...ΦΤΑΝΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΛΘΟΥΝ ΕΓΚΑΙΡΩΣ



Oμολογώ πως όταν μιλούσα για θεσμό της καβλάντας στην προηγούμενη ανάρτησή μου δεν περίμενα επ'ουδενί ότι οι πρώτοι που θ'αρχιζαν την καβλάντα άμα τη εμφανίσει τους στο παρκέ θα'μασταν εμείς.
 
 
Αυτό που ενοχλεί δεν είναι η ήττα αλλά ο τρόπος με τον οποίο αυτή ήλθε ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΒΑΖΕΛΟ. Για τρία ολόκληρα δεκάλεπτα μας προσφερόταν  στην ουσία το παιχνίδι κι εμείς, που διατηρούμασταν είτε από πάνω είτε κοντά στο σκορ παρά τα χάλια μας, αρνούμασταν να το πάρουμε. Αυτό είναι που πρέπει να προσέξουμε όσο ακόμα είναι καιρός.  Κατά τα άλλα ισχύει ό,τι είπαμε και μόλις εχθές. Πως δηλαδή θα'ναι αστείο να αποδώσουμε ευθύνες και να αρχίσουμε τα πρόωρα αναθέματα ...όταν έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε πως η χθεσινοβραδινή μας εικόνα δεν ήταν αντιπροσωπευτική των δυνατοτήτων μας. Επαναλαμβάνω λοιπόν ό,τι έχω ήδη γράψει, Η ΦΕΤΙΝΗ ΟΜΑΔΑ ΔΕΝ ΘΑ ΡΟΛΛΑΡΕΙ ΟΣΟ ΣΥΝΤΟΜΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ...ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΑΡΓΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟ ΤΑΒΑΝΙ ΤΗΣ. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να πιστεύουμε στις δυνατότητές της. Μπορεί να μην σας αρέσει η λέξη αλλά πρέπει να κάνουμε Υ-ΠΟ-ΜΟ-ΝΗ. 
 
Αν το δούμε ατομικά το θέμα θα διαπιστώσουμε ότι ο Παναθηναϊκός βοηθήθηκε αρκετά από "ξεκούραστους"  του περυσινού κορμού του, που τους βάραινε αποκλειστικά και μόνο η όποια προετοιμασία. Από παίκτες όπως ο Διαμαντίδης, ο Γιάνκοβιτς αλλά και ο Γκιστ. Αλλά και από τους "ξεκούραστους φετινούς" Πάβλοβιτς και Φέλντεϊν. Αντίθετα, από τον Ολυμπιακό διασώζονται - επιθετικά και μόνο - οι Λοτζέσκι και Πρίντεζης. Ισορροπημένος, αρκετά μυαλωμένος και οικονομικός φάνηκε να'ναι ο Παπαπέτρου ...μόνο που από τα 6.75 που τον χρειαζόμασταν αναστέναξαν τα σίδερα οπότε τι να το χέσω. Σε μια πρώτη ανάγνωση λοιπόν αυτό που μπορούμε να πούμε είναι ότι ο βάζελος ευτύχησε να'χει λιγότερο ταλαιπωρημένους τους παίκτες εκείνους που ήταν ήδη μπασμένοι στο κλίμα, στις απαιτήσεις και στην ιδιαιτερότητα ενός τέτοιου αγώνα. Επιπλέον είναι πολύ πιο εύκολο να αφομοιώσουν την τακτική παίκτες που΄χουν βρεθεί να παίζουν μαζί και γνωρίζονται. Ειδικά αν αυτοί οι παίκτες είναι και νεοαποκτηθέντες τότε ο προπονητής βοηθιέται αρκετά. Μιλάμε για ένα πολύ σημαντικό πλεονέκτημα αν ληφθεί υπόψιν το ...πρόωρο της συνάντησής μας. 
 
Η παρουσία σ'ενα Ευρωμπάσκετ  και οι απαιτήσεις ενός τέτοιου τουρνουά σίγουρα όμως δεν μπορούν να δικαιολογήσουν όλα όσα είδαμε και πόνεσαν τα μάτια μας. Ούτε το γεγονός ότι ο Σπανούλης δεν έβαλε μισό λέι-απ ούτε το πόσο προβλέψιμος ήταν στην επίθεση, ούτε ότι έκανε αδικαιολόγητα για την εμπειρία του λάθη ...τόσο στην πάσα όσο και στα φαουλ που'δωσε. Ούτε ασφαλώς δικαιολογεί την απογοητευτική επιθετική εικόνα του Χάκετ που τρέκλιζε, ούτε και του Μάντζαρη κυρίως αμυντικά μιας και φάνηκε λίγος κόντρα σε όποιον παίκτη κλήθηκε ν'ανασχέσει προσφέροντάς του χώρο και φάουλ. Έτσι έγινε μάγκας ο Φέλντεϊν. Ήταν και αυτός ένας λόγος που οδηγήθηκε σε τόσες βολές ο Διαμαντίδης που διανύει το τριακοστό έκτο έτος της ηλικίας του. Ας αναφερθούμε σε αυτά πρώτα κι ας κάνουμε την αυτοκριτική μας προτού τολμήσουμε να ψελλίσουμε κουβέντες περί διαιτησίας. Προτού στραφούμε σε γελοίες δικαιολογίες όπως κάνουν οι απέναντι.
 
Ένας ακόμη λόγος που το Ευρωμπάσκετ δεν αποτελεί δικαιολογία ...είναι ότι υπεύθυνοι για αυτή την τραγική εικόνα δεν είναι μόνο οι διεθνείς. Ο Γιανγκ που απογοήτευσε σε κάθε απόπειρα πικ-εν-ρολλ συνεργασίας, ο Γιανγκ των αβίαστων λαθών και των χαζών φάουλ - που τα αντιμετώπιζε αμφότερα σαν να μην τρέχει τίποτε - δεν συμμετείχε σε κανένα Ευρωμπάσκετ. Στο σημείο αυτό να θυμίσω ότι όταν αρκετοί φίλοι εύχονταν με σχόλιά τους να'ρθει αυτός ο παίκτης στον Ολυμπιακό, εγώ προσυπέγραφα μεν το κομμάτι που αφορούσε τις αρετές του έκανα λόγο για ένα πολύ αξιόλογο project ...επεσήμαινα και ότι ο παίκτης έχει χτυπητές αδυναμίες. Ποιες είναι αυτές;  Ότι πολλές φορές παίζει άμυαλα, τόσο στην επίθεση όσο και στην άμυνα στην οποία τα αθλητικά του προσόντα και η δύναμή του θα'πρεπε να τον ευνοούν. Ότι μπορεί να παρουσιάσει σοβαρά σκαμπανεβάσματα μέσα στον αγώνα και να παρουσιασθεί εντελώς ανεπίγνωστος σε καθοριστικά σημεία του αγώνα. Mην περιμένουμε λοιπόν να δούμε τον Ντάνστον της προπέρσινης σεζόν με το "καλημέρα σας". Μέχρι να επιστρέψει ο υγιής Χάντερ, μέχρι να δουλευτεί και να μπει καλά ο Πατ στην ομάδα, μέχρι να μας μάθει και να τον μάθουμε όλα αυτά τα μειονεκτήματα -καλώς ή κακώς- θα τα βρίσκουμε μπροστά μας. Αυτό δεν σημαίνει ότι κακώς αποκτήθηκε ο παίκτης. 
 
