ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΔΑΚΡΥΑ ΓΙΑΝΝΙΩΤΑ!
Γράφτηκε απο Guest Red στις 10:42 | 07-07-2016
Ας δούμε το δακρύβρεχτο κείμενο του Νικόλα του λόγιου.
Γράφει ο κακός γαύρος .....
Είναι να απορεί κανείς με τα «μπουμπούκια» που ευδοκιμούν στον Αλαφουζ FM και site. Εκτός από βαζελολάγνοι με μόνιμη 4χ4 οπισθοκίνηση (δηλαδή τρώνε 4 γκολάκια εντός κι εκτός.. μη πάει αλλού το μυαλό σας κωλόγαυροι...), είναι και λογιότατοι και γεμάτοι συναίσθημα. Αυτό τους βγαίνει μόνο σε ότι αφορά το ΘΡΥΛΟ και ποτέ με τα ΑΤΙΤΛΑ κωλοσωματεία που υποστηρίζουν.
Νέο φυντάνι ονόματι Νικόλας Ακτύπης. Ο εν λόγω συγκινήθηκε από τα δάκρυα του Γιαννιώτα ! Αλλά αφήνει και μια αιχμή στον ποδοσφαιριστή, για την λανθασμένη επιλογή του, και τελικά δεν πρόσεξε που έβαλε την .... υπογραφή του... Δεν γνωρίζω αν ο Νικόλας έχει γνώση για άλλες συνήθειες του Γιαννιώτα, παράλληλες με την υπογραφή του...
Ας δούμε το δακρύβρεχτο κείμενο του Νικόλα του λόγιου.
"Η διαδρομή που ακολουθούν οι περισσότεροι από τους πιτσιρικάδες που ξεχωρίζουν στις λεγόμενες μικρομεσαίες ομάδες είναι σχεδόν απαράλλακτη. Με την απόδοσή τους κεντρίζουν το ενδιαφέρον των μεγαλύτερων και με τον Ολυμπιακό να κατέχει δεσποτική (από κάθε άποψη) θέση στο σύστημα, ο Πειραιάς μοιάζει να αποτελεί τον πιο πιθανό προορισμό. Μόνο που ο σταθμός «Ρέντης» δεν είναι τερματικός, αλλά απλά μια στάση πριν ακολουθήσουν πολύ πιο κακοτράχαλοι και σαφώς λιγότερο δημοφιλείς ή γκλαμουράτοι στη συνέχεια.
Ποδοσφαιριστές όπως ο Γιαννιώτας (ο Αυλωνίτης, ο Γούτας, ο Μπέρτος, ο Κολοβός και σταματώ εδώ για να μείνει χώρος να γράψουμε και τίποτα άλλο) εκεί κοντά στα 20 χρόνια τους τίθενται αντιμέτωποι με την πρώτη πραγματικά σημαντική απόφαση της καριέρας τους. Όπως συμβαίνει με τους ιδιοκτήτες των ομάδων που ψάχνουν την καλύτερη δυνατή οικονομικά πρόταση, έτσι και οι αθλητές βλέπουν μπροστά τους ένα προσφερόμενο συμβόλαιο με μηδενικά που έρχονται ουσιαστικά να τους λύσουν το πρόβλημα της ζωής τους.
Δύσκολα μπορεί κανείς να «κατηγορήσει» ένα παιδί που με την παρότρυνση ενδεχομένως της οικογένειας ή των ατζέντηδων θα αποφασίσει έναντι ενός σεβαστού ποσού να πάρει μια γεύση από το «Olympiacos» -κατά το «american»- dream. Όμως το ίδιο ισχύει και με όσα έπονται και ακολουθούν τέτοιες αποφάσεις. Πολύ δύσκολα θα σταθεί κάποιος με συμπάθεια πάνω από το αδιέξοδο στο οποίο οι ίδιοι οδήγησαν τους εαυτούς τους. Η σχεδόν μόνιμα παρουσία ενός ή δύο το πολύ Ελλήνων στην ενδεκάδα, ειδικά στα ευρωπαϊκά ματς, δηλαδή κατά κύριο λόγο του Φορτούνη και πιο περιστασιακά του Σιόβα, είναι αδιάψευστος μάρτυρας για το τι «παίζει». Θες επειδή οι απαιτήσεις σε μια ομάδα όπως ο Ολυμπιακός είναι αυξημένες σε σχέση με άλλες, θες επειδή ο κάθε προπονητής (ιδιαίτερα όταν αυτός είναι ξένος) θα στηρίξει τα δικά του παιδιά (π.χ Σεμπά ή Ερνάνι), το κλίμα γίνεται ασφυκτικό και δραματικά αφιλόξενο για τον Γιαννιώτα και τον κάθε Γιαννιώτα πριν ή μετά από αυτόν.
