ΑΤΤΙΛΙΟ, Η ΤΡΟΜΠΕΤΑ ΣΤΗ ΘΥΡΑ 7 ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ



Σήμερα συμπληρώνονται 18 χρόνια από την ημέρα που (υποτίθεται ότι) έφυγε από κοντά μας η ΘΡΥΛΙΚΗ ΤΡΟΜΠΕΤΑ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΥΡΑΣ 7. Ο ΑΤΤΙΛΙΟ- ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΟΥΡΙΔΑΣ. Ήταν Παρασκευή, 11 Νοεμβρίου 1994. Αντί να λέμε πολλά και να κουράζουμε, θα αφήσουμε άλλους να μιλήσουν (δεξί κλικ-άνοιγμα σε νέα καρτέλα πάνω στις φωτογραφίες, για να διαβαστούν πιο άνετα).
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ 12-11-1994
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ 15-11-1994
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
 

 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑ ΝΕΑ 12-11-1994
 

 

 

 

 

 

 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑ ΝΕΑ 15-11-1994
 

 

 
Συγγνώμη, αλλά ανάλυση του τι και πώς γράφεται, ειδικά από τον ΚΥΡΙΟ ΣΕΡΑΦΕΙΜ-ΜΑΚΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ στο ΦΩΣ για το ΒΑΣΙΛΑΡΟ, δεν έχει. Εκεί είναι, διαβάστε τα. Αν επιχειρήσω να μεταφέρω κάτι για να το σχολιάσω, θα γίνω εντελώς μπουρδέλο. Μόνο αυτό αρκεί.
 
''Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΜΟΥ ΚΟΒΕΙ ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΣ ΔΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ''
 
ΒΑΣΙΛΗ ΨΥΧΑΡΑ ΟΛΥΜΠΙΑΚΑΡΑ
 
Υ.Γ. 1 Όπως έχουμε δει, εκτός από τα ΠΟΥΣΤΡΙΛΙΚΙΑ των μπράβων του Ανάργυρου που μνημονεύονται πιο πάνω, ο ΒΑΣΙΛΑΡΟΣ έχει πληρώσει κι άλλα στο παρελθόν, από την ''Επανάσταση'' του κώλου.
 
 
ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ. ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣΟΥΣΕ ΝΑ ΤΑ ΒΑΛΕΙ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΟΛΑ, ΟΤΑΝ ΕΒΛΕΠΕ ΠΩΣ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΖΑΝ ΤΟΝ ΘΡΥΛΟ ΤΟΥ.
 
Υ.Γ. 2 Η περιγραφή από τον ίδιο για το πώς του βγήκε το παρατσούκλι ''Αττίλιο'', αξίζει να διαβαστεί από όλους. Όχι για κάποιον συγκεκριμένο λόγο, αλλά γενικά. Γιατί?
 
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΘΥΡΑΣ 7 ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ
 
Υ.Γ. 3 Έφυγε? Σιγά μην έφυγε ο ΒΑΣΙΛΑΡΟΣ. Όποτε ακούγεται η τρομπέτα από το ΝΙΚΟ, ''εμφανίζεται'' κι αυτός...

Σχόλια

Εικόνα Redskins

Τα χέρια μας ψηλά στον ουρανό...και ρυθμικά....την τελευταία λέξη όσο πιο δυνατά... ''ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ''

Εικόνα dgkirle

Μεγάλε ΑΤΤΙΛΙΟ σε ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που απλά υπήρξες και έπαιξες και εσύ το δικό σου ρόλο στην κόκκινη ανατροφή μου.
ΑΘΑΝΑΤΟΣ.

Εικόνα bomber

https://www.youtube.com/watch?v=jyFs4SWM-ps

Απο το 1:26 που ηχεί η σαλπιγγα του, με πιανει τέτοια ανατριχίλα...Απίστευτες Θυμησές αυτός ο ανθρωπος..Κρίμα που δε πρόλαβε τη παντοκρατορία απο το 96 και έπειτα..Η τελευταία του χαρά πρέπει να ήταν στη Γλυφάδα, που σπάσαμε την έδρα τους στο τελικό των play off basket..

Εικόνα red apple

Ο ΑΤΤΙΛΙΟ είναι προφήτης της Θρησκείας "ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ"