Σε σχόλιά μου ενόψει του χθεσινοβραδινού αγώνα είχα δηλώσει περιέργος να δω πως θα παρουσιασθεί ο Παναθηναϊκός. Πιο συγκεκριμένα ήθελα να κρίνω τον Τζόρτζεβιτς σε σύλλογο έχοντας την απόλυτη ευθύνη για το ρόστερ και την διαχείρισή του. Ως συμπέρασμα, οφείλω να σημειώσω ότι ο καράφλας έκλεισε πολύ καλά τον Σπανούλη και πως του βγήκε κάθε άμυνα που σχεδίασε πάνω του. Και denial είχαμε όταν δεν κρατούσε ο αρχηγός την μπάλα και κόψιμο του σκριν ...και την (κλασική πλέον) ππρόβλεψη για κούμπωμα επιπλέον παίκτη πάνω του μετά το σκριν -διαφορετικού ανάλογα με την περίπτωση - ώστε ο παίκτης να κλείνεται και να καταλήγει να μην έχει επιλογές μπροστά σε μια πάντοτε γεμάτη ρακέτα.  Φταίει όμως και ο Σφαιρόπουλος που δεν φρόντισε να δώσει επιλογή εύκολης πάσας στον Σπανούλη στο σκριν ...με παίκτη πλην του Γιανγκ η του Μιλουτίνοφ που δεν θα ρόλλαρε απαραίτητα προς το καλάθι μετά το πικ. Για να το κάνεις αυτό όμως θα πρέπει να'χεις σχεδιάσει συνεργασία με παίκτη που σουτάρει από μακρινή ή έστω από μέση απόσταση. Αυτή είναι μια εναλλακτική στα αναποτελεσματικά σκριν που πήραμε(;;) τόσο από τον Γιανγκ όσο κι απ'τον Σέρβο. Ή θα πρέπει να σου μπει το σουτ όταν ο Σπανούλης θα δώσει την μπάλα αναγκαστικά σε ελεύθερο παίκτη έξω, εκθέτοντας τον Τζόρτζεβιτς για το ρίσκο που πήρε να κλείσει μέσα κάτι που επίσης δεν έγινε εχθές.
 
Έβγαλε πολύ έξυπνα εκτός παιχνιδιού τον Γιανγκ στην επίθεση παρά το μειονέκτημα των δικών του ψηλών στα πόδια, του περιόρισε το ριμπάουντ και διαχειρίστηκε την αστοχία του σημαδεύοντάς τον και με "ανέξοδα" φάουλ. Διάβασε τα μις-ματς πάνω στον Κούζμιτς και τον αξιοποιούσε κάθε φορά που στις περιστροφές κατέληγε να'χει κοντύτερο παίκτη πάνω του. Στο σημείο αυτό να πω ότι ...αργός-αργός ο Κούζμιτς αλλά στις τοποθετήσεις του στο καλάθι ήταν σωστότατος σε άμυνα και επίθεση, καθώς και στην κίνησή του στον χώρο στο σετ παιχνίδι. Ήταν δε ο μόνος ψηλός του Παναθηναϊκού που δημιουργούσε καταστάσεις,  υποδεχόταν σωστά την μπάλα ύστερα απ' το σκριν και ήξερε και τι να την κάνει. Το τελευταίο ήρθε ως απόρροια των καλών συνεργασιών του (κυρίως) με τον Πάβλοβιτς. Αξιοποίησε δηλαδή ο Τζόρτζεβιτς δυο παίκτες που ο ένας γνώριζε τι καπνό φουμάρει ο άλλος ...πολυτέλεια που εμείς δεν είχαμε με τους νεοαποκτηθέντες.
 
Από την άλλη η τακτική του Παναθηναϊκού είχε και αρκετά τρωτά σημεία ...ειδικά στα διαστήματα που πατούσε παρκέ ο Ραντούλιτσα. Ζητούσε ο Τζόρτζεβιτς να περάσει η μπάλα στην βοϊδοκεφαλή -παρότι είναι παίκτης του στην Εθνική και τον ξέρει - χωρίς ποτέ ο κοντός να του την δίνει όπως τον βολεύει. Ίσως να φταίει που κανείς δεν έχει την αντίληψη και την πάσα του Μίλος στον βάζελο ...ούτε καν ο Διαμαντίδης. Όποτε υποδεχόταν την μπάλα (αναγκαστικά)με πλάτη ο μούσιας ακόμα και ο αδύναμος Μιλουτίνοφ τον τραβούσε εκτός ζωγραφιστού. Ο Τζόρτζεβιτς δεν είχε φροντίσει να αξιοποιήσει κάπως ούτε τον διάδρομο που άνοιγε ούτε όμως φρόντιζε να φέρει κοντά του παίκτη για πάσα με αποτέλεσμα να βραχυκυκλώνει το ζώον. ΕΝΑ ΝΤΑΜΠΛ ΤΙΜ ΑΝ ΕΙΧΕΣ ΕΚΕΙ ΘΑ ΤΟΝ ΕΙΧΕΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ...ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΑΙΡΝΕΣ ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΚΑΤΟΧΕΣ. Επιπλέον δεν κατάλαβα τι είχε ο Τζόρτζεβιτς στο μυαλό του για να αντιμετωπίσει τα μειονεκτήματα απ'τις αλλαγές στα σκριν και απ'τις περιστροφές στην άμυνα που χαλούσαν. Μάλλον καθόταν και κοίταζε ο καράφλας. Φταις εσύ λοιπόν που δεν φρόντισες να επωφεληθείς απ'την ταχύτητά σου χτυπώντας τους στα πόδια(παίρνοντας είτε πόντους είτε φάουλ) και που δεν κινήθηκες κάθετα για να τους τρυπήσεις. 
 
Σαν να μην μας έφθαναν όλα τα άλλα ατυχήσαμε βλέποντας να μας τραβάνε επιθετικά ο Λοτζέσκι και ο Πρίντεζης, βάζοντας βούτυρο στο ψωμί του Τζόρτζεβιτς μιας και αμφότεροι ήταν μαύρες τρύπες στην άμυνα. Επέστρεφαν δηλαδή με την κακή τους αμυντική παρουσία στον βάζελο όσους πόντους του'βαζαν ...και ακόμα περισσότερους. Περιπτώσεις παρόμοιες δηλαδή με του Μαυροκεφαλίδη στον δεύτερο τελικό που ενώ κερδίσαμε εξ'αιτίας του, τον κρατούσαν μέσα επειδή σκόραρε και ο Σφαιρόπουλος έκανε πάρτυ. Ο μόνος παίκτης που πίεσε σωστά, που έβαζε σωστά το σώμα του σε αρκετές άμυνες και πάλεψε να μας δώσει κατοχές μέσω των λαθών στα οποία εξανάγκαζε τον αντίπαλο ήταν ο Χάκετ ...μόλις ένας στους δώδεκα. Τι περιμένεις από'κει και μετά;;
 
Ένα ακόμα λάθος αδικαιολόγητο αν λάβουμε υπόψιν τον αντίπαλο, την σημασία του αγώνα  ΑΛΛΑ ΚΑΙ Τ'ΟΤΙ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ είναι η επιλογή του Σφαιρόπουλου να ανοίξει τόσο πολύ το ροτέισιον. Δώδεκα παίκτες μπήκαν να παίξουν με τους δέκα εξ αυτών να'χουν διψήφιο αριθμό λεπτών και έναν ακόμα να το πλησιάζει το διψήφιο. Aκόμα κι αν αυτό έχει στο μυαλό του για φέτος ο κόουτς, σίγουρα  επέλεξε λάθος παιχνίδι για να ξεκινήσει το πείραμα. Είναι αδύνατον μια καινούργια ομάδα να βρει ρυθμό κατ'αυτόν τον τρόπο. Ο Τζόρτζεβιτς που είχε μια (κατά τι) πιο ομοιογενή ομάδα φρόντισε να μας αντιμετωπίσει κλείνοντας το ροτέισιον στην διάρκεια του αγώνα.
 