Για τον Ολυμπιακό και οποιονδήποτε άλλο σύλλογο ο κάθε ποδοσφαιριστής μπορεί εύκολα να χαρακτηριστεί ως αναλώσιμος, όμως το αντίθετο δεν ισχύει. Για εκείνον που κλωτσάει μπάλα δεν υπάρχουν αναλώσιμοι σύλλογοι και οι αστοχίες στις επιλογές είναι βέβαιο πως μελλοντικά αποτελούν εκείνη τη σιδερένια μπάλα που συνοδεύει τους φυλακισμένους στα καρτούν. Είναι βέβαιο πως αρκετοί παίκτες νιώθουν λίγο... Ντάλτον σπάζοντας πέτρες σε κάποια ιδιότυπη δανεική «φυλακή», αλλά στην τελική οι ίδιοι κατέληξαν εκεί καθώς ομολόγησαν κατά κάποιον τρόπο την... ενοχή τους τη στιγμή που έβαζαν την υπογραφή τους σ' εκείνο το συμβόλαιο γνωρίζοντας πολύ καλά όλες τις πτυχές και τις δυνητικές επιπτώσεις της πράξης τους.
Καθαρά ανθρώπινα, τα δάκρυα του Γιαννιώτα δεν γίνεται να σε αφήσουν ασυγκίνητο. Δεν αρκούν όμως για να σβήσουν την τζίφρα του στο κομμάτι χαρτί που καθόρισε το μέλλον του και στέκεται τώρα εμπόδιο στην πιο σημαντική για την εξέλιξή της φάση της καριέρας του."
Ποδοσφαιριστές όπως ο Γιαννιώτας (ο Αυλωνίτης, ο Γούτας, ο Μπέρτος, ο Κολοβός και σταματώ εδώ για να μείνει χώρος να γράψουμε και τίποτα άλλο) εκεί κοντά στα 20 χρόνια τους τίθενται αντιμέτωποι με την πρώτη πραγματικά σημαντική απόφαση της καριέρας τους. Όπως συμβαίνει με τους ιδιοκτήτες των ομάδων που ψάχνουν την καλύτερη δυνατή οικονομικά πρόταση, έτσι και οι αθλητές βλέπουν μπροστά τους ένα προσφερόμενο συμβόλαιο με μηδενικά που έρχονται ουσιαστικά να τους λύσουν το πρόβλημα της ζωής τους.
Δύσκολα μπορεί κανείς να «κατηγορήσει» ένα παιδί που με την παρότρυνση ενδεχομένως της οικογένειας ή των ατζέντηδων θα αποφασίσει έναντι ενός σεβαστού ποσού να πάρει μια γεύση από το «Olympiacos» -κατά το «american»- dream. Όμως το ίδιο ισχύει και με όσα έπονται και ακολουθούν τέτοιες αποφάσεις. Πολύ δύσκολα θα σταθεί κάποιος με συμπάθεια πάνω από το αδιέξοδο στο οποίο οι ίδιοι οδήγησαν τους εαυτούς τους. Η σχεδόν μόνιμα παρουσία ενός ή δύο το πολύ Ελλήνων στην ενδεκάδα, ειδικά στα ευρωπαϊκά ματς, δηλαδή κατά κύριο λόγο του Φορτούνη και πιο περιστασιακά του Σιόβα, είναι αδιάψευστος μάρτυρας για το τι «παίζει». Θες επειδή οι απαιτήσεις σε μια ομάδα όπως ο Ολυμπιακός είναι αυξημένες σε σχέση με άλλες, θες επειδή ο κάθε προπονητής (ιδιαίτερα όταν αυτός είναι ξένος) θα στηρίξει τα δικά του παιδιά (π.χ Σεμπά ή Ερνάνι), το κλίμα γίνεται ασφυκτικό και δραματικά αφιλόξενο για τον Γιαννιώτα και τον κάθε Γιαννιώτα πριν ή μετά από αυτόν.
Για τον Ολυμπιακό και οποιονδήποτε άλλο σύλλογο ο κάθε ποδοσφαιριστής μπορεί εύκολα να χαρακτηριστεί ως αναλώσιμος, όμως το αντίθετο δεν ισχύει. Για εκείνον που κλωτσάει μπάλα δεν υπάρχουν αναλώσιμοι σύλλογοι και οι αστοχίες στις επιλογές είναι βέβαιο πως μελλοντικά αποτελούν εκείνη τη σιδερένια μπάλα που συνοδεύει τους φυλακισμένους στα καρτούν. Είναι βέβαιο πως αρκετοί παίκτες νιώθουν λίγο... Ντάλτον σπάζοντας πέτρες σε κάποια ιδιότυπη δανεική «φυλακή», αλλά στην τελική οι ίδιοι κατέληξαν εκεί καθώς ομολόγησαν κατά κάποιον τρόπο την... ενοχή τους τη στιγμή που έβαζαν την υπογραφή τους σ' εκείνο το συμβόλαιο γνωρίζοντας πολύ καλά όλες τις πτυχές και τις δυνητικές επιπτώσεις της πράξης τους.