Εικόνα dion

Είμαι αρκετά πιτσιρικάς για να πω ότι έζησα με τον Αττίλιο, αλλά αρκετά μεγάλος για να πω ότι μεγάλωσα με τον Αττίλιο, αφού συντρόφευε τα παιχνίδια μας από τις πρώτες μου αναμνήσεις. Μεγαλωμένος δε στην επαρχία, δεν το είδα ποτέ από κοντά, για μένα ο Αττίλιο ήταν μια μορφή υπερφυσική. Γιατί όπου ήταν ο Ολυμπιακός, ήταν κι ο Αττίλιο, πανταχού παρών. Τόσο στις χαρές, αλλά κυρίως στα δύσκολα. Κάθε φορά που ένα παιχνίδι στράβωνε, οι παίκτες έμοιαζαν να τα έχουν χαμένα, η κερκίδα να μουδιάζει, τότε περίμενα τον άσσο από το μανίκι, αυτή τη δύναμη που πέρναγε τον ηλεκτρισμό από την κερκίδα στην κερκίδα κι από κει στον αγωνιστικό χώρο. Γιατί ακόμα κι όταν τα πράγματα ήταν από χλωμά εώς τρίχλωμα, το σάλπισμα ερχόταν πάντα δυνατό, σίγουρο, με πυγμή που δεν άφηνε καμία αμφισβήτηση. Οι φοβισμένοι παίκτες μας έπαιρναν το σύνθημα να στυλώσουν τα πόδια κι οι αντίπαλοι, ακόμα κι αν μέχρι εκείνη τη στιγμή κυριαρχούσαν, μαζεύονταν γιατί ήξεραν ότι τώρα ο Πρωταθλητής ανασυντάσεται κι ετοιμάζει την αντεπίθεσή του. Τέτοια ήταν η δύναμη του Αττίλιο, μ'ένα του σάλπισμα θύμιζε σε όλους ποιος είναι ο Ολυμπιακός, στους φιλάθλους μας, στους παίκτες μας, αλλά και στους αντιπάλους. Έχοντας μια τέτοια υπερφυσική δύναμη, ο Αττίλιο δε θα μπορούσε ποτέ να είναι θνητός, ακόμα κι αν τον είχα δει στις κάμερες, υποσυνείδητα για μένα ήταν μια μορφή αθάνατη, και δε λέω ένας ιππότης ταγμένος στην υπηρεσία του Ολυμπικού, γιατί ο Αττίλιο ήταν και ΈΙΝΑΙ ο Ολυμπιακός. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του, που φυσικά δεν αρχίζει και τελειώνει στον Αττίλιο, αλλά χωρίς Αττίλιο δε θα υπήρχε Ολυμπιακός, τουλάχιστον όχι όπως τον έχω εγώ στο μυαλό μου και στην καρδιά μου. Γι'αυτό και τη μέρα που έμαθα τα δυσάρεστα από τον πατέρα, έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου, στην κυριολεξία: "Πέθανε ο Αττίλιο", μου ανακοίνωσε στεγνά ο πατέρας μου - χωρίς να θέλει να μπει κι αυτός σε λεπτομέρειες για να μην τον πάρουν τα ζουμιά - και μου έδωσε την εφημερίδα. Δεν είπα τίποτα, έμεινα αποσβολωμένος να κοιτάζω την εφημερίδα και να σκέφτομαι: "Μα γίνεται να πεθάνει ο Αττίλιο? Μπορεί αύριο να ξυπνήσω και να έχει εξαφανιστεί το Καραϊσκάκης, το ΣΕΦ, ο ίδιος ο Ολυμπιακός?". Φυσικά ήμουν παιδί, αλλά ακόμα και σήμερα αυτές οι σκέψεις δε μου φαίνονται τελείως υπερβολικές. Γιατί τέτοια ΜΟΡΦΉ ήταν και είναι ο Αττίλιο, τεράστιος όσο τα πιο τεράστια σύμβολά μας, μια μορφή που έζησε για τον Ολυμπιακό κι έδωσε ζωή στον Ολυμπιακό. Να'ναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει ΤΕΡΆΣΤΙΕ ΑΤΤΊΛΙΟ, οι φίλαθλοι δε θα σε ξεχάσουν ποτέ, γενιές και γενιές θα διηγούνται τα θαύματα της τρομπέτας σου στα παιδιά τους κι η μορφή σου πάντα θα γεμίζει τα γήπεδα μας, αλλά και τις καρδιές μας.

Εικόνα ALEXIS7GER

εγω φιλε DION τον εζησα απο το 1980 ( 17 ετών τότε ) μέχρι τον θάνατο του..Για να απαντήσω σε κάποιους , ηταν παντρεμένος (με την Αριστέα αν θυμάμαι καλά ) και ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ κομμάτι του Ολυμπιακού ..Οπως γνωρίζουν ελάχιστοι , παράτησε τις σπουδές του γιά τον ΘΡΥΛΟ , εχει φάει ξύλο σε Τουμπα και Φιλαδέλφεια , ξοδευε απο το υστέρημα του για το γήπεδο , ήταν ενας απο τους πολλούς που πήγαιναν μεχρι και στις προπονήσεις στο Ρέντη ( και μάλιστα στα πετρινα χρόνια ΗΤΑΝ ΑΣΠΙΔΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ στους παίκτες και ο νοών νοήτω )..ηταν ηταν.ηταν..Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΟΚΚΑΛΗΣ απεκατέστησε την αδικία και τον διόρισε στον Ολυμπιακό σαν υπάλληλο γιά να του ανταποδώσει όσα είχε " καταναλώσει " γιά την μεγάλη του αγάπη ..ΜΑΚΑΡΙ και οι οπαδοί των αλλων ομάδων να είχαν εναν ΑΤΙΛΙΟ , αυτο λέω μόνο και το σταματάω εδώ..