριτικά" και μαρκάρει με τα μάτια.
Στο δεύτερο γκολ αφήνει τη θέση του για να πηδήξει για κεφαλιά από βολέ τερματοφύλακα την οποία και χάνει και στη συνέχεια πάει να καλύψει και τρώει και την τριπλα απ' τον Κάμπελ ακριβώς πριν βγάλει την ασίστ στον Ζιρού ο οποίος έχει φτάσει εκεί με το πάσο του.
Στο τρίτο παραχωρεί πλάγιο χωρίς ιδιαίτερη πίεση πολύ κοντά στην περιοχή και μετά του κάνει πλάκα ο Ζιρού πριν βγάλει τη σέντρα που καταλήγει στο μαλακισμένο πέναλτι του Ομάρ.
Δες εδώ που έχει αναλυτικά τις φάσεις
https://www.youtube.com/watch?v=eriY5-tcLbE
Δηλαδή, πραγματικά ο τύπος είναι καρικατούρα. Ειδικά στο δεύτερο γκολ είναιπραγματικά αστείος αν τον δεις παράλληλα με τον Ζιρού. Τι να πω.
Ακριβώς αδερφέ, πρώτο και τρίτο γκολ είναι η πλευρά του Ομάρ, απλά αν είχαμε ένα κοχονάτο λίμπερο, θα είχε καλύψει αυτές τις τρύπες, αυτή είναι και η δουλειά του καλού κεντρικού αμυντικού...Πάντως είμαι σίγουρος πως ο Σαλίνο, που είναι και γρήγορος δεν θα είχε τέτοια προβλήματα, βέβαια όλοι μετά Χριστόν προφήτες, αλλά...
Ειλικρινά*
ΣΥΜΦΩΝΩ ΣΕ ΑΡΚΕΤΑ ΣΑΒΒΑ, ΣΕ ΑΛΛΑ ΟΜΩΣ ΟΧΙ.
ΕΧΘΕΣ ΕΓΡΑΨΑ ΠΡΙΝ ΤΟ ΜΑΤΣ ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΜΕ ΤΟ ΤΙ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΣΕΝΑΛ. ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑΤΙ ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΔΕΝ ΕΦΤΑΣΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ. ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΚΑΙ Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΟΥΕΦΑ. ΚΑΜΙΑ ΗΤΤΑ ΑΠΟ ΚΑΜΙΑ ΑΡΣΕΝΑΛ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΤΟ ΠΑΡΕΙ ΑΥΤΟ. ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, ΔΕΝ ΗΡΘΕ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ. ΚΥΝΗΓΟΥΣΑΜΕ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ ΠΟΥ ΦΤΑΣΑΜΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ.
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΜΑΤΣ ΚΑΙ ΑΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ, ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ ΠΙΟ ΑΜΥΝΤΙΚΑ ΚΤΛ, ΘΑ ΣΟΥ ΘΕΣΩ ΤΟ ΕΞΗΣ ΕΡΩΤΗΜΑ'.
ΠΡΟΤΙΜΑΣ ΤΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΤΟΥ ΜΗΡΤΣΟΥ ΠΟΥ ΑΠΕΚΛΕΙΣΕ ΤΗΝ ΜΑΡΣΕΙΓ ΤΟΥ ΑΡΣΕΝ, Η ΤΟΝ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΠΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΣΕΝΑΛ ΤΟΥ ΑΡΣΕΝ? ΠΟΙΑ ΟΜΑΔΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ?
ΝΟΜΙΖΩ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΗ. ΟΧΙ ΔΑΚΡΥΑ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ. ΕΙΝΑΙ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟΣ ΟΥΤΩΣ Η ΑΛΛΩΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΠΛΑΝΟ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΚΡΙΣΕΙΣ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ. ΣΤΟΝ ΣΩΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΕΙΜΑΣΤΕ, ΥΠΟΜΟΝΗ ΘΕΛΕΙ.