Τέλος κάτι ακόμα που με προβλημάτισε και ελπίζω σύντομα να παύσει είναι το γεγονός ότι η ομάδα επέστρεψε σε λογικές Μπαρτζώκα που παλεύαμε να ξορκίσουμε άμα τη ελεύσει Σφαιρόπουλου. Είχαμε πει πέρυσι ότι η ομάδα πρέπει να τελειώνει με το "μπάπα-μπούπα" από το τρίποντο; Ε ΛΟΙΠΟΝ Ο ΧΘΕΣΙΝΟΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΟΥΤΑΡΕ 30 ΤΡΙΠΟΝΤΑ ΚΑΙ 28 ΔΙΠΟΝΤΑ. Μπαρτζωκιλίκι ως εκεί που δεν παίρνει. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ  ΞΕΜΠΕΡΔΕΥΟΥΜΕ ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΥΝΗΘΕΙΑ ...ΧΘΕΣ! Είπαμε μόλις χθές το πρωι ότι θα'ναι κλειδί για τον αγώνα τα ριμπάουντ; Ε λοιπόν ο χθεσινός Ολυμπιακός υστέρησε τόσο στα αμυντικά ριμπάουντ όσο και στην σούμα. Συγκεκριμένα ο βάζελος πήρε επτά κατοχές επιπλέον μόνο από ριμπάουντ ...δείτε το σκορ - βγάλτε συμπέρασμα.
 
Κλείνοντας θέλω να επισημάνω πως δεδομένης της τραγικής μας εμφάνισης, εμφάνισης που υπερβαίνει δικαιολογίες και αναφορές σε κούραση και ανομοιογένεια ...Η ΗΤΤΑ ΑΥΤΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΒΓΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΛΟ. Βλέποντας το πως κύλησε το παιχνίδι ειδικά στα τρια πρώτα δεκάλεπτα, θα μπορούσαμε να'χαμε κερδίσει πραγματοποιώντας μια εξίσου σκατά εμφάνιση κάτι που πολύ πιθανόν να μην μας έβγαινε σε καλό και να'κρυβε πολλά από τα προβλήματά μας κάτω απ'το χαλί. Τώρα ο Σφαιρόπουλος είναι απολύτως δικαιολογημένος να τραβήξει αυτιά και να κόψει κώλους ...να κάνει τους παίκτες να καταλάβουν σε ποια ομάδα έχουν έλθει ενόψει του επόμενου ντέρμπυ και της κρίσιμης συνέχειας. Να τους κάνει να καταλάβουν πως δεν έχουν ούτε λεπτό για χάσιμο στο εξής. Επίσης είναι μια ιδανική αφορμή να ενεργοποιηθεί ο εγωισμός ΟΛΩΝ των παικτών παλιών και νέων ...παικτών που είτε έχουν κερδίσει τίτλους και έχουν διακριθεί στο τοπ επίπεδο είτε έχουν συγκεντρώσει τα βλέμματα και τις απαιτήσεις του κόσμου πάνω τους. Καλύτερη αφορμή από αυτήν την σφαλιάρα για να ξυπνήσουν ΑΠΑΝΤΕΣ και να αποδείξουν ότι αξίζουν να φορούν αυτή την φανέλα κι ότι δικαίως τους πιστεύουμε δεν θα υπάρξει. 
 
"Ουδέν κακόν αμπιγιέζ καλού" λοιπόν, που λέει και η Άντζελα Δημητρίου ΦΤΑΝΕΙ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΝ, ΦΤΑΝΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΛΘΟΥΝ ΕΓΚΑΙΡΩΣ. 
 
DRAZA

Σχόλια

Εικόνα john

Δεν πιστεύω πως εκείνες τις περιόδους παίρναμε απο τα 3 το μακρύτερο,λόγω λανθασμένης μεταγραφικής πολιτικής των αγγελοπουλων. Ας μην ξεχνάμε πως η ομάδα τη διετία 2008-2010 έφτασε να ειναι στους 4 καλύτερους της Ευρώπης. Εγω πιστεύω πως εκείνες τις χρονιές αποτύχαμε γιατι απλα είμασταν λιγότερο καλοί απο τους άλλους. Και το 2009 όπου χάσαμε στον πόντο απο το ΠΑΟ (έναν ΠΑΟ με εκπληκτικό ρόστερ που το έφτιαξε με παικταράδες πληρώνοντας -δεν τους δημιούργησε απο μονος του οπως κανουμε εμείς μετα το 2011-αυτο το λεω για να δείξω πως οταν ανεβάζεις το μπατζετ και παίρνεις οτι καλυτερο κινείται στη αγορά,υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να πετύχεις τον στόχο σου,απο το να φτιάχνεις δικούς σου παίκτες και να προσπαθείς με αυτούς να πάρεις τίτλους)και το 2010 όπου χάσαμε αν θυμάμαι καλα κυρίως απο έναν εκπληκτικό Ναβάρο, η ομάδα ηταν top class και θα έμενε στην ιστορια αν την προπονούσε ενας Γκερσον π.χ παρά ο Γιαννάκης που απέτυχε.

Οποτε υπό αυτο το πρισμα αν για παράδειγμα παίρναμε τον χούερτας η τον σερχι(εντάξει ακραίο αυτο μιλάω για όνομα τέτοιου βεληνεκούς ) στη θέση του στρομπερι, θα φτιάχναμε μια πανίσχυρη περιφέρεια ειδικά σε σχέση με τωρα που δεν ξέρουμε καν αν ο Στρόμπερι ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του Ολυμπιακού. Το ιδιο για παράδειγμα και στη θέση 4. Φαντασου τι τρόμο θα σκορπούσε στην Ευρώπη ενα δίδυμο Πρίντεζη-Μίροτιτς .. Δε θα προτιμούσες κατι τέτοιο ασε σχέση με το δίδυμο Πρίντεζη-Αγραβάνη ? και ξαναλέω πως τωρα κάνω υπερβολικά θεωρητική κουβέντα. Αν οι παίκτες που αποκτήσαμε βγουν και με διαψεύσουν θα καταπιώ τη γλώσσα μου. Αν ομως δεν βγουν και χαθεί η χρονια παντα θα υπάρχει ενα γαμωτο... Πιστευω πως εφ όσον ειμαστε μεσα στις 3 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης την τελευταια 5ετια θα πρεπει να αντιμετωπίζουμε την ομάδα σαν την αντίστοιχη Μπάγερν του ποδοσφαίρου. Αν χαθεί κάποιος στόχος δεν μπορούμε να λέμε " ε και τι εγινε τόσες χαρές μας προσέφερε ο Θρύλος δεν πειράζει " . ΟΧΙ. Αν αποτύχουμε κάπου θα πρεπει να ειμαστε αυστηροί. Δεν εννοω βέβαια να τα γαμησουμε ολα και να απαξιώσουμε τον σύλλογο γιατι αυτο ειναι μικροπρέπεια,αλλα εννοω να κανουμε την κριτική που αρμόζει να κανουμε σε μια τεράστια ευρωπαϊκή ομάδα οταν αυτη αποτυγχάνει στους στόχους της. Ειναι πολύ θεωρητική ξαναλέω αυτη η συζήτηση την κάνω στη φάση -κουβέντα να γίνεται - ,απλα επειδή έχουμε καιρο να μιλήσουμε καθαρά για το μπασκετ του Ολυμπιακού πιστεύω πως πρεπει να ακουστούν πολλές διαφορετικές απόψεις.