Καθαρά ανθρώπινα, τα δάκρυα του Γιαννιώτα δεν γίνεται να σε αφήσουν ασυγκίνητο. Δεν αρκούν όμως για να σβήσουν την τζίφρα του στο κομμάτι χαρτί που καθόρισε το μέλλον του και στέκεται τώρα εμπόδιο στην πιο σημαντική για την εξέλιξή της φάση της καριέρας του."
Νικόλα μας είπες για την παρουσία ενός ή δύο Ελλήνων στην ενδεκάδα του ΘΡΥΛΟΥ, αλλά δε μας είπες πόσα ελληνόπουλα παίζουν στα τρία κωλοσωματεία της «ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΤΗΣ ΕΞΥΓΙΑΝΣΗΣ».
Ξέχασες επίτηδες όμως, ελληνόπουλα που πέρασαν από το ΘΡΥΛΟ, καθιερώθηκαν, έφεραν ΠΟΛΛΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΣΤΑ ΤΑΜΕΙΑ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΠΡΕΠΟΥΝ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ. Τοροσίδης, Μήτρογλου, Σάμαρης, Μανωλάς, Φετφατζίδης, πρώτα καθιερώθηκαν στον ΘΡΥΛΟ και μετά τόλμησαν το μεγάλο βήμα.
Αντίστοιχα παραδείγματα από το ΜΠΛΟΚ της «εξυγίανσης» δεν υπάρχουν. Όποιος βάζει τη τζίφρα τους στα σωματεία «ΑΔΕΛΦΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΣ» ΚΑ-ΤΑ-ΣΤΡΕ-ΦΕ-ΤΑΙ !
Θα περιμέναμε να ενδιαφερθείς για τα δάκρυα ποδοσφαιριστών που ΕΦΥΓΑΝ ΑΠΛΗΡΩΤΟΙ από τους ΤΖΑΜΠΑΤΖΗΔΕΣ και έριξαν ΜΑΥΡΗ ΠΕΤΡΑ πίσω τους, αλλά η δημοσιογραφία του δεκάευρου είναι πλέον κυρίαρχη παντού.
Νικόλα, λογοτεχνία με non paper δε γίνεται. Θα σε συμβούλευα να ακολουθήσεις το παράδειγμα του Τσαούση, της αποκέντρωσης και της επιστροφής στη μαμά φύση, αλλά και σ’ αυτό ΑΠΕΤΥΧΕ ο συνάδερφός σου.
ΟΥΤΕ ΠΡΟΒΑΤΑ ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΦΥΛΑΞΕΤΕ....
ΥΓ. Αραγε ο Ρισβάνης, ο Δώνης, ο Λαγός, ο Καλτσάς δάκρυσαν όταν έφυγαν από το ζελέ; Κάτι μου λέει ότι ΕΚΑΝΑΝ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥΣ...
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
Ερώτηση:
Τί είχε ο ΠΑΝΤΟΣ και ήταν ο πρώτος παίκτης που ξεκίναγε την ενδεκάδα ένας από τους καλύτερους προπονητές που πέρασαν από τον ΘΡΥΛΟ και όχι μόνο;;;;;
Τι είχε ο ΠΑΝΤΟΣ και τον ήθελε μία ψυχή να τον πάρει ακόμη και σε κορυφαία ομάδα στη Ισπανία;;;;
Απάντηση:
ΨΥΧΗ
Συμπέρασμα:
Έχεις ψυχή;;;; ΠΑΙΖΕΙΣ παντού και ας μην έχεις όλα τα "προσόντα" του κόσμου.
Δεν έχεις ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙΣ και είσαι παράδειγμα προς αποφυγή.
Υ.Γ. Βέβαια ο ΠΑΝΤΟΣ εκτός από ψυχή είχε και υπομονή και δεχόταν ΑΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΤΑ και τον πάγκο και την εξέδρα. Για το λόγο αυτό προτιμώ να έχω πολλούς ΠΑΝΤΟΥΣ στην ομάδα και ΦΟΥΣΤΕΡ (φυσικά που ήταν από το ίδιο καλούπι) παρά ΕΡΝΑΝΗΔΕΣ και ΜΑΖΟΥΑΚΟΥ που έχουν όλο το ταλέντο αλλά τους λείπει η ψυχή.