Τον Ολυμπιακο του Μιρτσου προτιμω, Γιαννη. Δεν εννοω οτι προτιμω ΓΕΝΙΚΑ την ομαδα του 1992-93 απο την ομαδα του 2015-16. Φυσικα ΓΕΝΙΚΑ προτιμω τη φετινη μας ομαδα. Μιλαω αυστηρα για το τι καναμε τοτε στην Ευρωπη, σε συγκριση με το τι καναμε φετος. Οι προκρισεις σου βαραινουν τη φανελα, οχι οι τριαρες σε ματς-ευρωπαικα στοιχηματα για την υπερβαση.
ΘΑ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙΣ ΝΑ ΔΙΑΦΩΝΗΣΩ. Η ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΣΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΑΝ ΟΜΑΔΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΒΑΡΑΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΦΑΝΕΛΑ, ΟΧΙ ΜΙΑ ΠΡΟΚΡΙΣΗ - ΠΥΡΟΤΕΧΝΗΜΑ. ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΕ ΕΚΕΙΝΗ Η ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΤΟ 1993, ΘΥΜΑΣΑΙ? ΠΟΥΘΕΝΑ. ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΙΚΑΜΕ ΜΕΤΑ.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΠΛΕΟΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ ΟΜΙΛΟΥΣ ΕΙΝΑΙ CONSISTENCY (ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΔΩΣΩ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ). ΕΜΠΝΕΟΥΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ, ΜΑΣ ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΥΝ, ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΥΧΑΙΟΙ, ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΥΡΟΤΕΧΝΗΜΑ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΛΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΣΤΙΣ ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ ΟΜΙΛΟΥΣ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΕΤΣΙ.
Έχουμε συνέπεια φυσικά. Όσο για το εάν μας υπολογίζουν... Οκ μας υπολογίζουν αλλα οποία ομάδα θελει να πάρει αποτέλεμα απο εμάς σε ματς ζωής και θανάτου το παίρνει πολύ εύκολα. Δυστυχώς μας βλέπουν σαν τον "Πλατανια" του Τσάμπιονς Λινγκ. Αυτο αρχίζει σιγα σιγα να αλλάζει αλλα γίνεται με πολύ αργους ρυθμούς
ΦΙΛΕ ΓΙΑΝΝΗ ΕΙΣΑΙ ΛΑΘΟΣ - Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΟΥΕΦΑ.
ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΕΝΤΑΕΤΙΑ ΑΠΟ ΜΕΓΑΘΗΡΙΑ ΣΑΝ ΤΗΝ ΜΙΛΑΝ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ, ΝΟΜΙΖΩ ΑΥΤΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ. ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ 21 ΘΕΣΗ, Η ΜΙΛΑΝ ΣΤΗΝ 24 ΘΕΣΗ. ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΒΕΒΑΙΑ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΟΜΑΔΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΛΑΝ, ΑΛΛΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΠΡΟΟΔΟ, ΣΥΝΕΠΕΙΑ, ΠΛΑΣΑΡΙΣΜΑ ΣΤΙΣ ΥΨΗΛΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΡΥΦΑΙΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ.
ΘΥΜΑΣΤΕ ΚΑΠΟΤΕ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΛΕΓΑΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΣΑΝ ΤΗΝ ΛΥΟΝ? ΤΗΝ ΞΕΠΕΡΑΣΑΜΕ, ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΠΑΡΑΤΗΡΗΤΟ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ. ΣΤΗΝ 26 ΘΕΣΗ Η ΛΥΟΝ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΕΝΤΑΕΤΙΑ.
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΠΟΥ ΑΝΕΦΕΡΕ Ο ΣΑΒΒΑΣ, ΕΧΕΙ ΦΤΙΑΞΕΙ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΟΜΑΔΑ ΜΕ ΜΕΘΟΔΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ. ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ 17 ΘΕΣΗ.