Τελοςπαντων το κυπελλάκι χάσαμε. Τον πλέον απαξιωμένο θεσμό του ελληνικού μπασκετ. Το ιδιο θα έλεγα αν νικούσαμε. Ακόμα και το ματς του πρωταθληματος σε 10 ημέρες δεν ειναι τοσο σημαντικό όσο νομίζουμε . Ενδεχόμενη νέα ήττα θα έχουμε περιθώριο όλο τον χρόνο για να την ρεφάρουμε. Απο εκει και πέρα ειναι αυτονόητη η συνεχόμενη στήριξη προς τους παίκτες και κυρίως προς τον προπονητή. Το εχει κερδίσει με το σπαθί του αυτο το δικαίωμα ο κοουτς. Στηρίζουμε με λύσσα Σφαιρόπουλο οπως στηρίζαμε με λύσσα Μπαρτζωκα

Εικόνα DRAZA

Φίλε John,

H oμάδα την τριετία 08-11 οπότε και τα budgets ήταν σχετικά κοντά μεταξύ τους ...έφθασε σε φάιναλ φορ ή και μια ανάσα από αυτό και έχανε τα πρωταθλήματα. Στην αμέσως επόμενη τριετία-τετραετία λοιπόν η ομάδα πήγε σε φάιναλ φορ, το πήρε δις και πήρε και δυο πρωταθλήματα. Εαν εσύ μπορείς το επιθυμητό αποτέλεσμα να το διεκδικήσεις φθηνότερα γιατί να επιλέξεις τον ακριβό τον δρόμο; Απο βίτσιο. Τα τρία-τέσσερα τελευταία χρόνια τα budgets μπορεί να πέσανε σχετικά ως απόρροια μιας γενικότερης κρίσης, οι ομάδες όμως δεν στερούνται τόσο ταλέντου σε σχέση με πριν ούτε μπορείς να πεις ότι δεν έχεις και τώρα ομάδες με τις οποίες η απόκλιση σου ως προς τα οικονομικά δεν είναι μεγάλη. Κι όμως αυτές τις ομάδες τις κερδίζεις και άνετα. Εμείς λοιπόν τι παρατηρούμε, ότι όταν στραφήκαμε στην λογική που αναφέρεις ...χαϊρι δεν είδαμε σε αντίθεση με τώρα που βλέπουμε παρότι θεωρητικά οι αποκλίσεις είναι ίδιες και μεγαλύτερες. Τον παίκτη εγνωσμένης αξίας δεν χρειάζεται να τον πάρεις την ώρα που θα τον ξέρουν όλοι ...παρ'τον με την προοπτική αυτό το μπραφ να το κάνει σε εσένα. Να πούμε στο σημείο αυτό ότι σε πάρα πολλές περιπτώσεις ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ ΑΚΟΜΑ οι Αγγελόπουλοι την επεχείρησαν την υπέρβαση με ονόματα δυνατά αλλά δεν βγήκε. Και το ζήτημα δεν ήταν μονίμως το οικονομικό. Στον καθέναν μπορούν να συμβούν αυτά.

Πάμε και στα ονόματα που αναφέρεις. Τον Χουέρτας φέτος ήταν να τον πάρουμε αλλά ο προπονητής έκρινε πως είναι καλύτερο να κινηθούμε για τον Χάκετ. Δεν ήταν ένα όνομα εκτός των δυνατοτήτων μας ούτε κόλλησε το ζήτημα στο οικονομικό. Στο τι είχε ο Σφαιρόπουλος στο κεφάλι του κόλλησε. Ο Γιανγκ επίσης είναι επιλογή Σφαιρόπουλου και η συγκεκριμένη θέση ήταν θέση στην οποία οι αφοί είπαν στον προπονητή να κοιτάξει όπου θέλει και να μην έχει τα χρήματα ως προτεραιότητα ...ο προπονητής ήθελε αυτόν τον παίκτη και έκρινε ότι πρέπει να επιμείνουμε για αυτό και περιμέναμε τόσο. Σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να ακούμε τον προπονητή. Ο Στρόμπερι στον Ολυμπιακό, αν δεις ποιοι είναι οι παίκτες που έχει βρει μπροστά του, από ποιες ομάδες προέρχονται και τι χρόνο συμμετοχής είχαν ...δεν αποκλείεται να τον δεις τρίτο γκαρντ. Για κάτι τέτοιο τον απέκτησες άλλωστε ...ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΠΑΙΝΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΜΑΡΚΙΖΑ ΑΝ ΣΚΕΦΤΕΙΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ ΣΠΑΝΟΥΛΗ ΧΑΚΕΤ ΚΑΙ ΜΑΝΤΖΑΡΗ. Πρέπει κάθε φορά που κοιτάς έναν παίκτη να σκέπτεσαι για ποια δουλειά τον θέλεις. Ο Σέρχι ασφαλώς και δεν μπορεί να αποκτηθεί για έναν τέτοιον σκοπό. Αν στρεφόσουν σε μια τέτοια περίπτωση και είχες τριάδα Σπανούλη Σέρχι Χάκετ θα'χες θέμα με τους χρόνους συμμετοχής με τους ρόλους και με τις ισορροπίες στην ομάδα. Ο Σέρχι και ο Μαρσελίνιο δεν είναι παίκτες ίδιας κοπής δεν έχουν τις ίδιες απαιτήσεις και δεν μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι. Παίκτες των απαιτήσεων του Σέρχι μπορούν να εξεστασθούν για τον Ολυμπιακό ΜΟΝΟ στην περίπτωση που ο Σπανούλης σταματήσει ή αν παραμείνει με την απόφαση να περιορισθεί κατά πολύ ο ρόλος του. Όσο ο Σπανούλης είναι ακμαίος κι ανταποκρίνεται στον ρόλο του πρώτου βιολιού δεν μπορείς να κινηθείς για παίκτες τέτοιους.

Πάμε να μιλήσουμε συγκεκριμένα και για το παράδειγμα που δίνεις στο τέσσερα. Ο Πρίντεζης πέρυσι πραγματοποίησε την καλύτερη του χρονιά μακράν ...έρχεται λοιπόν με την προοπτική να σου παίξει 25λεπτά στο νερό σε μια θέση που'χεις άλλους τρεις που μπορούν να την καλύψουν. Θα εκτοπίσεις και θα περιορίσεις έναν παίκτη που πέρυσι σου έδωσε το 200% σε μια επιτυχημένη χρόνια για να φέρεις έναν άλλον;; Ε πάει μετά τον έχασες τον παίκτη τα γάμησες όλα. Επίσης ένας αγώνας έχει σαράντα κι όχι εβδομήντα λεπτά ώστε να καταφέρεις να ικανοποιήσεις και τον μεν και τον δε. Τέλος όσο τεράστιο παίκτη κι αν θεωρώ τον Μίροτιτς δεν θα τον ήθελα και για καθαρά αγωνιστικούς λόγους μιας και δεν μπορεί να εξυπηρετήσει το στυλ παιχνιδιού που δίνει στον Ολυμπιακό τίτλους. Ο Μίροτιτς στερείται αθλητικών προσόντων και δεν μπορεί να σε τρέξει στο τρανζίσιον ...κι αυτό φάνηκε από το πως απελευθερώθηκε η Ρεαλ με το που έφυγε. ΞΑΝΑΛΕΩ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟΝ ΜΕΙΩΝΕΙ ΣΑΝ ΑΞΙΑ, Ο ΠΑΙΚΤΗΣ ΕΧΕΙ ΑΛΛΕΣ ΑΡΕΤΕΣ. Σημασία λοιπόν δεν έχει μόνο η αξία ενός παίκτη ...αλλά και τι του ζητάς να κάνει. Ομάδες που ξοδεύουν χρήματα αλλά είναι καταδικασμένες να μην δέσουν ποτέ ως σύνολα που δεν έχουν μοιράσει σωστά ρόλους ΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ ΑΞΙΑ ΚΙ ΑΝ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΤΟΥΣ δεν σκορπούν τρόμο αλλά γέλια στην Ευρώπη ...μια τέτοια ήταν και η ομάδα της περιόδου 2008-2009.