Αλήθεια ο Γιαννιώτας, πότε έδειξε την ψυχή που διαθέτει και πότε δέχτηκε ΑΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΤΑ τον πάγκο και την εξέδρα;;
Να πω τη γνώμη μου όσο πιο σύντομα γίνεται γιατί τα πράγματα είναι συνήθως γκρι, όχι μαύρο ή άσπρο...
Αν είσαι ΠΑΙΚΤΑΡΑΣ παίζεις, δεν θες ούτε χρόνο προσαρμογής, ούτε είναι βαριά η φανέλα, ούτε τίποτα...Αν ο κάθε Γιαννιώτας είναι υπερπαικταράς, θα πάει ΑΠΟΕΛ, Στουρμ Γκρατς και από κει θα πάει Καμπιονάτο, Μπουντεσλίγκα κλπ..
Ο Φορτούνης έφυγε, πήγε β κατηγορία Γερμανίας,ξαναγύρισε....
Από την άλλη όμως αν ο ξένος δεν κάνει τη διαφορά, δεν πρέπει να παίζει αντί ενός αντίστοιχα μέτριου Έλληνα...Για να μιλήσω με παραδείγματα, δεν πιστεύω ότι ο Γούτας και ο Αυλωνίτης θα ήταν πολύ χειρότεροι από τον Ντα Κόστα..Τουλάχιστον οι
ΟΥΠΣ....
Έλληνες ΙΣΩΣ έβγαζαν κάποιο πάθος για τη φανέλα και ξέρουν τι σημαίνει να χάνεις ας πούμε τελικό από αυτήν την Κούλα, που απλά έπαιξε με πιο πολύ πάθος...
Επίσης εκεί που τρελαίνομαι είναι ότι δεν ξέρω με τι κριτήρια λειτουργούν οι προπονητές...Αν ας πούμε ο ΚΑΘΕ Γιαννιώτας, Γούτας κλπ κόβονται επειδή υπάρχει η καραμέλα της έλλειψης τακτικής από τους συγκεκριμένους παίκτες, τότε εγώ το διαβάζω ως εξής: Ο κάθε Γιαννιώτας, ως νέο παιδί, έχει όρεξη να δείξει πράγματα, ίσως δεν καλουπώνεται(δεν είναι πιστός στην τακτική)και έτσι προτιομάται ο Σεμπά, ο οποίος είναι πολύ καλός τακτικά και μπλα μπλα μπλα..
Έτσι γίνεται βέβαια σε όλο τον κόσμο τώρα, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά με αυτόν τον τρόπο βλέπουμε την τεράστια έλλειψη ταλέντων παγκοσμίως...Πάντως με καλούπια Δεληκάρη, Καραπιάλη, Ζιοβάνι κλπ δεν θα ξαναδούμε...
Ας ελπίσουμε πως στις περιπτώσεις παιδιών όπως ο Γιαννιώτας, το κριτήριο δεν ήταν αυτό, αλλά κάτι άλλο που δεν μπορούμε να δούμε εμείς, που δεν είμαστε μέσα στην ομάδα..
Καλημερα φιλε Ολλανδε.Νομιζω γινεται πολυ χαμος για το τιποτα.Περυσι ειχαμε στα δεξια τον Παρντο ο οποιος ειναι καλυτερος ποιοτικα του Γιαννιωτα και αριστερα τον Ντουρμαζ (κυριως) και το Σεμπα με τον Ερνανι.ο Σεμπα οντως δεν ηταν κατι το φοβερο-το αντιθετο αλλα ο Ντουρμαζ επαιξε σχετικα καλα περυσι.Ο Ερνανι ειναι παιχταρα αλλα το μυαλο του ηταν αλλου απο την αρχη.Για να λεμε του στραβου το δικιο και ο Γιαννιωτας δεν ειναι και Μιραλας,μην τρελαθουμε κιολας...Δηλαδη αν ειχες το Στελλαρα το Γιαννακοπουλο π.χ. θα το συζητουσαμε?Ασε που φετος θεωρω οτι τον Γιαννιωτα τον εκοψε ο...Μανθατης και οχι ο Σεμπα που μαλλον ειναι για να φυγει.Εγω αυτα τα στοιχεια που ειδα απο το Μανθατη σε 2 σκαρτα ημιχρονα σε φιλικα με υποδεεστερες ομαδες δεν τα εχω δει απο το Γιαννιωτα τοσον καιρο τωρα,οπου και να επαιζε.
Για τον Αυλωνιτη επειδη τον εχω δει οχι,δεν πιστευω οτι μπορει να σταθει στον Ολυμπιακο ειναι αργος,δεν χρειαζομαστε ακομα εναν αργο παιχτη.Φυσικα ουτε ο Ντα Κοστα κανει,αλλα κι αυτος μαλλον φευγει για να ερθει μεταγραφη ενας γρηγορος παιχτης.Για τον Γουτα θα συμφωνησω τον θεωρω τεραστιο ταλεντο αλλα ισως εκριναν οτι πρεπει να δωθει καπου δανεικος να ψηθει στο κατω κατω μικρος ειναι ακομα.Επειδη υπαρχει ο Μποτια και ο Σιοβας συν 1-2 παιχτες που θα αποκτηθουν ο Γουτας θα ειχε πολυ μικρο χρονο συμμετοχης οποτε καλυτερα να παει καπου να παιζει βασικος και να ερθει ετοιμος.