ΔΕΣ ΕΔΩ
http://www.uefa.com/memberassociations/uefarankings/club/
1 Real Madrid
2 Bayern München
3 FC Barcelona
4 Atlético Madrid
5 Chelsea
6 Benfica
7 Juventus
8 Paris Saint-Germain
9 Borussia Dortmund
10 Arsenal
11 Zenit St. Petersburg
12 FC Porto
13 Schalke 04
14 Valencia
15 Manchester City
16 Napoli
17 FC Basel
18 Bayer Leverkusen
19 Manchester United
20 Sevilla
21 Olympiakos Piraeus
22 Tottenham Hotspur
23 Shakhtar Donetsk
24 AC Milan
25 Athletic Bilbao
26 Olympique Lyon
27 Lazio
28 Internazionale
29 Dinamo Kiev
30 Ajax
Το γεγονός οτι καθε χρόνο μαζεύουμε βαθμούς και κανουμε μεγάλα αποτελέσματα με μεγάλους αντιπάλους (οχι ομως σε ματς ζωής και θανάτου κρατά το για μετα αυτο ),σαφώς πιστοποιεί την αγωνιστικη άνοδο μας στην Ευρώπη. Ο Ολυμπιακος απο το 2007 εως σήμερα πρωταγωνιστεί καθε χρόνο στην Ευρώπη με αξιοπρεπέστατες εμφανίσεις και μερικές τεράστιες νίκες. Καθε χρόνο χτίζει,ξεκινά με τις καλύτερες προσδοκίες αλλα στο τελος κάπου χαλάει η δουλεια. Η πραγματική εκτόξευση θα ειχε έρθει εάν είχαμε αποκλείσει την γιουναιτεντ,εάν νικούσαμε εχτές,εάν φτάναμε στους 4 του Europa,εάν αποκλείαμε πέρυσι τη γιουβεντους. Αυτο μας λείπει. Ειμαστε ενα κλικ πριν το βήμα παραπάνω στην Ευρώπη ομως το γαμημενο δεν ερχεται. Παντα κατι γίνεται και την κρίσιμη στιγμή αποτυγχανουμε. Σε ματς do or die ακομα δεν έχουμε νικήσει. (Ματς do or die θεωρείται το χτεσινό,το ματς με τη γιουναιτεντ,το ματς με μεταλιστ κλπ. Μιλάω για ματς που ο χαμένος χάνεται κσι ο νικητής θριαμβεύει.
Τη σύγκριση που κανεις με Λυόν δεν την καταλαβαίνω. Εγω δεν κοιτάω το αν η ομάδα ξεπερνάει την Λυόν στο ranking. Εγω πιστεύω πως για να ξεπεράσουμε την Λυόν πρεπει να κανουμε πορεία αντίστοιχη με την πορεία που εκανε την τριετία 2004-2007. Εκείνες τις μέρες νίκησε με καθαρό σκορ 2 φορες τη ρεαλ (οχι απλα την νίκησε την ξεκωλιασε), αποκλείστηκε στις λεπτομέρειες στους 8 απο την Μίλαν και την Ρομα και μερικοί την παρουσιαζαν ακομα και εως διεκδικήτρια του τς.λ! Μετα απο 2-3 χρονια εκανε και παλι εκπληκτική πορεία φτάνοντας εως τα ημιτελικά και αν θυμάμαι καλα απέκλεισε τη ρεαλ με γκολ του γαύρου μακουν. Εχει να δείξει ανάλογες επιτυχίες ο Θρύλος στην Ευρώπη?Δυστυχως οχι (ακομα).
Οι μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης μας αντιμετωπίζουν σαν μια μικρή ευρωπαϊκή ομάδα. Θυμήσου τις απαξιωτικές δηλωσεις του γκαρι Νέβιλ τον Μάρτη του 2014, την μεγαλη σιγουριά που έβγαζε ο Βενγκέρ για εχτές... Μίλαμε για ομάδες πολλα επίπεδα πάνω απο εμάς. Αν συνεχίσουμε τα σωστά βήματα συστηματικά μπορούμε να τις πλησιάσουμε.Αλλα συνεχώς χάνονται ευκαιρίες...
Couldn't agree more. Ακριβώς όπως τα λες, χωρίς συνεφάκια και στρογγυλέματα. Καλοί αλλά όχι αρκετά.Κάτι μας λείπει.