ΟΧΙ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ. Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ. Όπως ο Ολυμπιακός ήταν η καλύτερη ομάδα των 90s, έτσι αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά ο Ολυμπιακός βάζει πλώρη για να θεωρηθεί η καλύτερη ομάδα τις δεκαετίας 2010-2019 εκτός κι αν αλλάξει κάτι δραματικά ή γίνει κάτι εξαιρετικά απρόβλεπτο στις σεζόν που υπολείπονται.

Εικόνα john

Η ομάδα απο το 2008-2011 έφτασε σε 2 f4 και έχασε τα πρωταθλήματα κυρίως με διαιτητική παρέμβαση σε μεγάλο βαθμό το 2010, και σε μικρότερο το 2011. Απο εκει και πέρα η ομάδα απο το 12-15 πήρε 2 πρωταθλήματα,το περυσινο πανεύκολα (λόγω και της πολύ χαμηλής ανταγωνιστικότητας του περυσινου ΠΑΟ) και το πρωτάθλημα του 2012 κυρίως επειδή ολοι οι παίκτες βρέθηκαν στο peak της αγωνιστικής τους φόρμας και απόδοσης την άνοιξη του 2012 ερχόμενοι με φορα απο το ευρωπαϊκό. ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΜΕΙΩΝΩ ΑΥΤΑ ΤΑ 2 ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ,αλλα τονίζω πως οπως σε αυτα τα 2 πρωταθλήματα είχαμε μερικές συγκυρίες υπέρ μας, ετσι και στα πρωτάθλημα του 2010 και 2011 είχαμε μερικές συγκυρίες κατα μας (τραυματισμός Νεστεροβιτς,μικροτραυματισμοι του Σπανουλη το 2011, και βεβαίως την αηδιαστική σφαγή του 2010 όπου μια ομάδαρα εμποδίστηκε πουστικα για να πάρει ενα αρχιδατο διπλό στο ΟΑΚΑ ). Πιστεύω πως αν μερικές λεπτομέρειες ερχόντουσαν με την ανάποδη μορφή, ισως κατακτούσαμε μερικούς τίτλους μέχρι το 2011 εκτος απο τα κυπελλάκια,και ισως χάναμε μερικούς απο τους τίτλους που κατακτήσαμε απο το 2012 και μετα. Αν συνέβαινε αυτο τοτε τι θα λέγαμε? Για να φτιάξεις ομαδάρες πρεπει να βάζεις το χερι στην τσέπη και να παίρνεις παικταράδες και οχι να προσπαθείς εσυ να τους δημιουργήσεις. Λέγοντας ολα αυτα ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΕΙΞΩ οτι η τακτική των Αγγελοπουλων ειναι λανθασμένη απο το 2012 και μετα. Αν έκανα κατι τέτοιο θα ήμουν στημένος βαζελος. Εννοείται πως πέτυχε η συνταγή τους. Θελω να δείξω ομως οτι δεν υπάρχουν στη θεωρία σιγουρα μοντέλα που να φέρνουν τίτλους. Και τα 2 διαφορετικά μοντέλα που χρησιμοποίησε η διοίκηση τα τελευταια δέκα χρονια μπορούν να φέρουν πολλά διαφορετικά αποτελέσματα. Μπορεί και τα 2 να αποτύχουν.Μπορει και τα 2 να πετύχουν. Μπορει να πετύχει το ενα και να αποτύχει το αλλο και την επόμενη χρονια να συμβεί το ακριβώς ανάποδο.Για εμένα δεν υπάρχει ενα σίγουρο μοντέλο που να δίνει τίτλους γιατι τα παντα κρίνονται με βάση τις συγκυρίες που θα προκύψου μεσα στη χρονια( τραυματισμοί,ντεφορμαρισματα,σταύρωματα με αντιπάλους,διαιτησία) και δεν γίνεται ολα αυτα να μπορείς να τα προβλέψεις στην αρχή του χρονου οταν κανεις το μεταγραφικό και οικονομικό σχεδιασμό σου. Αρα ποια ειναι η λύση? Για εμένα ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΕΣΑΙ.Δεν σημαίνει οτι επειδή πήραμε 2 κολλητά ευρωπαϊκά με το συγκεκριμένο μοντέλο,οτι θα τα παίρνουμε παντα με το ιδιο μοντέλο. Οπως επίσης ,δεν σημαίνει οτι επειδή χάσαμε 2 κολλητά f4 με το συγκεκριμένο μοντέλο παντα θα αποτυγχανουμε αν ακολουθούμε αυτο το μοντέλο. Κρίνουμε με σωστό και ψύχραιμο τροπο τη εκάστοτε σεζόν που τελειώνει και αποφασίζουμε ποιο μοντέλο θα διαλέξουμε στην αρχή της επόμενης. Απο το 12 έως σήμερα κατάλαβαινω απόλυτα την διοίκηση που ακολούθησε αυτόν τον συγκεκριμένο δρόμο (ανάδειξη ταλέντων,μείωση μπατζετ κλπ).Ομως σιγα σιγα ο κορμός των παικτών διαλύεται... Τι θα γίνει οταν αποχωρήσει ο σπανουλης πράγμα που θα σημάνει και τη λήξη αυτής της υπέρ ομάδας? Ποιον απο τους δυο δρόμους θα ακολουθήσουμε? Πρεπει να το σκεφτούν σοβαρά οι αγγελοπουλοι αυτο το διλημμα γιατι φοβάμαι οτι δεν αργεί να έρθει. Ο Σπανουλης ήδη χάνει την αγωνιστική του φόρμα και παιζει περισσότερο με το μυαλο του και τις ασίστ. Εχει περιορίσει σε μεγάλο βαθμό το βασικό του όπλο που ειναι οι διεισδύσεις του. Αν προπονείται σωστά και γουστάρει να παιζει θεωρώ πως εχει το πολύ αλλα 2-3 χρόνια πρωταγωνιστικού μπασκετ μπροστά του. ΜΕΤΑ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ???

Ανοιχτήκαμε παρά πολύ. Δεν πειράζει καλο κανει να κανουμε που και που δυνατές κουβέντες. Για εμένα το ιδανικό σενάριο ειναι η μίξη των 2 διαφορετικών μοντέλων. Στελεχώνεις μια ομάδα με παικταράδες που να εχουν διακριτούς ρόλους μεταξύ τους,να σέβονται ο ενας τον άλλον στα αποδυτήρια,και να ματώνουν για καθε κατοχή βάζοντας το εγω τους κάτω απο την ομάδα. ΓΙνεται πρακτικά αυτο? Πολύ δυσκολα, πιστεύω πως ειναι ουτοπικό σενάριο. Για αυτο ειναι και ιδανικό άλλωστε..

Ποιον προτιμάς για άξιο αντικαταστάτη του σπανουλη οταν αποχωρήσει? εγω όσο και αν ζυγίζω τα πράγματα είτε απο την μια είτε απο την αλλη δεν μπορώ να μην καταλήξω στον Τεόντοσιτς ..

Εικόνα DRAZA

Ως δική μου εκτίμηση σχετικά με τα όσα αναφέρεις και το πιο μοντέλο πετυχαίνει και ποιο όχι θα πω το εξής. Δεν υπάρχει πρόεδρος σε μια ομάδα που να βλέπει ότι κάνει την δουλειά του με τον "οικονομικότερο" τρόπο και αυτός να προτιμά τον "ακριβότερο". Όχι προτού αποτύχει. Συνήθως αφού αποτύχεις προσαρμόζεσαι. Η ομάδα βλέποντας κανείς την πορεία της από το '11 και έπειτα μόνο αποτυχημένη δεν είναι.

