Όταν τα βαζελάκια βγάζουν γλώσσα, ο ΘΡΥΛΟΣ τους την κόβει
Γράφτηκε απο ΔΙΑΣ στις 18:33 | 16-01-2016
Σαν σήμερα το 2008, ο ΘΡΥΛΟΣ λερώνει ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΦΟΡΕΣ το επετειακό κορμάκι των βάζελων με το τριφύλλι.
Είχε προηγηθεί, στις 13/1/2008. το ισόπαλο ντέρμπι στο Καραϊσκάκη, με τον ΚΟΡΑΚΑ Καλόπουλο (αυτόν που αργότερα τον βάφτισαν «παραγκήσιο») να κάνει ΟΡΓΙΑ υπέρ του παναθηναικούλη. Έβγαλαν γλώσσα λοιπόν και προανήγγειλαν για το επερχόμενο ματς του Κυπέλλου, πάλι στο Καραϊσκάκη, ότι θα μας ρίξουν ΤΕΣΣΕΡΑ.
Ας δούμε τι έγραφαν το ΦΩΣ και ο ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ πριν τον αγώνα.
Ας δούμε και τις ΒΑΖΕΛΟΦΥΛΛΑΔΕΣ πριν τον αγώνα.
Ας δούμε και τα πρωτοσέλιδά τους την επόμενη. ΕΙΝΑΙ ΚΑΥΛΑ και πλέον ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΑ.
Μια ζωή τουπέ και «γλώσσα». Και μια ζωή ο ΘΡΥΛΟΣ τους δίνει αυτό που με λύσσα ζητάνε…. Τους βρέχει τα μοδάτα εσώρουχα…
ΥΓ. Ευχαριστούμε το φίλο Γιάννη για τη συγκέντρωση των πρωτοσέλιδων
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
Η μόνη μου στεναχώρια ότι δεν αγόρασα την επετειακή Πράσινη με αυτό το φανταστικό εξώφυλλο να την κορνιζάρω :)
Ελπίζω φέτος σε ανώτερα και να μου φύγει και αυτός ο καημός.
αντί σχολίου...
μπου χαχααααα αχαααα χαααα
πάντα γλέντια Ζεύ μου
Σαν χθες το θυμαμαι....Ειχαμε πολλα χρωστουμενα μετα το 1-1 και τους τα ξεπληρωσαμε με τοκο.Απο τοτε εχουμε να κανουμε μια χορταστικη εμφανιση με το σιχαμα(εξαιρω το 1-1 με γκολ του Ζεκα και του Τζιμπουρ γιατι αν και δεν νικησαμε μετα το 25' τους ειχαμε ισοπεδωσει).Εχουν καταφερει με την ανυπαρξια τους(και με τα ΜΜΕ φυσικα)να καλλιεργουν την αποψη πως ακομη και αν ο Παναθηναικος χασει με καλο σκορ και απλα παλεψει το ματς ειναι αυτος ο πραγματικα κερδισμενος.Και νομιζω οτι αυτο επηρεαζει πολυ τους δικους μας(παιχτες και κοσμο)για αυτο και δεν μπαινουν μεσα στα ντερμπι με διαθεση να τους γαμησουν τη μανα.Εμπιστευομαι το Σιλβα και νομιζω οτι φετος θα ειμαστε οπως πρεπει γιατι τα χρωστουμενα ειναι παρα πολλα...
Αυτή η 4αρα ήτανε αποτέλεσμα της τεράστιας διαφοράς κλάσης ορισμένων παιχτών του Ολυμπιακού εν σχέσει με τους συναδέλφους τους. Ειδικά το γκολ του Λούα Λούα καταργεί κάθε άλλο συντελεστή που διαμορφώνει δυναμικές ομάδων και αποτελέσματα. Οι βαζέλες αποκρούουν αποτελεσματικά τη σέντρα, γρήγορα πάνε να καλύψουν το σουτ και να βγάλουν και την άμυνά τους ψηλά και ανάμεσα στο Λούα Λούα και το τέρμα μεσολαβούν περί τους 15 παίχτες ενώ και ο Γκαλίνοβιτς βρίσκεται σε καλή θέση να αποκρούσει οποιοδήποτε σουτ...σχεδόν. Ένας τρόπος υπήρχε να μπει γκολ όταν έφτασε η μπάλα στον Αφρικανό κι αυτός τον υλοποίησε.