υ.γ. Τιμη και δοξα βεβαια σε Αυλωνιτη και Ντα Κοστα για τα γκολ με το βαζελο!!!
Καλημέρα φίλε Έντυ!!!
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, δεν στέκομαι στους Γιαννιώτα, Γούτα ως ονόματα, απλά ως παραδείγματα. Το έγραψα και στην πρώτη..παράγραφο...
Θεωρώ γενικά, πως ο Έλληνας ποδοσφαιριστής υστερεί σε ταχυδύναμη, εκρηκτικότητα και βασική τακτική παιδεία...
Εκεί ακριβώς ήθελα να σταθώ...
Θα ήθελα γενικά οι προπονητές να κοιτάζουν λίγο πιο μακροπρόθεσμα και να διδάσκουν, όχι απλά να συμπληρώνουν το ρόστερ για να βγάλουν τη χρονιά, να πάρουν ένα πρωτάθλημα και να το βάλουν στο βιογραφικό τους..
Θα μου πεις ότι αυτά πρέπει να γίνονται στις ακαδημίες, εγώ θα πω πως πρέπει να γίνονται και στην πρώτη ομάδα...
Εγώ θα ήθελα κάποια στιγμή και σε επίπεδο εθνικών ομάδων να δω τους Έλληνες παίκτες να έχουν το 1/10 από την ποδοσφαιρική παιδεία, τακτική και ευφυΐα των Ιταλών και έναν προπονητή που να μπορεί να είναι και ΔΑΣΚΑΛΟΣ...
Ειναι ενα απο τα γνωστα...αντικειμενικα αρθρα (του πρωκτου) τα οποια προσπαθουν να μεταφερουν εμμεσως τις ανοησιες που ακουμε απο επισημα (η μη) φερεφωνα των...εξυγιαντων.Τις ιδιες μπουρδες περι...δανεικων,περι ομαδων-δορυφορων (οπως ο ΟΦΗ επι καπετανιου ας πουμε...),περι καταστροφης των νεαρων ελληνων παικτων κτλ κτλ κτλ.Και απορει ο...αθωος,ρομαντικος ''δημοσιογραφος'' πως οι νεαροι Ελληνες παιχτες κανουν το ''λαθος'' και υπογραφουν στον Ολυμπιακο.Απορει λοιπον γιατι ενας επαγγελματιας ποδοσφαιριστης επιλεγει τον μεγαλυτερο συλλογο στη χωρα.Που παιζει καθε χρονο τσου λου.Που και μονο που θα γραφει στο βιογραφικο του Ολυμπιακος θα ανοιγουν ολες οι πορτες της ποδοσφαιρικης πιατσας.Που αν ''πιασει'' μπορει να παρει μεταγραφη εκατομμυριων σε μεγαλα ευρωπαικα κλαμπ.Που και αν δεν πιασει,σε καμια περιπτωση δεν θα παει χαμενος.Που θα κανει προπονησεις διπλα σε παιχταραδες και με κορυφαιους γυμναστες και προπονητες.Που (στην τελικη) ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥ.
Απορει και δακρυζει λοιπον ο ''δημοσιογραφος'' γιατι οι ποδοσφαιριστες επιλεγουν τον κακο Ολυμπιακο που...θαβει τα ονειρα τους και δεν επιλεγουν τον...ποδοσφαιρικο παραδεισο των...εξυγιαντων.Του κακοπεσε του Λαιφη η Στανταρ,του Αυλωνιτη η Στουρμ,του Διαμαντακου η Καρλσρουη,πραγματι τους κοπηκαν τα...φτερα.Θα δουμε που θα ειναι Ο ΜΠΑΚΑΣΕΤΑΣ και ο Μανταλος σε 2-3 χρονακια,εδω θα ειμαστε...