Η (τελικά) εύκολη απάντηση που έρχεται στο μυαλό μου είναι ο Τεόντοσιτς παρότι δεν έχω την καλύτερη γνώμη. Για σειρά λόγων. Δεν μπορώ όμως να το πω από τώρα γιατί θέλω να δω σε τι κατάσταση θα'ναι ο Τεόντοσιτς τότε. Σέβομαι πάρα πολύ σαν παίκτη τον Σέρχι ...αν έπρεπε να αποφασίσω στενά βάσει του ποιος μου αρέσει περισσότερο εμένα από Ευρώπη αυτόν θα έλεγα. Παίκτης που θα πάρει τον χρόνο συμμετοχής του Σπανούλη για να κάνει ό,τι και ο Σπανούλης δεν υπάρχει. Όπως επίσης θεωρώ πολύ χλωμό το ενδεχόμενο να φέρεις παίκτη στην θέση του και να συνεχίσει να λειτουργεί η ίδια ομάδα όπως πριν χωρίς να της πειράξεις τίποτε.

Δεν πρέπει ωστόσο να υποτιμούμε το ενδεχόμενο "τον επόμενο Σπανούλη" να μην τον βλέπουμε ακόμα ...και να μας προκύψει σε μερικά χρόνια. Mπορεί (το δίνω καθαρά σαν παράδειγμα, μην σταθούμε στο όνομα, δεν τον έχω δει αρκετά) ο Μαρτύνας Βάρνας σε δυο χρόνια να'χει δείξει ότι σε αυτόν τον παίκτη πάνω μπορείς να επενδύσεις ...και να σου προκύψει νέος και ωραίος. Mπορεί μετά από δυο γεμάτες χρονιές στην ACB, στο 27ο έτος της ηλικίας του(πάλι το αναφέρω τυχαία)ο Νέντοβιτς να σε πείσει και να πεις "πάμε". Mπορεί να μην πιάσει στο ΝΒΑ ο Χεζόνια και να τον πάρεις εσύ και να σου κάνει την διαφορά.

Είναι πολύ νωρίς να το συζητάμε αυτό προς το παρόν δεν έχει νόημα.

Εικόνα Son of Hoof

Θα τα μπλέξω λίγο αλλά έτσι είναι, καμία φορά τα σχόλια ανεβαίνουν ως draft, αλλιώς δεν θα ανέβουν καθόλου.

Ψυχραιμία (βλέπω οτι υπάρχει κιόλας), είναι ο τίτλος που "χαρίζεται" κάθε χρόνο στα βαζέλια για αποφυγή των μαζικών αυτοκτονιών. Εμάς ενδιαφέρει το πρωτάθλημα σε όλα τα σπορ, πρωτίστως.

Η διαιτησία αισχρή. Στο μπάσκετ δεν θα αλλάξει ποτέ. Μια ζωή στραβά μάτια. Δεν μας νοιάζει, την μάθαμε και ξέρουμε οτι θα την αντιμετωπίζουμε πάντα.

Πέρσι για μένα όλες οι επιτυχίες ήταν θέμα Σφαιρόπουλου. Δυστυχώς όμως για φέτος έχει πολλή δουλειά η προπονητάρα μας μέχρι να ενσωματώσει τους νέους.

Η έλειψη κόσμου, τεράστιο ρόλο. Η διοργάνωση του μαγειρέματος.

Πληρώνουμε τους ηρωισμούς του Αρχηγού με την εθνικούλα, ενώ το άλλο το καραχαϊδεμένο παλικάρι ξεκουράζεται πόσα χρόνια για να βαρά βολές στα επίσημα. Βέβαια και ο ίδιος είχε πει αν δεν κάνω λάθος οτι δεν θα έπρεπε να υπάρχει καν το κύπελλο, οπότε τι να του πω, δικαιολογείται. Μπορεί να το γράφει στα παπάρια του κι αυτός και άλλοι.

Παρα ταύτα, ο βάζελος έχει καλή ομάδα. Κι εμείς θα είχαμε καλύτερη αν δεν πληρώναμε εφορία. Θα αγοράζαμε παίκτες που θα κόστιζαν το διπλάσιο. Δε γαμιέται.

Για να ισορροπηθούν τα πράγματα με την δικιά μου λογική, έστω και μέσω άλλου αθλήματος αφού στο μπάσκετ η πράσινη λέρα δεν αντιμετωπίζεται στα ίσα ποτέ, έχοντας ακόμα την εικόνα των ξεκωλιάρηδων του βορρά που έμεναν ατιμώρητοι στα αίσχη, θα πρέπει να έχω 80-20 διαιτησία στο ποδόσφαιρο σε όλα τα ντέρμπι στο Καραϊσκάκη υπέρ μου. Εξηγούμαι, δεν την θέλω, δεν την χρειάζομαι, αλλά επιβάλλεται προκειμένου να τηρηθεί το περιβοήτο 50-50.

Εικόνα DRAZA

Απαντώ με την σειρά που τα διαβάζω ...δεν με μπλέκεις καθόλου. Και εγώ επάνω έτσι ακριβώς όπως μου ήρθαν τα έγραψα.

-Υπήρξαν χρονιές που η ομάδα πήρε το κύπελλο ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΝΕΤΑ αλλά έχοντας χάσει το πρωτάθλημα θεωρούσαμε την σεζόν αποτυχημένη. Συνεπώς πολύ σωστή η τοποθέτησή σου.
-Δεν πρέπει καν να αναφερόμαστε στην διαιτησία. Προέχουν άλλα που πρέπει να λυθούν ...για έναν φυσιολογικό Ολυμπιακό η χθεσινή διαιτησία δεν θα'ταν πρόβλημα. Αν στους τελικούς πέρυσι μας σφύριζαν έτσι καθένα από τα τρια ματς θα'ταν τσόντα. Αυτή είναι η γνώμη μου, μπορεί να κάνω λάθος.
-ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΠΩΣ ΣΥΜΦΩΝΩ. ΕΙΔΙΚΑ ΣΕ ΝΕΕΣ ΟΜΑΔΕΣ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ(ΟΧΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΤΟΥΣ ΜΟΝΟ) ΠΑΙΖΕΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΡΟΛΟ. ΔΕΝ ΑΠΟΚΛΕΙΩ ΝΑ'ΜΑΣΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΨΥΧΩΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΑΥΤΟ.
-Πληρώνουμε την ευσυνειδησία του Σπανούλη αδερφέ. Όπως ακριβώς το λες. Όταν άλλοι αθλητές εγκατέλειψαν την Εθνική ενώ είχαν λόγους ...ορισμένοι τους απείλησαν με κυρώσεις. Στην Δέσπω τίποτε.
-Ο Παναθηναϊκός φαίνεται σοβαρότερος από πέρυσι θα συμφωνήσω. Θέλω να προσθέσω κάτι για την εφορία όμως. Γραφουνε τα μουνάκια στο οπισθόφυλλό τους "στείλτε μας τον ΕΝΦΙΑ για το εξοχικό" σαν μια αναπαραγωγή ενός συνθήματος που ακούστηκε εχθές στο Κάραβελ. ΑΣ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΜΑΛΑΚΕΣ ΤΑ ΑΝΑΛΟΓΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΟΥΣ ...ΑΣ ΣΚΑΣΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ ΝΟΙΚΙ ΓΙΑ ΤΟ ΟΑΚΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΣ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΕΞΟΧΙΚΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΝΦΙΑ.
-Έχω πει παρόμοια πράγματα πάνω στα νεύρα μου κατά καιρούς.