Να προσθέσω ότι η κούρσα του Πάντου με την άψογη σέντρα του, αφού σήκωσε το κεφάλι και κοίταξε!, ήταν ένα δείγμα του τί θα μπορούσε να'χε γίνει αυτός ο παίχτης στην καριέρα του αν είχε αγωνιστεί από νωρίς σε υψηλό επίπεδο και είχε ξεφορτωθεί τις ανασφάλειές του αποκτώντας αυτοπεποίθηση και στο επιθετικό κομμάτι. Ο Πάντος διέθετε και δεξί και αριστερό (ποιός θυμάται το μονοκόμματο βολέ με Μπόλτον;) και καλό έλεγχο της μπάλας σε μικρό χώρο ενώ έκανε συνέχεια τα ανοίγματα στο πλάι των εξτρέμ στο Τσάμπιονς Λιγκ. Το πρόβλημα ήταν ότι πάθαινε εμπλοκή όποτε διαπίστωνε ότι έχει την ευκαιρία να κάνει κάτι καλό δημιουργικά και κατέληγε να μην κάνει τίποτα και εν τέλει να καταχωρηθεί στο οπαδικό μυαλό ως ένας μαχητικός μεν πλην τεχνικά πανάσχετος παίχτης.
Τελικά το μονοκόμματο βολε το εκανε με την μποχουμ κι οχι με την Μπολτον. Παρασύρθηκα κι εγω κι αρχησα να παραληρω για γκωνια και τατση που κάνανε όργια σε εκεινο το ματς..
ΕΦ όσον είχαμε τεραστια διαφορα κλάσης με τον βαζελο(συμφωνώ κι εγω σ αυτο) πιστεύεις και εσυ οτι εκείνη την χρονια βγάλαμε τον καρκίνο για να πάρουμε πρωτάθλημα εξ αιτίας της κακής προετοιμασίας του λεμονη και του μικρού ρόστερ που είχαμε?
Ο μεταγραφικός σχεδιασμός εκείνης της σεζον ηταν αρκούντως ικανοποιητικός πάντως. Οταν έρχονται την ίδια στιγμή γκαλετί,κοβασεβιτς,λουα λουα και μπελουτσι(Γενάρη) δεν μπορείς παρά να δώσεις τα εύσημα σε Ιβιτς(κυρίως) και σε λεμονη για την καλη δουλεια που κάνανε,
Ο Τασαρος ο Παντος μπάλα δεν ήξερε.Διακριθηκε χάρη στον ηρωισμό του,την καλη του φυσική κατάσταση και τις αμυντικές του δυνατότητες. Έπιασε τη σουταρα που λες με την Μπολτον αλλα αυτο δεν μου λεει τιποτα.Μεχρι και ο τατσης εκανε όργια σε εκεινο το ματς .. Χάνουμε ενα μηδέν μέχρι που φτάνει η στιγμή που Ο Τζιοβάνι κάνει ωραια μπαλιά πίσω απο την σέντρα η μπάλα φτάνει στον Αλεκαρα που την στοπαρει με εκπληκτικό κοντρόλ κάνει ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ προσποίηση με το σώμα στον αμυντικό της μπολτον και τον ρίχνει κάτω πιάνει μια ΣΟΥΤΑΡΑ και το καρφώνει στην γωνία!!! Πουτανα τους εκανε !!!
Στα φιλικά συμβαίνουν τετοια ανεξήγητα πράγματα. Ο Ταραλίδης εβαλε λόμπα με την Μπλάκμπερν,ο Οκκας ανάποδο ψαλίδι,και ο Γκωνιας εκανε το παιχνιδι της ζωής του παλι στο φιλικό με την Μπολτον οπου παιζει τη θέση καλύτερα και απο τον Ριβαλντο. Πρόσφατα έβλεπα παλι τα hl εκείνου του ματς και τα εχω φρέσκα.
Ο Οκκάς έχει βάλει πολλές γκολάρες, ειδικά όταν ήτανε στον Πάοκ.
Το ρόστερ εκείνης της χρονιάς φτιάχτηκε ειδικά για να παίρνει αποτελέσματα στην κόντρα ο Ολυμπιακός στην Ευρώπη κι αυτό το πέτυχε απολύτως προς τιμήν όλων των εμπλεκομένων στις μεταγραφές και της απίθανης κωλοφαρδίας να συνδυαστεί η κάψα ενός μεγιστάνα να πετάξει λεφτά με το σούπερ Κόπα Αμέρικα του Καστίγιο. Στην Ελλάδα μόλις στέρεψε η ρέντα του Κοβάσεβιτς δεν υπήρχε κανένα άλλο σημείο αναφοράς. Ομάδα απολύτως αντιπροσωπευτική του προπονητή της, δηλαδή ολίγη από χόρτα. Και τότε υπήρχανε και 2 ανταγωνιστές σε κάποιο σοβαρό επίπεδο ακόμα. Έλληνες προπονητές οι οποίοι να μπορούσανε να παράξουνε ένα διακριτό στυλ ποδοσφαίρου πέραν του κλασσικού ερασιτεχνικού ταμπούρι με αντεπιθέσεις ή 4-αχταρμάς-2 υπήρξανε ελάχιστοι (Αναστασιάδης, Ματζουράκης, Δανιήλ και ίσως και Κυράστας) κι ο Λεμονής δεν ανήκε σε αυτούς.