ΔΕΝ ΛΕΣ ΚΑΤΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ - ΕΧΟΥΝΕ ΓΙΝΕΙ ΒΗΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΒΗΜΑ. ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ. ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΠΡΙΝ ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΟ, ΘΑ ΦΑΜΕ ΑΚΟΜΑ 2-3 ΣΦΑΛΙΑΡΕΣ ΣΕ ΜΑΤΣ DO OR DIE ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΘΑ ΑΝΕΒΕΙΣ ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ ΕΠΙΠΕΔΟ. ΑΡΚΕΙ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΛΑΝΟ.
ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΟΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΠΕΡΑΣΑΝ ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ ΝΙΚΗ. ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ ΤΩΡΑ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ? ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΛΕΟΝ ΑΥΤΟ, Η ΟΜΑΔΑ ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ. ΜΙΚΡΑ ΒΗΜΑΤΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ, ΝΑΙ ΤΟ ΔΕΧΟΜΑΙ, ΟΧΙ ΑΛΜΑΤΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΑΧΤΑΡ ΝΑ ΞΟΔΕΥΟΥΜΕ ΑΛΟΓΙΣΤΑ.
ΜΕ ΤΟ ΜΠΑΤΖΕΤ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΠΟΥ ΜΕΤΕΧΟΥΜΕ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ ΤΟ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ 21 ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΟΥΕΦΑ!
Φίλε θα σου απαντήσω αναλυτικά αργότερα. Τωρα προέχει το ματς με τη Λιμόζ
Συνέπεια.
ΣΩΣΤΟΣ! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΠΟΣΤΟΛΕ!
ΕΠΙΣΗΣ ΑΝΑΦΕΡΩ ΟΤΙ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΚΑΙ ΓΝΩΣΤΕΣ.....
ΕΧΩ ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ ΟΜΩΣ...ΟΤΑΝ ΕΣΤΗΣΕ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ, ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΡΙΣΚΑ ΤΟΥ, ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΔΙΠΛΟ ΕΛΕΓΕΣ Η ΣΚΕΦΤΟΣΟΥΝΑ ΤΑ ΙΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΙΤΣΕΛ ΚΛΠ?
ΟΤΑΝ ΕΠΑΙΞΕ 75' ΠΕΡΙΠΟΥ ΜΕ ΦΟΒΕΡΗ ΑΝΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΝ ΜΠΑΓΕΡΝ ΕΝΤΟΣ, ΤΗΝ ΝΤΥΝΑΜΟ ΖΑΓΚΡΕΜΠ ΕΚΤΟΣ, ΕΛΕΓΕΣ ΠΑΛΙ ΟΤΙ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΕΠΑΙΞΕ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ?
ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΣΕΝΑΛ ΕΙΔΕΣ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ? ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2-0?
ΑΝ ΝΑΙ , ΖΗΤΑΩ ΣΥΓΝΩΜΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΣΥΝΕΧΙΖΩ...ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟ, ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ.
Υ.Γ. ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΜΙΤΣΕΛ. ΑΠΛΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΚΗ 4αδα ΑΜΥΝΑΣ. (ΑΝ ΜΠΕΡΔΕΥΕΣΑΙ, ΠΑΡΕ ΜΕ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΝΑ ΣΤΟ ΕΞΗΓΗΣΩ).
ΜΕ ΜΙΤΣΕΛ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ ΑΥΤΗ....ΑΠΛΑ ΕΙΧΑΜΕ ΤΟ ΑΓΙΟ ΡΟΜΠΕΡΤΟ.
''ΝΑΙ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΣΙΛΒΑ ΠΡΟΠΟΝΗΤΑΡΑΣ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, τώρα όμως δεν είναι. Σήμερα την πάτησε όπως ο Βαλβέρδε με τη Μέταλιστ στο Καραϊσκάκη ή όπως ο Μίτσελ με τη Γιουνάιτεντ στο Ολντ Τράφφορντ. Ο Μίτσελ όμως, πέρα από τη Γιουνάιτεντ, κέρδισε και Ατλέτικο Μαδρίτης, αλλά και τη Γιουβέντους. Ας κάνει τα ίδια και ο Σίλβα κι εδώ είμαστε. Μέχρι τότε, ας περιοριστούμε στο να κρίνουμε ό,τι βλέπουμε και όχι ό,τι θα θέλαμε να δούμε, με μεγάλα λόγια ΚΑΙ σε αυτό το κομμάτι. Χαμηλά η μπάλα ΚΑΙ εδώ, γιατί κάνουμε κακό και στον ίδιο το Σίλβα...''
ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΦΙΛΑΡΑΚΙ.
Ο ΣΙΛΒΑ ΠΡΟΠΟΝΗΤΑΡΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ, ΑΛΛΑ ΟΝΤΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ. ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΑΝΤΩΣ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟΣ ΗΔΗ. ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΚΑΤΟΧΟ ΤΟΥ ΜΙΤΣΕΛ. ΜΗΝ ΑΝΑΦΕΡΘΩ, ΤΑ ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ (12 ΣΤΑ 12, ΔΥΟ ΣΕΡΙ ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ ΝΙΚΕΣ ΣΤΟ ΤΣΟΥΛΟΥ ΚΙΑ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ ΚΛΠ), ΑΛΛΑ Ο ΣΙΛΒΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ!!!
ΟΠΩΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ(ΤΑΡΑ) ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΒΑΛΒΕΡΔΕ.
ΒΑΣΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΑΧΡΕΙΑΣΤΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΩΡΑ, ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ.
ΜΗΝ ΤΟΝ ΣΥΓΚΡΙΝΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ....ΤΟΝ ΠΡΩΗΝ....ΜΙΤΣΕΛ.
ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΟΤΑΝ Ο ΕΝΑΣ (ΒΑΛΒΕΡΔΕ) ΕΧΕΙ ΠΑΕΙ ΤΕΛΙΚΟ ΓΟΥΡΟΠΑ ΛΙΓΚ ΕΝΩ Ο ΙΣΠΑΝΟΣ ΜΟΝΟ ΣΕ ΤΕΛΙΚΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥ ΤΗΣ ΟΥΛΟΝΤΕΝΤ.....
Υ.Γ. ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΩ.....
Ναι, ο Σιλβα ειναι προπονητης, ενω ο Μιτσελ δεν ειναι, ε; Με καποιον που ''δεν ειναι προπονητης'' πετυχες τις μεγαλυτερες νικες στην ιστορια σου στην Ευρωπη. Πού να ήταν και προπονητης δηλαδη, θα σηκωνες και το Τσου Λου.
Και κάτι που ξέχασα. Διμπαλο το 1997,διμπαλο το 1999,τρίμπαλο το 2000,τετράμπαλο το 2000,εξάμπαλο το 2001,πεντάμπαλο το 2004.Είναι πολλά τα γκολ Ηλία..
ΒΑΛΤΕ ΤΟΝ ΗΛΙΑ ΣΤΟ ΡΟΛΟΙ ΝΑ ΜΕΤΡΑΕΙ ΠΟΣΑ ΤΡΩΩΕΕΙΙΙ
Τρεις απ΄ότι θυμάμαι οι πιο κομπλεξικοί αντιΟλυμπιακοί τερματοφύλακες: Ατματζίδης, Φανάρας, Κωνσταντίνου. Ο Μίρτσος, μου΄ρχεται και δεν μου΄ρχεται να τον γράψω...
Ειπε παλι μαλακιες ο δυσλεκτικος?
1)http://www.sport-fm.gr/article/o-efialtis-gia-tous-atmatzidides-den-teleiwse/3127668
2)http://www.sport-fm.gr/article/podosfairo/mporobilos-kata-atmatsidi-den-einai-kako-na-einai-kaneis-blakas/3127639
Ειμαστε πικραμενοι αλλα οχι και να ανεχομαστε τον καθε πουτανας γιο.
http://www.sportdog.gr/sports/podosfairo/article/316619/me-mporobilo-tha...