Εικόνα LaM

Όταν ένα πρόβλημα είναι συγκεκριμένο σε μια ομάδα είναι και εύκολο να λυθεί. Για αυτό και είμαι αισιόδοξος ότι θα βρούμε την λύση. Δεν είναι γενικευμένη η «αρρώστια», ούτε και είναι… αργά στην σεζόν.

Πρώτο πρόβλημα:
30 τρίποντα 28 δίποντα
Αυτά μόνο εμείς τα κάνουμε. Πρέπει να το σταματήσουμε επιτέλους. Η μπάλα στο ζωγραφιστό, και στα 4ρια μας. Ο τσαιρέλλης θα βοηθήσει φέτος. Πλαστικές κινήσεις, και καλό σουτ από μεση απόσταση.

Δεύτερο
10 αμυντικά 24 επιθετικά ριμπάουντ
Επίσης, αυτά μόνο εμείς τα κάνουμε. Εδώ λείπει ο Πετγουέι. Τα καθάριζε τα αμυντικά ριμπάουντ με συνοπτικές διαδικασίες. Όπως και αν έχει όμως, είναι κάτι που μα συγκέντρωση λύνεται, και η συγκέντρωση έρχεται με τα παιχνίδια.

Και ο Σπανουλης, σε 21 λεπτά 2 πόντους με 0/5 τρίποντα, καμία βολή (άρα κανένα κερδισμένο φάουλ) και 1/3 δίποντα, και δεν ξέρω πόσα λάθη. Είναι ψυχαρα, και πρέπει να καταλάβει ότι όταν δεν τον παει το παιχνίδι –οσο περνανε τα χρονια- να κάνεις την άκρη, γιατί γίνεται μονοδιάστατος και εύκολα αντιμετωπίσιμος.

Τελος πάντων, μια ηττα ήταν –παντα ενοχλητική όταν είναι με τον βαζελο-, αλλα αντιμετωπίσιμη η επόμενη μέρα.

Εικόνα DRAZA

Ξεκινάω πάλι από το τέλος.

Συμφωνώ απολύτως ...δεν έχουμε κανέναν λόγο να πιστεύουμε ότι δεν είναι αντιμετωπίσιμη και διαχειρίσιμη η επόμενη μέρα.

Πρόβλημα με Σπανούλη.
Δεν πιστεύω πως είναι του Σπανούλη το πρόβλημα αδερφέ με όλο τον Σεβασμό. Όταν επιστρατεύονται δυο παίκτες για το μαρκάρισμα του Σπανούλη αυτό σημαίνει ότι σου μένει ένας δικός σου παίκτης ελεύθερος ...αν αυτός αξιοποιηθεί τότε ο Σπανούλης θα'την έχει κάνει την δουλειά του ακόμα κι άποντος. Το πιο απλό σου λέω.

Δεύτερο.
Υπάρχει κάτι που θέλω να δω μέσα στις επόμενες μέρες ...και τότε θα μιλήσω για το αν μας λείπει ο Πέτγουεϊ ή όχι. Δώσε μου λίγο χρόνο. Πιστεύω ότι το ζήτημα των ριμπάουντ θα λυθεί και όσο οι νέοι παίκτες μπαίνουν στην ομάδα καλύτερα ...ειδικά αυτοί που είναι ξύπνιοι και αρκούντως αθλητικοί ασχέτως ύψους.

Πρώτο πρόβλημα.
Ο Τσαϊρέλης τουλάχιστον εχθές ήταν πολύ μέτριος και θα μπορούσαμε να πούμε ότι δεν μας βγήκε η χρησιμοποίησή του. Θεωρώ ότι στο ματς-απ Τσαϊρέλη Γκιστ το πρόβλημα θα το'χουμε κυρίως εμείς. Πέρυσι δεν υπήρχε Τσαϊρέλης ενεργά στο ρόστερ μας και όμως δεν είχαμε πρόβλημα κόντρα σε κανέναν πάουερ φόργουορντ. Νομίζω ότι ίσως βρούμε την ηρεμία μας περνώντας την μπάλα στο ζωγραφιστό άμα τη επιστροφή του Χάντερ και μόλις αρχίζουν οι κοντοί να αντιλαμβάνονται τα χούγια των ψηλών.

Εικόνα apostolos gaganis

Δεν τον είδα τον αγώνα. Σκόπιμα. Εγραφα εκείνη την ώρα την ανάρτησή μου για την σατυρική ΜΑΟΥΝΑ κι είχα ένα αίσθημα σιγουριάς πως ό,τι και να γίνει, θα κερδίσουμε σίγουρα. Έπεσα έξω. ΕΛΛΙΠΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ. Ειδικά σε σχέση με τον αντίπαλο...

Καταλαβαίνω απ΄το κείμενό σου, που είναι φανερά - και κατανοητά - γραμμένο υπό το κράτος δυσθυμίας, στενοχώριας, ότι την κύρια ευθύνη για το αποτέλεσμα την έχει ο Σφαιρόπουλος. Οι παίχτες έρχονται μετά. Έτσι πρέπει να΄ναι. Η προετοιμασία της ομάδας, ιδίως για έναν ΕΙΔΙΚΟ αγώνα - Βάζελος, άδειες κερκίδες - όπως ο χτεσινός ( και όχι μόνο ), είναι όντως δουλειά ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ δική του. Μήπως λοιπόν δεν μελέτησε καλά πριν απ΄τον αγώνα τους πράσινους; Το φοβόταν άραγε για κάποιους λόγους προαγωνιστικά ή το φοβήθηκε από κάποια στιγμή και μετά το παιχνίδι κι αυτό το συναίσθημα "πέρασε" στους παίχτες μας; Διαισθάνομαι ότι δεν ήταν ΚΑΘΟΛΟΥ έτοιμοι, ψυχοσωματικά, παίχτες-κλειδιά της φετινής ομάδας μας. Έχει σημαντική επομενως ευθύνη γιαυτό ο κόουτς, έστω κι αν βρισκόμαστε στην αρχή των ΠΑΝΤΩΝ ( πλην Κυπέλλου φυσικά ). Οι πράσινοι, συγκριτικά, ΠΙΟ ΕΤΟΙΜΟΙ. Το πιστεύανε, μου φαίνεται, περισσότερο από ΄μας ότι θα νικήσουν. Το περσινό 5-0 σαν να μου΄μοιασε - εκ του αποτελέσματος - για ντόπα ως προς αυτούς και κομμάτι...Hipnosedon για΄μας. Τί λες; Μαζί με άλλα πολλά, βέβαια...

ΕΙΝΑΙ ΝΩΡΙΣ ΑΚΟΜΗ ΓΙΑ ΓΚΡΙΝΙΕΣ, ΕΙΔΙΚΑ ΚΑΤΑ ΠΑΙΧΤΩΝ. ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΟΜΩΣ ΤΟ "ΞΥΠΝΗΜΑ" ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΓΚΑΙΡΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΣ, ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ. ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ, ΕΣΤΩ ΚΙ ΑΝ ΤΟ ΜΟΜΕΝΤΟΥΜ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΘΕΤΙΚΟ ΓΙΑΥΤΟΥΣ. ΕΝΤΑΤΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ, ΝΟΜΙΖΩ, ΚΑΙ ΕΝΤΟΝΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΑΜΕ ΜΕ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ, ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΚΑΙ ΠΕΙΣΜΑΤΩΜΕΝΟΙ Σ΄ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΑΤΣ. ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΧΑΡΤΟΥ ΒΕΒΑΙΑ, ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΤΟΥΤΑ ΜΕΝΕΙ ΝΑ ΤΑ ΔΟΥΜΕ ΣΤΟ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΜΑΡΟΥΣΙΟΥ... ΝΕΑ ΝΙΚΗ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΩΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΔΩΣΕΙ ΑΕΡΑ ΥΠΕΡΟΧΗΣ ΔΥΣΚΟΛΟΚΑΤΑΒΛΗΤΟ, ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ Ν΄ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΟΛΑ ΣΤΟN ΔΕΥΤΕΡΟ ΓΥΡΟ... IT IS TOO EARLY YET...