Πολύ ωραίο το αφιέρωμα αυτό,αλλά και στο Σάν Σήμερα,θυμηθήκαμε το ιστορικό-επετειακό γλέντι και όλα τα γύρω-γύρω,που ήταν ακόμα πιο απολαυστικά.Γίγαντας ο Μώραλης,στο 2ο βίντεο του Σαν Σήμερα,στο τέλος,δηλώνει ό,τι δεν είναι ευχαριστημένος,μπορούσαμε περισσότερα,λέει,κρίμα!!! Όποιος δεν το έχει δει ας σπεύσει,το ύφος του είναι όλα τα λεφτά!Σκασμένος ήταν που βάλαμε μόνο 4... Έτσι είναι οι κανονικοί Ολυμπιακοί!Κι εγώ θυμάμαι που μπινελίκωνα τον Μήτρογλου,μπροστά στην TV μου,που έχασε το άχαστο για το 5-0,μπορούσαμε πραγματικά να τους διασύρουμε περισσότερο,ήταν μεγάλη ευκαιρία! Επίσης μεγάλο και απολαυστικό ήταν το τηλεγλέντι που ακολούθησε,όπου ο Πέτρος Κόκκαλης ΙΣΟΠΕΔΩΣΕ-ΞΕΦΤΙΛΙΣΕ-ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΗΣΕ την Κανέλλη,μιλώντας για την αποκατάσταση της τάξης,τα ψεύτικα 100χρονά τους και τους προστάτες βασιλιάδες που είχαν! Πρέπει να είναι ο μοναδικός άνθρωπος στην ιστορία της Ελληνικής τηλεόρασης που κατάφερε να κάνει την ΒαζελοΛιάνα να λουφάξει και να μην έχει τι να πει! Μεγάλες στιγμές... https://www.youtube.com/watch?v=7AEHl89Dkl4
Ο Μπαρμπαγιάννης Γκουμας μετα απο το 1-1 του πρωταθλήματος δήλωνε αδικημένος με το σκορ, 1-5 έλεγε πως έπρεπε να εχει λήξει!
Μετα απο λίγες μέρες έφυγε με 4 στον πάτο του, μέχρι και ο χοντρονουνιες τον γλέντησε ...
Ειχα τις προάλλες με τον Σάββα μια σχετική κουβέντα για την προπονητική αξια του λεμονη.
Οποια και αν ειναι η αλήθεια.ειναι γεγονός και δεν αμφισβητείται απο κανένα πως ο Τακαρος γλένταγε τα βαζελια οπου και αν τα έβρισκε. Οι 2 απο τις 3 μεγαλύτερες νίκες με τον βαζελο απο το 1996 και μετα (πρωτη η ασύγκριτη Ριζούπολη) επετεύχθησαν με προπονητη τον λεμονη. Τακαρε ευχαριστούμε.
Καθε φορα που τα βαζελια βγάζουν γλώσσα τρώνε πουτσα
Καθε φορα που παμε με το κεφάλι χαμηλά η ακομα και χειρότερα με την πλάτη στο τοίχο τους ρίχνουμε πουτσα.
Πρεπει να το θυμόμαστε παντα αυτο και να κρατάμε χαμηλά την μπάλα στα ντερμπυ. Παντα οταν κομπάζουμε το πληρώνουμε με τελευταια την δυσάρεστη περίπτωση του 0-3
Σωστός Γιάννη, όποτε παίζουμε με την πλάτη στον τοίχο τους κάνουμε χοντρές κηδείες...
Κλασικό παράδειγμα και το 2010 που εντός τους πήραμε χαλαρά με τόσες ελλείψεις, με τον παγκιτη τότε Μητρογλου, τον Γκαλίτσιο και τον Ζαιρι.
Στο ΟΑΚΑ μετα που ετοιμάζανε φιέστα τους κάρφωσε ο Νταρμπισιρ ο παιχταράς...
Ο Λεμονής το 2008 έζησε ξανά το 2001 αλλα απο την ανάποδη...
Τότε είχε αντικαταστήσει τον Μαντζουρακη ενώ είχε ξεκινήσει ως βοηθός του παίρνοντας το πρωτάθλημα ενώ το 2008 τον αντικατέστησε ο βοηθός του Σεγουρα ο οποίος στο τέλος πήρε το Νταμπλ!