Για να τελειωνουμε.Ο Ολυμπιακος δεν ειναι ουτε Κουλα,ουτε αλογοτροφη ουτε μπουγατσα.Για να παιξεις στον Ολυμπιακο πρεπει να εισαι ΠΑΙΧΤΑΡΑΣ.ΝΑΙ ειναι μεγαλυτερο το ρισκο του Ολυμπιακου απο των υπολοιπων καρναβαλων του ελληνικου πρωταθληματος.Αλλα τα ρισκα ειναι για τους ΙΚΑΝΟΥΣ.Αν δε μπορεις,πηγαινε στην Κουλα να πανηγυριζεις ενα Κοντονοκυπελλακι λες και πηρες το μουντιαλ.Ολες οι μεγαλες ομαδες παγκοσμιως δοκιμαζουν παιχτες,αλλοι ειναι ικανοι και παιζουν,αλλοι οχι,τι να γινει τωρα δεν ειναι...φιλανθρωπα σωματεια,επαγγελματικοι συλλογοι ειναι.Και οσον αφορα τον Γιαννιωτα (και τον καθε Γιαννιωτα) οταν σε απορριπτουν 2 προπονητες τοτε το προβλημα το εχεις εσυ,οχι η ομαδα.Εσυ μπορει να κοιτας τον καθρεφτη και να βλεπεις τον Μαραντονα,ο προπονητης ομως βλεπει και κρινει (και φυσικα κρινεται) και δεν υπαρχει κανεις προπονητης παγκοσμιως που να μη θελει στην ομαδα του παιχτη που να ταιριαζει στα πλανα του,εκτος κι αν ειναι παρανοικος...
Εξαιρετικό σχόλιο.
Και μενα μου εσπασε τα νευρα το κωλοαρθρο οταν το διαβασα χθες.Απο κει και περα ομως εχει χαθει λιγο η μπαλα με τους Ελληνες.Αυτο που μου κανει εντυπωση ειναι πως γινεται καθε φορα μεσα σε 10 μερες ο εκαστοτε προπονητης να αποφασιζει οτι καποιοι Ελληνες δεν κανουν αλλα ολοι οι ξενοι ειναι μια χαρα και εχουμε γελακια μαζι τους.Δηλαδη τι διαολο ολοι οι Ελληνες αμπαλοι ειναι?Για αυτο και οταν ακουω συνεχως οτι κλεισαμε τον ταδε Ελληνα χαλιεμαι γιατι 1/5 τελικα προωθειται.Εδω απο τις ακαδημιες μας που καθε χρονο πανε αρκετα καλα στην Ευρωπη δεν βγαινει ουτε ενας(αν και φετος κατι παει να γινει).Η λογικη "παιρνω τους παιχτες για να μην τους παρουν οι αλλοι"δεν με βρισκει συμφωνο.Οχι γιατι θελω τους αλλους δυνατους αλλα γιατι μπορει σε λιγο καιρο ελπιδοφοροι και αξιολογοι παιχτες να μην θελουν να ερθουν στον Ολυμπιακο....
Στην τελικη αμα θες να τους διωξεις γιατι δεν σου κανουν εμας δεν μας πεφτει λογος.Αλλα στη θεση τους χρησιμοποιησε παιχτες που σε ανεβαζουν επιπεδο.Γιατι αλλιως δημιουργουνται ερωτηματα.
Το άρθρο, καλογραμμένο από "τεχνικής" πλευράς, ευλογοφανές, αλλά όπως ωραία αναλύει ο QUEST, ΣΤΗΜΕΝΟ. ΑντιΟλυμπιακό, το πνεύμα του. Έντεχνα, αλλά εξώφθαλμα, αντιΟλυμπιακό. Τώρα για την...Γιαννιωτιάδα, προσωπικά, δεν μου΄ χεΙ κάνει και καμιά ιδιαίτερη εντύπωση ο παίχτης, όσο τον έχω δει.. Είχε κάνει τα περσινά του νούμερα όταν πρωτοκόπηκε, κόπηκε ΠΑΛΙ από ΑΛΛΟ προπονητή, ξανακάνει νούμερα...πιασάρικα για πολλούς, τί έγινε δηλαδή; Επειδή πήγε καλά στην Κύπρο, να τον βαφτίσουμε και "αδικημένη παιχτάρα" κιόλας; Τροφή για αντιΟλυμπιακή προπαγάνδα η περίπτωσή του και τίποτ΄άλλο... Δάκρυα ( του κώλου ) από δαύτους για τον Σίλβα, δάκρυα για τον Αυλωνίτη ( καλά, ας μην είχε βάλει το γκολ με τον Βάζελο...), δάκρυα για τον Κολοβό κλπ, ε, φτάνει ο "κοπετός"... Εντάξει, κι εγώ δεν γουστάρω τον Ντα Κόστα ας πούμε, αλλά δεν γκρινιάζω σαν μερικούς δικούς μας ( και πολύ περισσότερο δεν βρίζω ) απ΄το πρωϊ μέχρι το βράδυ... Ούτε μ΄αρέσει - συχνά - κι αυτός ο επιλεκτικός πολλές φορές ( = όπου βολεύει δηλ. κάποιο γκρινιαροσκεπτικό ) διαχωρισμός σε Έλληνες και ξένους. Τί είναι δηλ. οι Ελληνες; Ήρωες; Παιχταράδες; Και οι ξένοι, αδιάφοροι, κιοτήδες, παιχτάκια; Βλέπουμε και την Εθνική μας, που υποτίθεται ότι έχει την αφρόκρεμα. "ΗΤΑΝ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ". Αυτό ισχύει για΄μένα για όποιον φοράει την ερυθρόλευκη φανέλα. Μην αρχίσω τώρα ν΄αναφέρω ονόματα ξένων που περάσανε από΄μας και ΣΚΙΣΤΗΚΑΝΕ για το σύλλογο. Γράφω άρθρο για ανάρτηση τότε... Πήρε κάπως έκταση το κείμενο γιατί, το ξέρεις , σου΄χω αδυναμία. Αυτά, και πάμε για καμιά απλωτή τώρα... Θα΄ρθει κι η σειρά σου, γιατί είπες ότι έχεις εξεταστική τώρα. ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΛΟΙΠΟΝ!
Υ.Γ. Και για τον...Ερνάνι, παρά το ό,τι είχα προβληματάκι με τον χαρακτήρα του, δεν ξεχνώ ότι σε μερικά παιχνίδια του, ΟΛΟΙ τον υμνούσανε. Και τί παιχτάρα, και δεν τα βλέπει αυτά ο Σίλβας, ετσέτερα... ΑΣ ΕΠΑΙΖΕ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΕΚ, ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΝ ΚΕΡΔΙΖΑΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΥΠΑ ( ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ), ΚΑΙ ΘΑ ΒΛΕΠΑΜΕ ΤΙ ΘΑ ΛΕΓΑΜΕ ΤΩΡΑ...
Καμια ιδιαιτερη συμπαθεια σε Ελληνες/ξενους απο μενα.Αμα ο παιχτης σκιζεται για το συλλογο και παιζει αυτο που μπορει(και ας μην ειναι κατι ιδιαιτερο)εμενα προσωπικα με κερδιζει.Και εγω αυτους που αναφερεις δεν τους θεωρω τοσο καλους για να γινεται τοσος ντορος.Σκεψου ομως και το αλλο.Τους παιχτες αυτους τους βλεπουμε σε 2-3 φιλικα και μετα χανονται.Τους ξενους τους βλεπουμε σε πολλα επισημα και καποιοι απο αυτους(δεν θελω να ονοματιζω)δεν φευγουν με τιποτα(ή εστω παιζουν σε αρκετα ματς χωρις να το αξιζουν).Εχεις δικιο στο οτι δεν πρεπει να διαχωριζουμε.Αλλα δεν μπορω με τιποτα να βλεπω πχ τον Μαζουακου(τελικα δεν κρατηθηκα)να τα γραφει ολα στα παπαρια του και απο την αλλη παιδια που τουλαχιστον το προσπαθουν να μην παιρνουν ευκαριες(και δεν αναφερομαι μονο σε Ελληνες).
Συμπερασματικα:Να υπαρχει ισοτητα ευκαιριων και απο κει και περα να εχουμε παιχτες που πονανε τη φανελα και ας ειναι και απο τη Γη του πυρος.
ΥΓ.Τελευταιο μαθημα αυριο και ισως το πιο δυσκολο.Για να δουμε.
Δεν ξέρω και γιαυτό δεν μπορώ να είμαι κατηγορηματικός, τί βρίσκεται πίσω από την ΚΑΘΕ επιλογή. Όλα τα κριτήρια δηλ. που λαμβάνονται υπόψη. Αν εξαιρέσεις πάντως 2 - 3 περιπτώσεις παιχτών μας όπου υπάρχει μερική ή πλήρης διάσταση απόψεων στο ποιός είναι καλύτερος να παίζει στην ομάδα, μεταξύ τεχνικού τιμ και πλειοψηφίας του κόσμου, για τους υπόλοιπους υπάρχει ομοφωνία σε γενικές γραμμές. Αυτοί όμως έχουν την ευθύνη, ως ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ στο αντικείμενο ( χωρίς φυσικά να είναι και αλάνθαστοι ), αυτοί και αποφασίζουν. Άντε με το καλό...
Για να κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου:
Ας μην μπλέκουμε διαφορετικά πράγματα. Το τι κάνουν οι βρωμιάρηδες και δή ότι αφήνουν εργαζόμενους απλήρωτους, είναι εμετικό και δεν σηκώνει συζήτηση. Όμως, στην αξιοποίηση του ανθρωπινού δυναμικού μας και δη στους νέους ταλαντούχους όπου έρχονται στον Ολυμπιακό ως μακράν η καλύτερη επιλογής την Ελλάδα, δεν νομίζω ότι παίρνουμε και πολύ πάνω από την βάση… και σε τελική δεν θέλω να συγκρίνομαι με αυτούς, αλλά με το τι κάνουν οι καλύτερες ομάδες στο εξωτερικό.