Εντάξει λογικό να πονάει.Μιλάμε για πολλούς βιασμούς
Έλάτε μπρε, μην παίζετε το παιχνιδάκι του. Ο... τα τρώω όρθιος μου θέλει και δημοσιότητα, μη χέσω
Συμφωνω στα περισσοτερα διαφωνω σε καποια αλλα.Δεν ηξερα αυτο με τις ισοπαλιες που πραγματι δειχνει πολλα.Η πικρα ειναι μεγαλη αλλα θα κανω καποιες σκορπιες παρατηρησεις.
Εμενα ο Ομαρ απο περυσι δεν μου αρεσει.Ενας τρεχαλατζης ειναι που μπαζει πισω και επιθετικα κανει ελαχιστα πραγματα.Δινει οτι μπορει δεν λεω αλλα δεν κανει.Ο Σαλινο αμυντικα ειναι πολυ καλος.Οχι οτι αν εμπαινε τους ειχαμε αλλα ισως πηγαινε καλυτερα το πραγμα.
Περι προσωπικοτητων.Και εγω ηθελα Καμπιασο χθες(ισως και Τσορι)αλλα οι Μιλι-Κασαμι ειχαν δωσει μεχρι στιγμης παρα πολλα ενω ο Φορτου ηταν ο καλυτερος.Το προβλημα της αμυνας δεν ειναι μονο οι παιχτες.Ειναι το συνολο της αμυντικης λειτουργιας που εχει πληγωσει και θα συνεχισει να πληγωνει ανεπανορθωτα τον Ολυμπιακο.Παντα μεταγραφαρες μεσοεπιθετικα και πισω Βαλλας-Κωστουλας-Ανατολακης και ποσοι αλλοι...Παντα η νοοτροπια οσα βαλουμε και οσα φαμε.Αν και ειμαι σχετικα μικρος νομιζω οτι αυτο ειναι στο DNA του μεσου γαυρου.Και ο Καμπιασο να εμπαινε ποιος μας λεει οτι θα καταπιναμε τις αντεπιθεσεις τους?Πραγματικα ζηλευω την ευκολια με την οποια οι μεγαλες ομαδες βγαζουν τη μπαλα απο την αμυνα στην επιθεση με 2 πασες.Ο Ολυμπιακος καθε φορα πνιγεται σε τετοιες περιπτωσεις αλλα ειναι και θεμα ποιοτητας.
Οσον αφορα το Σιλβα σιγουρα εκανε λαθη.Για μενα ομως σιγουρα δεν ηταν αυτος ο βασικος λογος του αποκλεισμου.Η Αρσεναλ εχει τον Βενγκερ 20 χρονια.Εχει πετυχει παρα πολλα αλλα εχει φαει και πολλες φαπες.ΚΑΙ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ Η ΒΑΣΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ.ΓΙΑΤΙ Η ΑΡΣΕΝΑΛ ΕΧΕΙ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΑΥΤΟΜΑΤΙΣΜΟΥΣ?ΓΙΑΤΙ ΣΤΙΣ ΣΤΡΑΒΕΣ ΔΕΝ ΑΚΟΥΓΕ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΜΑΛΑΚΑ ΠΟΥ ΤΗΣ ΕΛΕΓΕ "ΔΙΩΞΕ ΤΟΝ ΑΣΧΕΤΟ".Μας θυμιζει κατι αυτο?Οταν καταφερουμε να κρατησουμε εναν προπονητη για 3 χρονια(που να αντεξει παραπανω με την ηλιθια ελληνικη νοοτροπια)τοτε θα μπορουμε να του καταλογισουμε πληρως την ευθυνη.
ΥΓ.Δεν ηθελα να μιλησω σε ανθρωπο χθες εξαιτιας αυτου του ηλιθιου ξεσαλωματος.Η καζουρα καλοδεχουμενη αλλα μονο και μονο για το μισος που βγαζουν ημουν ειμαι και θα ειμαι ανεκαθεν με τον αντιπαλο καθε ελληνικης ομαδας(πλην καποιων εξαιρεσεων)στα ευρωπαικα παιχνιδια.Και αν ειχα καποιες αμφιβολιες για αυτο χθες διαλυθηκαν ολες.Καμια συμπαθεια στα σιχαματα.