ΣΟΥΜΑ: ΠΙΚΡΑΘΗΚΑ, ΠΡΟΧΩΡΩ, ΠΕΡΙΜΕΝΩ, ΕΥΕΛΠΙΣΤΩ...

Εικόνα DRAZA

Θέλω να σταθώ σε δυο ζητήματα που διάβασα στο τέλος μιας και πιστεύω ότι εκεί είναι το ζουμί όλο.

Άπαντες πικραθήκαμε και δικαίως ...δεν γίνεται να χάνουμε και να το απολαμβάνουμε κιόλας(που λέει και ο Γκούροβιτς ο θεούλης). 'Απαντες είμαστε υποχρρεωμένοι να προχωρήσουμε μιας και η σεζόν είναι μεγάλη και η όποια επιτυχία ή αποτυχία δεν κρίνεται μόνο από ένα παιχνίδι ...ΣΥΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ ΧΡΟΝΟΥ ΕΝΟΨΕΙ ΤΟΥ ΕΠΟΜΕΝΟΥ ΝΤΕΡΜΠΥ ΣΤΑ ΚΟΝΤΑ. Έχουμε κάθε λόγο να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερα και να περιμένουμε αυτό το αρνητικό κλίμα να μεταστραφεί.

Θεωρώ επίσης πως ο δεύτερος γύρος πράγματι θα προσφέρεται για περισσότερα συμπεράσματα ...ειδικά αναφορικά με το ταβάνι των δυνατοτήτων αυτής της ομάδος. Μου δίνεται όμως η ευκαιρία να γράψω κάτι που δεν ανέφερα πάνω. Αν ο Σφαιρόπουλος υστέρησε σε έναν τομέα έναντι του γλόμπου αυτό είναι το γεγονός ότι δεν διαχειρίστηκε σωστά τον άτυπο τίτλο του φαβορί ...αντίθετα ο Τζόρτζεβιτς έπαιξε πολύ καλά ψυχολογικά με το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος της προσοχής και των απαιτήσεων εχθές είχε πέσει σε εμάς. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΗΤΑΝ ΑΠΟΡΡΟΙΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΕΡΣΙΝΩΝ ΑΠΟΚΑΡΔΙΩΤΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΑΖΕΛΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ...ΟΠΟΤΕ ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ.

Αν είναι μάγκας ο Σφαιρό ας παίξει κι αυτός με το γεγονός ότι όλη η προσοχή θα'ναι στραμμένη στον βάζελο ύστερα από την νίκη που πήρε και ας διαχειριστεί τον άτυπο τίτλο του outsider υπέρ μας ενόψει του αγώνα στο ΟΑΚΑ.

Εικόνα Pipis

Καλημέρα φίλε μου,

Πραγματικά η ανάλυση σου είναι πολύ σωστή και συμφωνώ απόλυτα. Επίσης σου βγάζω το καπέλο που δεν αναφέρεις τη διαιτησία, καθώς ούτε εγώ την θεωρώ υπαίτιο της ήττας και στο κάτω κάτω είναι και αναμενόμενη.

Το μόνο που έχω να προσθέσω, επειδή ανάφερες τα πολλά τρίποντα, σε ένα ποσοστό συμφωνώ ότι είναι υπερβολικά αλλά.. το μπάσκετ έχει να κάνει πολύ με αμαρκάριστα σουτ ή σουτ με καλές προυποθέσεις. Τα συστήματα όλα γίνονται, ώστε η ομάδα να φτάσει να κάνει ένα καλό σουτ. Πολλά τρίποντα λοιπόν, έγιναν ΕΝΤΕΛΩΣ χωρίς άμυνα. Το ξαναλέω, ΕΝΤΕΛΩΣ χωρίς άμυνα. Και όχι βεβιασμένα, όχι στο τέλος του χρόνου, αλλά μετά από γύρισμα της μπάλας ή split-out. Επίσης έγιναν από τουλάχιστον 8 διαφορετικούς παίχτες, οπότε δεν μπορεί να πει κάποιος δεν ήταν στην μέρα του.

Για να μην μακρυλογώ, εμένα μου έδωσαν πάλι την εντύπωση του ψυχολογικού μειονεκτήματος απέναντι στο βάζελο, του χεσίματος να το πω σε απλά ελληνικά.
Μακάρι να είμαι και να βγω λάθος...

Υ.Γ. Υπομονή. Και δεν λέω για την ομάδα, αυτό είναι δεδομένο, δεν θα τους κρεμάσουμε για ένα αγώνα. Υπομονή μέχρι αυτό το σίχαμα των ελληνικών γηπέδων με το όνομα Δημήτρης Διαμαντίδης, να αποσυρθεί.

Υ.Γ.2 Ένας τίτλος που γράφεται στην ιστορία κάθε συλλόγου και κρίνεται σε συνολικά, τρεις (3) αγώνες. Και με την κατάσταση του ελληνικού μπάσκετ, σε έναν. Συγχαρητήρια για τη διοργάνωση.

Εικόνα DRAZA

Ξεκινώντας από το τέλος...

υγ2: Σε απάντηση χθεσινού σχολίου ανέφερα το τι κάνουν χώρες του τρίτου κόσμου και πως διαχειρίζονται το πρόγραμμα των δικών τους κυπέλλων. Ακόμα και στην υποσαχάρια Αφρική έχουμε φάιναλ φορ. Συγχαρητήρια στους ιθύνοντες και με τις υγείες μας.

υγ: Και με τον Διαμαντίδη μέσα πρέπει να κάνουμε την δουλειά μας για να αποσυρθεί όσο πιο πικραμένος και ανυπόληπτος γίνεται.

Θα θεωρούσα εαυτόν ρόμπα εαν αναφερόμουν στην διαιτησία. Ρόμπες είναι και όσοι το κάνανε θέλοντας να μας πούνε πως οι γκρι έκριναν το παιχνίδι.

Όσον αφορά τα τρίποντα, εγώ θα στο θέσω κι αλλιώς. ΔΕΝ ΠΗΡΑΜΕ ΜΑΚΡΙΝΟ ΣΟΥΤ ΑΠΟ ΠΑΙΚΤΕΣ ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΟΥΝ. Παράδειγμα από τον Παπαπέτρου. Ωραία, άνθρωποι είμαστε όλα μπορούν να συμβούν ...ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΣΟΥΤΑΡΕΙΣ ΤΟΤΕ ΡΕ ΜΕΓΑΛΕ. Δεν είσαι απαραίτητα χεσμένος άμα αστοχείς στα τρίποντα ...χεσμένος με βούλα όμως ίσως και να'σαι αν δεν δημιουργείς εναλλακτικές την στιγμή που δεν σου πηγαίνει ένας συγκεκριμένος τρόπος παιχνιδιού. Οι εναλλακτικές αυτές δεν αφορούν μόνο τι έχει σχεδιάσει ο προπονητής στο πινακάκι του και το τι δουλέψατε στο παιχνίδι σας ...σε τέτοιες χρονικές συγκυρίες είναι και θέμα μπασκετικού ενστίκτου.