Ορθά αναφέρετε τους –εξαιρετικά- πετυχημένους Έλληνες, που σχεδόν όλοι έχουν ξεκινήσει από τον Ολυμπιακό, όμως είναι πολύ πιο μακρά η λίστα των παιδιών που χάθηκαν. Προλαβαίνω την ένσταση και λέω ότι όντως δεν μπορείς να περιμένεις μεγάλο ποσοστό επιτυχίας, αλλά πάντα θα υπάρχει η αμφιβολίας της κακής διαχείρισης. Νομίζω λοιπόν ότι έχουμε ακόμα βήματα να κάνουμε σε 2 τομείς:
1) της «υποδοχής». Όπου κάθε νέο παιδί, θα το έχει η ομάδα απ κοντά μετά την μεταγραφή του σε εμάς για να μην πάρουν τα μυαλά του αέρα από τους δεξιά κ αριστερά ΑΡΔ κυρίως με την διατεταγμένη υπηρεσία (ή απλή ανικανότητα), ΑΛΛΑ και να μην απογοητευτεί, ώστε να μην το χάσουμε στην πορεία πχ πηγαίνοντας μια ή και δυο ή και περισσότερες φορές δανεικός.
2) Της λήψης ευκαιριών. Μου τριγυρίζει στο μυαλό συνεχώς η απορία του «πόσο χειρότερος από…», μαζί με το κόλλημα του «μικρού και ευέλικτου ρόστερ» δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν έχουν θέση αντί του κάθε Σεμπά 2 ελληνόπουλα που θα μοιραστούν τις ευκαιρίες του.
Το «όλοι κρίνονται» στο τέλος της ημέρας, είναι παραπλανητικό γιατί ο χψ προπονητής που θα έρθει για ένα ή δυο χρόνια θα κριθεί και αν δεν του κάτσουν κάποια αποτελέσματα θα φύγει και θα συνεχίσει αλλού καριέρα του. Αλλά, ένας μικρός που κρίνεται αυστηρά και στα πολύ πρώτα και άγουρα βήματα του, χάνεται ΟΛΟΚΛΗΡΗ καριέρα. Και τέλος, δεν βάζω στην συζήτηση ότι τέτοιες εικόνες του κάθε Γιαννιώτη και Γουτα να φεύγουν κλαίγοντας, δίνουν δικαίωμα σε κάθε βλαμμένο Μπακατσέτα να πουλαει μούρη για την επιλογή του αν μη τι άλλο για τις ευκαιρίες που θα πάρει.
Φίλε LaM, σέβομαι την άποψή σου, αλλά έχω διαφορετική. Όχι κατά...180 μοίρες, αλλά τις 90 τις...πιάνουμε σίγουρα και τις ξεπερνάμε. Τα είπα πάνω κάτω στον RED HELL αυτά που πιστεύω, πιο πάνω. Ούτε λίγο ούτε πολύ, υπάρχει μια τάση, ογκούμενη ειδικά τελευταία ( το γιατί είναι θέμα άλλης συζήτησης ), να γκρουπαριστούν οι παίχτες μας σε "αδικημένους Έλληνες" και "ευνοημένους Ξένους". Δεν μου πολυαρέσει τούτος ο διαχωρισμός... Και έχω πολλούς λόγους γιαυτό, που εκφεύγουν ενός αντισχολίου. Απ΄την άλλη, σκέφτομαι στο κατάλληλο timing, πώς θα μπορούσα να γράψω και κανα δυο άρθρα για το θέμα. Τελικά όμως, ούτε κι αυτό το κρίνω σκόπιμο. ΤΩΡΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ. Ένα θα σου πω μόνο. Ουδείς αλάνθαστος στις επιλογές του. Όχι μόνο στο ποδόσφαιρο. Και αυτό, θέλουμε δεν θέλουμε, μόνο ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ το κρίνει. Μέχρι τότε, εμείς, μπορεί να λέμε ό,τι θέλουμε. Οι προθέσεις μας είναι αδιαμφισβήτητα καλές. Αλλοι όμως έχουν, στην τελική, τα γένια και τα χτένια. Φυσικά, αν αποτύχουν ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΚΒΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ, θα τ΄ακούσουν και χοντρά. Μέχρι τώρα όμως, η προηγούμενη, ειναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΕΠΙΤΥΧΗΣ για τον Ολυμπιακό. Μπορεί και πρέπει να γίνει καλύτερη; Ασφαλώς. Όλοι το θέλουμε. Φτάνει να΄μαστε ρεαλιστές. Ας πηγαίνει επομένως καλά το δάσος, και ας διαφωνούμε για μερικά δέντρα...